COLUMN - “Helaas kloppen de loongegevens met het formele recht op KOT [kinderopvangtoeslag]. … op basis van de huidige feiten kan ik denk ik niet anders dan wederom de voorscho…”. En dan houdt het op. In ieder geval in het screenshot dat rondgaat op het internet, waarin de geWOBte correspondentie van een ambtenaar van de belastingdienst is te zien. Bezwaarfunctionaris / boetespecialist in kwestie lijkt enorm teleurgesteld dat een burger kinderopvangtoeslag moet worden toegekend, omdat zijn/haar gegevens (“helaas”!) kloppen.
Eh… nog een keer? Een ambtenaar, in dienst bij een overheidsinstelling die mede tot doel heeft het uitkeren van geld aan burgers baalt dat er geld uitgekeerd moet worden aan een burger. Als aan de hand van één voorbeeld een totaal verziekte cultuur binnen een deel van de belastingdienst geïllustreerd zou moeten worden, dan is dit een goede kanshebber. De absolute onwil van een overheidsdienaar om de burger te geven waar die recht op heeft. Nou ja, na de bekende ‘afpakjesdag’ – want dat nog schrijnender voorbeeld combineert het weerhouden van waar burgers recht op hebben met een welhaast sadistisch genoegen in dat weerhouden. “Haha, lekker geld afpakken, vooral bij die mensen met rare exotische namen. Kostelijk! Jij nog een koffie, Piet?”
Jacht op burgers
De dramatische gevolgen van deze houding bij de belastingdienst, voortkomend uit een doorgeslagen focus op fraude die uiteindelijk uitmondde in een jacht op burgers, is bekend. Tienduizenden mensen, veelal met een migratieachtergrond, zijn in diepe ellende gestort door de overheid die er juist voor ze had moeten zijn. Zijn de armoede ingejaagd, hebben draconische schulden gekregen, huwelijken zijn er aan kapot gegaan, kinderen zijn uit huis geplaatst en mensen hebben zelfs zelfmoord gepleegd omdat ze de gevolgen niet meer konden verdragen.
Het vertrouwen van de slachtoffers van het toeslagenschandaal in overheid kan niet anders dan volkomen kapot zijn, waarschijnlijk onherstelbaar beschadigd. Dit zal nog decennia doorwerken.
Werken voor de overheid
Maar ik merk dat ik toch ook steeds blijf denken aan die medewerkers van de belastingdienst. Want waarom gaat iemand werken voor de publieke zaak? Je wordt niet rijk. De stabiliteit en baanzekerheid die vroeger geassocieerd werd met de overheid is ook niet wat het vroeger was. Dan blijft over “iets nuttigs willen doen voor de samenleving” – al neem ik daar wellicht het risico mee een naïeve idealist te zijn. Maar als je daar niet in geïnteresseerd bent, waarom werk je dan bij de overheid?
En iets scherper geformuleerd: mensen die de publieke zaak en het algemene belang niet willen dienen hebben helemaal niets te zoeken bij de overheid. En mensen die er lol aan beleven om de burger te bestelen, die zouden actief geweerd en waar nodig ontslagen moeten worden, want de schade die ze aanrichten is onvoorstelbaar.
Dit stuk verscheen ook bij Sociaal Bestek
Reacties (46)
De ambtenaar heeft niet als taak zo veel mogelijk uit te keren, maar de toeslag toe te kennen aan mensen die er recht op hebben.
Ik denk dat een rechter ook wel eens baalt omdat het bewijs niet sluitend is, en eigenlijk liever iemand veroordelen zou.
Maar goede ambtenaren (een rechters) volgen dan de wet en niet hun gevoel.
Dat is in dit geval gebeurd, al kan de ambtenaar best xenofoob zijn, en hoort het uiten van zijn gevoelens niet bij het werk.
Het is pas een probleem als de ambtenaar een afkeer van sommige burgers heeft, een daarnaar handelt: strenger controleren (en andere mensen niet controleren) of smoezen verzinnen om zo’n burger niet te geven wat hij recht op heeft.
En een vinkje bij “fraudeur” zetten.
De ambtenaar heeft niet als taak zo min mogelijk uit te keren, maar de toeslag toe te kennen aan mensen die er recht op hebben.
Je weet het wel.
Maar je begrijpt het niet.
