Kader Attia, won vorig jaar de Marcel Duchamps Prijs. Tot oktober is in Gent werk van hem te zien. Zoals vaker bij Kader Attia, is de tentoonstelling in Gent meer een museale installatie, met componenten uit diverse werken die vooral “herstel” als onderwerp hebben.
Zijn inspiratiebronnen (zegt hij zelf): politicus/filosoof Pierre-Joseph Proudhon (“eigendom is diefstal”), de dichter Oswald de Andrade (stelde in het Cannibal Manifesto dat Brazilië zich alleen kan verweren tegen de koloniale Europese cultuur door het te “kannibaliseren”) en psychiater Frantz Fanon, lid van het Algerijnse Bevrijdingsfront (schreef over de psychologische effecten van kolonisatie en hoe men zich er van kan bevrijden).
Oil and Sugar #2, 2007.
Neemt u rustig de tijd voor de rest van onze expositie van vandaag.
Ghost, 2007.
Hier Kader Attia zelf over Ghost:
Ghardaïa, 2009.
Repair of the Occident to Extra-Occidental Cultures, 2012.
Details uit Repair of the Occident to Extra-Occidental Cultures:
The repair of natures failure.
Crucifixes made from bullets.
Uit “J’accuse” (Senegalese houtsnijders maakten houten beelden op basis van fotos’s van gewonde soldaten die met plastiche chirurgie zijn opgelapt).
Kader Attia over “herstel”.
Continuum of Repair: the Light of Jacob’s Ladder, 2013 – 2014.
Les oxymores de la raison, 2015. Installatie met videos, elk 20 minuten, waarin interviews met o.a. filosofen, antropologen, psychologen en griotten.
Hier een stukje uit de installatie ‘Narrative vibarations’ (2017).
Bekijk ook eens “Arab Spring” (filmpje, 2014), Chaos + Repair = Universe (ook uit 2014), Los de arriba y los de abajo (the ones on top and the ones at the bottom, 2015, een stukje Hebron nagebouwd: Netten boven de steegjes om te voorkomen dat afval, gegooid door Joodse kolonisten die er boven wonen, terecht komt op de hoofden van Arabische winkeliers en Le grand mirroir du monde (2017).
Op de afbeelding boven dit artikel: Artificial Nature (2014).