Kunst op Zondag | KoZ 500 (4)

Dankzij kunstenaars die rechtenvrije afbeeldingen van hun werk beschikbaar stelden, bereikten we 24 juni de 500ste Kunst op Zondag.

We vroegen kunstenaars naar hun 500ste werk. Bij afwezigheid van een 500ste, is elk ander jubileumstuk ook welkom. En degenen die niets met jubilea hebben, vroegen we een ander werk aan ‘KoZ 500’ op te dragen.

Vandaag het laatste deel van onze speciale “jubileum”-tentoonstelling, weer met de toelichtingen van de kunstenaars zelf.

In Prima Mensen (april 2018) ging het onder andere over het werk van Domenique Himmelsbach de Vries, die voor KoZ 500 zijn vijfhonderdste gedenksteen instuurt.

Domenique Himmelsbach de Vries – Kadoelen gedenkplaque.

Toelichting: “Mijn 500ste gedenksteen: Vorig jaar ramde ik met mijn schip de aanlegsteiger van een jachthaven, waar ik mijn boot net had gerestaureerd. De havenmeester had een stressvolle periode en ik zou minstens € 800,- aan reparatiekosten moeten betalen. Als een alternatief voor de restauratie, bood ik aan om een gedenkplaque van messing te etsen, zeggende:

Dit plakkaat dient ter verdoezeling van de schade, aangericht door Domenique Himmelsbach de Vries zijn legendarisch stupide aanvaring met deze steiger op 21-10-2017.

De havenmeester ging akkoord, hij kon dit gemeenschappelijke avontuur en verhaal waarderen, ik leerde de vaardigheid van het etsen van messing, maakte een nieuw werk in de publieke ruimte, een nieuw voorbeeld van creatief omgaan met problemen en op de koop toe bespaarde ik een paar honderd euro.

Een creatieve oplossing op een zeer praktisch niveau. Ik doe publieke kunstinterventies waarmee ik mijzelf en anderen (collega’s, participanten, publiek en voorbijgangers) hoop te inspireren om creatief in leven staan, om in eigen omgeving te interveniëren en problemen te ‘hacken’.”

..
In Route (2012) was een collage van Hans Overvliet te zien. Voor KoZ 500 komt hij nu met:

Hans Overvliet – ‘Distant Suffering’ (2012 -).

Toelichting: “Mijn bijdrage herdenkt de vele ‘jubilea’ van oorlogsuitbraken en hun slachtoffers [ v/m ] in Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, Somalië, Yemen – en helaas – enzovoort.
Oorlog en vernietiging zoals gerepresenteerd in de [massa]mediaproductie en -consumptie zijn sinds 2005 ( tentoonstelling Jan Van Leeuwen Stichting, papiercollageserie ‘Irak’ ) inhoudelijk onderdeel van mijn werk.
‘Distant Suffering’ (2012 -) is een doorlopende reeks werken waarin ik binnen het kunstdiscours de morele en politieke implicaties [m/v] van het verafgelegen lijden van ‘de ander’ en het geheugen daaraan onderzoek. Tegelijkertijd heeft ‘Distant Suffering’ mijn eigen rol als mediaconsument en de politiek van de veiligheid van de tentoonstellingsplek tot onderwerp.”

..
In Literatuur (2014) en Poëzie (2014) was werk van het duo SAGE te zien. Ook zij tellen hun werk niet en doen eigenlijk niet aan jubilea, maar ter gelegenheid van hun 20ste jaar als SAGE en de 500ste Kunst op Zondag sturen ze:

SAGE (Saskia van Herwijnen & Gerrit van Schuppen) – Poging tot Poëzie 1709 (kleurrijk).

Toelichting: “Tekst op papier, met name in boeken, is doorgaans zwart-wit zodra men echter gaat lezen en zich onderdompelt in de verhalen opent zich een wereld vol kleurschakeringen en variatie.”

Detail:

..
In Drones (2015) een schilderende drone van Pier van Dijk. Vandaag:

Pier van Dijk – La vie en rose, Vak P.

