Bedankt steeph, voor mij is het uiteraard te laat maar goed om te weten voor de opvoeding van mijn kinderen!
Ben eigenlijk wel benieuwd hoe (calvinistische) kritiek om de kritiek of het kan altijd beter adagium in dat hele verhaal past, oefff!
(P.S. PanzerFaust is ten onder gegaan aan zijn/haar succes?)
#2
SalonSocialist
intressant artikel.
Misschien een beetje een praktijkervaring ,maar mijn stelling is dat de mate van bezit van een bepaalde vaardigheid (bezit van een vreemde taal of beoefening van een sport) in theorie afhankelijk is van aanleg of talent ,maar in praktijk bovenal afhankelijk is van de hoeveelheid trainingsuren die men in de betreffende vaardigheid steekt.
Ik heb mij op de universiteit dan ook regelmatig doodgeergerd aan het gebrek aan motivatie of intresse van studenten terwijl ik van mening was dat hun talent of intelligentie stukken hoger lag dan dat van mij.
https://sargasso.nl/archief/2007/11/27/13478/ 19e kommentaar (erg lang) stelt voor excursies naar bijzondere boekenverzamelingen (boterhammetje meenemen) als lesuren aan te rekenen.
omdat bovenstaand aanbeveelwijszlinkje maar niet doordringt probeer ik vanmorgen vroeg het met simpele code (lukt ook niet .. .ondanks ‘Bedankt voor je reactie!’).
Deze lukte wel direkt:
op sargasso punt nl (groepblog) staat al enkele dagen een eitum over jullie met 23 afgepaste en aangesmeten kommentaartjes … behalve eentje die erg lang is en waarin ene ’touretteke tetteke’ (voor)stelt dat excursies naar bijzondere boekenverzamelingen (boterhammetje meenemen) als lesuren dienen te worden aan gerekend. … zo luktie wel
#4
dr Banner
Natuurlijk is ‘effort — not intelligence or ability’ het allerbelangrijkste – en het zet zoden aan de dijk voor iedere leerling – ‘gifted’ of ‘less gifted’.
Maar dat inzicht trapt de schragen onder de systemen uit, waarmee het Ministerie van Onderwijs denkt de kwaliteit van onderwijs te bewaken. Hulde aan de scholieren – die de drogredeneringen en verkrampte doelstellingen van het ambetlijke frikkencorps zo doorprikken.
#5
touretteke Solzhenytsin
SSert, dat geld dan toch zeker voor het boekbladzij omsla-ambitie he? Daar is niet alleen een ambiente en toegang voor nodig maar komt ook slechts met de jaren. Dus tot dan is het beter schoolreisjes veel vaker en in veel kleinere (specialistische ahw, in het specifiek onderwerp/plekje geinterresseerde) groepen.
past beter bij het Wilders – lobby/heilige/gevaarlijke loofprijs maar desondanks – woestijn)boekendebat.
#6
Karsa Orlong
Goed artikel. Ik herken er wel wat in. Ik heb het in het leven profesioneel/qua school tot nu toe goed gedaan. Ook altijd wel redelijk hard gewerkt en wel wat uitdagingen gezocht. Maar mijn valkuilen komen toch uit die fixed-ability mindset. dwz als iets belangrijks gelukt is (bv een mooie publicatie) dan denk ik dat ik geluk gehad heb (en attribueer ik het dus NIET aan effort) Terwijl als iets belangrijks mislukt (bv een grant) dan denk ik dat ik het toch niet kan (dwz ik attribueer het aan ability), ipv te zeggen dat ik beter m’n best moet doen. Ook mijdt ik vaak dingen waar ik tegen op zie (hoewel ik daar steeds minder onder vandaan kom). En ik herken nog wel meer uit het stuk.
En inderdaad handig om een beetje rekening mee te houden voor m’n zoontje waarbij dit soort dingen langzaam wel gaan spelen.
#7
SalonSocialist
touretteke Solzhenytsin,
Het moge duidelijk zijn dat op de middelbare school de gedachten gang van een scholier nog lang niet uitgekristaliseerd zijn. Leren uit een boek kan dan ook geen kwaad.
