Ik had de voor mij vanzelfsprekende gedachte dat er niet zoveel raciaal als sociaal als geslachtelijk als geografisch als financiëel als gelovig onderscheid zou moeten gemaakt worden als nu, vandaag.
En die uitte zich zowaar in een wereld(bevolking) die één is.
En wat minder cyniclowns moest hebben.
En wat meer concentreren op wat gemeenschappelijke doelen zijn.
#11
Bismarck
Sinds wanneer heeft een volk een eigenaar? Ik vind dat maar een enge kapitalistische gedachte, dat een volk een eigenaar zou kunnen hebben. Net zoals land een eigenaar zou kunnen hebben, totaal idiote gedachte!
#12
esgigt
@Crachàt John Lennon had wel gelijk…. And the world should live as one… Dàt eigen volk!
#13
phonkee
@Crachàt: cyniclowns: Geniaal… Zelf bedacht?
#14
Mihai
Eigen volk eerst, als het van rechts komt.
#15
caesar
eigen volk eerst.
Ik mag dan taalkundig een mierenneuker zijn!
Maar “eigen” is een bezittelijk voornaamwoord.
:)
#16
Jan des Bouvrie
Ach als de aliens komen, zijn we onze conflicten op aarde snel vergeten. Kijk maar naar de film Independence Day. Of zouden Holywood films geen goede afspiegeling van de realiteit zijn?
#17
draadprikkelpiet
crachat wat bedoel je nou?
.. .nietzozeer. .. .alswel…
ik zou de alsen door enen vervangen en ik jou was.
volk is een wel een erg eenzame noot; laten we er een notenladder van maken:
eigen globalist (volluk!!!! iemand thuis??)
eigen continent (val er maar niet af)
natie (in de US was er ruimte voor zo’n 500; plattegrondje ooit geblogt)
volk (met vele slagen mensen en dialecten)
regio/provincie (vroeger had je graafschappen en zo, later kwamen cooperaties)
stam
familie
vondeling, drenkeling, banneling avonturier en af en toe een diktator ertussendoor/overheen maakt de cirkel weer rond tenzij je ook ondergronds zaken mee wilt rekenen en dat moet als je continentale krachten niet tot de sociologische gereflecteerde vormen wilt beperken.
Collectieve strategien komen op honderdduizend manieren uit de verf of niet; het taps toelopend toonladdertje zojuist beschreven, gelijkt op een omgekeerde piramide. Een spelletje dat recent historisch gezien lang niet echt tot de man met beide benen op de grond doordrong maar op het weerhaantje bleef steken dat als hoogtepunt voor locale invulling en latente voeding van een multigenerationeel verschijnsel: centralizatie symbool stond; daar zijn 2 eeuwig touwtrekkende partijen in te ontdekken (eenheid van verscheidenheid (diversificatie als verenigend doel, dus bescherming van zeldzaamheden, etcetera) dankzij in- over- en uitzicht voor en door alle betrokkenen aan de ene kant en de andere behelst natuurlijk de vondsten uitbuiter, monopolist, geheime vuistmaker en macht concentratie aanjagend gedachtegoed/slecht, daarbij handig gebruikmakend van camouflage en andere stelselmatige grensverwarring.
Hee, moeten we de voetbal onderaan niet met een enorm stel banden vervangen?????? Ik wil de boetval naar boven schoppen namelijk en over een schappelijk schopje met mooie steel heb ik nog wel eens.
#18
Jan des Bouvrie
Geinspireerd door de documentaire over Elvis gisteravond volgt hier in de categorie: “volkomen off-topic, maar wel lachen” een link naar een site waar ze nu toch echt bewijs hebben dat Elvis niet in ’77 overleden is:
Het hele mensenvolk verenigd, is dat geen illusie, Crachàt?
Ik wil mezelf ook steeds als menslievend zien maar merk toch dat ik me heerlijk lijkt dat Vrouwe Fortuna jouw wereldbol langzaam op zijn kop zet zodat het Zuiden eens koning kan spelen en het Noorden de zot. Het niet meer dan faire ritme van hoogmoed en val.
En zie, daar gaat mijn gestreelde imago: I’m not everybody’s friend!