Dit is in geen enkel universum een geldige vergelijking, want een rechter kijkt pas ergens naar wanneer er al een redelijke verdenking is. Dít is dus de houding waardoor ellende als de toeslagenaffaire ontstaat. Het is het *systeem* van elke burger (en sommige, meestal gekleurde, burgers meer dan andere) standaard onder een vergrootglas te leggen en de bewijslast om te keren waardoor mensen gigantisch veel werk moeten verzetten om te bewijzen dat ze ergens recht op hebben. En dat er vaak een hogere opleiding voor nodig is om dat bewijs überhaupt op tafel te krijgen. De individuele ambtenaar is *niet* het probleem.
In het verleden hebben we 6.000 euro permanent apart moeten zetten om de grillen van de kinderopvangtoeslag op te kunnen vangen. Zelfs in een normale situatie zonder fraudevermoedens kregen we soms met slechts weken tussenpozen brieven waarin we eerst 4000 euro moesten bijbetalen, en daarna opeens 1000 euro terug kregen. 5000 verschil! En ik begreep geen zak van de gegeven uitleg. We hadden de luxe dat te kunnen doen, maar met wisselende inkomsten en krapte kon je zomaar vanuit het niets duizenden euro’s schuld hebben.
Een ambtenaar of rechter of iedere andere functionaris zal als mens inderdaad soms balen van wat hij in zijn functie doet; iemand vrijspreken die op basis van je voorgevoel of vooroordelen schuldig lijkt, iemand een toeslag toekennen die op je voorgevoel of vooroordelen de boel flest.
Een goede functionaris zal die twee kanten gescheiden houden en regels en wetten moeten hem helpen dat te doen.
En dan nog gaat het vaak fout en moeten er voldoende toezicht en bezwaarmogelijkheden zijn om fouten te voorkomen of te herstellen.
Uit deze tekst blijkt niet dat de ambtenaar niet de juiste criteria voor toekenning gehanteerd heeft.
En een ambtenaar hoeft niet enthousiast te zijn over een regeling: ik kan me voorstellen dat een ambtenaar het jammer vindt als corona-steun bij booking.com of bij KLM terecht komt.
Natuurlijk moest deze ambtenaar gewoon blij zijn omdat de beslissing duidelijk was, maar het is niet verplicht om plezier in je werk te hebben.
ACSAB!
All civil servants are basterds
Goed argument, subtiel verwoord ook.
Hopeloos genuanceerd? ;-)
Houd het gewoon netjes op ACAB:
Alle Corrupte Ambtenaren Berechten
Dan moet je wel hopen dat de rechter je gelooft…..
Schrijf je onder een stuk geschreven door zo’n civil servant =P
I know!
Dat vermoede ik al, maar dat geldt denk ik niet voor iedereen (zie hieronder bij #7…)
Ik denk dat je op moet passen om teveel betekenis toe te kennen aan een zo’n zinnetje uit een zo’n mail. Onderlinge communicatie tussen collega’s wordt niet geschreven met het idee dat die ooit in de krant zal belanden. Formuleringen zullen daarom niet altijd even zorgvuldig zijn en er zou soms zelfs flauwe kantoorhumor in kunnen sluipen.
Het lijkt me ook niet zo vreemd dat een ambtenaar die fraude moet onderzoeken graag fraudeurs op wil sporen. Als zo iemand een hele hoop gegevens door moet spitten en daar helemaal niks vindt, is al dat werk voor niks geweest. Best voorstelbaar dat iemand daarvan baalt.
Ik begrijp dat het voor ouders in de toeslagen-affaire schokkend is als ze zo’n mail zien. Maar ik kan me ook voorstellen dat hij is geschreven zonder de kwade bedoelingen die er na aan worden toegedicht. Het zou, zoals Joost ook al zei, vooral de ambtelijke en politieke top wel goed uitkomen als hierdoor de indruk ontstaat dat de diepere oorzaak van de affaire bij individuele ambtenaren zat. Dat was natuurlijk absoluut niet het geval.
Als het alleen een los zinnetje was, was die affaire er natuurlijk niet geweest. Er zijn wel meer ‘losse zinnetjes’ in de openbaarheid gekomen natuurlijk. En uiteraard ligt er ook een hoop schuld bij de politiek, en bij de ambtelijke top, maar dat het bij een deel van de uitvoering ook fout zat lijkt me moeilijk te ontkennen.
Dat is ook zo’n beetje mijn punt. Dat ene zinnetje voegt bar weinig toe aan wat er al bekend is. Dus waarom zou je er aandacht aan besteden? Zeker omdat we de precieze context niet kennen.
