ACHTERGROND - Gaat Kansas verloren voor de Republikeinen? Het lijkt er wel op. De Senaatsrace, die de zittende Senator Pat Roberts makkelijk had kunnen en moeten winnen, eindigt volgende week in een foto-finish. De onafhankelijke Senaatskandidaat Greg Orman ligt nipt voor in de peilingen en de Republikeinen zetten alle zeilen bij. Maar ook de herverkiezing van de zittende Gouverneur Sam Brownback staat zwaar onder druk: een deel van de Republikeinse kiezers steunt zijn Democratische opponent. Dat is vreemd voor een staat die al decennia lang een bolwerk van de GOP is. Waar ging het mis?
Nominatie
Het had een makkelijke Republikeinse overwinning moeten worden. Maar in de voorronde ging het al niet echt lekker. Senaatsveteraan Roberts moest het opnemen tegen Tea Partykandidaat Milton Wolf in de strijd om de nominatie voor de GOP. Wolf, een radioloog en een achterneefje van Obama, wilde de GOP redden van de te gematigde Roberts. Hij mobiliseerde de Tea Party-aanhangers met de stelling dat hij met steun van het Republikeinse establishment in de Senaat terecht was gekomen, waar hij Obama hielp als het er op aan kwam. Ook zou Roberts zich niet voldoende tegen Obamacare uitgesproken hebben.
Democratische opponent
Na een korte smeercampagne won de 77-jarige Roberts de nominatie met 48% van de stemmen tegen 41% voor Wolf. Zijn volgende opponent was de Democratische kandidaat Chad Taylor, een jonge officier van Justitie uit Topeka. Roberts leek af te stevenen op een walkover, tot Greg Orman zich in de race mengde. Orman deed als onafhankelijke kandidaat een gooi naar de Senaatszetel, maar had in 2008 al eens meegedaan in de race om de Democratische nominatie. Orman is een zakenman uit de middelgrote provinciestad Olathe, die zich inzet voor het doorbreken van het politieke duopolie in de Verenigde Staten.
Onafhankelijk Kansaan
Orman heeft twee grote voordelen in de campagne: hij is een echte Kansaan, en hij is onafhankelijk. Hij zette zich vanaf het begin van zijn campagne af tegen de nauwe banden tussen het Amerikaanse bedrijfsleven en het establisment in Washington, waarvan de door de wol geverfde Roberts een exponent is. Orman richt zich op banengroei, legalisering van immigranten en een redelijk belastingstelsel. Hij benadrukt zijn afkomst tegenover Roberts, die wel sinds 1997 namens Kansas in de Senaat zit, maar niet in de staat woont. Omdat Orman onafhankelijk is, krijgt Roberts niet de kans om de gebruikelijke Republikeinse tactiek tegen de Democraten toe te passen: Obama de schuld geven.
Terugtrekking
Orman had zoveel succes met zijn programma voor ‘common sense’ dat de Democraten na de zomer eieren voor hun geld kozen: Chad Taylor trok zich om strategische redenen terug. Een nachtmerriescenario voor de Republikeinen, die een rechtszaak aanspanden om Taylors naam op de kieslijst te houden, omdat hij zich alleen mocht terugtrekken om gezondheidsredenen. Taylor ging tegen de uitspraak in beroep en kreeg voor elkaar wat de Democraten wilden: zijn naam verdween van de ballot en de race gaat sindsdien tussen Roberts en Orman. Roberts wist zijn achterstand in te halen, maar de laatste dagen loopt Orman weer uit — een klein verschil, maar net genoeg om te kunnen winnen.
Koch Industries
De hele Republikeinse partij heeft zich inmiddels achter Roberts geschaard om hem te steunen; zelfs de Tea Party, die hem eerder als schoothondje van Obama wegzette. De endorsements stromen binnen, evenals het geld. De campagne van Roberts wordt royaal gesteund door de gebroeders Koch. Hun Freedom Partners Action Fund pompte ruim een miljoen dollar in spotjes die Orman wegzetten als vriend van Obama en de Democratische Senaatsleider Harry Reid. De Kochs zijn gebrand op een overwinning van Roberts. Hun bedrijf Koch Industries is gevestigd in Wichita, Kansas, en Roberts is een voorstander van invloed van bedrijven in de politiek — waar Orman zich fel tegen keert met steun van een aantal onafhankelijke politieke actiegroepen.
