Mijn favoriete franse kartograaf Philippe Rekacewicz heeft weer een set interessante kaarten gepubliceerd in Le Monde diplomatique (english version). Dit maal is het een drieluik over Afrika. In Useful Africa worden de grote infrastructurele werken getoond: wegen van grondstofvoorraden naar havens en ook enkele forse ingrepen in de regionale hydrologie. Regelmatig gefinancierd en uitgevoerd door China. Wat te denken van het In-Shalah Tamanrasset water transfer system? Utopian Africa toont het potentieël aan energie uit waterkracht en een transport-netwerk naar Europa voor zonneenergie. Een derde kaartje toont de ongelijke ontwikkeling en investeringen. Deze projecten bieden ongetwijfeld kansen voor ontwikkeling maar gezien de historie van uitbuiting in dit continent is waakzaamheid geboden. Mongabay, misschien wel het beste groene blog ter wereld, heeft deze week een interessant artikel over de keuze die Zuid-Soedan nu kan maken: resource curse or wild wonder? In plaats van ‘met de benen wijd’ zich van haar non renewables laten ontdoen kan dit jongste land van Afrika ook kiezen voor duurzame inkomsten uit de tot voor kort onbekende en ongekend grote rijkdom aan wilde dieren.
Kaarten voor ‘bruikbaar’ Afrika
Foto:
Reacties (14)
Dus de olie er uit op een manier die niet het gehele landschap kapot maakt.
Want de olie komt er sowieso uit, is te veel waard om gewoon maar te laten liggen, dat houdt je niet tegen.
Olie eruit maar liever nog duurzame hernieuwbare energie. En of je nu olie of zonneenergie oogst de inkomsten moeten terugvloeien naar de lokale bevolking en niet blijven kleven aan de lokale elite of weggesluisd naar het buitenland. Transparantie in de inkomsten en strenge sociale en ecologische criteria. In ieder geval net zo streng als dat Westerse bedrijven in eigen land zouden zijn.
@2
Nou ja, net zo streng als lokale wetgeving dat vaststelt uiteraard.
Lijkt me vreemd als westerse bedrijven aan een andere standaard worden gehouden dan andere bedrijven daar, puur en alleen omdat ze uit landen komen met strengere wetgeving.
En duurzame energie is inderdaad een mooi alternatief.
Wat je wel in meer olie-producerende landen ziet dat ze hun eigen energie proberen te krijgen uit andere bronnen om de olie puur voor export te behouden.
De oliepijpleiding Zuid-Soedan naar Kenia zal voorrang krijgen. Benieuwd hoe de relatie China en de VS daarin is.
Het zou al heel wat schelen als buitenlandse bedrijven zich aan lokale wetgeving zouden houden, want dat gebeurt nu vaak ook al niet, maar je kan als bedrijf ook de lat hoger leggen omdat je een eerlijke verdeling van natuurlijke rijkdommen en een duurzame productie belangrijk vindt.
Eerlijke verdeling van de rijkdommen?
Maar daar is een overheid toch juist voor.
Als oliebedrijf doe je toch zaken met de eigenaar van de olie, als dat niet een private grondbezitter is, is dat toch al snel de overheid.
Dan is het vervolgens de taak van de overheid te zorgen dat de inkomsten op exploratie en productie goed verdeeld wordt onder haar burgers.
Waar heb je anders een overheid voor.
@3: Mij lijkt het juist volstrekt normaal dat bedrijven zich (minimaal) houden aan de regelgeving van het land waar ze vandaan komen, naast die van de landen waarin ze actief zijn. Als ze dat niet zouden doen, zou het namelijk behoorlijk ellendig worden op de wereld.
@7
Het lijkt mij juist dat er wel een level playing field moet zijn.
Dat doe je toch juist door op de plek waar de bedrijven opereren gelijke wet- en regelgeving aan te houden.
Niet door sommige bedrijven op voordeel dan wel nadeel te plaatsen door hun meer of minder restrictieve wetgeving.
Wat me overigens wel een goed plan lijkt in dit geval, voor zover dat nog niet gebeurd is dat niet bedrijven maar bijvoorbeeld de EU een missie stuurt.
Beetje zoals onze missie nu naar Kunduz, om politie en justitie op te leiden.
Maar dan ook rechters en OvJs mee, en gespecialiseerde opsporingsdiensten als FIOD etc. om de nieuwe regering te leren beter corruptie aan te kunnen pakken.
Sla je gelijk twee vliegen mee in een klap, door de overheid daar robuuster te maken en het verbeterd de contacten tussen de EU en Zuid-Soedan wat ook weer goed is voor onze economische perspectieven in dat land.
@8: Dat doen de bedrijven zelf, door hun thuisbasis te kiezen. Een Nederlands bedrijf is niet voor niets een Nederlands bedrijf, het heeft namelijk ook voordelen daarvan. Door voor alle bedrijven de regelgeving gelijk te maken ontstaat juist geen level playing field, want dan heeft een Nederlands bedrijf de enorme voordelen van de thuisbasis Nederland zonder het nadeel van de striktere Nederlandse wetgeving.
@9
Maar nu hebben dus straks Chinese en Saudi-Arabische en Braziliaanse olie bedrijven grote voordelen omdat zij geen stringente milieu- en arbeidswetgeving hoeven aan te houden, meer overheidssteun kunnen pompen in het verkrijgen van contracten.
Bij veelal Chinese bedrijven bijna iedere werknemer uit China wordt ingevlogen, bij andere ondernemingen de regels ook minder strikt zijn.
Dan krijg je dus helemaal geen eerlijke verdeling aldaar.
Welk voordeel hebben Nederlandse/westerse bedrijven op dat moment dat dat ze in Nederland, of andere westerse landen gevestigd zijn.
Want dan vind ik ook dat we in Nederland best wel aparte regels mogen gaan aanhouden voor Franse bedrijven, omdat zij nou eenmaal Frans zijn, eerder met pensioen als je voor een Frans bedrijf in Nederland werkt, langer vakantieverlof, etc.
@10: In Nederland specifiek belastingloosheid (daarom zijn ook zoveel bedrijven Nederlands in naam), in het Westen algemeen hooggeschoold personeel voor weinig geld (de Saudi’s moeten die hier komen halen of laten opleiden, dat kost per definitie meer), vrijwel gratis goede communicatie infrastructuur en dankzij de strenge wetgeving betrouwbare partners (in China kan je bedrijf zo opgelicht worden door een leverancier en in Saudi Arabië door de achterneef van de Sjeik, die nu eenmaal alle toeleveraars runt).
@11
Huh? Wat zijn de nadelen van een Chinees dan wel Saudisch bedrijf dat daar gaat werken dan.
Ze gaan zichzelf toch niet oplichten?
Want we hebben het hier niet over bedrijven die in China of SA werken, maar bedrijven uit die landen die ergens anders werken.
Het beste wat Zuid-Sudan kan doen is om de oliemaatschappijen vrij ruimte te geven, en zich te concentreren op een rechtssysteem dat de lokale bevolking in staat stelt om eventuele milieuschade te verhalen op diegene die de olie naar boven halen. Als de overheid allerlei partnerships begint met oliemaatschappijen, zal de lokale bevolking het moeilijk krijgen om eventuele milieuschade te verhalen op diezelfde overheid.
prachtige link @ Carlos..was vandaag”alhier” gesprek van de dag..thx.