#21
Bismarck
It had been rumored that he had died from a drug overdose. It is a well known and documented fact that Elvis had always been a strong believer and fighter against communism and drug use. In a meeting with President Richard Nixon on December 20, 1970, Elvis stated his true feelings against drugs and communism, believing that the two were definitely related
Tja, als je in de tweede alinea al dit tegenkomt, wordt het snel ongeloofwaardig!
#22
draadprikkelpiet
Elvis kan wel net zo dom geweest zijn als de mensen die Mark Purdey (BSE en bodem kwaliteit specialist, pharmaffia kenner) geen 5 Nobel prijzen geven voor zijn werk over de ‘kuren’ die we beesten aandoen.
Effe me verhaaltje afmaken:
Je kunt ook andersom naar stapelbare tot rekeneenheid gepromoveerde bundels (gemene deler bepaling van levensbelang hier inderdaad) ontwaren: onnoemelijk veel bodemorganismen die planten voeden dewelke op hun beurt beesten .. . mensen . . massas . legers hype en hysterie .. volk is geheugen en aangezien het geheugen voor een ongelooflijk groot deel met letterlijk alle en alle letterlijke soorten en maten van aangeleerde onzin opgevuld kan worden wat weer als wapen kan dienen om nergens voor terug te deinzen (als je het over schaamte voorbij hebt moet je toch eens naar collectieve vormen graven; hier geldt: hoe dieper hoe werkzamer) hebben we al gauw en telkens weer met de ene na de andere wereldontvreemdende wereldvreemdheid te maken.
Ook democratie zou een mooie piramide kunnen vormen, waarin alle inititief en beslissingsmacht onderaan plaatsvind en de zaak naar boven toe steeds geautomatizeerder, zichtbaarder, beter natrekbaar en passiever maar ook meer doorlaatbaar en verdersluizend word. Van onder gestuwd en gestuurd, publieke ruimten mondjes maat en experimenteel (volkszin als verscheidenheidszin) gul met overschotten of elders gewenste hulpmiddelen vullend.
De natuur doet ons het sporen element vervoer aardig genoeg voor zodat het in afwezigheid van boze opzet verwonderlijk is daar weinig navolging en hulp voor te bespeuren.
#23
Jan des Bouvrie
@allen:
I gave a letter to the postman,
he put it his sack.
But in early next morning,
he brought my letter back.
She wrote upon it:
Return to sender, address unknown.
No such number, no such zone.
We had a quarrel, a lover’s spat
I write I’m sorry but my letter keeps coming back.
So then I dropped it in the mailbox
And sent it special D.
But in early next morning
it came right back to me.
She wrote upon it:
Return to sender, address unknown.
No such number, no such zone.
This time I’m gonna take it myself
and put it right in her hand.
And if it comes back the very next day
then I’ll understand the writing on it
Return to sender, address unknown.
No such person, no such zone.
#24
Jan des Bouvrie
@allen (misschien wat meer on-topic):
Ich habe einen Traum, dass eines Tages jedes Tal erhöht und jeder Hügel und Berg erniedrigt werden. Die unebenen Plätze werden flach und die gewundenen Plätze gerade, „und die Herrlichkeit des Herrn soll offenbart werden und alles Fleisch miteinander wird es sehen.“ Dies ist unsere Hoffnung. Dies ist der Glaube, mit dem ich in den Süden zurückgehen werde. Mit diesem Glauben werden wir den Berg der Verzweiflung behauen, einen Stein der Hoffnung. Mit diesem Glauben werden wir gemeinsam arbeiten können, gemeinsam beten können, gemeinsam kämpfen können, gemeinsam in das Gefängnis gehen können, um gemeinsam einen Stand für Freiheit mit dem Wissen zu machen, dass wir eines Tages frei sein werden. Und dies wird der Tag sein. Dies wird der Tag sein, wenn alle Kinder Gottes mit neuer Bedeutung singen können: „Mein Land, es ist über dir, süßes Land der Freiheit, über das ich singe, Land, wo mein Vater starb, Land des Pilgers Stolz, von jedem Berghang, lass die Glocken der Freiheit läuten.“ Wenn Amerika eine großartige Nation sein soll, dann muß dies wahr werden.