Waarom niet? Het is één van de grootste schandalen van de afgelopen jaren, en dat zegt wat aangezien het moet concurreren met Groningen, de niet-evacuatie in Afghanistan, etc. etc. Het zinnetje is een directe aanleiding, doel is nog maar een keer benadrukken hoe groot dit drama was, wat ‘we’ (in algemene zin) volgens mij ook moeten blijven doen want 1) de ellende voor de slachtoffers is nog steeds niet opgelost 2) nog niet alle ellende is boven vermoed ik en 3) voor zover ik weet zitten de mensen verantwoordelijk voor ‘afpakjesdag’ er nog steeds.
Dat heb ik in #3 proberen uit te leggen. Maar laat ik het nog een keer anders zeggen: confirmation bias. We kennen het toeslagenschandaal en dan ligt het voor de hand om die ene zin in die context te bekijken. Maar of dat de volledige context is staat voor mij niet vast. En dus vind ik dat je daar voorzichtig mee moet zijn.
(bedoeld als reactie op #3)
Als deze ambtenaar gewoon aanvragen beoordelen moest, had hijzij natuurlijk blij moeten zijn dat er blijkbaar niets verkeerd was.
Maar we weten niet welke functie hijzij had, of waarom hij/zij liever niets toekende.
(Misschien heeft hij zij gewoon een hekel aan kinderen)
Het woordje “helaas” is WEL significant en een duidelijk teken van een zieke instelling.
Die ambtenaar zit daar NIET of fraudeurs te pakken; Hij zit daar om uit te zoeken OF er sprake is van fraude.
Zijn salaris of baan hangt niet af van het aantal “fraudeurs” die hij pakt.Alleen van het feit of hij grondig na gaat of alles volgens de wet gaat.
Een nietige, maar allesbepalende nuance.
Is dit niet het geval, dan hebben we te maken met een “copy/paste” van het “bonnen-quotum” bij de politie.
Over een zieke mentaliteit gesproken….
Voeg daar nog eens bij dat de Belastingdienst, in tegenstelling tot justitie, met *omgekeerde bewijslast* werkt; Je bent SCHULDIG, tenzij je het tegendeel kan bewijzen. Regelrecht uit het boekje van de “Bloedraad” van de Inquisitie…
Al met al moet er daar eens grondige de bezem door het hok.
En heel wat grondiger dan welke politicus dan ook maar kan of wil bedenken.
Daarom zijn alleen politieke afrekeningen (aftreden van kabinet) niet voldoende; tegen dergelijke ambtenaren moeten gewoon strafrechtelijke stappen worden ondenomen.
Wat zijn dit ineens voor een eng-rechtse krampjes, joh?
– Oordelen op basis van één tekstsnippertje op het twitter-riool
– Meteen iedereen van een bepaalde groep over één kam scheren: ‘All Civil Servants are Bastards’
– Harder straffen! Mensen die hun werk doen persoonlijk aansprakelijk stellen! Het woord ’tribunaal’ is nog net niet gevallen
Teleurstellend, dit.
1. Het is niet ‘één berichtje op Twitter’, er zijn talloze voorbeelden van mails/berichten van ambetenaren met soortgelijk taalgebruik (zegt de term ‘afpakjesdag’ u nog wat?)
2. Mensen die hun werk doen (ik volgde slechts orders op) zonder zelf kritisch na te blijven denken is al geruime tijd geen excuus meer om geen eigen veantwoordelijkheid te hoeven tonen.
3. Wederom, zoals al aangehaald bij punt 1, is er sprake van een herhaalde manier van werken door deze bepaalde groep. Ambtenaren van de Belastindienst laten stelselmatig zien dat ze een loopje nemen met hun verantwoordelijkheid en allergisch lijken te zijn voor ethisch handelen. Of zelfs maar enig ethisch besef hebben.
Hoe de f… is verantwoordelijkheid nemen voor je eigen (gebrek aan correct) handelen opeens ‘eng-rechts’ geworden?
Mijn punt is: dit is de manier van ‘discussieren’ die is geïntroduceerd door eng-rechts. De manier die ik, en ik dacht de meeste nadenkende mensen, niet trek.
Ook niet als ik het met de inhoud van het bediscussieerde eens ben.
