Onlangs mocht ex-kraker, ex-marxist en huidig autonoom weervoorspeller Piers Corbyn naar aanleiding van de aankondiging van een Superstorm op de Nederlandse televisie en passant nog even melden dat CO2 totaal geen invloed heeft op het klimaat. Soit, dat is vrijheid van meningsuiting. Maar waar CO2 wél degelijk invloed op heeft is de verzuring van de oceanen en daarmee bedreigt het de koraalriffen in hun voortbestaan.
CO2 + H2O → H2CO3 → H + HCO3 → 2H + CO3 is een simplificatie van werkelijkheid (zo bleek al eerder op Sargasso) maar deze formule bevat wel de essentie van het probleem. Door een stijging van CO2 in de atmosfeer nemen de oceanen meer CO2 op waardoor er koolzuur wordt geproduceerd. In zeewater met een lagere pH zullen kalkhoudende organismen zoals koralen slechter groeien of zelfs afsterven. Australische onderzoekers laten deze week weten dat als de CO2 in de atmosfeer boven de 500 deeltjes per miljoen stijgt (ppm, parts per million), blijven er in de oceanen niet genoeg koolstofionen over om de koraalriffen te doen groeien (IPS). Afgelopen woensdag melde het IEA dat het niveau van 500 ppm in 2030 bereikt zal zijn. De kleinzoon van Jacques Cousteau gaat dus nog het koraalloze tijdperk meemaken, geen wonder dat hij zich inzet voor de bouw van windmolens, ook al staan ze in zee…
In 2030 zee vrij van koraal
Foto:
Reacties (11)
Dat schiet mooi op. Maar wanneer is de zee nou eens vrij van beesten? Ik ben elke zomer bang dat er een krab in mijn tenen bijt als ik op Ameland de zee in ga. Om over haaien nog maar te zwijgen. Het wordt tijd dat die greenpeace schone zeeën promotiefilm werkelijkheid wordt.
@1: Ben jij al eens door een haai in je tenen gebeten? Ik heb er eigenlijk nog nooit eentje in het wild gezien. Maar goed ik ben ook niet bekend met de Amelandse koraalriffen.
Koolstofionen om koraalriffen te laten groeien? Mooie zwarte grafieten koraalriffen of zo? Heb ik hele slechte scheikunde gehad of moeten dit Calciumionen zijn? Of Carbonaation. Maar daar komen er dan toch juist meer van? Of gaat het waterstof al het carbonaat binden zodat er geen calciumcarbonaat meer gevormd kan worden? Kan iemand even uitleggen hoe het wel zit, want van dat IPS artikel wordt je ook weinig wijzer.
Ja dat is inderdaad raar geformuleerd, ik wacht even op phonkee onze huis-scheikundige die me de oren komt wassen.
Toevallig bestudeer ik nu een modelletje over dit probleem. Waarschijnlijk is het allemaal weer net even wat complexer. CaCO3 bevat in feite ook CO2, dus zeggen dat het zuurder worden van de oceaan het kalk alleen oplost en de beschikbare inorganische koolstof vermindert is misschien wat te kort door de bocht. Alle chemische componenten vormen een nogal complex evenwicht. Meer CO2 betekent meer H+ (zuur) maar ook meer HCO3- (bouwstof voor kalk). Verder als CaCO3 uit het kalkskelet wordt opgelost door H+ komt er weer Ca2+ en HCO3- vrij.
Verder is het zo dat veel koralen algen bevatten die dmv fotosynthese CO2 opnemen uit het water wat later weer ingebouwd wordt in het kalkskelet. Als er meer CO2 opgelost is kan het wel eens zo zijn dat die algen meer energie maken waardoor het koraal juist sneller gaat groeien. Hoe de balansen precies uitpakken, weet ik (nog) niet.
Koolstofionen bestaan niet in zeewater lijkt mij. Je hebt complexe ionen die koolstof bevatten HCO3(-) en CO3(2-).
@3: Het probleem zit hem in het middendeel van de vergelijking: H2CO3 → H + HCO3
(bij de H moet een plusje en bij de HCO3 een minnetje)Er ontstaat een een waterstof-ion. Dat is nou typisch voor zuren. Dit deel van de vergelijking geeft dus aan dat de zee verzuurt bij CO2-opname. Dat is overigens een bekend gegeven. Nou schijnen koraalbeestjes nogal gevoelig voor de pH te zijn (overigens ook van de temperatuur), dus die sterven af. Best vervelend, want die koraaldiertjes zijn catalysators voor het opnemen van carbonaat (CO3), dat ze samen met calcium omzetten in calciumcarbonaat (kalk). Als dat deel van de reactie stokt, schiet het dus ook niet zo op met die opname van CO2 in de zee.
Overigens mag Phonkee me corrigeren, maar volgens mij ligt het evenwicht bij de laatste reactie erg naar links.
de natuur hersteld zichzelf.
Het is alsof ik de Kijk van 1976 lees, toen waren we ook al gedoemd uit te sterven rondom het millenium, en zie daar.
We zijn er nog, alive and kicking.
Doemscenario’s denkers.
Heel kort door de bocht: het probleem is dat in een zuurdere oceaan het kalkskelet (CaCO3) vanzelf oplost. Er mag dan voor zo’n koraaltje genoeg calcium en carbonaat in het zeewater beschikbaar zijn, als het sneller oplost dan dat je het vast kan leggen heb je er weinig aan.
Er zijn ook studies die aangeven dat het kalkskelet sneller groeit bij een hogere CO2 concentratie. Oplossen en precipitatie zijn dynamische processen die door verschillende factoren beinvloed worden. Het is lastig om op voorhand te voorspellen wat de uitkomst is. Ik heb ook een studie gelezen die laat zien dat in het donker het kalkskelet oplost (’s nachts) en in het licht aangroeit (overdag, vooral bij zonsondergang). Het gaat uiteindelijk om het netto-effect. De verzuring zou het oplossen kunnen versterken, maar meer CO2 in de oceaan zou de aangroei kunnen versterken.
Koralen zijn overigens al een tijdje op aard en hebben vele fluctuaties in CO2 meegemaakt, ik weet alleen niet of ze zich aan kunnen passen aan de snelle veranderingen van nu.
Sommige climatechange sceptici stellen dat de CO2 in de atmosfeer stijgt omdat de oceanen door de stijgende temp meer CO2 afgeven. CO2 is volgens hen dus niet de oorzaak maar het gevolg van Global Warming.
@Paulu,
Er zijn daarentegen ook wetenschappers die het daadwerkelijk gemeten hebben. CO2 neemt toe in de oceanen.