Toelichting: “Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van FC Twente deze hommage aan Dick van Dijk (overleden in 1997), één van de iconen van FC Twente. Vijftig portretten van de 50 beste spelers werden in Rijksmuseum Twenthe geëxposeerd.
Mijn bijdrage was een filmpje van de performance die ik in het stadion van FC Twnete uitvoerde, samen met pianist Frank Deiman en zangeres Diet Gerristen. Binnen de rode lijst van 1 x 1 meter was een videoscherm gemonteerd, waarop de performance was te zien.
De performance bestond uit het zaaien van graszaad in de vorm van de letters Dick van Dijk. De bedoeling was dat zodoende de speler symbolisch op een onzichtbare manier aanwezig zou zijn, als een dode tussen de levenden.”

Deze performance kreeg een staartje. Tegen de verwachting in stak na enkele weken de naam van de speler toch de kop op en Pier van Dijk werd beschuldigd van het beschadigen van het heilige voetbalveld. Uit protest tegen de rekening die hij gepresenteerd kreeg voor het herstellen van “de schade”, zette hij de video op zwart. Het liep uiteindelijk allemaal met een sisser af en het kunstwerk werd weer geactiveerd.

..
In Mallemolen (2013) was ‘De Carrousel’ van Kees Machielsen te zien. Voor KoZ 500 nu:

Kees Machielsen – Haan.

Toelichting: “De Haan symboliseert een noodkreet. Een kreet die helemaal uit de tenen komt, verbeeld in het borststuk dat uit één stuk is gesmeed.
Het beeld heb ik gekozen omdat ik het voor iemand gemaakt heb die mij in moeilijke perioden geholpen heeft.”

..
In 100 jaar beeldhouwers (mei 2018) was onder andere werk van Irma Horstman te zien. Haar jubileumwerk:

Irma Horstman – The space between us, 2018.

Toelichting: In 2018 is het dertig jaar geleden dat ik afstudeerde. Ik heb dit moment in de tijd willen markeren door een beeld te maken dat duidelijk in het “nu” van mijn werk past, maar ook teruggrijpt naar de tijd en de ontwikkeling die mij hier brachten.

Het materiaal: brons (op de afbeelding nog in hout; in het najaar komt de bronzen versie).
Brons bracht me ooit de weerbare vertaling van mijn kwetsbare en vergankelijke materiaalgebruik.In brons uitgevoerd werk gaf me het gevoel dat ik een antwoord had op de tijd.

De vorm:
Een terugkerend vorm thema is dialoog tussen twee en drie dimensionaliteit. Het werk lijkt plat, een uitgeknipte tekening. En toch , Het heeft de ruimte nodig. Het kan stáán. Het moét staan. Voor het wit van een muur of het blauw van de hemel maar net zo goed in een zaal, op een dijk, in de ruimte.

Een ander terugkerend vormthema is twee-deligheid. Steeds weer duiken beelden op die in tweetal gemaakt zijn, identiek maar vaker als twee verschillende beelden, die blijkbaar toch iets samen hebben, een dialoog met elkaar aangaan, tot elkaar veroordeeld zijn of onlosmakelijk verbonden zijn. Dualiteit, tweeledigheid, tweevormigheid. ook te vertalen als dialoog, partnerschap, wisselwerking en zo voort.

Het “jublieumbeeld’ bestaat uit twee vormen die zo opgesteld staan dat het belang van de restvorm net zo zwaar weegt als het belang van de materie. The space between us: de tussenruimte krijgt een eigen vorm, zolang de twee delen in het juiste spanningsveld ten opzichte van elkaar blijven. Iets meer afstand kan, iets minder kan, maar binnen de grenzen van het spanningsveld  ontstaat de derde persoon, die misschien wel wij genoemd kan worden. Het geheel is meer dan de som der delen.”

..
In Realisme (2014) hadden we werk van Olga Wiese, die tot de Noordelijke Realisten wordt gerekend. En realistisch is ze, als het om mijlpalen gaat. De ultieme mijlpaal….

Olga Wiese – View from the Grave, 2014 – 2018. Canvas, olieverf, 210 – 180 cm.

Toelichting: “voor de jubileum-serie…ons allerlaatste feestje….”

..
Ooit zal ook voor Kunst op Zondag het allerlaatste feestje komen. Hoeveel verder we dan 500 afleveringen zullen komen is hoogst ongewis. We zien wel. Zolang u maar meekijkt.

Met dank aan de 30 kunstenaars die deze jubileumreeks mogelijk hebben gemaakt.
Bekijk ook nog eens de eerste 500ste Kunst op Zondag en de tweede en derde aflevering.