Wat is er heerlijker dan op zondag de tijd te nemen voor een onthaast stukje televisie? In GC’s Zondag Matinee elke week speciaal voor uw kijkgenot een fascinerende documentaire, een spraakmakend TV-programma of een bijzonder (leuk) cabaretfragment. We kiezen hierbij zoveel mogelijk voor materiaal dat online bekeken kan worden.
Terwijl de Nederlandse overheid zich druk maakt over de gevolgen van het gebruik van paddo?s en de mogelijkheid onderzoekt om paddo?s te verbieden (en volledig voorbij lijkt te gaan aan de 540 jaarlijkse doden door diclofenac en ibuprofen) of zoals Cohen voorstelt ?alleen het toestaan van het gebruik van paddo’s na een (voorlichtings)periode van een drietal dagen?, kijkt GC in de zondagmiddagmatinee verder dan de eigen landsgrenzen. In de documentaire ?Mind Altering Drugs? van National Geographic komt een drietal drugs voorbij, waarbij de positieve, spirituele effecten van de drugs worden onderzocht.
De San Pedro-cactus en ‘El Maestro’
Allereerst bezoeken we Peru, waar de San Pedro-cactus (met dezelfde effecten als LSD) groeit. De voice-over vertelt ons dat dit een drug is die de meeste overheden zouden verbieden, maar de Peruviaanse overheid staat het gebruik van deze drugs op ?gelimiteerde? basis toe. Van belang hierbij is dat de drug wordt geconsumeerd in het bijzijn van een ?shaman?, in dit geval ?El Maestro?. We maken kennis met het ritueel dat hoort bij de toediening van deze drug en leren dat de rituelen de werking kunnen versterken. ?El Maestro? begeleidt dit proces en is degene die beslist of het wel of niet gebruikt mag worden, want: “if you don?t have faith, your body won?t feel it”. In deze rituele sessie geeft San Pedro ‘El Maestro’ de gelegenheid om als een spiegel naar mensen te kijken en dit geeft hem weer de mogelijkheid om problemen op te lossen.
Om de werkzaamheid te illustreren maken we kennis met een Mexicaanse arts die van zijn klachten afkwam door het gebruiken van de cactus en zijn ?reinigende werking?. De arts is nu een ?believer? en betoogt dat ? mits gebruikt in het bijzijn van een shaman ? ?overheden juist zouden moeten leren van deze ?mind altering drug? en de werking van de afgelopen duizenden jaren.
“When we are talking about moral judgements, we are talking about the landscape of our own taboo?s. In other cultures the logic works a different way, because their taboo?s are not our taboo?s?. For example in Peru the only taboo is taking the drugs on your own. That?s dangerous, it should be a collective experience by a shaman. The reason why it is guided: the drug can be a demon, or an angel. [?] Everything about this drug-use is controlled, these cultures are not being recklessness. Recognizing the power and danger, and the great benefit when properly used.”
XTC om jezelf te leren kennen?
Hierna gaan we terug naar ‘het westen’. We maken kennis met de rave-cultuur in Washington DC en volgen James die zijn wereld omschrijft als ?peace, love, unity and respect?. James is in de westerse wereld op zoek naar ?drugservaringen? die grensoverschrijdend zijn en hem kunnen helpen in zijn zoektocht naar zichzelf. Hij maakte kennis met XTC tijdens een rave en vertelt met een glinstering in zijn ogen over een van zijn memorabele XTC-ervaringen, waarbij hij het gevoel had volledig ?connected? te zijn met alle mensen aanwezig in de zaal.
Zonder hulp van een shaman zoekt hij samen met zijn vrienden naar mogelijkheden om de potentie van drugs ten goede te gebruiken voor zijn eigen ontwikkeling.
“It helps to talk with people and get socially evolved. When I use drugs I have a more intimate experience with my friends. You can also see what?s beautiful in a person. I respect the gift drugs can be to people, without using it as a ?toy? or just something to get a different experience.”
Zijn zoektocht wordt bevestigd door een antropologe van Yale University die aangeeft dat drugsgebruik zonder een shaman die de ervaring cq het ritueel begeleidt eigenlijk een ?holle ervaring? is.
De Peyote
De documentaire sluit af met de peyote-cactus. Een cactus met een verhaal. Volgens de mythische overleveringen van de ?mexican-indian culture? zijn het de jagers geweest die vroeger jacht maakte op een blauw hert. Na het doden van dit hert beloonde hun God de jagers met deze cactus die bekend staat om zijn ?natural expanding of the mind?. In deze cultuur is het gebruik van de cactus ?a central experience of the relegion?. En ook hier wordt respectvol omgegaan met de drugs en de mogelijke werking ervan:
“We are used not to be reckless with it, but understand that is has deep and magical power. And that has to be very respectfully treated. That?s why we have special permission to use peyote cactus that will bring us face to face with our god.”
