Kunnen we de moslims nog ergens de schuld van geven?

‘An allem sind die Juden schuld’ is de titel van een satirisch operetteliedje uit 1931, waarin de antisemitische neiging op de hak wordt genomen overal de hand van de Joden in te zien.

Voor ons nauwelijks meer voorstelbaar, maar Hirsi Ali verhaalt in Mijn Vrijheid hoe ze, toen ze als kind in Saoedi-Arabië verbleef, links en rechts te horen kreeg hoe de Joden inderdaad overal de schuld van waren: of het nu over wereldproblemen ging of het lekken van de kraan, overal zaten die verduivelde Joden achter.

Jodenhaat is na de Holocaust in het Westen niet langer salonfähig, maar oude gewoonten hebben nog wel eens de neiging in nieuwe gedaanten op te duiken.

Woestijnvolk versus poldervolk?

De notie van de culturele overname door een gestaag groeiende groep vreemdelingen bijvoorbeeld; aanhangers van een woestijnreligie, wier normen- en waardenstelsel haaks zou staan op de Westerse, die Europeanen zouden beschouwen als ongelovige honden, zo niet als prooidieren, en die sluipenderwijs Europa zouden overnemen.

Zo werden we afgelopen weken getrakteerd op menig indianenverhaal over Westerse verworvenheden of joods-christelijke uitingen die weggemoffeld zouden zijn om ‘de moslims’ maar niet voor het hoofd te stoten. Als je dan even onder de oppervlakte krabt, blijkt het steeds weer een broodje aap te gaan, maar tegen de tijd dat het verhaal ontzenuwd wordt, is het door menigeen al voor zoete koek geslikt.

Met name de herhaling doet het beeld beklijven.

Censuur op naakt

Het begon eind februari met een canard van De Gelderlander dat in een of ander Nijmeegs wijkinformatiecentrum vanwege religieuze bezwaren naaktschilderijen zouden zijn weggehaald. Bert Brussen van de TPO dook erop, met de suggestie dat De Gelderlander geen ruchtbaarheid wilde geven aan het gegeven dat in Nijmegen censuur op kunst werd gepleegd “om religieuze redenen”; vervolgens maakte PVV-er Martin Bosma ervan dat de linkse kunstwereld weer een censuur door moslims faciliteerde; waarna ook de Telegraaf een duit in het zakje deed.

Alleen klopte er nauwelijks iets van het verhaal. Sowieso waren er geen moslims bij betrokken, aldus een woordvoerder van het wijkcentrum. Kortom, een storm in een glas water.

Verstopeieren

Vervolgens ontstond er ophef omdat de HEMA ‘verstopeieren’ verkocht. Waarom noemen ze dat niet gewoon Paaseieren?, vroeg menigeen zich af. Waarom zo moeilijk doen? Nou, dat is vast en zeker om de moslims niet voor het hoofd te stoten, redeneerde men. De zoveelste knieval voor de islam.

Waarna er driftig op de borst werd geroffeld over de teloorgang van onze joods-christelijke traditie, vergetende dat die joods-christelijke paastraditie voornamelijk bestaat uit het in herinnering brengen hoe ‘de Joden’ Gods Zoon hadden vermoord. Loop de Mattheüspassion er maar eens op door.

In de Duistere middeleeuwen werden de Joden zelfs gedwongen met Pasen naar de kerk te komen om eens even goed ingepeperd te krijgen hoezeer zij wel van de genade van de Ene Ware God waren afgedwaald. En als het economisch slecht ging, konden ze daarna rekenen op een pogrom. Tot zover de joods-christelijke traditie.

HEMA zelf is zich ondertussen van geen islamisering bewust. Volgens een woordvoerder verkoopt de winkelketen al tien jaar een product dat ‘verstopeieren’ heet, en betreft het precies één product; de rest heet gewoon paaseieren. Kortom, alweer een lulverhaal. Niet dat dit de boze nationaalpopulistische tweeps en facehuggers wat boeit. Feiten zijn immers maar linkse apologie.

Blote borsten op de HvA

Eind vorige week waren we getuige van een vergelijkbaar relletje omdat op twee faculteiten van de Hogeschool van Amsterdam de voltallige editie van universiteitsblad Folia uit de schappen waren gehaald. Daarop stond namelijk prominent een foto van een stel blote borsten (in het kader van een feministisch pleidooi voor de normalisering en deseksualisering van de vrouwenborst), en de dekanen van betreffende faculteiten vonden dat niet het meest geschikte visitekaartje op de open dag die ze dat weekend gepland hadden.

Kijk, in het buitenland kennen ze dat truukje ook!

Al die voorpagina’s met blote tieten die mensen meteen bij binnenkomst ongevraagd in het oog springen – beter van niet, dat wekt maar allerlei onbedoelde associaties, van Kim Kardashian tot Phil Bloom en al wat daarbij komt kijken, dacht decaan Jean Tillie bij z’n eigen, en daar bokst niemand met z’n saaie voordrachten over de inhoud van het curriculum of de kansen op de arbeidsmarkt nog tegenop. Nee, beter halen we die blaadjes even weg.

Jammer genoeg verslikte Tillie zich in het programma Pauw in versluierende bestuurderstaal, waardoor zijn ontkenning dat hij preutse moslimouders niet voor het hoofd wilde stoten volstrekt ongeloofwaardig overkwam. Alsof moslims de enigen zijn die een opleiding waar in de foyer met blote tieten geleurd wordt toch een flink stuk minder serieus nemen. Preutsheid komt voor in alle vormen en maten, en onder allerlei gezindten. Ook bij zogenaamd vrijgevochten types.