Gouverneur
Waarom de Kochs zich met de politiek bemoeien, wordt duidelijk bij de Gouverneursverkiezingen in Kansas. Ze steunen Sam Brownback, de zittende Gouverneur die de afgelopen vier jaar een radicaal programma heeft uitgevoerd. Hij heeft de belastingen voor bedrijven, waaronder Koch Industries, met honderden miljoenen verlaagd. De belofte was dat die bedrijven banen zouden scheppen met de extra winst die ze maakten. De bedrijfswinsten stegen inderdaad, maar er kwamen geen banen bij: de werkloosheid bleef hoog. Daardoor daalden de belastingopbrengsten nog sterker dan verwacht, waardoor Kansas nu op een faillissement afstevent en fors moet snijden in de uitgaven — ook aan primaire overheidstaken als infrastructuur en onderwijs.
Gematigd
Brownback stelt in zijn — door de gebroeders Koch met miljoenen dollars gesteunde — campagne dat zijn beleid nog geen vruchten heeft afgeworpen, maar dat dat slechts een kwestie van tijd is; als hij zijn karwei mag afmaken komen er wel degelijk meer banen. Zijn tegenstander, de Democraat Paul Davis, voert als ‘gematigde’ kandidaat campagne tegen het ‘experiment’ van Brownback en krijgt steun uit onverwachte hoek: veel Republikeinen in Kansas nemen afstand van Brownback en spreken zich uit voor de Democraten, ondanks de enorme impopulariteit van Obama in Kansas. De race is nog onbeslist, maar Davis ligt met een week te gaan ruim voor in de peilingen.
Winst
Wat een gebruikelijke, misschien wat saaie verkiezingsrace zou worden, is ontaard in een bijna ideologische oorlog om de macht. De GOP is tot op het bot verdeeld. Tea Partiers, de gebroeders Koch en het Republikeinse establishment zijn gebrand op het behoud van de zetels van Roberts en Brownback. Ze willen macht, maar strijden ook voor de overtuiging dat de overheid moet wijken ten gunste van bedrijven. Veel grassroots Republikeinen zijn het daar niet mee eens; ze steunen de onafhankelijke Orman of gaan zelfs op de Democratische aartsvijand Paul Davis stemmen. Als het de GOP na decennia van hegemonie niet lukt Kansas te behouden, rest niets dan de vaststelling dat de Republikeinen hun eigen graf hebben gegraven.
Reacties (12)
Mooie samenvatting, bedankt!
Spannend hoor! Ik ben blij dat de Koch industries uitendelijk toch de slechterik blijken te zijn!
Ik zou even denken dat de kiezer vrij was om zelf te bepalen wie er gekozen wordt maar zo’n complottheorietje bekt toch altijd weer een stuk lekkerder! Misschien kan je volgende keer Goldman Sachs, de Illuminatie of de KKK er met de haren bijtrekken? (*)
Wat is er trouwens over gebleven van de ‘hopeloos genuanceerd’? Je weet wel, die slogan die de sargasso voerde? Of is dit juist meer ‘investee in inhoud’?
(*) We zijn trouwens nooit op de maan geweest en 9/11 is een inside job. Om nog maar te zwijgen van area 51!
@2: Inderdaad, keer op keer blijkt dat bedrijven zich buiten de politiek houden! Lobbyisten bestaan niet! Campagnes worden niet bedreven met absurde bedragen van campagne geld! Bovendien komt dat geld gewoon uit de lucht vallen! *LALALALALA*
@3:
Ter illustratie: De campainfunding van Obama was ook hoger dan die van Romney. Gaan we nou tegen elkaar zeggen dat ‘big windmill’ of ‘big solar’ de Amerikaanse presidentsverkiezingen heeft gekocht of gelden nu opeens andere argumenten?
Dit argument heet ‘gelegenheidsargumentatie’: Als het in je voordeel werkt geldt het wel, andersom niet.
Feit is natuurlijk dat Kansas een diep conservatieve staat is en dat -hoe je het ook wendt of keert- de GOP waarschijnlijk wel gaat winnen. Koch Brothers -die trouwens veel libertarischer dan conservatief zijn- of niet.
En al die voorspellingen in de polls? Vergelijk die eens met de polls voor de PvdA. Die staan nu op ca 12 zetels. Wie hier durft zijn hand er voor in het vuur te steken dat de PvdA bij de volgende verkiezingen minder dan 20 zetels krijgt?
Mijn conclusie is dat dit postje niets anders is dan een vervelende anti-republikeinse stemmingsmakerij dat betrekkelijk weinig met de Amerikaanse verkiezingen te maken heeft.
Niet ‘hopeloos genuanceerd’ en zeker geen ‘investeer in de inhoud’.
@4:
Nee, jouw suggestie is kul. Het klopt dat Obama een (veel) groter budget had, maar die donaties kwamen van kleine donoren, niet “big industrie” zoals bij Romney. Lees zelf: http://www.washingtonpost.com/politics/obama-fundraising-powered-by-small-donors-new-study-shows/2012/02/08/gIQANfKIzQ_story.html
@5:
Ik kan uit je link niet opmaken wat je nou precies bedoelt. Obama had een heleboel kleine donors, klopt. Maar volgens mij hebben we het daar niet over. Volgens mij hebben we het over de grote donors die miljoenen tegelijkertijd doneren.
