Klimaatwetenschappers vrijgepleit

Vorig jaar november waren ze het gesprek van de dag: de gehackte e-mails van klimaatwetenschappers van de University of East Anglia. Ze zouden hun gegevens manipuleren om ten onrechte te suggereren dat de aarde opwarmt. In juli 2010 zijn we drie onafhankelijke onderzoeken verder. Van enig bewijs van de aantijgingen van malversatie ontbreekt elk spoor. Zoals gewoonlijk haalt dat echter níet de krant.

Vrijdag 20 november 2009 werd bekend dat computerhackers de server van de Climatic Research Unit van de Universiteit van East Anglia hadden gekraakt. Duizenden privé e-mails van Britse en Amerikaanse topwetenschappers en documenten werden op het internet gezet. Uit de gepubliceerde informatie zou blijken dat sommige wetenschappers informatie over klimaatverandering hebben gemanipuleerd of verwijderd om daarmee ten onrechte te suggereren dat er sprake is van opwarming van de aarde. Zie bijvoorbeeld dit bericht op de Volkskrantsite van 22 november 2009.

Het legde, samen met berichten over fouten in het klimaatrapport, een bom onder de Klimaatconferentie in Kopenhagen. De Volkskrant publiceerde bijvoorbeeld dit opiniestuk waarin wordt gesteld dat de gehackte e-mails twijfel zaaien over de integriteit van de klimaatwetenschappers. Sceptici zeiden dat nu was aangetoond dat klimaatwetenschappers samenspannen om de menselijke invloed op klimaatverandering te overdrijven.

De berichtenstroom was aanleiding voor maar liefst drie onderzoeken naar de feitelijke toedracht. Twee weken gelden stuurde minister Huizinga van VROM de rapporten met een aanbiedingsbrief aan de Tweede Kamer.

Om te beginnen verscheen op 31 maart 2010 het rapport van het House of Commons Science and Technology Committee. Dit rapport concludeert het volgende:

136. Conclusion 1 The focus on Professor Jones and CRU has been largely misplaced. On the accusations relating to Professor Jones?s refusal to share raw data and computer codes, we consider that his actions were in line with common practice in the climate science community. We have suggested that the community consider becoming more transparent by publishing raw data and detailed methodologies. On accusations relating to Freedom of Information, we consider that much of the responsibility should lie with UEA, not CRU.

137. Conclusion 2 In addition, insofar as we have been able to consider accusations of dishonesty?for example, Professor Jones?s alleged attempt to ?hide the decline??we consider that there is no case to answer. Within our limited inquiry and the evidence we took, the scientific reputation of Professor Jones and CRU remains intact. We have found no reason in this unfortunate episode to challenge the scientific consensus as expressed by Professor Beddington, that ?global warming is happening [and] that it is induced by human activity?.184 It was not our purpose to examine, nor did we seek
evidence on, the science produced by CRU. It will be for the Scientific Appraisal Panel to look in detail into all the evidence to determine whether or not the consensus view remains valid.

138. Conclusion 3 A great responsibility rests on the shoulders of climate science: to provide the planet?s decision makers with the knowledge they need to secure our future. The challenge that this poses is extensive and some of these decisions risk our standard of living. When the prices to pay are so large, the knowledge on which these kinds of decisions are taken had better be right. The science must be irreproachable.

Ofwel: de manier waarop met het delen van ruwe data werd omgegaan wijkt niet af van hetgeen gebruikelijk is, er is geen sprake van oneerlijk gedrag. Wel is het belangrijk dat er meer openheid wordt gegeven over de beschikbare informatie en dat die informatie wordt gedeeld.

De Universiteit van East Anglia stelde ook zelf een internationaal panel in dat de integriteit van het onderzoek van de Climatic Research Unit onder de loep nam. Dit panel hield zich niet bezig met de vraag of de conclusies in het gepubliceerde onderzoek klopten, maar vooral met de vraag of het onderzoek van de Unit de toets van integriteit kon doorstaan en of haar conclusies een eerlijke en wetenschappelijk verantwoordelijke interpretatie van de data lieten zien. Het rapport van het Internationale Panel, dat op 12 april 2010 werd gepresenteerd, concludeert:

1. We saw no evidence of any deliberate scientific malpractice in any of the work of the Climatic Research Unit and had it been there we believe that it is likely that we would have detected it. Rather we found a small group of dedicated if slightly disorganised researchers who were ill-prepared for being the focus of public attention. As with many small research groups their internal procedures were rather informal.

Ook dit rapport gaat in op het ter beschikking stellen van onderzoeksgegevens aan derden en schrijft daarover:

2. We cannot help remarking that it is very surprising that research in an area that depends so heavily on statistical methods has not been carried out in close collaboration with professional statisticians. Indeed there would be mutual benefit if there were closer collaboration and interaction between CRU and a much wider scientific group outside the relatively small international circle of temperature specialists.