De belastingdienst is duidelijk ziek. Maar de manier waarop dat hier verpersoonlijkt wordt naar individuen die daar bij betrokken zijn op persoonsniveau vind ik walgelijk en vergelijkbaar met rechtse retoriek zoals ‘alle moslims zijn terroristen’.
Hear, hear. Dank voor dit zeer terechte commentaar.
Ik vind het eerlijk gezegd helemaal geen terecht commentaar, om een aantal redenen:
1) het is natuurlijk niet waar dat dit gaat om “een tekstsnipper op het Twitter-riool” – het is een tekstsnipper uit een groot aantal geWOBte stukken waaruit bleek dat er een structureel probleem was met hoe de belastingdienst heeft gefunctioneerd.
2) Wat #2 zegt over ambtenaren is voor zijn eigen rekening. Ik vind het geen zinnige uitspraak, maar het is één iemand die iets roept, in bovenstaand stuk is helemaal geen sprake van een dergelijke generalisatie.
3) Er is wel degelijk een issue met betrekking tot de mate waarin bestuurders en ambtenaren strafrechtelijk immuun zijn bij grove fouten of kwade opzet. Dat speelt al (op zijn minst) sinds de Pikmeer arresten uit de jaren 90. De mate waarin er bij de KOT mensen zijn gedupeerd, het bezigen van termen als ‘afpakjesdag’ en dergelijke én het feit dat knevelarij strafbaar is maakt dat we het op zijn minst zouden moeten hebben over vervolging.
4) Harder straffen (of überhaupt straffen) kan wel degelijk nuttig zijn. Op de één of andere manier hebben we momenteel de samenleving zo ingericht dat een bijstandsgerechtigde die iets fout doet tienduizenden euro’s schuld kan krijgen, maar een overheidsdienaar die welbewust onterecht duizenden mensen in de ellenden helpt storten niet vervolgd wordt (en zie ook het bedrijfsleven: vervuiling, met zieken doden tot gevolg, wordt nauwelijks vervolgd/bestraft; idem huisjesmelken als het huurrecht overtreden wordt; banken bij het overtreden met regels over witwassen en fraude; etc. – als er al consequenties zijn is het voor ‘het bedrijf’ en zelden de verantwoordelijken). De huidige samenleving straft burgers en zwakkeren harder dan bedrijven en geprivilegieerden (inclusief hoge ambtenaren) en daar mag je als links/progressief best wat van vinden.
Dit allemaal reduceren tot ‘eng-rechtse krampjes’ vind ik op zijn minst kortzichtig (de vergelijking met de tribunaalroepers vind ik onsmakelijk) – en ik verbaas me dan ook dat jij hiervoor staat te juichen Jos.
Ik vind het jammer dat je mijn reactie hierbij aanhaalt. Ik zou hopen dat je inziet dat de term in deze context, analoog aan ACAB, juist *niet* op het individu slaat, maar op de organisatie als geheel. Ja, de term wordt soms tegen individuele agenten gebruikt, maar slaat mijns inziens op het feit dat de politie vaak een verlengstuk is van de macht, én dat de politie institutioneel racistisch is. Ook al zit je als niet-racistische agent bij die organisatie, je helpt toch de status quo te verdedigen én het institutionele racisme in stand te houden. Als individu mag je daar wat mij betreft over nadenken.
Nu zijn beide situaties natuurlijk niet gelijkwaardig, en was mijn opmerking duidelijk ook een hyperbool, maar er zijn daadwerkelijk overeenkomsten waar we het over mogen hebben. Ik zie dat in ieder geval delen van de Nederlandse overheid zich afgelopen jaren crimineel (in de kritisch-criminologische betekenis, lawful but awful) hebben gedragen.
En ja, er zijn vele mensen die – net als bij de politie – er iets aan proberen te doen, of op zijn minst proberen er niet aan mee te doen. Mij bekruipt dan altijd het ‘burgemeester in oorlogstijd’-gevoel: word je uiteindelijk niet altijd automatisch onderdeel van de onderdrukking?
Ik zou hopen dat het publiek op Sargasso dat onderscheid zou kunnen maken. Blijkbaar niet. Afijn, misschien moet ik er eens een stukje aan wagen.
[ Ook al zit je als niet-racistische agent bij die organisatie, je helpt toch de status quo te verdedigen én het institutionele racisme in stand te houden. ]
Dus alle goede agenten moeten maar ontslag nemen zodat we een puur racistische politieorganisatie overhouden?