Later op de universiteit zat schoolreisjes gehad. Afgezien van het feit of deze nuttig waren ben ik edoch blij dat ik ze meegemaakt heb al was het maar om te kunnen melden dat je er geweest ben en je er een voorstelling van kunt maken hoe bijvoorbeeld Rusland of Iran eruitziet.
wat betreft die lap tekst in het andere postje: was mij nooit opgevallen dat onderwijs naar binnengericht kaptialisme was.
– Karsa Orlong,
Ik ben opzich van mening dat zoiets als in het artikel staat (ongemotvieerdheid van een kind) best opgevangen kan worden. Laat het kind een klas overslaan of direct doorstromen naar het vwo of alsnog uitdagingen zoeken.
#8
Karsa Orlong
@SalonSocialist
Op het gevaar af teveel als een amerikaans zelfhulp boek te klinken maar ok: De crux van het artikel is volgens mij dat het erom gaat hoe je succes en tegenslag ervaart en interpreteert. Dus als je het toekent aan talent dan wordt je minder snel beter dan wanneer je het toekent aan effort. Op zich is dat niet nieuw (wat wel zou je zeggen). De gevolgen van het ervaren van succes en falen als zijnde de uitkomst van talent, die in dit artikel worden beschreven, herken ik van bij mezelf.
Wat wat nieuwer voor mij is dat je een kind kan aanleren HOE ie succes en falen ervaart. Bijvoorbeeld doordat je tegen zo’n slim kind dus niet moet zeggen jij BENT slim en daarom ga je nu een klas overslaan / naar het gym / iets moelijks op de universiteit studeren. Maar dat je moet zeggen: je hebt goed je best GEDAAN en hard gewerkt en daarom presteer je zo goed. Doordat laatste te zeggen, voedt je iemand op om z’n eigen succes en falen op een andere manier (beter volgens het artikel) te ervaren.
#9
touretteke
http://originsofautism.com/ ben nog steeds niks beter tegengekomen dan het werk van andrew maar daniel tammet is ook een geval apart
#10
tim frijnts
Heel belangrijk om hierbij op te merken is wel dat het onderwijs voor intelligente kinderen vaak niet uitdagend is. Dit leidt tot een slechte motivatie en werkhouding die moeilijk weer af te leren is.
#11
Siquo
Kijk, nu kan ik eindelijk echt mijn ouders de schuld geven dat ik door de middelbare school zeilde en daarna nooit een studie heb afgemaakt!
Reacties (11)
Bedankt steeph, voor mij is het uiteraard te laat maar goed om te weten voor de opvoeding van mijn kinderen!
Ben eigenlijk wel benieuwd hoe (calvinistische) kritiek om de kritiek of het kan altijd beter adagium in dat hele verhaal past, oefff!
(P.S. PanzerFaust is ten onder gegaan aan zijn/haar succes?)
intressant artikel.
Misschien een beetje een praktijkervaring ,maar mijn stelling is dat de mate van bezit van een bepaalde vaardigheid (bezit van een vreemde taal of beoefening van een sport) in theorie afhankelijk is van aanleg of talent ,maar in praktijk bovenal afhankelijk is van de hoeveelheid trainingsuren die men in de betreffende vaardigheid steekt.
Ik heb mij op de universiteit dan ook regelmatig doodgeergerd aan het gebrek aan motivatie of intresse van studenten terwijl ik van mening was dat hun talent of intelligentie stukken hoger lag dan dat van mij.
http://www.scholieren.com/weblog/tegenvaller
https://sargasso.nl/archief/2007/11/27/13478/ 19e kommentaar (erg lang) stelt voor excursies naar bijzondere boekenverzamelingen (boterhammetje meenemen) als lesuren aan te rekenen.
omdat bovenstaand aanbeveelwijszlinkje maar niet doordringt probeer ik vanmorgen vroeg het met simpele code (lukt ook niet .. .ondanks ‘Bedankt voor je reactie!’).
Deze lukte wel direkt:
op sargasso punt nl (groepblog) staat al enkele dagen een eitum over jullie met 23 afgepaste en aangesmeten kommentaartjes … behalve eentje die erg lang is en waarin ene ’touretteke tetteke’ (voor)stelt dat excursies naar bijzondere boekenverzamelingen (boterhammetje meenemen) als lesuren dienen te worden aan gerekend. … zo luktie wel
Natuurlijk is ‘effort — not intelligence or ability’ het allerbelangrijkste – en het zet zoden aan de dijk voor iedere leerling – ‘gifted’ of ‘less gifted’.