Lass daher die Glocken der Freiheit von den wunderbaren Hügeln von New Hampshires läuten. Lass die Glocken der Freiheit läuten von den mächtigen Bergen New Yorks. Lass die Glocken der Freiheit von den Höhen der Alleghenies in Pennsylvania läuten. Lass die Glocken von den schneebedeckten Gipfeln der Rockies in Colorado läuten. Lass die Glocken der Freiheit vom Lookout Mountain in Tennessee läuten. Lass die Glocken der Freiheit von jedem Hügel und Maulwurfshügel in Mississippi läuten. „Von jedem Berghang—lass die Glocken der Freiheit läuten.“
Wenn dies geschieht, und wenn wir erlauben, dass die Glocken der Freiheit läuten und wenn wir sie von jedem Dorf und jedem Weiler, von jedem Staat und jeder Stadt läuten lassen, werden wir diesen Tag schneller erleben, wenn alle Kinder Gottes, schwarzer Mann und weißer Mann, Juden und Christen, Protestanten und Katholiken Hände halten können und die Worte des alten Neger-Spirituals „Endlich frei, endlich frei. Danke Gott, Allmächtiger, endlich frei“ singen.
#25
Jan des Bouvrie
Of deze:
J’ai un rève aujourd’hui.
J’ai un rève-qu’un jour, chaque vallée sera levée, chaque colline et montagne sera nivellé, les endroits rugueux seront lissés et les endroits tortueux seront faits droits, et la gloire du Seigneur sera révélée, et tous les hommes la verront ensemble.
Ceci est notre espoir. C’est avec cet espoir que je rentre au Sud. Avec cette foi, nous pourrons transformer les discordances de notre nation en une belle symphonie de fraternité. Avec cette foi, nous pourrons travailler ensemble, prier ensemble, lutter ensemble, être emprisonnés ensemble, nous révoltons pour la liberte ensemble, en sachant qu’un jour nous serons libres.
Quand ce jour arrivera, tous les enfants de Dieu pourront chanter avec un sens nouveau cette chanson patriotique, “Mon pays, c’est de toi, douce patrie de la liberté, c’est de toi que je chante. Terre où reposent mes aïeux, fierté des pélerins, de chaque montagne, que la liberté retentisse.”
Et si l’Amérique veut être une grande nation ceci doit se faire. Alors, que la liberté retentisse des grandes collines du New Hampshire. Que la liberté retentisse des montagnes puissantes du New York. Que la liberté retentisse des hauts Alleghenies de la Pennsylvanie!
Que la liberté retentisse des Rockies enneigées du Colorado!
Que la liberté retentisse des beaux sommets de la Californie!
Mais pas que ça-que la liberté retentisse des Stone Mountains de la Georgie!
Que la liberté retentisse des Lookout Mountains du Tennessee!
Que la liberté retentisse de chaque colline et de chaque taupiniere du Mississippi! Que la liberté retentisse!
Quand nous laisserons retentir la liberté, quand nous la laisserons retentir de chaque village et de chaque lieu-dit, de chaque état et de chaque ville, nous ferons approcher ce jour quand tous les enfants de Dieu, Noirs et Blancs, Juifs et Gentils, Catholiques et Protéstants, pourront se prendre par la main et chanter les paroles du vieux spiritual noir, “Enfin libres! Enfin libres! Dieu Tout-Puissant, merci, nous sommes enfin libres!”
#26
Jan des Bouvrie
Of deze:
Hoy yo tengo un sueno!
Yo tengo un sueño que algun día cada valle será elevado, y cada colina y montaña serán hechas llanas. Los lugares más ásperos serán aplanados y los lugares torcidos serán hechos rectos, “y la gloria de Dios será revelada y todo género humano se verá junto.
Esta es nuestra esperanza. Esta es la fé con la cual yo regreso al Sur. Con esta fé podremos labrar de la montaña de la desesperación, una piedra de esperanza. Con esta fé podremos transformar el sonido discordante de nuestra nación en una hermosa sinfonía de hermandad. Con esta fé podremos trabajar juntos, rezar juntos, luchar juntos, ir a la cárcel juntos, pararse juntos por la libertad, sabiendo que algún día seremos libres, y este es el día. Este será el día cuando todos los hijos de Dios podrán cantar con nuevos sentidos “Mi País es de ti, dulce tierra de libertad a ti yo canto. Tierra donde mi padre murió, tierra del orgullo de los peregrinos, de cada lado de la montaña, dejemos resonar la libertad.” Y si América va a ser una grande nación, ésto tendrá que hacerse realidad.