Het postje stelt dat de Koch brothers met hun geld de GOP kandidaat ondersteunen en dat zou -volgens de auteur tenminste- niet in de haak zijn. De auteur suggereert dat dit een soort 1-2’tje is waar de Koch brothers de GOP kandidaat afbetalen voor bewezen diensten.
Hetzelfde is ook gebeurd bij Obama, die kreeg ook van grote donors miljoenen tegelijk. En Obama is niet de enige, Romney kreeg ook -en nog veel meer dan Obama- miljoenen van hele grote donors.
Volgens mij moet de conclusie zijn dat iedere campagne grote en kleine donors heeft (zie Romney en Obama), dat dat niet betekent dat je gaat winnen (zie Romney) of verliezen (zie Obama) en dat dat niet betekent dat de geld schieter opeens de kandidaat in zijn zak heeft (zie Obama).
En natuurlijk dat dit postje een heel eenzijdige kijk op de verkiezingen in Kansas presenteert.
http://www.politico.com/news/stories/1012/82637.html
Als je trouwens wil weten waar de Koch brothers voor staan, hier een artikel van Charles Koch (*):
http://online.wsj.com/articles/SB10001424052702303978304579475860515021286
Lees het maar en trek je eigen conclusies. Ik in ieder geval ben blij dat iemand als Charles Koch een kandidaat steunt.
(*) Als je op de paywall van de wsj stuit, zoek dan de titel in google, dan kom je er alsnog doorheen.
Of als je een reëel beeld wilt (niet van de horse’s mouth zogezegd), dan kun je terecht bij dit verhelderende artikel in RollingStone:
http://www.rollingstone.com/politics/news/inside-the-koch-brothers-toxic-empire-20140924
Lol@Richard
@6: slechts 28% van het bedrag dat Obama verzamelde was afkomstig van donaties groter van 1000 dollar, tegen 82% van Romney ( http://www.cfinst.org/pdf/federal/president/2012/Pres12_YE-Donors_Table1.pdf ). Je hebt gelijk dat grote donaties niet automatisch iemand tot winnaar maken, maar veel geld vergroot de kansen wel enorm. Met heel veel kleine donoren is hun individuele invloed heel klein, met een paar hele grote donoren is hun individuele invloed heel groot. Dat lijkt me voor geen enkele partij wenselijk, nog afgezien dat het heel ondemocratisch is.
@9:
Ik weet niet of dat ondemocratisch is. Waarom zouden mensen hun eigen centen niet aan politici mogen geven?
En het is mij ook niet duidelijk hoe dat ‘hun invloed heel groot’ maakt. De Koch broers zeggen juist expliciet dat ze willen dat het bedrijfsleven minder invloed heeft op de politiek en dat ze daarom juist die kandidaten steunen die daar voor staan. En juist omdat ze daar voor staan -small government, anti crony capitalism- krijgen ze nogal wat over zich heen. Zie dat linkje van Rolling Stone Magazine hierboven maar.
Maar goed, eigenlijk was dat niet de discussie. Het gaat mij er om dat het originele postje een heel eenzijdig beeld van de Amerikaanse Senaatsverkiezingen geeft en dat dat ‘zomaar’ voor zoete koek wordt aangenomen. Alsof de Amerikanen een soort zombies zijn die zelf niet kunnen beslissen wat ze willen en dat wij hier in Nederland alles wel zo goed weten.
Wij hebben Rutte en Samsom gekozen en de EU in een referendum afgewezen: Het lijkt mij dat we beter eerst naar onszelf gaan kijken i.p.v. allerlei vage complottheorieën over de Koch broers. En om dan de Amerikanen de les te lezen over ‘democratie’ is m.i. echt een stapje te ver.
@Richard
You are kidding right? Jij ziet echt alleen wat je wilt zien. Lees het stuk in RS anders even. Tegen ‘crony capitalism’? En om het geld uit de politiek te krijgen investeren ze honderden miljoenen in de politiek? Really? Logicfreezone inderdaad.
@2: Ik zie het complot niet helemaal. Kun je misschien uitleggen waarom uitleg over aanwijsbare invloed van Koch Industries op de campagne van Roberts van een samenzweringstheorie is? Waarom sleep je er allerlei voorbeelden bij de haren bij die niet in het artikel staan? En waarom ga je voorbij aan de conclusie van het artikel? Ik vel geen oordeel, maar probeer uit te leggen waarom de Republikeinse kandidaat de midterms dreigt te verliezen.