Het is opvallend hoe gemakkelijk velen Hamas simpelweg beschouwen als een van de strijdende partijen in de globale Jihad tegen het Westen. In zijn opiniestuk in de Volkskrant van 19 januari, schrijft historicus Dirk-Jan van Baar bijvoorbeeld, dat het Israëlische offensief in Gaza aantoont dat de war on terror niet hopeloos is. Door echter de Israëlische strijd tegen Hamas op één lijn te stellen met de Amerikaanse oorlog tegen het terrorisme, toont hij dat hij zich niet goed verdiept heeft in de geschiedenis van het Palestijns-Israëlische conflict.
In tegenstelling tot wat de Israëlische en Amerikaanse PR de wereld wil doen geloven, heeft Hamas niets te maken met schurken als Osama bin Laden en zijn Al-Qaeda. Hoewel beide bewegingen hun inspiratie putten uit de islam, houdt de vergelijking daar zo ongeveer mee op. Hamas, waarvan de naam een acroniem is voor ‘Islamitische Verzetsbeweging’, is opgericht voor en door de Palestijnen, om de bezetting van de zionistische entiteit (Israël) te bevechten. Zoals in het allereerste communiqué van de beweging, uitgegeven in de eerste maand van de intifada, te lezen is, gaat het om een strijd tegen de Joodse oppressie en de bijbehorende kettingen, de gevangenissen en andere detentiecentra. Waar Al-Qaeda aanslagen over de gehele wereld pleegt en de corruptie, arrogantie en het expansionisme van de gehele Westerse wereld zegt te bevechten, is de strijd van Hamas zeer lokaal en vele malen doelgerichter: vechten tegen de nog immer voortdurende Israëlische bezetting van Palestijnse grond en de onderdrukking van Palestijnen. Is deze strijd tegen een verstikkende onderdrukking door een land dat voortdurend internationale wetten met voeten treedt, legitiem? Ja.
Echter, naast het feit dat de door Hamas gevoerde gewapende strijd tegen Israël vrijwel zinloos is, zoals nu weer is gebleken, moest het afvuren van raketten op Israëlische burgers ook absoluut gestopt worden. Dat mensen in het zuiden van Israël al jaren in angst leven is verwerpelijk en in wezen niet anders dan de collectieve strafmaatregelen die Israël de Palestijnen continu oplegt. In dat opzicht was een Israëlische aanval op de militanten van Hamas begrijpelijk. Het geweld en de ogenschijnlijke willekeur waarmee de Gazastrook is gebombardeerd en waardoor honderden onschuldigen zijn gedood, zijn echter totaal niet begrijpelijk.
Bovendien was de aanval op Gaza hopeloos naïef. Net zoals de bezetting niet met wapens bestreden kan worden, kan Hamas niet op deze wijze worden verslagen. De belangrijkste doelstelling van Hamas, het vechten tegen de bezetting, blijft legitiem en actueel. Hoewel veel Palestijnen geen Islamitische staat wensen, zal het verzet tegen de Israëlische bezetting altijd gesteund worden. Daaraan heeft Hamas een belangrijk deel van haar populariteit te danken.
Als Van Baar gelijk heeft en Obama niet zo naïef zal zijn om te denken dat hij alleen met soft power de oorlog tegen het terrorisme kan winnen, laten we dan hopen dat een nieuwe Israëlische regering zal beseffen dat een vreedzame toekomst met de Palestijnen niet alleen met militaire middelen bereikt kan worden. Om in rust en voorspoed te kunnen leven, zal Israël de militante verzetsstrijders moeten verslaan, maar om ervoor te zorgen dat de strijd echt gestaakt gaat worden, is er maar één oplossing: een zelfstandig en bloeiend Palestina. Niet als een in stukken opgedeelde pseudo-staat zonder rechten en kansen op economische ontwikkeling, maar als een volwaardig buurland van Israël. Op die manier wint Israël, zoals Obama dat nu zo ongelofelijk goed doet, de hearts and minds van mensen over de hele wereld, inclusief de Palestijnen.
Het opheffen van de bezetting zal de legitimiteit van de militanten in de verzetsbeweging aanzienlijk verminderen en ervoor zorgen dat Hamas zich op twee andere van haar belangrijkste doelstellingen te richten: het ondersteunen van de zwakkeren en beschermen van de onderdrukten. Bovendien wordt de felle anti-Israëlische retoriek van machthebbers uit landen als Iran en Syrië, en van militante moslims over de hele wereld, op een krachtige manier van betekenis ontdaan.
Reacties (12)
In zijn beginjaren werd Hamas, in de persoon van zijn oprichter, de kreupele half blinde Sheikh Ahmed Yassin, gesteund door Israël, omdat Israël een religieus geïnspireerde beweging als tegenwicht tegen de seculiere Al Fatah nuttig vond.
Goed artikel. Er is veel te weinig aandacht voor het bordkartonnen beeld dat wordt neergezet van Hamas als ’terroristische organisatie’, terwijl de realiteit veel complexer is.
Hamas is inmiddels een niet te negeren speler in het conflict geworden, en daarmee noodzakelijke partner in het bereiken van vrede.
Ik geef je nog een overeenkomst tussen Alqueda en Hamas. Het zijn beide terroristische organisaties! Waardoor de opmerking van Dirk-Jan over “war on terror” weldegelijk terecht is.
Laat Egypte een stukje Sinai afstaan, Jordanie ook een stukje, Israel nog wat en laat de Palestijnen daar maar iets moois van maken, kunnen ze eindelijk eens trots zijn op zichzelf ipv zich alsmaar te wentelen in zieligheid en uit frustratie dan maar raketten te gooien.