Niet enkel gespreksleider Jeroen Pauw vermoedde echter een laffe buiging voor de moslims. UvA-alumnus Geerten Waling schreef zelfs snerend over de ‘Universiteit van Allah’ en ‘de Hogeschool van de Angst’. De moslims zitten er achter, en dat staat volgens Waling niet op zichzelf. De Leidse promovendus Staatsrecht ergert zich evenzeer aan de recent opengestelde bezinningsruimtes, die volgens hem gewoon functioneren als verkapte moskeeën. Je gaat je bijna afvragen of de beste knul een kamer deelt met Afshin Ellian.

Ondertussen gaat de hele discussie weer over hoe linkse gutmenschbestuurders censuur opleggen om de moslims maar niet voor de voeten te stoten, in plaats van de oorspronkelijke discussie: het aanmerken van vrouwenborsten als lustobject en daarmee tot schaamteobject met alle seksisme en ongeschreven regels voor vrouwen die daarmee gepaard gaat.

Rokjesverbod!

Hetgeen ons brengt op het meest recente relletje, vers van de pers: #rokjesgate! Een of andere teamleider op een of ander stadsdeelkantoor in Amsterdam heeft de dames aan de balie in een interne mail nu toch echt voor de laatste maal gewaarschuwd dat rokken boven de knieën niet worden beschouwd als passende werkkleding. Dit vanwege klachten van medewerkers.

Moslims natuurlijk!, hoorde men menige xenofobe tweep al roepen. Altijd weer die moslims die ons hún waarden op willen leggen. Kan er dan ook helemaal niets meer in dit land?!

Ook nu blijkt het echter een hoop commotie om niets. Naar verluidt was er op het bewuste stadsdeelkantoor een dame wier rok zo miniem was dat haar billen er onder uit waggelden. Hierop had de manager ter plaatse naar een richtlijn van een voorganger gegrepen (en zwaar overtrokken gereageerd). Een incident dus.

Als we het over werkelijk kwalijke issues in verband met blote benen en opwaaiende zomerjurken willen hebben, kunnen we beter de column van Petra Stienen ter harte nemen over het recht van vrouwen om licht gekleed over straat te gaan zonder lastig gevallen te worden.

Politieke munt

Bovenstaande reeks canards zou vermakelijk zijn, ware het niet dat ze de springplank vormen om moslims af te schilderen als een bedreiging voor ‘onze’ vrijheiden, en hen dus als de bedreigende out-group, ‘de ander’ voorstellen. Het tekent de maatschappelijke paranoia rondom vreemdelingen, in het bijzonder moslims, door de socioloog Willem Schinkel treffend omschreven als ‘sociale hypochondrie’.

Aangezien de partij van de xenofobie daar al tien jaar electorale munt slaat, begint nu ook de fractieleider van de zogenaamd liberale partij te miepen dat ‘onze’ waarden onder druk staan en dat we die moeten verdedigen. De salafisten zijn onder ons! En ze willen ons onze rokjesdag afpakken!

Niet alleen bedreigen die lichtgetinte en donkergekleurde vreemdelingen in ons midden onze waarden, en zijn ze verantwoordelijk voor zo’n beetje alle straatcriminaliteit*, maar volgens onze huidige generatie politici bedreigen moslims in de vorm van vluchtelingen ook de verzorgingstaat, het zorgstelsel en het sociale huurstelsel. Minister Blok onderzoekt reeds of het mogelijk is het recht van asielvinders op urgentie bij het zoeken naar een sociale huurwoning in te trekken.

Alsof het aan de asielzoekers ligt dat er woningnood is en er verstopping is op sociale woningen, en niet aan de liberalisering van de huursector enerzijds en prijsopdrijving door hypotheekrenteaftrek, bestemmingsplannen en grondspeculatie anderzijds.

Mooi geregeld toch? De overheid schept eerst zelf allerlei problemen, en de verantwoordelijke politieke partijen leiden vervolgens doodleuk de aandacht van haar eigen onvermogen af door met het vingertje naar die enge vreemdelingen te wijzen. En de meeste mensen zijn te kortzichtig, te ongeïnformeerd of te gericht op hun eigen korte termijnbelang (de portemonnee) om daar doorheen te prikken. Of gewoon te cynisch om te gaan voor een links alternatief.

Voorlopig blijft het dus steeds weer hetzelfde liedje:

Of het nu gaat over de teloorgang van het naturisme
of het om zich heen grijpende terrorisme;
de hand over hand toenemende misdaad
of het ineenstorten van de verzorgingsstaat:
Alles, alles is de Moslims hun schuld.

* Voor nogal wat Nederlanders vormt Opsporing Verzocht hun persoonlijke, wetenschappelijke dataset op grond waarvan zij kunnen bepalen dat kleurlingen verreweg de meeste overvallen, diefstallen en straatroof plegen; ook al bezweren linkse gutmenschwetenschappers dat als je klasse, leeftijd en omgangsgroep daarbij verrekent, er nauwelijks verschillen zijn met blanke Nederlanders. Hé, ik zie toch zeker zelf elke week op TV dat het bruinen zijn! Mij maak je niks wijs, policor linksgekkies!