De documentaire geeft een overwogen beeld van het gebruik van drugs in andere culturen en de dingen die we daaruit zouden kunnen leren. “What we call drugs, is in other cultures not more than a way to facilitate shift in statements or states in being.”
Hebben we (onze) taboe?s nodig om de wereld te kunnen ordenen waarin we (nu) leven, of toch niet? Hoe belangrijk vinden we het eigenlijk dat er de mogelijkheid bestaat om veranderingen in ons bewustzijnsniveau aan te brengen en in hoeverre durven we deze ervaring simpelweg ?te ervaren?? Hebben (sommige) drugs ook positieve effecten, waardoor het verbieden ervan de voordelen die het kan hebben negeert? Of is het een manier om ?the power to believe (in something)? te versterken zodat we ook zelf in (andere) oplossingen (durven) gaan geloven?
De documentaire is hier te bekijken, begint na 2 minuten en duurt 46 minuten.
Reacties (20)
Ik heb de docu nog niet kunnen zien (realplayer nog installeren) maar alvast wel benieuwd naar je mening. Ik neem aan dat zo’n docu nou niet direct overtuigt om maar peyote of xtc te gaan nemen om de wereldvrede dichterbij te brengen. En gezien de site waarop de docu online staat klinkt het niet als een kritische blik.
Ik was allang blij dat ik hem bij toeval vond op internet, ik had hem namelijk in eerste instantie bij een vriend gezien en de docu ‘niet online’ gekeken.
De website lijkt niet ‘kritisch’ inderdaad, komt denk ik omdat het een documentaire is van National Geographic en op dvd te bestellen is.
Wat ik er interessant aan vond: Het laat zien hoe men in Peru en Mexico ‘respectvol’ omgaat met de drugs waardoor ze gebruikt kunnen worden ’ten goede van de menschheid’.
Het XTC deel leek mij meer een intermezzo en een voorbeeld van de toepassing van (een) drugs op een ‘verantwoorde manier’ om jezelf beter te leren kennen of in ieder geval om ’te leren’ in de westerse cultuur.
Wereldvrede? Wie weet waar de positieve (de geestverruimende en geestverbredende) effecten van (deze) drugs toe kunnen leiden.. ;)
Wat “leerden” die ravers dan van hun drugsgebruik? Ik dacht dat de meesten toch vooral zo’n pilletje nemen om de hele nacht door te kunnen, denk ook aan de kaalkoppige gabbers.
En hoe werd het leven van de peruanen en mexicanen dan beter? Wat kwam ten goede aan de mensheid?
Druggebruik om de illusie van “connected” zijn met de hele zaal op te roepen en dat dan een vorm van verlichting te noemen vind ik enigszins zielig.
Die intiemere ervaring is ook grotendeels nep. Het is totaal oppervlakkig. En wat heb je aan zoiets als je het slechts tijdelijk helpt? Een tripje is leuk, maar ga het ajb niet op een voetstuk plaatsen. Het verhaal komt mij vooral over als zingeving naar buiten toe van iets wat vooral zingevend is voor jezelf. Zingevend als in “ik voel me er lekker onder”.
Daarbij heeft XTC voor zover ik weet op de meeste mensen hetzelfde effect, waardoor ik de toegevoegde waarde van “jezelf leren kennen” totaal niet zie. Tenzij je boodschap is “iedereen is hetzelfde”.
Als je jezelf niet heel erg blij gaat voelen en aardig wilt zijn voor de hele wereld dan is er denk ik iets mis met je.
*En Spuyt tript tustig verder op zijn eerste twee blikjes energiedrank in zijn leven. Guarana, heavy shit.*
Na, zonder al te veel te verklappen is het naar alle waarschijnlijkheid ‘een ander soort raver’ dan jij nu in gedachten hebt. ;)
Ik gok ook dat de meeste het gebruiken om een nachtje door te feesten (de docu vermeld ook kort de negatieve effecten van XTC: het jezelf ‘down’ voelen de day after). Deze heer gebruikt het om er van te leren en hij heeft in ieder geval zelf het idee dat hij hiermee ‘dichter tot zijn vrienden komt en ze alleen nog maar als mooi mens kan zien’.
