ANALYSE - De Democraten worstelen in de campagne voor de Midterm Elections met een duivels dilemma. Hun einddoel, behoud van de meerderheid in de Senaat, lijkt verder weg dan ooit. Twee weken voor de Midterm Elections staan alle seinen op oranje. De polls op Real Clear Politics geven de Republikeinen een voorsprong van 46-45 bij negen onbesliste races. De glazen bol van Politico geeft de Republikeinen een voorsprong van 49-45 bij vier onbesliste races. Het Election Lab van de Washington Post voorspelt een Republikeinse overwinning met 53 Senaatszetels tegen 47 voor de Democraten. Werk aan de winkel dus.
Maatregelen
De DSCC, het nationale zenuwcentrum van de Democratische senaatscampagne, kijkt waar iets te winnen valt: battleground states waarin de Democratische kandidaat goede kansen heeft om de Republikeinse tegenstander te verslaan. Dat waren 22 van de 33 staten, maar inmiddels zijn de kansen gekeerd. De Democraten investeren in Louisiana, in Georgia en in South Dakota omdat de peiling daar verbeteren. Ze trokken de stekker uit hun campagne in Kentucky. Senaatskandidaat Alison Lundergan Grimes zat daar de Republikeinse fractieleider Mitch McConnell op de hielen, maar kreeg geen voorsprong in de peilingen.
Problemen
Het grootste probleem voor de Democraten in deze campagne is de opkomst. Midterm Elections trekken weinig kiezers: de laatste jaren schommelt de opkomst rond de veertig procent, tegen zestig procent bij Presidentsverkiezingen. Dat is een nadeel voor de Democraten: hun kiezers gaan minder makkelijk naar de stembus dan Republikeinen. De Democraten richten zich daarom op het verhogen van de opkomst. Dat kan op twee manieren: door voter registration, zorgen dat kiesgerechtigden zich registreren als kiezer, en door kiezers naar de stembus te trekken: getting out the vote.
Relevantie
Maar kiezers gaan niet zo maar naar de stembus: er moet wel iets te kiezen zijn. De Democraten hebben daarvoor een eenvoudige strategie bedacht: ze proberen de Midterm Elections te veranderen in Presidentsverkiezingen. De DSCC voert campagne met de slogan ‘Stand with President Obama’ en roept kiezers op hem te steunen. Alleen als de Republikeinen verslagen worden en de Senaat Democratisch blijft, kan Obama zijn karwei afmaken en zo de verkiezingsbelofte van ‘change’ inlossen. Obama mengt zich zelf inmiddels ook actief in de campagne door kiezers — en dan vooral ‘zijn’ kiezers — via radio-interviews en videoboodschappen op te roepen om te gaan stemmen.
Dilemma
Maar daar stuiten de Democraten op het tweede probleem: Obama zelf. Het lukt partijen maar zelden om bij verkiezingen halverwege de tweede termijn van een zittende president een meerderheid in de Senaat te houden. Tot overmaat van ramp doet Obama het slecht bij de kiezer. Zijn approval rates zijn laag; alleen George W. Bush was in zijn tweede termijn minder populair. Vandaar dat sommige Democratische senaatskandidaten de president liever niet in hun campagne betrekken. Grimes ging in Kentucky het verst: ze wilde zelfs niet zeggen of ze op Obama had gestemd. De president gaf daarom een nogal strenge verklaring af:
“The bottom line is, though, these are all folks who vote with me; they have supported my agenda in Congress. So this isn’t about my feelings being hurt. These are folks who are strong allies and supporters of me…I tell them…you do what you need to do to win. I will be responsible for making sure that our voters turn out.”
Troefkaart
Het duivelse dilemma voor de Democraten: niets aan de lage opkomst doen, of kiezers tegen je in het harnas jagen met een impopulaire president? Ze hebben nog één troef in handen, en de kleur is zwart. De African Americans en Latino’s die Obama het Witte Huis in stemden, zijn hem trouw gebleven: zij geloven in hun president. Als zij de komende week wel naar de stembus gaan, zoals ze in 2008 en 2012 ook deden, kunnen ze het verschil maken in Georgia, Louisiana, North Carolina en misschien zelfs in het Republikeinse Arkansas. De Democraten zijn hier al maanden bezig met mobilisatie en analyse: ze hebben miljoenen kiezers op de korrel en duizenden vrijwilligers om ze naar de stembus te trekken en de campagne zo een beslissende wending te geven.