Dat is een afweging die je voor jezelf kan of moet maken. Mar als je als ‘goede agent’ in feite niets anders doet dan de status quo continueren en racisme in stand houden? Ja. Dat kan een racistische organisatie prima zonder je.
In je tweede deel suggereer je een vals dilemma. Want dat wil niet zeggen dat we de organisatie niet moeten proberen te hervormen, maar daar hoef je individuele agenten niet verantwoordelijk voor te maken. Sterker nog: dat kan het beste geforceerd, van buitenaf.
Het argument ‘maar zonder mij is het helemaal een racistische organisatie’ is niet heel sterk. Wat wat kan je als individu nou precies doen? En wat als je als excuus-goede agent echte verandering juist tegenhoudt?
[ Mar als je als ‘goede agent’ in feite niets anders doet dan de status quo continueren en racisme in stand houden? ]
Dat is niet juist, alsof goede agenten 100% hetzelfde acteren als foute agenten.
En als je foute agenten er uit wilt halen heb je meteen goede agenten nodig om de organisatie direct voort te zetten.
Goede agenten kunnen ook een preventieve uitwerking hebben op foute agenten. Zo van “dat hoef met hem/haar in je team niet te flikken” of “bij die hoofdagent kom je daar echt niet mee weg”.
[ maar daar hoef je individuele agenten niet verantwoordelijk voor te maken ]
Dat zeg ik dus ook nergens.
Gelukkig hebben we af en toe klokkenluiders die wat verandering brengen, al worden zij door de NL overheid als oud vuil behandeld.
Heb ik iets over het hoofd gezien of is dit echt de eerste keer dat je zo te keer gaat tegen ambtenaren en politie?
Uit #1.2 spreekt nogal wat frustratie mijns inziens.
Ik haalde je reactie er bij om dat ik reageer op #7 en die je reactie er bij haalt (en vervolgens op één hoop gooit met mijn stuk en andere reacties). Ik kan me overigens voorstellen dat “iemand die iets roept” wat negatiever overkomt dan het bedoeld was, mocht dat het geval zijn (dat het erg negatief overkwam) dan excuses.
Dat gezegd hebbende, ik vind het inderdaad geen zinnige uitspraak. Daar heb ik een aantal redenen voor. Ten eerste, ik snap donders goed het verschil tussen kritiek op het systeem en het individu. Het probleem met een ACAB (en varianten) is natuurlijk dat er LETTERLIJK wel iets gezegd word over de individuen – de letters staan niet voor Het Systeem Deugt Niet (HSDN), maar Alle (alle!) Agenten Zijn Klootzakken. Het verweer “ja maar ik bedoel er iets anders mee!” is dan, op zijn zachtst gezegd, zwak.
Ten tweede, ik kan er niet boos om worden, generalisaties als acab, ‘alle mannen zijn honden’, grappen over tatta’s. Dat is met de uitspraak van Terry Pratchett in het achterhoofd dat naar boven schoppen satire is, en naar beneden schoppen bullying. Grove generalisaties over de dominante groep tolereer ik daarom, terwijl ik pissig word van grove generalisaties over gemarginaliseerde groepen (of dat nou op basis van sociaal-economische positie, etniciteit, geslacht of wat dan ook is). MAAR. Het blijven grove generalisaties en principieel fout. Discriminatie is niet ok. Prima om te benoemen dat er bij een organisatie sprake is van institutioneel racisme, dat kan zonder iedereen die er werkt een racist (of klootzak) te noemen. Prima om te benoemen dat het gedrag van mannen de reden is dat vrouwen zich niet veilig voelen, zonder iedere brave huisvader daarom een hond of varken te noemen. En wat betreft ” ja maar zo is dat niet bedoeld”, dat weet ik maar zie het vorige punt.
Ten derde vind ik, als je het hebt over Nederland, het een totaal doorgeslagen en deconstructieve hyperbool. Er is van alles mis bij de politie, ik heb daar eerder ook over geschreven: https://sargasso.nl/haat-staat-politie-geweld-en-muziek/ De andere kant is dat ik het niet een paar weken zonder (politie) zou willen proberen. Daar wordt het land echt niet beter van. Dat geld in nog sterkere mate voor de overheid: ja er is van alles mis, benoem het, vecht er tegen, maar de suggestie dat het allemaal verschrikkelijk is, de vergelijkingen met wo2 en termen als “onderdrukking”… please. Het is al erg genoeg dat het (in dit geval) mis gaat bij de ambtelijke top van de belastingdienst en bij één specifieke afdeling, daar kun je tegen ageren zonder iedereen bij de belastingdienst er bij te betrekken, laat staan alle ambtenaren.