Maar goed, Hamas is een van de strijdende partijen in de Jihad tegen het Westen, in dit geval Israel. Daar hoeft toch niet omheen gedraaid te worden? Dat Hamas wat SP-achtige neigingen heeft op sociaal vlak wil nog niet zeggen dat het geen terroristische organisatie is.
de zionistische entiteit
Dat soort woorden alleen al … heel de 2e alinea doet me erg joden-aan-het-gas-roepers vriendelijk toe.
Ik deel ook van Baar’s mening dat de zogenaamd verloren oorlog van Israel tegen Hezbollah in 2006 er iig voor gezorgd heeft dat raketbeschietingen vanuit Zuid-Libanon zijn gestopt. Tot nu toe dan.
Dat zij een oorlog tegen het westen voeren mag je wat mij betreft onderbouwen, kropotkin.
Ik zie slechts een oorlog tegen Israel.
Waar en wanneer in ons westen hadden we ook weer last van Hamas, Kropotkin?
Die term ‘zionistische identiteit’ getuigt inderdaad van een nogal zwalkende point of view.
En wat is nou dat ‘legitieme met de voeten treden van internationale wetten’? Kreupele cliché’s. Bedoel je niet slechts de VN resoluties?
In stukken opgedeeld zal het nog wel even blijven. Gaza en Westbank liggen nou eenmaal niet tegen elkaar aan. *poke poke * En Gaza is van Egypte, en Libanon en Jordanie plus Westbank van Syrie.
@5 & @6 -> tegen het Westen, in dit geval Israel … Israel als deel van ‘het Westen’, niet zozeer geografisch als wel politiek/cultureel.
Hmmm… Nogmaals, waar haal je het vandaan dat Hamas tegen “het westen” opereert, anders dan gebaseerd op je eigen definities?
Volgens die definitie was overigens de IRA ook een organisatie “tegen het westen”, als je Noord-Ierland als deel van het westen zou zien.
Een beetje vergezocht, natuurlijk, maar ik zou graag een wat duidelijker verband zien dan degene die je geeft, “politiek/cultureel”.
@6
Al die landen en gebieden behoren bij het Kalifaat, mijnheer de Kalief.
@4 “Zionistische entiteit” is slechts een quote uit het Hamas handvest, geen verzinsel van mij. Ik vind het overigens een goed gekozen term, omdat het duidelijk aangeeft dat Hamas strijdt tegen wat zij als het Zionistisch imperialisme zien. Het is dus iets totaal anders dan antisemitisme.
Als jij bovendien denkt dat ik met mijn stukje antisemitische sentimenten probeer goed te praten, dan heb je mijn stuk echt totaal niet begrepen. Ik walg van antisemitisme en andere vormen van discriminatie. Sterker nog, ik moet ook niks hebben van mensen als Gretta Duisenberg (en misschien Van Bommel) die zelfs maar een beetje de schijn tegen hebben. (Zie ook mijn stuk in de Volkskrant van 12 september 2006 – helaas geen link, want je moet ervoor betalen om het te kunnen lezen.)
@6: Kreupele cliché’s? Bij gebrek aan een “world police” kunnen de VN resoluties en beslissingen van het ICJ over de illegale(!) nederzettingen en de muur niet afgedwongen worden, maar het is wel duidelijk dat Israël zich niks aantrekt van wat de wereld denkt. En dan heb ik het nog niet eens over wat er zich allemaal in Gaza heeft afgespeeld. Daar gaan de internationale instanties zich nu over buigen.
In het algemeen: Aan de discussie of Hamasmilitanten terroristen of vrijheidsstrijders zijn, wil ik niet beginnen. Ze gebruiken geweld, waarbij veel onschuldige slachtoffers vallen, en dat keur ik af. Ik ben geen pacifist, maar men moet geweld natuurlijk altijd proberen te voorkomen. Ik sta wel volledig achter de doelstelling “beëindiging van de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden” (lees: West Bank en Gaza).
@4: Je bent even vergeten wat de aanleiding was van de Libanon-oorlog in 2006. Dat waren namelijk geen raketbeschietingen (die begonnen pas met die oorlog), maar de gijzeling van Israëlische soldaten, om ze te ruilen tegen door Israël gevangen genomen (of je zou ook gegijzelde kunnen zeggen) Libanezen, onder andere uit de tijd (tot 2000) dat Israël een deel van Libanon bezet hield. De soldaten hebben ze met de oorlog niet terug gekregen.
Dat er geen raketten van Libanon naar Israël meer vliegen (maar ook niet vice versa, want dat gebeurde voordien ook), heeft niet zozeer met die oorlog an sich te maken, maar meer met de presentie van meer internationale troepen.
Verder is anti-zionisme niet gelijk aan anti-semitisme (al zullen antisemieten logischerwijs ook anti-zionisten zijn).
@7: Zelfs als je dat stelt (en het is erg twijfelachtig in hoeverre Israël politiek/cultureel bij “het Westen” hoort), betekent tegen Israël vechten nog niet het zelfde als tegen “Het Westen” vechten (even afgezien van de vraag of je wel tegen “Het Westen” kunt vechten, voor mij is de “Jihad tegen het Westen” net zo’n holle frase als de “Oorlog tegen Terrorisme”).
Wat een flauwekul.
De schrijver begrijpt duidelijk niets van radicaal-islamieten.
Als Israel zich terug trekt houden ze wel op, is de strekking.
Israel is volledig weg uit Libanon, geheel conform de eisen van de VN, en toch startte Hezbollah een nieuwe oorlog.
Omdat zij volgens hun ideologie vinden dat ze Israel moeten vernietigen en Joden moeten doden.
Hamas hetzelfde. Lees hun handvest waar het letterlijk in staat.