Icarus: de nieuwe Republikeinse partij

COLUMN - In de aanloop naar de Amerikaanse Midterm-verkiezingen op 6 november schrijft Joris Canoy een serie columns over wat er zo al achter de schermen gebeurt. Met nieuws dat in de mainstream media niet vaak is te lezen.

Daedalus, architect van Koning Minos, zat samen met zijn zoon Icarus gevangen in een toren op Kreta. Hij besloot twee paar vleugels te maken en bereidde zijn ontsnapping voor. Zijn waarschuwing aan Icarus luidde als volgt: “Icarus, ik waarschuw je, dat je halfhoog vliegt, opdat het niet gebeurt dat als je te laag zult gaan het water de veren zwaar maakt, of als je te hoog gaat, de zon ze verbrandt.”

De volgende uitspraak komt vaak voorbij: De Republikeinse partij bestaat niet meer, dit is de Trumppartij. En inderdaad, grofweg 9 van de 10 Republikeinen staat achter de president. Bij het gehele volk scoort hij veel lager: slechts 4 van 10 Amerikanen steunt hem.

Loyaliteit

Deze tegenstelling tussen Republikeinen en de rest van de VS heeft zo zijn gevolgen voor de partij. De VS werkt namelijk met een systeem van voorverkiezingen: partijleden nomineren hun kandidaat in de voorverkiezing, waarna deze het opneemt tegen de kandidaat van de andere partij in de normale verkiezing.

Bij het Republikeinse electoraat in de voorverkiezingen is Trump erg populair maar tevens erg impopulair bij het gehele electoraat in de normale verkiezing. Is de Republikein te veel pro-Trump? Dan kan dat een probleem vormen in de hoofdverkiezing. Is de Republikein anti-Trump? Dan houdt het feest al op bij de voorverkiezing.

Terwijl de Republikeinen als Icarus aan de ene kant de zee van disloyaliteit jegens Trump trachten te vermijden, vliegen zij dicht tegen de verbrandende oranje zon van de president aan. De Republikeinse kandidaten kunnen het onderwerp ‘Trump’ ook niet vermijden. Zo sprak Senator Bob Corker uit Tennessee dat kandidaten hem vertellen dat niemand geïnteresseerd is in de standpunten. De hamvraag is of de kandidaat loyaal aan Trump is.

Inhoudelijk beleid

De Democratische kandidaten spreken helemaal niet zo veel over Trump in hun campagne. Zij spreken over gezondheidszorg, inkomensongelijkheid en integriteit. Ja, zelfs de Democraten in Trumpland richten zich vooral op het beleid. Als de president als onderwerp op tafel komt, zeggen zij nonchalant bereid te zijn samen te werken.

Het idee dat de gehele verkiezing over Trump gaat, is een Nederlandse misvatting. In plaats van te praten over Trump nemen de Democraten de veilige boot van inhoudelijk beleid: De grootste Trumphaters komen vanzelf wel naar de stembus voor hen. Deze strategie lijkt succesvol tot dusver, daar kandidaten met een goed verhaal zelfs in de meest Republikeinse gebieden een kans maken.

Icarus

Daar vliegen zij dan, de honderden Republikeinse kandidaten, als Icarus klimmend naar de zon van fel pro-trumpisme. De Republikeinse Partij is onlosmakelijk met de president verbonden en terwijl de populariteit van de president daalt lijkt het einde voor sommige kandidaten voorbij.

Wat de schade voor de Republikeinse partij bedraagt zullen we pas na 6 november weten. Het einde van Icarus is beroemd: hij vloog steeds verder omhoog en toen Daedalus tijdens de vlucht omkeek zag hij enkele veren drijven op zee. De nieuwe Republikeinse partij vliegt de verkiezing tegemoet.