Klimaatverandering dat is erg, maar Amerikanen die denken er iets aan te kunnen doen zijn misschien nog wel erger?! Gisteren publiceerde de New York Times wat Willie Wortel ideeën om de aarde af te koelen: vliegende spiegels in de ruimte, een oceaan vol met witte plastic schotels, futuristische wolkenmachines voor de kust en triljoenen vederlichte lensjes net boven de stratosfeer. Zie ook deze infograph.
How to Cool a Planet (Maybe) – Their proposals were relegated to the fringes of climate science. Few journals would publish them. Few government agencies would pay for feasibility studies. Environmentalists and mainstream scientists said the focus should be on reducing greenhouse gases and preventing global warming in the first place. But now, in a major reversal, some of the world’s most prominent scientists say the proposals deserve a serious look because of growing concerns about global warming.
Hoe de aarde af te koelen?
Foto:
Reacties (22)
Tja als je ervan uitgaat dat de aarde idd opwarmt (en al zeker als je ervan uitgaat dat de mens dat niet verooraakt), is het toch wel logisch om te bedenken hoe je het kan tegenwerken, zeker als je het liever niet hebt. Natuurlijk zijn er dan fantasierijke en meer reele plannetjes, net zoals er vroeger meer en midner practische wijzen zijn bedacht om de mens te laten vliegen. uiteindelijk is dat toch maar gelukt!
Oja ik wil al die creativiteit ook niet de grond in boren. Ik vind het gewoon opmerkelijk hoe (een deel) van de Amerikanen dit onderwerp nu oppakt. Ze lopen zo’n 10 a 15 jaar achter qua bewustwording of heeft de wetenschappelijke objectiviteit er gewoon langer stand gehouden? Het is meer een constatering van een media hype dan dat ik er een waardeoordeel over wil geven, soort van.
Ik denk dat het meer is dat je moeilijke klusjes graag vooruitschuift en moeilijke problemen negeert. Als je dan ineens een makkelijk alternatief in zicht krijgt, ben je er als de kippen bij.
Dat aangekondigde artikel van Paul Crutzen over het afkoelen van de Aarde met sulfaat-aerosolen klinkt interessant.
Bij het bestuderen van zijn lijst met publicaties viel deze meteen op:
Crutzen, P.J., 1969: Koldioxiden och klimatet (Carbon dioxide and climate), Forskning och Framsteg, 5, 7-9.
Uit 1969. Zou het een global warming of global cooling artikel zijn?
[spamfilter peuzelt mijn bijdrage op]
Mijn persoonlijke favoriet is
http://en.wikipedia.org/wiki/Iron_fertilizing
Het idee dat je de natuur wel even aan en uit kan zetten als een ventilator om je planeet af te koelen, zonder dat dat verregaande gevolgen zal hebben. Als blijkt dat het werkt, gaat het waarschijnlijk nog gebeuren ook; de keuze tussen goedkope ingrijpende maatregelen rond de Zuidpool of dure ingrijpende maatregelen in het Westen is snel gemaakt.
@BartB: Jij schreef daar toch een stukje over in Natuurwetenschap & Techniek?
moeten we om aan die hoeveelheid ijzer te komen niet superveel ijzermijnen ontginnen die lekker vervuilend zijn??
@phonkee, je zat niet meer in het spamfilter, ik vrees dat de meedogenloze WP-plugin Bad Behavior je waarschijnlijk rijkelijk met URL’s gevulde bijdrage directement prullebakkeerde. Excuus.
Phonkee zat wel in het spamfilter: #4, heb ik eruit gevist (vond het zo lullig om phonkee daar in dat spamfilter laten zitten tezaam met wat restjes DP).
@Phonkee: een groot stuk, om precies te zijn, dit is het uittreksel op hun website. Als het onderwerp je interesseert kan ik het verhaal wel opgraven.
@Bram VL: Zit daar maar niet over in. De natuur zit barstensvol met ijzer. Douglas Adams had het verkeerd, het antwoord is niet 42 maar 26. De kennelijke doelstelling van het heelal is de productie van element 26.
@phonkee, zeg ik het zo goed?
Over ijzer,
Ondanks het ontstaan van miljarden sterren is er toch nog nog veel van het basismateriaal waterstof en helium overgebleven. Het resterende materiaal is niet in voldoende mate aanwezig om naar elkaar toe te vallen en te ontbranden. Er gebeurt verder niets totdat de te kleine nevel een ander te kleine nevel ontmoet. Combinatie van twee te kleine nevels kan genoeg materiaal opleveren om wel te ontbranden. Er is dus nog genoeg voor handen om nieuwe sterren te vormen.
Sterren zijn er in verschillende groottes, van groot tot klein. Maar hoe groot is groot?. In de sterrenkunde gebruikt men de massa van onze ster, de zon, als referentie.
