Kunst op Zondag | Verenigde Naties

De Verenigde Naties hebben deze dagen weer eens de handen vol aan oorlog en mensenrechten. Wellicht kunt u de VN helpen de nobele doelstellingen te halen door deze vacature te vervullen.

Dat “verenigde” slaat vooral op de vergaderingen. De lidstaten zijn vaak in vergadering bijeen. Verenigd zijn, in de zin van eensgezind, dat gaat de leden een stuk minder goed af. Hoe goed de lidstaten de essentie van de VN begrijpen, valt misschien af te lezen aan de kunstvoorwerpen die ze de VN cadeau hebben gedaan.

Nu is het niet allemaal echt kunst dat u nu gaat zien, maar we kunnen er wel aan af zien hoe we de houding van de gulle gever ten opzichte van de VN kunnen interpreteren. Een selectie uit de United Nations Art Collection (ook hier te vinden).

Meest bekende en iconische beeld is natuurlijk ’Non Violence’, of ‘The Knotted Gun’ van de Zweedse kunstenaar Carl Fredrik Reuterswärd. Hij maakte het in reactie op de moord op John Lennon. Er staan in negen landen exemplaren en Luxemburg deed in 1988 er een cadeau aan de Verenigde Naties.

U bent nieuwsgierig naar de Nederlandse bijdrage? Geen kunst, maar de ‘Slinger van Foucault’, in de ontvangsthal van de ‘General Asembly’.. Destijds (1955) gemaakt door het Philips natuurkundig Laboratorium. Typisch Nederlands VN-cadeautje: we slingeren wel mee met hoe het draait. Of andersom natuurlijk.

Er zijn landen die maar cadeautjes blijven geven aan de Verenigde Naties. China is vrij gul met reeds vijf presentjes. De laatste is “Zun of Peace”, een grote wijnvaas, oi 2015 geschonken ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van de VN. Er gingen vier giften aan vooraf, te beginnen in 1974 met de het ivoren beeldhouwwerkje Chengdu-Kunming Railway.

Is het vanzelfsprekend dat de grootste (of machtigste) lidstaten vaker kunst schenken? Uit de tijd dat Rusland voor ons hetzelfde was als Sovjet Unie: ‘Good defeats Evil’, Sint Joris die een draak te grazen neemt, bestaande uit Russische en Amerikaanse militaire spulletjes. Gemaakt door Zurab Tsereteli en in 1990 aan de VN gegeven.

Een eerder (1959) cadeau van de Russen is ‘Let Us Beat Our Swords into Ploughshares’, gemaakt door Evgeniy Vuchetich (zie ook boven dit artikel).
Kunstzinnige suggesties wat er met wapens zouden moeten gebeuren worden bar weinig als cadeau verstrekt. De VN stelt wel deze tot gitaar omgebouwde AK, de Escopetarra ten toon. Een creatie van de Colombiaanse musicus César López, in 2006 door Colombia verstrekt.

Niets over migratie? Jawel, “Arrival” van John Behan, in 2000 geschonken door Ierland, symbool voor de Ieren die zich wereldwijd hebben gevestigd.

In 1952 gaf Noorwegen deze gigantische muurschildering van Per Krohg aan de VN cadeau. Het symboliseert een door inspanning van de VN bereikte toekomstige nieuwe wereldorde.

Italië had in 1989 een ‘Moeder met kind’ (Giacomo Manzu) gedoneerd, in 1996 deed het land er deze ‘Sphere within a Sphere’ van Arnaldo Pomodoro bovenop. De aan de buitenkant gladde baarmoeder barst open door de complexe vormen binnenin. Symbool voor de complexiteit van humanistische en technologische georiënteerde beelden van de wereld.

Niet alleen landen geven cadeautjes aan de VN. Ook organisaties en individuen vinden de VN soms een presentje waard. Salvador Dali deed in 1991 zijn “Clasped Hands” cadeau.

Misschien moeten we toch eens nader in de kunstopslag van de VN duiken en de club elk jaar een kunstwerk voor de neus houden, die ze herinnert aan waar ze eigenlijk voor zijn. Het wordt zo langzamerhand wel tijd voor vrede, vindt u niet?