Ten vierde, en dat vind ik problematisch, is dat dit soort uitspraken het wantrouwen in de overheid aanwakkeren. Terwijl het vertrouwen in de overheid essentieel is voor het functioneren van een land, voor onderlinge solidariteit, voor belastingmoraal, etc. etc. Als een (terecht) kritische houding wordt ingeruild voor een “het zijn allemaal klootzakken die ons onderdrukken” draag je niet langer bij aan de oplossing.
Stukje lijkt me prima om verder onder te discussiëren.
Het ging mij (en Maggi, neem ik aan) om de manier van discussiëren. Dat er structurele problemen zijn bij de belastingdienst zal ik niet bestrijden. Idem als het over de politie gaat. Maar ik verwacht hier op Sargasso argumenten en geen kreten.
Ik ben #teamargumenten, maar wat Maggi doet is het op één hoop gooien van het originele artikel (waar wel degelijk argumenten in zitten, al is het een column en mogen die voor zover ik weet nog steeds wel eens anekdotisch of wat dikker aangezet zijn), een stellige one-liner van Joost en een losse opmerking van Sjors (die inhoudelijk houdt snijdt en inmiddels ook onderbouwd is) op één hoop gooit tot ‘walgelijk’ en ‘eng-rechts’. Dat vind ik eerlijk gezegd niet zo goed passen bij “argumenten en geen kreten”
Ik ben het helemaal en 100% met je post #7.9 eens, maar sta ook nog achter mijn opmerkingen in #7.
Ik vind het gewoon erg jammer dat blijkbaar ook mensen die ‘strijden voor de goede zaak’ het een goed idee vinden zich op retorisch vlak op dezelfde manier te gaan gedragen als de Trumps en Baudets van deze wereld.
Het sluipt er gewoon in zo lijkt het. Ik haak daar op af.
Op zich volg ik je, maar als we allemaal gaan dimmen op retorisch vlak (en daar kan ik zelf wellicht ook nog wat mee oefenen) is het m.i. ook handig om voorzichtig te zijn met dit soort vergelijkingen met Trump en Baudet, net als termen als ‘walgelijk’, als het over mede-reageerders gaat. Ook de (imo te) stellige uitspraken zoals Joost die doet zijn wel degelijk meer onderbouwd (om het niet te hebben over stukken minder fout) dan wat er uit de radicaal-rechtse hoek komt (en niemand vindt het leuk om met een nazi vergeleken te worden). Ik niet, en zie ook #7.1.
Terecht punt dat ik zelf natuurlijk ook een bepaalde retorische kant op schoot in #7. Mijn excuses dat het niet duidelijk genoeg was dat ik de personen waar ik op reageerde zeker niet eng-rechts vind op inhoud. Ik heb daarbij de term ‘nazi’ niet gebruikt overigens!
Daarentegen drukt de door mij gebruikte term ‘walgelijk’ een bepaald gevoel uitdrukt, en geen vast te definiëren ideologie of iets dergelijks. En dat gevoel is authentiek, dus die kan ik niet terugnemen en is dus ook geen retoriek.
Dat is gewoon wat een dergelijke manier van communiceren met mij doet.
ACAB is geen ‘kreet’, maar een term met een rijke historie en achtergrond, waarover door een hele hoop mensen een boel gezegd is.
Superinteressant Joost, maar hoeveel mensen in Nederland kennen die rijke historie en achtergrond? 1%? 0.1%? Nog minder? Laten we het er op houden dat het voor de overgrote meerderheid (die die historie en achtergrond niet kent) wél een kreet is. En voor een deel van die mensen een beledigende kreet op de koop toe.
Ik snap dat niet. Waarom communiceren op een manier waarvan je wéét dat die niet of verkeerd begrepen wordt, en die mensen pissig maakt. Ik zie dat vaker gebeuren, en het ergste vind ik nog als er vervolgend verontwaardigd geroepen wordt ‘dat mensen zichzelf maar moeten educaten’ – los van dat het vervelend is bereik je er niets mee behalve een stel potentiële bondgenoten en mensen die het overwegend met je eens zijn tegen je in het harnas jagen. Niet dat jij dat hier doet (gelukkig) maar iemand die iets zegt heeft imo in eerste plaats zelf een verantwoordelijkheid om te zorgen dat ‘ie begrepen wordt – verwijzen naar obscure kennis (wat jij hier wel doet) en dan impliceren “als je dat had geweten had je me wel goed begrepen” is imo wat makkelijk.
