Kinderarbeid in Israëlische nederzettingen

ACHTERGROND - Het gebeurt niet vaak, maar soms lees ik als het over Israël/Palestina gaat toch nog iets waar ik nog nooit van had gehoord: in dit geval kinderarbeid in dienst van de nederzettingen op de Westoever.

Human Rights Watch bracht maandag, een rapport uit waarin wordt gemeld dat dat bestaat. De kinderen worden gebruikt in de landbouw, om te planten, te oogsten, en de eindproducten te verpakken. Een groot deel van deze eindproducten wordt geëxporteerd naar Europa en naar de VS, waar ze meestal in de supermarkt terecht komen (Albert Heijn bijvoorbeeld) met het opschrift “Produce of Israel’.

Het rapport van 74 pagina’s, “Ripe for Abuse: Palestinian Child Labor in Israeli Agricultural Settlements in the West Bank”, beschrijft dat kinderen van soms net 11 jaar oud werken op de landerijen en in kassen van de nederzettingen,vaak in temperaturen die boven de 40 graden Celsius uitkomen. Ze krijgen weinig betaald – en altijd in cash en zwart. Ze moeten zware lasten dragen, worden blootgesteld aan gevaarlijke pesticiden en andere onveilige werkomstandigheden en moeten in een aantal gevallen zelf opdraaien voor de medische behandeling van in werktijd opgelopen verwondingen of ziekten.

“De Israelische nederzettingen profiteren van de schendingen van de rechten van Palestijnse kinderen,” aldus Sarah Leah Whitson, de directeur van Human Rights Watch voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika.  “Kinderen uit gemeenschappen die verarmd zijn door Israels politiek discriminatie en de nederzettingenpolitiek, geven hun schoolopleiding eraan en kiezen voor dit gevaarlijke werk omdat ze ervaren dat er geen alternatieven zijn. En Israel doet er niets tegen.”

Human Rights Watch interviewde 38 kinderen en 12 volwassenen die op zeven landerijen van nederzettingen in de Vallei van de Jordaan, een gebied dat ongeveer 30 procent van de Westoever beslaat en waar de meeste landbouw-nederzettingen zijn gevestigd.

Israelische discriminerende restricties voor wat betreft de beschikking over grond en over water voor de Palestijnen, met name in de Vallei van de Jordaan, kost de Palestijnse economie jaarlijks meer dan 700 miljoen dollar, volgens schattingen van de Wereld Bank. Israel heeft 86 procent van het land in the Vallei van de Jordaan uitgegeven aan de nederzettingen en geeft de nederzettingen en hun landbouwactiviteiten een veel en veel groter aandeel aan water uit de de aquifer onder de Vallei dan aan de Palestijnen die de Vallei bewonen. Een derde van hen, 33.5 procent, leeft onder de armoedegrens, een aantal dat hoger is dan elders op de Westoever. Sommige Palestijnen huren land van de nederzettingen, nadat Israel dit wederrechtelijk heeft onteigend en aan de nederzettingen cadeau gedaan.

Hoeveel kinderen er precies in de nederzettingen werken is niet bekend, er bestaan uiteraard geen officiële statistieken. Maar Palestijnse en Israelische groepen die zich bezighouden met de rechten van arbeiders schatten dat het het hele jaar door enkele honderden moeten zijn en dat die aantallen nog flink groeien in de oogstseizoenen  Ook zijn er veel kinderen die nog wel naar school gaan, maar part time voor de Israeli’s werken. HRW interviewde onderwijzers die vertelden dat deze leerlingen vaak uitgeput in de schoolbanken zitten.

De kinderen worden meestal ingehuurd door Palestijnse tussenpersonen die hen hun – lage – lonen uitbetalen betalen in cash. Loonstrookjes zien ze nooit. Het militaire gezag zegt geen werkvergunningen af te geven voor personen beneden de 18, maar de kinderen hebben dat niet nodig om hun werkplek te bereiken, want de meeste landbouwgebieden liggen buiten het terrein van de eigenlijke nederzettingen. De kinderen die HRW interviewde – dat waren er 33 –  zeiden dat last hadden gehad van duizeligheid en misselijkheid. Sommigen zeiden flauw te zijn gevallen tijdens het werken in temperaturen boven de 40 graden Celsius, of nog hoger in de kassen. Andere kinderen klaagden over overgeven, moeite met ademhalen, brandende ogen en huiduitslag na gewerkt te hebben met pesticiden of aan het spuiten met pesticiden te zijn blootgesteld, vaak in afgesloten ruimten. Sommigen klaagden over pijn in de rug na het dragen van zware dozen of ”rugzak-containers” met bestrijdingsmiddelen.

Israels arbeidsvoorschriften verbieden – zeker aan jongeren – het dragen van zware lasten, het werken in hoge temperaturen of  met gevaarlijke pesticiden, maar die voorschriften worden niet nageleefd als het Palestijnse kinderen in nederzettingen betreft. Human Rights Watch doet een beroep op derde landen om hier tegen op t6e treden. Zij  zouden hun relaties moeten verbreken met zaken die profiteren van de schendingen van de rechten van de Palestijnen op de Westoever en geen landbouwproducten meer moeten  importeren uit de nederzettingen.

“De nederzettingen,” aldus Sarah Leah Whitson, “zijn een bron van dagelijkse mensenrechtenschendingen, waaronder de rechten van kinderen. Andere landen en bedrijven zouden dat niet mogen ondersteunen of ervan mogen profiteren.”