Laatste ronde
De komende twee weken zullen de Democraten alles uit de kast halen voor de black voter base. Kosten nog moeite worden gespaard. Ze deinzen er zelfs niet voor terug om het drama van Ferguson, waar een witte agent een zwarte jongen doodschoot, politiek uit te buiten. In Georgia, mijlen verwijderd van Missouri, verspreiden de Democraten flyers met een heldere, maar tegelijk nogal troebele boodschap: als je wilt voorkomen dat witte politieagenten zwarte kinderen doodschieten, moet je in november naar de stembus gaan. Het is duidelijk welke kaart er in de laatste ronde gespeeld zal worden. De handschoenen zijn uit.
Dit artikel werd ook gepubliceerd op www.midterm2014.nl
Reacties (10)
“Grimes ging in Kentucky het verst: ze wilde zelfs niet zeggen of ze op Obama had gestemd.”
Zou die stekker daar niet ook mee te maken kunnen hebben?
Hebben de democraten ook een ‘Groot links sprookjesboek?
https://sargasso.nl/de-nachtmerrie-agenda-van-ted-cruz/#comment-885482
Hoe zit dat met dat zogenaamde ‘hopeloos genuanceerd’ van de zeurgasso?
@2
Feit is dat de economie veel beter draait onder Democraten dan Repubs. Dus het is meer het linkse realiteitjesboek.
@3:
Hoeveel linkse democraten ken jij?
@4
Fair enuff, niet vanuit ons perspectief. Maar binnen de kaders van de Amerikaanse verhoudingen zijn de D’s linkserder dan de R’s. Daarbij reageerde ik op @2 die de D’s vast marxisten vindt enzo.
@5:
Dus je bent het met mij eens dat dat ‘hopeloos genuanceerd’ een loze kreet is. Leuk voor de buhne maar rechts is slecht en links is goed als het er op aan komt?
@6
Wat is er ongenuanceerd aan concluderen dat de Republikeinen in sprookjes geloven? Dat is evident waar op vele gebieden, maar zeker ook op het gebied van de economie. Dat hoef je niet te geloven omdat ik het zeg, maar omdat alle aanwezige statistische variabelen die kant op wijzen en de wetenschappelijke literatuur ook steeds eenduidiger in die richting wijst. En nou eenmaal niet elke mening is even valide of waardevol. (Cruz een nachtmerrie noemen vind ik eigenlijk nog redelijk genuanceerd.)
Overigens is dit stuk van een andere auteur dan het vorige, dus is jouw reactie niet geheel op zijn plaats.
Elizabeth Warren lees ik toch goede verhalen over. Zo ver ik het kan overzien is die voor Amerikaanse begrippen links. Er zijn altijd wel een paar losse leden van de senaat en het Huis van Afgevaardigden die zoiets als links zijn, maar daar hoor/lees je vrij weinig over. Ook bij zo’n Salon.com wat toch links-georiënteerd is maar jammer genoeg geobsedeerd met domme uitspraken van Republikeinen (zijn er dan ook dagelijks wel een paar waarvan je denkt WTF! maar toch ergens weinig constructief).
@7:
Ik denk dat als je aan de ene kant jezelf adverteert met ‘hopeloos genuanceerd’ en ‘investeer in inhoud’ maar aan de andere kant mensen met een andere mening gaat uitschelden dat je jezelf voor schut zet.
Bij mij werkt het in ieder geval op m’n lachspieren.
@Richard Ik stel in de laatste alinea inderdaad dat de manier waarop Democraten campagne voeren nogal vergezocht is. De gedachte dat witte politiemannen zwarte kinderen doodschieten als je niet gaat stemmen is totaal van de pot gerukt. Anything else?