@7.14 trouwens (kan daar niet meer reageren want de maximale hoeveelheid replies lijkt bereikt): dat is idd mijn associatie, dat ik bij Trump/FvD aan nazi’s moet denken – zal iets te maken hebben met oa speechen op de ijzerwake, grappige foto’s met Mein Kampf, en swastika-vlaggen op 6 januari…
Ik zou hopen op Sargasso meer dan dat, en daarom gooide ik die er zonder verdere onderbouwing in. Ik wilde een subdiscussie beginnen in hoeverre er overeenkomsten waren en in hoeverre verschillen. Maar blijkbaar heb ik het publiek hier niet goed ingeschat. Zoals ik al zei, misschien moet ik er eens een stukje aan wijden.
Mag ik je vragen waarom je dan daarna een verwijt formuleert, waarna je vervolgens zelf ook al constateert dat ik dat hier niet doe? Dat is wat mij betreft een heel andere discussie, die ook een hoop andere aspecten raakt, bijvoorbeeld in hoeverre een groep die achtergesteld is ‘redelijk’ moet blijven omdat anders de mensen die je achterstellen boos worden, terwijl de achterstelling voortduurt. Ook daar is een hele hoop over geschreven, en voor mijn gevoel sla je dat met je opmerking nogal plat.
Maar wat ik begrepen heb dient het communiceren met provocerende termen een doel: namelijk dat mensen het erover hebben. Het opent de mogelijkheid dat een agent – of ambtenaar – gaat nadenken over de rol die die speelt. Er is op rechts zo goed als altijd weerstand tegen dat soort termen, zelfs tegen dingen als ’tot slaaf gemaakt’, aangezien het er voor zorgt dat je je dingen afvraagt over de gevestigde orde. En ja, dat kan twee kanten op gaan. Maar ook een ‘double down’ is vaak heel veelzeggend. ‘Zwarte piet is racisme’, dat vonden veel mensen te ver gaan en schade doen aan de zaak, want je noemde feitelijk *iedereen* die sinterklaas vierde op dat moment een racist. Tegelijkertijd heeft het veel mensen aan het denken gezet, maar wat pas echt de boel aan het rollen heeft gebracht is de hoeveelheid racisme en drek er naar boven kwam van de mensen die dubbel zo hard achter zwarte piet gingen staan.
Qua politie: *Niemand* wil zonder de politie. En de term ‘defund the police’, waar je naar lijkt te verwijzen, gaat vooral over dat het geld dat nu steeds meer naar de politie gaat eigenlijk naar andere instanties zou moeten gaan. De GGZ bijvoorbeeld. Of jeugdwerkers die iets anders zijn dan een wijkagent. Zodat de politie kan doen wat de politie hoort te doen, en niets meer.
En qua racisme? Ook in Nederland blijkt steeds meer hoe dat mensen van kleur in de justitiele keten enorm benadeeld worden, met enorme stapeleffecten, terwijl dat door de verantwoordelijken nog steeds grotendeels wordt ontkent. Dus ja, de Nederlandse politie is institutioneel racistisch, en je hebt – ook als niet racistische medewerker – geen enkele keuze anders dan racistisch beleid uit te voeren.
En ja, zo bezien vind ik het gebruik van de term ACAB – mits voorzien van uitleg en nuance – een prima manier om mensen uit hun comfortzone te halen.
Ik noem dat verwijt omdat ik dat vaker zie als volgende stap in dit soort discussies, en omdat er een soortgelijk mechanisme achter zit. Waar ik me aan erger is dat ik vaak zie dat geen verantwoordelijkheid genomen wordt voor de eigen uitspraken, maar dat als iets verkeerd valt of niet goed begrepen wordt het gelijk afgeschoven wordt op de luisteraar: die had moeten weten dat x, of die moet y maar eens onderzoeken, of vanuit context z moet die maar begrijpen dat.
Nog iets wat ik lastig vind: het “daar is al veel over geschreven” dat wordt gebruikt alsof het een argument is. Niet alleen moet een lezer weten dat dat geschreven is, maar die lezer moet ook maar aannemen dat het allemaal klopt wat daar over geschreven is: het impliceert een soort van waarheidsclaim. Terwijl er volgens mij nog wel een paar boompjes over op te zetten zijn hoe zinnig dat allemaal is, als je voors en tegens tegenover elkaar zet.