Je moet het meer zien als een voorbeeld van iemand die in de westerse maatschappij (de VS waar XTC strikt verboden is) probeert dit te verweven in zijn leven en cultuurtje.
In Peru en Mexico zijn deze gebruiken in hun cultuur verweven. Zo gaan Mexicaanse kinderen ook mee op ‘pelgrimstocht’ om de drugs te gebruiken en ‘kennis te maken met god’.
‘El Maestro’ is het duidelijkste voorbeeld waarbij de drugs werd gebruikt om mensen te helpen. Mensen komen twee wekelijks bij hem met hun klachten en problemen en na een sessie van zonsopgang tot zonsopkomst helpt hij ze van de klachten af. Of het legitiem is of niet valt lastig in te schatten, een van de uitgenodigde deskundigen gaf aan:
“Rationalisten zouden zeggen dat deze man maar wat zegt/ doet, maar waarom is hij het dan al 45 jaar en zijn er gevallen bekend van genezing”.
Ook het aanhalen van de Mexicaanse arts die eerst pro-medicijnen was en sceptisch tegenover andere geneeswijzen maar ná de ervaring zijn mening compleet moest bijstellen, maakt het verhaal aannemelijker.
Mocht je nu nog niet overtuigd zijn om te gaan kijken, bied ik het je bij deze ook nog in delen aan.. :)
Helaas kan ik het eerste deel van de in drieën gehakte docu niet te vinden, maar hier is deel 2 (met ‘ravedude’ na ongeveer 2 minuten) en deel 3.
@4: Het verhaal van de raver is ook het meest curieuze van de gehele documentaire. Om je een goed beeld te vormen van ‘m, kan ik je aanraden nog ff een blikje energydrink met guarana te consumeren en dan deel 2 eens aan te klikken. :)
@6: BLIKJES ZIJN OP!
*kijkt trillend om zich heen*
Hmm, de uitleg hierboven klopt al niet.
De stof(fen) die in San Pedro zitten lijken helemaal niet op LSD.
Het hoofdbestanddeel is Mescaline, een Phenytilanine en LSD is een Tryptamine.
Overigens zit in de Peyote ook Mescaline, dus Peyote en San Pedro gaan over dezelfde drug.
En om dan XTC ertussen te stoppen?
XTC is leuk en kan heel goed therapeutisch werken bij mensen met een trauma (en hoeft helemaal geen naar “after” gevoel te geven, mits het puur is, dus geen pillen met rotzooi en in normale hoeveelheden gebruikt word.
Wel jammer, had gehoopt dat het over Mescaline (cactussen), Psilocine/Psilocybine (paddestoelen) en LSD (komt ook uit een schimmel) zou gaan.
Of ipv LSD, DMT (ayahuasca)
Anywho, ben wel geinteresseerd, als ik de kans krijg het bij iemand thuis te kijken zal ik het zeker doen.
Tis natuurlijk lastig te bevatten dat wij mensen eigenlijk allemaal uit dezelfde energie bestaan en met mekaar verbonden zijn in het collectieve onderbewustzijn.
Als je je wereldje klein wild houden is dat prima, maar ga niet zeggen van mensen die dat wel willen ontdekken dat die zielig zijn.
“Tis natuurlijk lastig te bevatten dat wij mensen eigenlijk allemaal uit dezelfde energie bestaan en met mekaar verbonden zijn in het collectieve onderbewustzijn.
Als je je wereldje klein wild houden is dat prima, maar ga niet zeggen van mensen die dat wel willen ontdekken dat die zielig zijn.”
Joh! Dat is helemaal niet lastig te bevatten. Maar de verbanden die jij suggereert bestaan bij mijn weten niet. Althans, ik heb daar recentelijk in de wetenschap geen artikelen over voorbij zien komen. Of heb je dat geopenbaard gekregen bij een tripje?
Dus, geen drugs gebruiken is je wereld kleinhouden? Mwoehahah. Dat drugs die wereld voor je zouden ontsluiten is een groot waanbeeld, net als de trip zelf.
Als jij je daar prettig bij voeld, zal dat voor jou wel zo zijn ;)
Wetenschap is natuurlijk altijd waarheid, net zoals dat de wereld rond was…
Net zoals de wereld rond ís.
Net zoals de wereld plat werd geacht bedoelde ik.
Meditatie is trouwens ook een hele mooie manier om hier dieper op in te gaan
“Tis natuurlijk lastig te bevatten dat wij mensen eigenlijk allemaal uit dezelfde energie bestaan en met mekaar verbonden zijn in het collectieve onderbewustzijn.”
