JOVD aan de geestverruimende middelen

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor P.J. Cokema, die het stuk via de mail toezond.

Je kunt de JOVD niet verwijten op te gaan in de waan van de dag. De aftrap van de EK is geen spektakel om voor thuis te blijven, dus heeft de JOVD zelf een meer geestverruimend weekend georganiseerd. Vandaag de aftrap van hun Politiek en Filosofisch Weekend. De jonge liberalen gaan Fred Teeven’s visie op het Nederlandse drugsbeleid aanhoren. Dat zal van een heel ander filosofisch gehalte zijn dan een autonome, van religie ontdane ethiek, alwaar Paul Cliteur zijn licht over laat schijnen. Om het weekend nog een beetje sportief te houden buigt men zich ook nog over de mensenrechten in China en de Olympische Spelen.

De JOVD bestaat al 59 jaar. Eerst als zelfstandige jongerenclub en sinds 2000 officieel de juniorenafdeling van de VVD. Het grootste wapenfeit van de JOVD was het ‘des Indes beraad‘. Een brainstormsessie onder leden van VVD, PvdA en D66, in het sjieke Haagse hotel, met als doel uit te vogelen hoe het de christelijke partijen buiten de regering gehouden konden worden. Dat initiatief heeft de roemruchte Paarse kabinetten van Wim Kok opgeleverd, de enige CDA-loze periode. Dat is vandaag een onhaalbaar ideaal. Voor een nieuwe ‘humanistische’ regering zou men de SP en GroenLinks nodig hebben om een meerderheid te behalen. De JOVD deed twee jaar geleden nog wel een charmante poging bruggen naar potentiële geestverwanten te slaan: Femke Halsema werd bevorderd tot ‘Liberaal van het Jaar?. Maar met de huidige VVD willen Marijnissen en Halsema geen zaken doen.

De JOVD ziet met hun jonge, scherpe ogen wel waar de liberale knelpunten zitten. Op de laatste Algemene Vergadering van de VVD sprak JOVD-voorzitter Jeroen Dieptemaat zijn ongerustheid uit over de plannen van Mark Rutte een nieuwe liberaal manifest te willen schrijven. De JOVD vindt het helemaal niet nodig de liberale beginselen te herschrijven. Men vindt de drie beginselen van de JOVD, vrijheid, verantwoordelijkheid en verdraagzaamheid, sterk genoeg om actuele problemen te lijf te gaan. Tevens kreeg de VVD een uitbrander van de jonkies, omdat ze vinden dat het verdedigen van de vrijheid te weinig serieus wordt genomen door hun senioren. In het privacy-debat heeft men ernstige steken laten vallen. En de VVD dient “het verdedigen van de vrijheid in al haar uitingsvormen” veel serieuzer te nemen.

Het “zo de ouden zongen, piepen de jongen”, geldt dus niet voor de JOVD. Welbespraakt en in nette bewoordingen kapittelt men regelmatig de toonaangevende oudjes. Daar zit dan nog een knelpunt. Menig oudere VVDer was ooit een angry young liberal. De alleroudsten zijn mopperkonten geworden die vanuit hun eigen huizen de VVD hun koers op willen dringen. De middenklassers doen op tamelijk onbeholpen wijze pogingen hun plaatsen in het pluche van de macht te heroveren. Dat lijkt belangrijker dan nieuwe, frisse, liberale ideeën.

En daarmee onderscheidt het liberale spectrum zich niet van het sociaal-democratische veld, dat herhaaldelijk wordt verweten hun jonge idealen ingeruild te hebben voor meer opportune ambities. Dit weekend staat het niet op het programma, maar wellicht kan de JOVD eens filosoferen over de vraag of het niet beter is zich weer los te koppelen van de VVD om een eigentijds en integerder liberalisme uit te dragen. Kom op, JOVD, gebruik dit geestverruimende weekend om de geest eens flink te laten waaien.