Sunday, arty sunday.
Eerste vraag binnen deze subreeks Kunst Op Zondag (KOZ):
Wat is kunst?
Er bestaat geen eenvoudiger vraag als deze, dus mag het antwoord ook niet moeilijk zijn:
dat alles wat zich willens en wetens wil onttrekken of onttrokken wil weten van het aardse minus het religieus noodzakelijk geachte.
Eenvoudig toch?
Eens deze klipf genomen kan je de volledige kunstgeschiedenis opdelen in drie onderdelen:
- 1) alles vòòr Duchamps en de dadasurrealisten
- 2) Duchamps en de dadasurrealisten
- 3) alles na de dadasurrealisten en Duchamps.
Goed, dat ging snel.
Want iedereen weet: het is pas sinds zeer onlangs dat de mens het begrip ‘Kunst as we know it’ heeft uitgevonden. Daarvoor WERKTE je meneer.
Omdat binnen het korte Before-the-more-bestek van een Sunday, Arty Sunday er weinig tijd te verliezen valt, gaan we meteen over naar een moment in de geschiedenis waar het dus om draait: le pissein. Onder de (michael) Moreknop meer!
1917. Stel het u voor! 91 jaar geleden was men voornamelijk op zoek naar eten, wist de denkende mens (hallo bezoeker van Sargasso!) dat de Belle Epoque naar de kloten was, en waren er een aantal mensen zo extreem verstandig dat ze de gemiddelde gast van Paul & Witteman of Phare de Canvas zouden wegpraten als waren het liftboys or -girls. Om maar te zwijgen over Phara Witteman zelf. Eén van die mensen was Marcel Duchamp.
1917!!: uw eigen wereld wordt aan flarden geschoten, en u, kunstenaar met penseel, werd geacht Mooiheid weer te geven op 2D.
Niet zo voor onze Marcel. Laat doordringen de historische waardevolheid van zijn daad!
Die (intelligente cynicus, geniale pragmaticus en lucide visionair als ie was) dat penseel terug aan de geschiedenis en het pre-cynisme (potent voorvader van het post-modernimse) gaf, en koos voor een ongeziene hinkstapsrong in de vorm van het nu alreeds bekende pissein middels:
a) een finale onthechting en ontkenning van de Waarde (‘waarde als in: ‘ik wil scoren omdat ik iets kan’)
naar
b) een min-of-meer geslaagde ‘ik scoor omdat jij mij niet kan ontzeggen dat wanneer ik zeg dat ik scoor ik niet scoor’
Niet makkelijk te vatten wat hij toen bedoelde, maar breek er uw hersens niet over waarde lezer, de truuk/geniale vondst van Marcel die werkt nog ten heden dage door in 2008, dus alleen bent u niet.
Nog steeds lopen er bloedmooie echtgenotes van steenrijke Russische bronbaronnen rond die geen clue hebben waar het over gaat maar desondanks Kunst Kunnen Kopen – laat staan dat miezerige Nederlandstalige onliners als u en ik er iets zouden van begrijpen…
Daarom, Kunst 2.0 dus eigenlijk. De Babbelpisseinbox vraagt aan u: Is een pissein Kunst en zo ja of nee: waarom wel of niet??
Antwoordepisood, nekst zonday.
Reacties (26)
Lijkt me eerder oefening op hoe de mensen naar kunst kijken, maar ook dat maakt sinds Duchamps onderdeel uit van de kunst, dus ja: kunst.
*denkt nog even na*
“dat alles wat zich willens en wetens wil onttrekken of onttrokken wil weten van het aardse minus het religieus noodzakelijk geachte.”
De mens is aards, alles wat de mens voortbrengt is aards. De mens is gedetermineerd door zijn aardsheid en kan niets bovenaards voortbrengen. De mens kan niets voortbrengen wat hij zelf niet is.
Kunst is de expressie van de mens en wat hij voortbrengt (materieel en immaterieel) en is dus ook aards.
Kunst, zoals in de definitie boven het artikel gegeven, is derhalve slechts een beperkende (slechts een deel van de menselijke ervaring), onderscheidende (van onder meer religie en de definitie van wat aards is) en illusoire (de mens is aards, dus kunst ook) keuze.