Maar dat inzicht trapt de schragen onder de systemen uit, waarmee het Ministerie van Onderwijs denkt de kwaliteit van onderwijs te bewaken. Hulde aan de scholieren – die de drogredeneringen en verkrampte doelstellingen van het ambetlijke frikkencorps zo doorprikken.
SSert, dat geld dan toch zeker voor het boekbladzij omsla-ambitie he? Daar is niet alleen een ambiente en toegang voor nodig maar komt ook slechts met de jaren. Dus tot dan is het beter schoolreisjes veel vaker en in veel kleinere (specialistische ahw, in het specifiek onderwerp/plekje geinterresseerde) groepen.
past beter bij het Wilders – lobby/heilige/gevaarlijke loofprijs maar desondanks – woestijn)boekendebat.
Goed artikel. Ik herken er wel wat in. Ik heb het in het leven profesioneel/qua school tot nu toe goed gedaan. Ook altijd wel redelijk hard gewerkt en wel wat uitdagingen gezocht. Maar mijn valkuilen komen toch uit die fixed-ability mindset. dwz als iets belangrijks gelukt is (bv een mooie publicatie) dan denk ik dat ik geluk gehad heb (en attribueer ik het dus NIET aan effort) Terwijl als iets belangrijks mislukt (bv een grant) dan denk ik dat ik het toch niet kan (dwz ik attribueer het aan ability), ipv te zeggen dat ik beter m’n best moet doen. Ook mijdt ik vaak dingen waar ik tegen op zie (hoewel ik daar steeds minder onder vandaan kom). En ik herken nog wel meer uit het stuk.
En inderdaad handig om een beetje rekening mee te houden voor m’n zoontje waarbij dit soort dingen langzaam wel gaan spelen.
touretteke Solzhenytsin,
Het moge duidelijk zijn dat op de middelbare school de gedachten gang van een scholier nog lang niet uitgekristaliseerd zijn. Leren uit een boek kan dan ook geen kwaad.
Later op de universiteit zat schoolreisjes gehad. Afgezien van het feit of deze nuttig waren ben ik edoch blij dat ik ze meegemaakt heb al was het maar om te kunnen melden dat je er geweest ben en je er een voorstelling van kunt maken hoe bijvoorbeeld Rusland of Iran eruitziet.
wat betreft die lap tekst in het andere postje: was mij nooit opgevallen dat onderwijs naar binnengericht kaptialisme was.
– Karsa Orlong,
Ik ben opzich van mening dat zoiets als in het artikel staat (ongemotvieerdheid van een kind) best opgevangen kan worden. Laat het kind een klas overslaan of direct doorstromen naar het vwo of alsnog uitdagingen zoeken.
@SalonSocialist
Op het gevaar af teveel als een amerikaans zelfhulp boek te klinken maar ok: De crux van het artikel is volgens mij dat het erom gaat hoe je succes en tegenslag ervaart en interpreteert. Dus als je het toekent aan talent dan wordt je minder snel beter dan wanneer je het toekent aan effort. Op zich is dat niet nieuw (wat wel zou je zeggen). De gevolgen van het ervaren van succes en falen als zijnde de uitkomst van talent, die in dit artikel worden beschreven, herken ik van bij mezelf.
Wat wat nieuwer voor mij is dat je een kind kan aanleren HOE ie succes en falen ervaart. Bijvoorbeeld doordat je tegen zo’n slim kind dus niet moet zeggen jij BENT slim en daarom ga je nu een klas overslaan / naar het gym / iets moelijks op de universiteit studeren. Maar dat je moet zeggen: je hebt goed je best GEDAAN en hard gewerkt en daarom presteer je zo goed. Doordat laatste te zeggen, voedt je iemand op om z’n eigen succes en falen op een andere manier (beter volgens het artikel) te ervaren.
http://originsofautism.com/ ben nog steeds niks beter tegengekomen dan het werk van andrew maar daniel tammet is ook een geval apart
Heel belangrijk om hierbij op te merken is wel dat het onderwijs voor intelligente kinderen vaak niet uitdagend is. Dit leidt tot een slechte motivatie en werkhouding die moeilijk weer af te leren is.
Kijk, nu kan ik eindelijk echt mijn ouders de schuld geven dat ik door de middelbare school zeilde en daarna nooit een studie heb afgemaakt!
Externe locus of control rules! :D