Ik vind het allemaal een wat gemakzuchtige manier van communiceren.
Dat geldt overigens voor uitspraken “om te provoceren” of “mensen uit hun comfortzone te halen” – dat kán soms, en kan nut hebben, maar het kan ook heel averechts werken, of een excuus zijn om zelf lekker lompe ongenuanceerde uitspraken te doen maar wel van anderen een doorwrocht betoog te eisen – pak ‘em beet, als persoon A die net in 10 regels tekst iets beargumenteerd heeft wordt verweten dat hij iets ‘plat slaat’ en niet uitvoerig genoeg is door persoon B – die daarboven nog riep dat iedereen in groep X een klootzak is.
Maar goed, je geeft in deze post aan dat je meer voorkennis had verwacht, soit. Je geeft ook een uitgebreide toelichting, waar ik het op delen mee eens kan zijn, maar op delen ook niet. Ik bewaar de inhoud wbt dat ondewerp verder voor je stukje.
@7.19
Ok. Ik wil nog wel even ingaan op “daar is al veel over geschreven”. Ik wil daarmee helemaal niet aangeven dat die mensen gelijk hebben, maar dat het een onderwerp is waar veel over geschreven is, en dat je daar mijns inziens wat makkelijk overheen stapt door het ‘onproductief’ te noemen op basis van de door jou gegeven argumenten in een paar comments op Sargasso. Het is een discussie die al een tijdje gaande is en heeft een stuk meer dimensies dan die jij omschrijft.
Ik mis toch het feit dat je een sociale functie, toeslagen toekennen / geld geven, neerlegt bij een organisatie die er geheel en al op is gericht geld te innen, zoveel mogelijk en uiterst sensitief voor de sjoemelende tot regelrecht frauderende belastingbetaler.
Dat is vragen om problemen en er is vanaf het begin al voor gewaarschuwd.
Voeg daarbij dat de belastinginners gierend uit de bocht vliegt met illegale, deels etnisch geprofileerde, zwarte lijsten en je hebt een probleem dat ook de toeslagenafdeling treft.
Zinnige aanvulling, dat was zeker ook deel van het probleem. De overheid negeert wel vaker de signalen dat de uitvoering ergens niet voor is toegerust (en dat leidt vrijwel altijd tot drama’s).
Ik weet niet hoe sensitief de belastingdienst is voor sjoemelaars.
Om te beginnen wordt niet alles gecontroleerd: lang niet altijd worden de bonnetjes gevraagd als u een aftrekpost heeft.
De belasting is wel gewend om achteraf af te rekenen:
dat geldt voor het terugbetalen als u recht op teruggave heeft, maar in sommige gevallen ook naheffingen.
Maar het UWV kan ook wel eens iets terugvorderen, dus ook hier kan het verschil niet zitten.
Dat de belastingdienst niet in staat zou zijn om toeslagen toe te kennen, omdat hij meestal vooral incasseert, lijkt mij een smoes achteraf.
[ lijkt mij een smoes achteraf ]
Er werd van te voren voor gewaarschuwd.
Ik laat mijn huis in ieder geval niet door een sloper bouwen.
Op DG/SG-niveau zijn destijds de afdelingen van (destjids) VROM die zich bezighielden met oa huursubsidie de nek omgedraaid, “want de belastingdienst kon dat beter”. De toenmalige DG belastingdienst liep te lobbyen dat de ‘core business’ van de belastingdienst het opzetten van geautomatiseerde processen voor fiscaal beleid was, dat ze door hun schaalgrootte veel goedkoper waren, en dat ‘een toeslag een omgekeerde aanslag” was, dus hoe moeilijk kon het nou zijn.
Bezuinigingen waren al ingetekend, dus op die manier kwamen toeslagen bij de belastingdienst. Dat werd een hele steile leercurve voor de belastingdienst, want toeslagen waren iets heeeel anders dan aangiftes. Onder andere omdat toeslagen vooral bij de lagere inkomens terechtkwamen, en waar je een wat groter bedrijf relatief probleemloos een forse naheffing kunt sturen is het veel lastiger om een naheffing voor te hoge toeslagen te sturen naar een minimumloner — dat geld is gewoon weg. Bij VROM waren ze bekend met dat soort problematiek, bij de BD…. not so much.