Wat is dan kunst? Datgene wat we zelf kunst willen noemen.
Welke definitie wint? De definitie met de grootste consensus.
Of nog: It’s all in your mind. No humans = no art.
Na het gezeik van het feestje van 7 jaar is alles wat geen gezeik is kunst.
*denkt ook nog even na*
(het eenvoudige antwoord op ‘wat is kunst?’ aan het begin van de uiteenzetting moet onjuist zijn omdat het pissoir daar niet aan lijkt te voldoen – het is zeker niet onttrokken aan het aardse en wil dat ook niet weten, minus het religieuze is dan helemaal niet meer van toepassing – en toch kunst is. Ergo: er zit een lus in je logje of je snapt jezelf niet)
(n.a.v. #2)
Kunst is ongrijpbaar en ondefinieerbaar want iemand maakt soms iets wat nog nooit gemaakt is en wat dus niet van te voren gekend had kunnen worden en dus ook niet als kunst aangewezen had kunnen zijn.
Kunst is dus niet wat de mens kunst noemt omdat de mens ook iets van tevoren kunst kan benoemen terwijl het dat niet is. Kunst is [dus] wat de tijdgeest(?) bovengemiddeld goed vindt. Het begrip kunst is ongrijpbaar. Soms is het wat de gek ervoor geeft soms onbetaalbaar en dus niet in geld te meten.
Maar in retrospectief is het altijd duidelijk dat het kunst is.
Dat geldt dus ook voor het pissoir.
En dan had je nog die militairen die in WO II rondreden met een Renoir in hun tank. Enkel en alleen omdat er een bloot “wijf” op het doek geschilderd was.
Kan tellen als finale “ontkenning van de waarde”. Oftewel: deze soldaten maakten gewoon een andere waardekeuze.
“Na het gezeik van het feestje van 7 jaar is alles wat geen gezeik is kunst.”
LOL! Maar heel treffend (en elitair, in de goede zin van het woord)
“iemand maakt soms iets wat nog nooit gemaakt”
Het gaat niet om het resultaat (wat gemaakt is) maar om het grondpotentieel.
Dat grondpotentieel (onze genetische blauwdruk) verandert amper. De mens kan dus wel verrassen (door evolutie van kennis + nieuwe inzichten + nieuwe gevoeligheden gekoppeld aan nieuwe omstandigheden + zeitgeist + etcetera), maar dat komt door de complexiteit van het aardse bestaan. Niet omdat hij boven zichzelf en het aardse uit stijgt.
Of je moet kunnen bewijzen dat God bestaat en via de mens werkt. Dan wordt het een ander verhaal.
“Kunst is dus niet wat de mens kunst noemt omdat de mens ook iets van tevoren kunst kan benoemen terwijl het dat niet is.”
Dat benoemen is slechts een keuze. Kunst dus ook.
@Guy#7
Dat benoemen is slechts een keuze. Kunst dus ook.
Tsja, dan bestaat kunst dus niet :)
Eens met #6.
@8: Of juist wél :-) Wij (mensen) kunnen ervoor kiezen dat het bestaat (voor onszelf dan, niet als een of andere oerwetmatigheid).
Waarom zal deze discussie over wat nu wel en wat nu geen kunst is altijd blijven bestaan? Omdat er verschillende mensen verschillende keuzes zullen blijven maken.
En dat ongrijpbare maakt kunst (whatever it may be) net zo boeiend en relevant. Het confronteert ons met onszelf via onze (bewuste en onbewuste) keuzes.
een goeie plee, alleen hij zit zo rottig.
@11: Ik zie nu een museum voor me waarin een Renoir hangt met het onderschrift “Lekker wijf nummer zoveel”.
“De elite heeft de plicht om de massa te bewegen tot vooruitgang en te beschermen tegen zichzelf. De massa heeft daarnaast de plicht om de elite tegen te werken, te bewegen tot vooruitgang en te beschermen tegen zichzelf.”
Geparafraseerd citaat van ik weet niet meer wie.
