GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Abhorsen.
Er wordt vaak veel in het wilde weg geroepen over terrorisme. De Amerikaans-Joodse terrorisme-expert Jessica Stern wilde het terrorisme echter beter bestuderen dan tot nu toe gebeurd is; door de daadwerkelijke terroristen zelf te spreken. Onder het motto dat onwetendheid de grootste vijand is heeft ze vier jaar lang, vaak met gevaar voor eigen leven, gesproken met religieuze terroristen op elk niveau. Van de gevangen “grondtroepen”, ex-terroristen die de organisatie waar zij toe behoorden de rug toe hebben toegekeerd, tot een aantal zeer gezaghebbende leiders van opleidingskampen en terroristische groeperingen. Daarbij kwam ze tot een opmerkelijke ontdekking; de terroristische organisatie als moderne multinational.
Er komt een beeld naar voren dat terreurorganisaties veel weg hebben van het zo vervloekte westerse kapitalistische model. Veel van de leiders lijken amper serieus gedreven door religieuze idealen. Een terroristische aanslag levert simpelweg nieuwe donaties op. Iets waar men zich een luxe leven van kan permitteren, en natuurlijk ook de “loonkosten” voor de beroepsterrorist mee betaalt. Een aantal van deze leiders leeft, in samenspraak met de geheime dienst van Pakistan openlijk in luxe villa’s in dat land.
Het lijkt er op dat men een gat in de markt ontdekt heeft. Een groot gedeelte van de wereldbevolking is ontevreden over zijn positie in de wereld en kijkt jaloers naar het kleine rijke gedeelte. Elke aanslag is voor hen een stukje genoegdoening, een stukje eigenwaarde. En daarvoor doneert men graag geld, veel geld! Een zeer bloederig soort van volksspektakel, waarmee een diep gewortelde onvrede wordt bevredigd. Hier wordt door de terroristische organisaties slim gebruik van gemaakt. Een groot deel van de toplaag lijkt dan ook meer gedreven door het geld dat hiermee te verdienen is dan door idealisme. Alleen het laagste voetvolk dat zichzelf opoffert voor de “goede zaak” is nog idealistisch gedreven (of gewoon uit pure wanhoop). Voor de lagen ertussenin is het simpelweg een vorm van arbeid geworden.
Dit laatste is ook waar het gevaar in zit. Dit is broodwinning geworden, er zit een vorm van commercieel belang in. Daardoor zie je deze organisaties ook steeds weer van zaak veranderen waar zij voor strijden. Er moet immers brood op de plank komen. Deze strijders weten en kunnen niets anders meer dan aanslagen plegen. Geloof is slechts de marketingtool. Naast de ironie dat deze organisaties zijn vervallen tot het model waar zij tegen zouden strijden maakt het ook de bestrijding ervan erg moeilijk. Oorlog is geld, men wil geen vrede. Komt er onverhoopt vrede? Dan is er ineens een enorm personeelsaanbod die een nieuwe loonheer zoeken en altijd weer vinden. Hoe bestrijd je zoiets? De Koran verbieden zal in ieder geval weinig veranderen, behalve misschien een groter personeelsaanbod en een groter aantal donaties.
Het onderzoek van Jessica Stern is gebundeld in een boek dat in Nederland is verschenen onder de naam “Terreur in de naam van god; waarom religieuze extremisten doden”. Voor mensen die interesse hierin hebben, bespreekt ze ook hedendaags christelijk en joods terrorisme waar wij vaak niets over horen in de media.
Reacties (5)
Waarom noem je haar een ‘Amerikaans-Joodse terrorisme expert’? In de links die je aanbiedt heeft niemand het over haar etniciteit of religie.
@1, Twee redenen eigenlijk; De twee die ze zelf ook expliciet aan in haar boek aangeeft;
1) Hoewel het een onderzoek is beschrijft ze uitgebreid ook hoe de mensen die ze sprak haar bejegenden. Naast dat ze vaak door had dat ze bijv. voor propaganda gebruikt werdt (de hogere leiders) of dat iemand zijn levensverhaal gewoon doodgraag wou vertellen aan iemand die maar luisterde (de gevangen gezette terrorist), is haar identiteit ook deze mensen ook belangrijk. Het feit dat ze Joods is en Amerikaans maakt uit hoe ze bejegent werd, en ook merk je maakte haar werk simpelweg gevaarlijker. Haar eigen identiteit heeft dus direct invloed op haar werk als dat ze er altijd rekening mee moest houden tijdens het boek; aan de ene kant rekening houden hoe deze mensen die ze sprak tegen haar aankijken (zeker voor de Moslim extremist; een Amerikaanse Joodse vrouw), maar ook in verband met haar eigen veiligheid.
2) Het geeft ook voor een deel aan dat dit iemand is die normaal gezien wordt als “de vijand van”. Ze is precies de doelgroep die gehaat wordt door bijv. Moslim terroristen. Haar doel was objectief onderzoek te doen, zonder vooroordelen. Het gevaar met een nuance aanbrengen is (dat zie je bijv. nu ook bij Arjan Erkel) dat mensen je gaan betichten van “sympathie opbrengen voor” omdat je voornamelijk hun probeert te begrijpen. Er zit geen sympathie in haar verhaal, ze zoekt geen excuses voor het gedrag, ze probeert enkel te begrijpen waarom, zonder waarde oordeel. Iets waar ze zelf ook van aangeeft dat het erg moeilijk is in Amerika (net zoals in Nederland) zonder meteen voor land-verrader, etc. uitgemaakt te worden. Begrijpen wordt vaak met sympathie en “knuffelen” verwart. Het feit dat ze qua nationaliteit en religie juist 100% afstaat van bijv. de moslim terrorist is ook een stukje aangeven dat het hier niet gaat om iemand die wil excuseren. Het is jammer dat het nodig is, maar soms is de achtergrond van iemand belangrijk zodat er naar ze geluisterd wordt. Dezelfde woorden kunnen genegeerd worden als ze vanuit iemand anders gezegd worden.
Ze beloofden me het martelaarschap, gouden bergen, ze beloofden dat ik zou vertoeven naast de gouden troon van Allah, zetelend temidden van een bloederige massa uiteengerukte lichaamsdelen, ze beloofden me een 72-maal grotere massa maagden, ze beloofden me eeuwige roem en erkenning. Ik zei: waarom doe je het zelf niet?
Adriaan, als je wilt begrijpen waarom mensen dit doen op het laagste niveau; dus de mensen die zichzelf opblazen. Dan moet je ook juist haar boek eens lezen.
Ik heb mij slechts tot een van de conclusies die je uit het boek kan trekken beperkt. Die van de organisatorische laag en hoe deze functioneert; de top mannen, de opleiders, de bomb-experts, de ronselaars.
Maar het boek gaat diep op de vraag in waarom ook de laagste laag moord in de naam van een god. Het is aardig dat je Allah noemt, maar het boek gaat in op alle 3 de grote geloven en alle 3 hebben terroristen die moorden in de naam van god. Ook Christenen en Joden.
De kern is zelfs dat ze wou onderzoeken hoe mensen in de naam van een geloof kunnen doen wat juist tegen het geloof ingaat.
Iemand met de naam Jessica Stern mag best een aardig vlotte pen hebben. En ze mag best de hypocrisie of domheid van de acteurs in het stuk ‘Alles voor Allah’ aantonen. Maar ik ken mijn korrels zout. En om haar zo verlekkerd aan te prijzen, dat gaat me een beetje te ver.