Tonight we mark the end of one historic journey with the beginning of another – a journey that will bring a new and better day to America.
Aldus de eerste zwarte genomineerde presidentskandidaat Barack Obama, op een historische avond in de Verenigde Staten. Terwijl Hillary Clinton haar wonden likt, lijkt zij nu ook in te gaan zien dat het gevecht voorbij is.
In de aanloop naar de Democratische voorverkiezingen in South Dakota en Montana op dinsdag, heeft Barack Obama zijn best gedaan om een definitieve streep te zetten achter het eerste deel van zijn campagne om de nominatie voor zijn partij binnen te halen. Na een overwinning in Montana en gering verlies in South Dakota lijkt hem dit te zijn gelukt.
De vraag is nu: gaat hij de Republikein John McCain verslaan met of zonder Hillary Clinton als vice-president? Obama/Clinton: Een dream ticket of een nachtmerrie?
Reacties (10)
”Obama/Clinton: Een dream ticket of een nachtmerrie?”
Eerst het stof maar even neer laten dalen. Voorlopig nachtmerrie dus, niet in de laatste plaats door de haast militante houding van sommige Clinton-aanhangers.
Vanuit het Clinton kamp werd enkele maanden geleden al aangegeven, dat een joint ticket zeer de moeite van het overwegen waard was. Het is Obama, die zich tot nu toe daar niet over uit heeft gesproken. Net als in vorige reacties daarover, blijf ik van mening, dat het joint ticket de enige manier is, waarop Clinton als een vrouw of Obama als niet blanke Amerikaan het presidentschap in de wacht kan slepen (en zelfs dan ben ik niet overtuigd van een gegarandeerde overwinning, ondaks GWB´s 8-jarige wanbeleid). De vraag is nu dus of Obama McCain wil gaan verslaan, of dat hij het een nachtmerrie laat worden.
Een dream ticket wordt het voor de fanatieke aanhangers van Clinton of Obama toch nooit. Maar praktisch gesproken levert het Obama heel veel voordeel op om Clinton als running mate te nemen. Heel veel fanatieke Clinton aanhangers en vrouwen zullen zich een stuk gemakkelijker over hun teleurstelling, dat Hillary niet heeft gewonnen, heen zetten en toch democratisch gaan stemmen. Bovendien levert het Obama een enorme hoeveelheid krediet op als bruggenbouwer. De man, die het gespleten Amerikaanse volk weer samen brengt. Laat dat nu net ook goed overeenkomen met zijn zorgvuldig opgebouwde imago. Het wordt dus ook even slikken voor de militante Obama fans, denk ik.
In de categorie vrouwen van rond de 60 als vice-president lijkt dit me een betere keus.
Die heeft zich al vroeg voor Obama uitgesproken en kan ook nog eens helpen Kansas te winnen.
Obama/Clinton roept bij mij iets te veel Rutte/Verdonk op.
In principe een dream ticket, omdat blijkt dat de kandidaten elkaar mooi aanvullen: Obama spreekt vooral jonge en hoog opgeleide kiezers aan, Clinton doet het beter bij de blue collar workers en wat oudere kiezers, vooral vrouwen. Helaas lijkt het erop dat er incompatibilité d’humeur is tussen beide kandidaten (wat ze niet mooi staat uit het oogpunt van professionaliteit.)
Obama zou er in ieder geval goed aan doen een vrouw als vice-presidentskandidaat te nemen. Zelf heeft hij er zich volgens mij niet echt schuldig aan gemaakt, maar een deel van zijn aanhang heeft de seksistische ‘hysterisch, sluw manipulerend manwijf’-hoek zo overduidelijk opgezocht, dat Obama voor veel vrouwen onaanvaardbaar is geworden.
@3 mee eens: beter een Clinton-kloon dan Clinton zelf. Dat vind ik niet per se, maar ik denk dat dat beter voor Obama’s kansen is.
Maaruh: als het om blue collar workers gaat, dan is Edwards misschien ook nog steeds een goede optie.
@5: Edwards wordt al “Secretary of Shampoo and Highlights.“
Obama moet daar nog maar eens heel goed over nadenken. 2 1/2 kapitein op één schip gaat niet.
Persoonlijk dacht ik dat Hillary de beste zou zijn, maar nu Obama gewonnen heeft denk ik dat hij een eigen vice-president moet kiezen. Ik zou hem sterk afraden voor Hillary te kiezen.
Het is in principe meer een dream ticket dan 4 maanden geleden, toen ik het een bijzonder slecht idee vond.
Een van de bijzondere dingen van deze campagne is dat het Hillary een kans heeft gegeven zich opnieuw te [em]branden[em].
Ze had van alle Amerikaanse politici zo ongeveer de hoogste negatives, en dat is nu redelijk bijgetrokken. Het is nu nauwelijks hoger dan bij anderen.
De vraag is nog wel in hoeverre dat strucureel is: de verbetering is vooral de laatste anderhalve maand opgetreden toen ze nog wel campagne voerde, maar het pleit effectief al beslecht was. Obama richtte zich vooral op McCain (te zien aan de persberichten die de campagnes doen uitgaan) en Clinton had dus relatief weinig oppositie in het uitdragen van haar booschap. Als ze als VP kandidaat weer onder vuur ligt zou het weer kunnen verslechteren, maar voor nu is dat goed nieuws voor haar (en misschien een goede reden om haar nieuw gewonnen steun niet te verkwanselen als VP-kandidaat).
Wat nu tegen Clinton werkt is dat ze natuurlijk beschadigende dingen heeft gezegd over Obama in de primaries, bijvoorbeeld twijfel aan zijn militaire leiderschap en zn vermogen om echt verandering te bewerkstelligen. Dat is voor de Republikeinen natuurlijk voer voor vele campagnespotjes.
Hun stemmers vullen elkaar wel goed aan, maar dat is wel in een Democratische voorverkiezing. De vraag is of die alleen bij Obama komen als Hillary ook op het ticket staat, of ook als zij hen van de zijlijn oproept op hem te stemmen. Ik denk dat het laatste ook waar is.
Als Obama geen vrouw neemt is Bill Richardson natuurlijk een geheide kandidaat. Latino, ruime uitvoerende bestuurlijke ervaring en bijna nog meer foreign policy experience dan McCain (en een meester onderhandelaar, dus dat past ook goed bij het type buitenlands beleid dat Obama wil voeren)
“Clinton vice-president?“
Een paar maanden terug had ik dat nog wel als mogelijkheid gezien, maar nu ze zo dicht bij elkaar geëindigd zijn lijkt me dat onmogelijk. Clinton gaat geen genoegen nemen met een achtergrondrolletje, of anders voelt de kiezer dat in elk geval zo aan.
De enige manier waarop ik een Obama-Clinton-ticket zie gebeuren is als Clinton zich niet alleen volledig en onvoorwaardelijk achter Obama’s programma schaart, maar daarna haar eigen achterban ook nog eens weet te overtuigen dat dat het beste is.
Obama heeft iemand nodig die blank is voor de blanke stemmers, christelijk voor de christelijke massa, en een stukje rechtser is, om de stemmen in t midden te trekken.
Een soort mcCain eigenlijk ;) alleen dan wat jonger