Mij lijkt dat vooral een goede smoes van Renoir om naakte wijven in z’n atelier te krijgen. Het is dat ik niet kan schilderen of fotograferen, anders zou ik ’t ook doen.
Eerst maar een antwoord op de babbelvraag:
ja, dat pissein is kunst.
Allereerst omdat het oorspronkelijke idee een product van magnifieke creativiteit is. Wie is of wie zijn eigenlijk de bedenker(s) van deze oplossing van wat ooit een maatschappelijk probleem was?
Ten tweede is dit model kunst omdat gekozen is voor materiaal dat niet alleen zeer praktisch is in gebruik (qua hygiëne), maar zich ook leent voor welke vormgeving dan ook.
Degene(n) die de afgebeelde vorm hebben bedacht, hebben op hun kennis van de mannelijke driften en de wens tot schone kroegvloeren en stoepranden gecombineerd in deze vage vaginale vorm.
Vaginaal om de heren erheen te lokken, vaag om de de samenleving niet te schockeren en het pissoir acceptabel te maken.
Het is natuurlijk een nederlandse artieste (Meike van Scheindel) die jaren later de veranderende sexuele moraal der heren goed heeft gelezen en zowel het vaginale als het vage transfomreert naar een orale pisbak.
Ten derde: Duchmap’s gevalletje is alleen als concept kunst. Zoals ik hierboven probeerde uit te leggen, was de pisbak van origine kunst. Zodra het een alom aanwezig en geaccepteerd gebruiksvoorwerp werd, was het ook geen kunst meer.
Duchamp’s concept is kunst, omdat hij de gebruikelijke gedachtengang binnen de artistieke gemeenschap, en ook vastgeroeste opvattingen buiten die gemeenschap, heeft opgeschud.
De eerste vraag (wat is kunst) is kennelijk niet voor de babbelpisseinbox bedoeld. Bovendien heb je die zelf al beantwoord.
Dat moeten we zo maar laten……
Ha ha, zien jullie dan niet dat als je in dat ding pist, je jezelf onder pist?
@ Gelul
Hahaha..
als je even achterwege laat dat de foto van boven is genomen…
(mmmhh… is dat wel zo? De belichting maakt het allemaal wel extra verwaaarrrend…)
Pierre Pinoncelli, 76 jaat pist in het urinoir en gaat de pisbak te lijf met een hamer.
Dát is Kunst.
Kunst betekent dat het niet echt is …
(en Gelul de complimenten voor de uitstekend gekozen nick!)
Een pissoir / urinoir is zoals hierboven afgebeeld lijkt mij eerder design dan kunst. Het heeft een technische functie en is ook met dat uitgangspunt ontworpen. Dat mensen er later kunst in gaan zien is wel een compliment voor de ontwerper.
ps dat dit pissoir ooit als kunst werd gezien komt alleen door de maker en dat bleek ook, want toen de kunstenaar Duchamp het anoniem als R Mutt naar een tentoonstelling inzond werd het niet geplaatst. Feitelijk toonde Duchamp aan dat de keizer (de kunstwereld) geen kleren aan had. En later nogmaals toen het als meest invloedrijk kunstwerk werd bestempeld. Het blijft gewoon een pisbak met een handtekening.
Zo gewoon als de koffiekopjes in de kantine van Gerrit Rietveld…
Of Duchamp bewust dat wilde aantonen, geen idee, zo ver gaat wiki niet (ja ik leer bij). Voor mij is kunst meer dan alleen de naam van de bedenker of lokatie van alledaagse voorwerpen. Het sprookje van de kleren van de keizer is volgens mij wel echte kunst.
” Hij is gewoon naakt”
“een moment in de geschiedenis” precies…op moment van “maar buiten brengen” wordt geschiedenis gemaakt.
Bijvoorbeeld, kunst:
http://www.xs4all.nl/~johnpiek/schippersfotog02.html
Dit is een urinoir, niets meer niets minder
De kunst eraan is er staand in te pissen, zonder te morsen
PSA kunst dus.
@24: Dat lukt nooit.
Al schudt ge nog zo kloek,
de laatste drup valt altijd in uw broek.