Moldavië, ingeklemd tussen Roemenië en de Oekraïne, kiest vandaag een nieuw parlement. Worden het weer eens de communisten, die vooral naar Moskou kijken, of gaat de meerderheid naar de rechtse partijen, die meer zien in aansluiting bij de Europese Unie? De lange toegangsprocedure zou zelfs omzeild kunnen worden, als het land zichzelf opheft en net als voor 1940 weer bij Roemenië gaat horen. Een groeiend deel van de bevolking heeft daar wel oren naar.
Het nogal heikele punt daarbij is wat te doen met Transdnjestrië, een afvallige deelrepubliek die nooit bij Roemenië, maar wel bij de voormalige sovjetrepubliek Moldavië hoorde. Transdnjestrië heeft zich zelfstandig verklaard, maar dat wordt niet tot nauwelijks erkend, en al helemaal niet door de Moldaviërs. De Russen ondersteunen de Transdnjestrische claim, om hun betoog dat Zuid-Ossetië zich zou mogen afscheiden van Georgië te kunnen ondersteunen.
Het vervelende voor de Russen is dat ze ook Moldavië te vriend willen houden. Dat schipperen lukt steeds minder goed. Afgelopen vrijdag stuurde de Russische president Medvedev nog een vriendelijk briefje naar zijn Moldavische collega Voronin. Misschien helpt het. Zoniet, dan is het scenario niet ondenkbeeldig dat de nieuwe machthebbers in Chisinau erop aansturen Transdnjestrië overboord te mikken en zelf in rap tempo de EU-haven in te varen.