Meditatie is trouwens ook een hele mooie manier om hier dieper op in te gaan
< > om tekst heen zetten werkt niet : /
Dat werkt bijna nergens, en terecht. Gebruik BB-code. Maar goed, je suggereert dus dat ik op een platte wereld leef en jij op een ronde, bewustzijns-wise. Kan je ook met bewijzen komen dat dat toch echt zo is?
En dan het liefst bewijzen die ik in nuchtere staat kan waarderen. Ik vind het nogal onzinnig om te spreken van ‘in contact komen met je diepere zelf’ of met je medemens of erger nog, van verlichting, als je tegelijkertijd niet eens meer een normaal gesprek kan voeren of in de auto kan stappen.
@Psilo: Zo te lezen ben je al bekend(er) met de materie… :)
Je hebt gelijk in je nuancering, heb zojuist de documentaire nog eens bekeken en ik zal een correctie moeten maken: er wordt gezegd dat het hetzelfde effect heeft als LSD. Dat is inderdaad wat anders dan dezelfde werkzame stoffen. Ik ben zo vrij geweest het aan te passen in het stuk.
Mocht je de documentaire niet bij een vriend willen zien, dan is -naast het eventueel downloaden van ‘realplayer’- de docu gewoon te zien via de link aan het einde van het stuk.
@Spuyt: Je bent nogal sceptisch? Ik ben na het zien van de documentaire wel overtuigd dat het gebruik ervan (gecontroleerd) voor sommige mensen zeker heilzaam kan zijn. Of dit voor jou ook zal gelden is een tweede.. Ik vraag het me ook (deels) af, vandaar ook mijn slotvraag:
‘Of is het een manier om ?the power to believe (in something)? te versterken zodat we ook zelf in (andere) oplossingen (durven) gaan geloven?’
Ik ben niet sceptisch. Sommige drugs kunnen een medicinale werking hebben. Maar op het moment dat iemand voor zichzelf gaat zeggen dat drugs een pad zijn tot een hogere staat gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen.
Dat klinkt als een excuus zoeken voor iets wat je zelf gewoon lekker vindt.
En drugs gebruiken om een placebo-effect te bereiken lijkt me ook al niet zo heel erg zinvol.
Het zou inderdaad kunnen lijken op een excuus om maar gewoon te gebruiken wat je lekker vindt. Ik denk dat deze zin vooral van toepassing zal zijn op de westerse wereld. Het drugsgebruik in Mexico en Peru daarentegen hebben niets van doen met ‘het gewoon lekker vinden’. In het ene geval wordt het gebruikt om ‘er beter van te worden’ en in het andere geval als invulling van hun godsdienst.
Je laatste zin vind ik interessant. Stel nu eens dat drugsgebruik inderdaad ‘een placebo-effect’ genoemd kan worden, maar tegelijkertijd heeft de gebruiker er baat bij. Ook al is het een placebo-effect; het gebruik ervan lijkt op dat moment toch zinvol. Combineer dit met een gecontroleerd gebruik en ik zie er niet zoveel kwaad in, eerder het tegenovergestelde.
“Het drugsgebruik in Mexico en Peru daarentegen hebben niets van doen met ‘het gewoon lekker vinden’.”
Ah, dus ze zouden het ook doen als het een verschrikkelijk onprettige ervaring is?
Jij suggereerde overigens dat druggebruik een placebo-effect kon hebben op bepaalde ziekten. Ik vind dat geen argument omdat je die mensen dan een willekeurig pilletje zou kunnen geven (en dan een echt placebo, zonder werkzame stoffen).
Mensen kunnen zelfs dronken worden van malt bier, dus dat zal ook wel lukken.
Uiteraard niet, maar ik nodig je toch echt nogmaals uit om de documentaire te bekijken. Zeker in Peru en Mexico is het niet ‘allereerst het lekker vinden’ waarom de drugs gebruikt worden. Het voorbeeld in Peru maakt dat nog het meest duidelijk, maar daarvoor zal je het toch echt even moeten bekijken ;)
De term ‘suggeren’ vind ik te sterk, dat was niet wat ik bedoelde: ik vroeg het me af en aangezien ik zelf deze ervaring niet heb gehad, vind ik dat ik daarover niet kan oordelen.
Wel blijf ik van mening dat het ‘placebo-effect’ dmv een drug, niets anders is dan dmv een willekeurig pilletje. Het is daarbij aan de persoonlijke voorkeur of men meer vertrouwen heeft in de conventionele wetenschap of in de alternatieve wijzen. Als het werkt en mensen geloven erin, dan is het toch eigenlijk in beide gevallen een positieve ontwikkeling?