Men spreekt dan van een ster die bijvoorbeeld twee maal de massa is van onze zon. De massa van een ster is een soort blauwdruk voor het leven en einde van deze ster. Sterren zijn er in groottes van 1/10 tot ongeveer 60 maal de massa van onze zon. Grote sterren zijn heet, leven miljoenen jaren en eindigen met een explosie. Kleine sterren zijn minder heet, leven miljarden jaren en gaan na wat gerommel uit als een nachtkaars. Ondanks het grote verschil in levenslengte gedragen sterren zich enige tijd gelijk. Door waterstofkernen te fuseren produceren sterren in eerste instantie het zwaardere helium. Afhankelijk van de grootte van de ster, groter is heter, worden de geproduceerde elementen steeds zwaarder. De volgorde waarop de elementen ontstaan is altijd hetzelfde. Van waterstof-helium-koolstof-zuurstof tot aan het einde van de productielijn ijzer. Vanaf ijzer kost het energie om zwaardere elementen te bouwen inplaats dat er energie vrijkomt zoals bij waterstof tot helium.
Het jonge heelal is nu rijk geworden aan nieuwe elementen waarbij ijzer een voornaame plaats inneemt. Geconcentreerd in de steeds zwaarder wordende kernen van de sterren die als gevolg van het hoge gewicht oververhit en instabiel raken. De hele grote sterren klappen eerst in elkaar en veren terug waarbij de ster verdampt en de restanten van de ster het heelal wordt ingeblazen. De middelgrote sterren ontdoen zich explosief van al het materiaal rondom de kern terwijl de kern ineenkrimpt en langzaam afkoelt (Afb.11). In beide gevallen spreekt men van van een supernova. Tijdens de supernova-explosie wordt een gedeelte van de vrijgekomen energie opgenomen door de botsende ijzermoleculen. Zo ontstaan in een flits elementen die zwaarder zijn dan ijzer waaronder radium. De hete gassen van de ontplofte eerste sterren koelen af en het heelal heeft nu plaatselijk een verrijkte samenstelling. Waterstof en helium hebben gezelschap gekregen van een reeks grotere elementen zoals koolstof,zuurstof ,silicium,ijzer etc waaronder instabiele elementen zoals radium en uranium. Elementen die instabiel zijn geworden hebben tijdens de supernova deeltjes in de kern meegekregen waar ze van af willen en dat ook doen na verloop van tijd. Na het afstoten van de te veel meegekregen massa,door middel van straling,of kerndeeltjes, ondergaat het element in de meeste gevallen een complete verandering. Zo verandert uranium , na zich ontdoen te hebben van de niet gewenste energie door uitstoting van heliumatomen , in lood. Al het lood wat we zien is eens radium geweest. Het afstoten, bekend als radioactief verval, kan onmiddellijk plaats vinden maar ook heel lang duren tot aan miljarden jaren toe. Dit hangt van het soort element af. De elementen waar het gemiddeld lang duurt blijken een grote rol onder onze voeten te gaan spelen na de volgende stap die in het heelal gemaakt wordt, de vorming van ons sterrestelsen met de zon en haar planeten.
phonkee
ik weet dat er veel ijzer is in de natuur maar je gaat me nu toch niet vertellen dat de ontgining van een ijzer-ertsmijn niet vervuilend is???
BTW
42 blijft het antwoord.
Heeft weinig te maken met de tabel van mendeljev. 42 is Molybdeen.
Zou me verbazen dat Doulas zich bezighield met dat te onderzoeken tijdens het schrijven.
Je hebt je handdoek toch bij hoop ik ;-)
@BartB: Doe maar niet. Zoals je weet ga ik er vanuit dat iedereen op Internet een ongeletterde mongool is en dat de media niet met complexiteit kunnen omgaan. Of woorden van die strekking…
er moeten gewoon meer ijsblokjes fabrieken komen, om de oceanen mee af te koelen.
@larie: Petje af. Waar had je dat verhaal voor klaarliggen?
Zo nu en dan frons ik wat en zet wat op papier. Inmiddels half boekje geworden.
@BVL:
Kunnen we de verdwijnende noordpool niet vervangen door zonnecellen? Gaat al die nieuw geabsorbeerde energie tenminste naar m’n koffiezetapparaat in plaats van de volgende Katrina.
timos: Die noordpool krijgt relatief weinig straling toebedeeld, dus daar zijn je zonnecellen niet zo efficient. Als je er echt van wil profiteren zet je beter de evenaar vol. Of beter nog, de gebieden bij de keerkringen, want daar is minder bewolking.
@su, ken uw klassiekers. Niks end of storz, gewoon plagiaat en afgekeken van The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy waarin the ultimate question:
“The Answer to Life, the Universe, and Everything”
is 42
Een link:
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Answer_to_Life,_the_Universe,_and_Everything