3. It was not the immediate concern of the Panel, but we observed that there were important and unresolved questions that related to the availability of environmental data sets. It was pointed out that since UK government adopted a policy that resulted in charging for access to data sets collected by government agencies, other countries have followed suit impeding the flow of processed and raw data to and between researchers. This is unfortunate and seems inconsistent with policies of open access to data promoted elsewhere in government.

4. A host of important unresolved questions also arises from the application of Freedom of Information legislation in an academic context. We agree with the CRU view that the authority for releasing unpublished raw data to third parties should stay with those who collected it.

Ook dit rapport stelt dus dat er geen reden is om aan te nemen dat de wetenschappers de boel oplichten, integendeel: men trof een zeer gemotiveerde groep aan, die vooral slecht voorbereid was op alle stampij en moeilijk wist hoe daarmee om te gaan. Opvallend is ook de laatste conclusie, waarin wordt gesteld dat degene die de data verzamelt zelf het recht heeft om te bepalen of die al dan niet worden vrijgegeven. Wel zou je kunnen stellen dat nu dat zo moeizaam gebeurde, dat koren op de molen van de klimaatsceptici was. Het wantrouwen werd er nog door versterkt.

Tot slot verscheen begin deze maand The Independent Climate Change E-mails Review, het meest uitgebreide van de drie rapporten. Deze onafhankelijke review onderzocht alle beschuldigingen die aan het adres van de betrokken klimaatwetenschappers zijn geuit. Het rapport doet geen uitspraken over het waarheidsgehalte van het onderzoek, want:

8. The Review examines the honesty, rigour and openness with which the CRU scientists have acted. It is important to note that we offer no opinion on the validity of their scientific work. Such an outcome could only come through the normal processes of scientific debate and not from the examination of e-mails or from a series of interviews about conduct.

Het reviewpanel formuleert haar bevindingen als volgt:

13. Climate science is a matter of such global importance, that the highest standards of honesty, rigour and openness are needed in its conduct. On the specific allegations made against the behaviour of CRU scientists, we find that their rigour and honesty as scientists are not in doubt.

14. In addition, we do not find that their behaviour has prejudiced the balance of advice given to policy makers. In particular, we did not find any evidence of behaviour that might undermine the conclusions of the IPCC assessments.

15. But we do find that there has been a consistent pattern of failing to display the proper degree of openness, both on the part of the CRU scientists and on the part of the UEA, who failed to recognise not only the significance of statutory requirements but also the risk to the reputation of the University and, indeed, to the credibility of UK climate science.

Voor een meer gedetailleerde weergave van de bevindingen per onderdeel, zie het rapport zelf. Het rapport gaat uitgebreid in op de manier waarop werd omgegaan met de temperatuurmetingen van de landstations, de temperatuurreconstructies op basis van een analyse van de jaarringen van bomen, de wijze waarop men open stond voor peer review en het vermeende misbruik van het IPCC-proces door het presenteren van misleidende informatie. Voor geen van deze aantijgingen heeft het reviewpanel ondersteuning gevonden.

Wel stelt ook dit rapport vraagtekens bij de bereidheid om onderzoeksgegevens ter beschikking te stellen aan derden en het naleven van het informatiebeleid zoals vastgelegd in de Freedom of Information Act en de Environmental Information Regulations. Het rapport stelt:

27. On the allegation that CRU does not appear to have acted in a way consistent with the spirit and intent of the FoIA or EIR, we find that there was unhelpfulness in responding to requests and evidence that e-mails might have been deleted in order to make them unavailable should a subsequent request be made for them. University senior management should have accepted more responsibility for implementing the required processes for FoIA and EIR compliance.

Kritiek is er daarnaast op de manier waarop het management van de Universiteit van East Anglia omgaat met de risico?s, met name als het gaat om het voorkomen van reputatieschade:

28. Given the significance of the work of CRU, UEA management failed to recognise in their risk management the potential for damage to the University?s reputation fuelled by the controversy over data access.

Samenvattend: geen van de drie onderzoeken vond een onderbouwing voor de aantijging van klimaatsceptici dat informatie over klimaatverandering zou zijn gemanipuleerd om daarmee ten onrechte te suggereren dat er sprake is van opwarming van de aarde.

Het is vooral jammer dat de onderzoekers zo terughoudend reageerden op verzoeken om de beschikbare informatie te delen. Nu is er veel reputatieschade veroorzaakt. Schade die wellicht voorkomen had kunnen worden.

Noot: de citaten uit de rapporten zijn letterlijk overgenomen, inclusief de vetgedrukte passages.