Entonces dejen resonar la libertad desde la cima de los montes prodigiosos de New Hampshire; dejen resonar la libertad desde las poderosas montañas de New York; dejen resonar la libertad desde las alturas de las Alleghenies de Pennsylvania; dejen resonar la
libertad desde las rocas cubiertas de nieve de Colorado; dejen resonar la libertad desde las curvosas cuestas de California. Pero no sólo ésto. Dejen resonar la libertad de la Montaña de Piedra de Georgia; dejen resonar la libertad desde la montaña Lookout de Tennessee; dejen resonar la libertad desde cada colina y montaña de Mississippi. “De cada lado de montaña dejen resonar la libertad.” Y cuando ésto pase y cuando dejemos resonar la libertad, cuando la dejemos resonar de cada aldea y cada caserío, de cada estado y cada ciudad, podemos apurar el día en que todos los hijos de Dios, hombre negro y hombre blanco, Judíos y Cristianos, Protestantes y Católicos, podemos unir nuestras manos y cantar en las palabras del viejo espiritual Negro: “Libre al Fin, Libre al Fin; Gracias Dios Omnipotente, somos libres al fin.”
#27
Mark
Juist(em), van een beetje moralisme zo rond de Kerst is nog nooit iemand dood gegaan.
#28
Larie kookt
Rond midden 19e eeuw waren de bospaadjes niet meer geschikt om al die volgeladen karren op weg van A naar B ruimte te bieden.
Wegverbreding en verharding moest en werd ook in gang gezet. Opleiding voor wegmaker, de eerste ingenieurs. Met het uitsnijden van de weg zagen deze heren (geen dames in die tijd) allerlei opeenvolgende laagje in de grond die iets met het verleden te maken moesten hebben, “The present is the key to the past”. Soort neerdwarrelende stofjes die later hard werden, zoals in een niet schoongemaakt hoekje van de kamer.
Alras tweespalt, die scherpe lagen ( Banken, U ziet ze op vakanrtie b.v. of mooier nog tijdens een weekend Ardennen:)) moesten rampen zijn geweest. Nee zei een andere groep geologen ‘alles gaat geleidelijk’. Deze laatst genoemde stroming werd (paradigmatisch) gangbaar voor pakweg 100 jaar.
Nu 2005 is de geleidelijke (liniaire) gang van zaken verworpen en kijkt “men” naar kleine druppels die een emmer doen overlopen. Ik bedoel dan dat ogenschijnlijk kleine gebeurtenissen (een vlinder windje) een grote impakt kunnen hebben op het grote systeem (Een “black box” is soort van gesloten systeem).
Kleine onopgemerkte signalen (altijd later opgemerkt) kunnen de spelt zijn die de ballon laat klappen.
Crachàt, uw schets is zo’n signaal. De wereld is gek en enkelen waaronder U tonen dit, als de cascade komt wordt de ballon doorgeprikt. Het potlood als spelt.
Ik dank U.
ps: Ter zijde, een wedstrijd in Engeland long ago, gedicht moest gemaakt, het winnende gedicht bleek geschreven door een jongen van 13. Jethro Tull heeft dat gedicht gezongen op zijn wijze, op één been met fluit in de mond: “Thick as a brick”
Reacties (30)
Discriminerend jegens aliens!
Interessant, die onorthodoxe kijk op de wereld. Zou dat zijn zoals aliens onze planeet zien?
Afrika globaal centraal, het is de vraag ?) Tis een dubbeltje op zijn kant, eenzijdig en wel een waterig theorietje.
Wel veel nuance….:)
Is het de bedoeling dat pas na scrollen de tekst “eerst” verschijnt?
“Eigen volk” Ja, leuk, maar hoe wordt die term gedefiniëerd??
Een groep waarvan je vindt dat je er deel van uitmaakt?
Mooie teaser!
ja wie is de eigenaar? van dat volk en welk volk?
Ik had de voor mij vanzelfsprekende gedachte dat er niet zoveel raciaal als sociaal als geslachtelijk als geografisch als financiëel als gelovig onderscheid zou moeten gemaakt worden als nu, vandaag.
