Al associërend kom je nog eens ergens. Tijdens mijn zoektocht in het virtuele naar werk van Kader Attia kwam ik bovenstaande foto tegen. Een pot met couscous, gebruikt door Kader Attia in “Untitled (Ghardaïa)”. En een pot met krijtjes, gebruikt door Joseph Beuys bij lezingen die hij in het museum Tate Modern heeft gehouden.
Beuys kalkte tijdens die lezingen hele schoolborden vol, die uiteraard ook bewaard zijn gebleven. Met name zijn lezingen in de 70’er jaren, waarin hij er zeker over was dat
Only art is capable of dismantling the repressive effects of a senile social system that continues to totter along the deathline: to dismantle in order to build A SOCIAL ORGANISM AS A WORK OF ART.
Joseph Beuys – ‘I Am Searching For Field Character’, 1973/74.
For the lecture: ‘The Social Organism – A Work of Art’, Bochum, 2 March 1974.
U snapt het al: al associërend kwam ik dus op de B van
Bord. Bordkrijt. Om precies te zijn Schoolbord, in het Engels ‘Blackboard’. Wat bij mij een stukje nostalgie oproept, omdat ik in een grijs verleden een onderwijzersopleiding heb genoten (jawel, genoten,want dat was toen leuk) waar één van de vakken ”bordschrijven en tekenen” was.
Geloof me, die schetsen van Beuys zouden een zware onvoldoende hebben gekregen, wegens de warrige, onschematische presentatie. Over het onleesbare handschrift nog maar gezwegen.
Afijn, er school geen groot schoolbordartiest in mij. In tegenstelling tot
Cy Twombly – Untitled, 1970.
Sol Lewitt – Six Geometric Figures (+ Two) (Wall Drawings), 1980–1.
Keith Haring – Untitled, 1983 (uit de “subway drawings”).
De fanatieke krijters die nooit de grote musea zullen halen, maar wel gepassioneerd de borden volkalken, mogen hier niet ongenoemd blijven.
Andres Musta – chalk drawing Koala parrot, 2004 (meer).
De Vrije School staat er om bekend creativiteit ruim baan te geven. Bij Brian en Robyn Wolfe, Waldorf-docenten (Waldorf = Steiner = Vrije School) , kun je leren bordtekenen.
De Japanse leraar Hirotaka Hamasaki kan er ook wat van. Hij krijt van Japanse anime tot Picasso’s ‘Guernica’ op de borden.
Een beetje schoolbordartiest hapt nogal wat stof. Qua arbeidsomstandigheden is het wellicht beter een robot op schoolborden te laten krijten.
Alexandre Castonguay – Tafel, 2010.
Meer kunst met bordkrijt: Alejandro Guijarro – Momentum.
Tacita Dean – The Roaring Forties: Seven Boards in Seven Days (1997) en Fatigues (2012).
Elke leraar en elk kind wil graag makkelijk en goed op een bord kunnen tekenen. Bordtekeningen vangen altijd de aandacht en wekken interesse voor de onderwerpen, schreef leraar Frederick Whitney ter inleiding van zijn boek (1909) over dit schitterende ambacht. Blader er hier maar door.
Reacties (4)
Horen de schoolborden die grote wiskunstenaars gebruiken ook tot kunst? Vele mooie foto’s van. Er was afgelopen week wat reuring over kunstenaars die nu ook in Nederland kunnen promoveren (cq een master doen) bij een Universiteit: binnenkort kan een wiskundige met zijn schoolborden naar de Rietveld, en een kunstenaar met zijn schoolborden naar de Universiteit!
Wat verder associërend, kun je de volgende keer verder gaan met bodyart.
:-)
Weer een leuke/mooie K.O.Z.
Fantastisch!
@2: Of straatkrijt 2D of 3D of de Trompe l’oeil. Vooral die laatste kan heel verrassend zijn als je die in het echt tegenkomt.
Ah, Keith Haring, dank. Ik ben op vakantie, en dus vaak offline, ook verleden week, maar kunst op zondag sla ik niet over.