En die uitte zich zowaar in een wereld(bevolking) die één is.
En wat minder cyniclowns moest hebben.
En wat meer concentreren op wat gemeenschappelijke doelen zijn.
Sinds wanneer heeft een volk een eigenaar? Ik vind dat maar een enge kapitalistische gedachte, dat een volk een eigenaar zou kunnen hebben. Net zoals land een eigenaar zou kunnen hebben, totaal idiote gedachte!
@Crachàt John Lennon had wel gelijk…. And the world should live as one… Dàt eigen volk!
@Crachàt: cyniclowns: Geniaal… Zelf bedacht?
Eigen volk eerst, als het van rechts komt.
eigen volk eerst.
Ik mag dan taalkundig een mierenneuker zijn!
Maar “eigen” is een bezittelijk voornaamwoord.
:)
Ach als de aliens komen, zijn we onze conflicten op aarde snel vergeten. Kijk maar naar de film Independence Day. Of zouden Holywood films geen goede afspiegeling van de realiteit zijn?
crachat wat bedoel je nou?
.. .nietzozeer. .. .alswel…
ik zou de alsen door enen vervangen en ik jou was.
volk is een wel een erg eenzame noot; laten we er een notenladder van maken:
eigen globalist (volluk!!!! iemand thuis??)
eigen continent (val er maar niet af)
natie (in de US was er ruimte voor zo’n 500; plattegrondje ooit geblogt)
volk (met vele slagen mensen en dialecten)
regio/provincie (vroeger had je graafschappen en zo, later kwamen cooperaties)
stam
familie
vondeling, drenkeling, banneling avonturier en af en toe een diktator ertussendoor/overheen maakt de cirkel weer rond tenzij je ook ondergronds zaken mee wilt rekenen en dat moet als je continentale krachten niet tot de sociologische gereflecteerde vormen wilt beperken.
Collectieve strategien komen op honderdduizend manieren uit de verf of niet; het taps toelopend toonladdertje zojuist beschreven, gelijkt op een omgekeerde piramide. Een spelletje dat recent historisch gezien lang niet echt tot de man met beide benen op de grond doordrong maar op het weerhaantje bleef steken dat als hoogtepunt voor locale invulling en latente voeding van een multigenerationeel verschijnsel: centralizatie symbool stond; daar zijn 2 eeuwig touwtrekkende partijen in te ontdekken (eenheid van verscheidenheid (diversificatie als verenigend doel, dus bescherming van zeldzaamheden, etcetera) dankzij in- over- en uitzicht voor en door alle betrokkenen aan de ene kant en de andere behelst natuurlijk de vondsten uitbuiter, monopolist, geheime vuistmaker en macht concentratie aanjagend gedachtegoed/slecht, daarbij handig gebruikmakend van camouflage en andere stelselmatige grensverwarring.
Hee, moeten we de voetbal onderaan niet met een enorm stel banden vervangen?????? Ik wil de boetval naar boven schoppen namelijk en over een schappelijk schopje met mooie steel heb ik nog wel eens.
Geinspireerd door de documentaire over Elvis gisteravond volgt hier in de categorie: “volkomen off-topic, maar wel lachen” een link naar een site waar ze nu toch echt bewijs hebben dat Elvis niet in ’77 overleden is:
http://www.cleveland.oh.us/wmv_news/jherr17.htm
Of deze:
http://www.elvis-is-alive.com/
Het hele mensenvolk verenigd, is dat geen illusie, Crachàt?
Ik wil mezelf ook steeds als menslievend zien maar merk toch dat ik me heerlijk lijkt dat Vrouwe Fortuna jouw wereldbol langzaam op zijn kop zet zodat het Zuiden eens koning kan spelen en het Noorden de zot. Het niet meer dan faire ritme van hoogmoed en val.
En zie, daar gaat mijn gestreelde imago: I’m not everybody’s friend!
Tja, als je in de tweede alinea al dit tegenkomt, wordt het snel ongeloofwaardig!
Elvis kan wel net zo dom geweest zijn als de mensen die Mark Purdey (BSE en bodem kwaliteit specialist, pharmaffia kenner) geen 5 Nobel prijzen geven voor zijn werk over de ‘kuren’ die we beesten aandoen.
Effe me verhaaltje afmaken:
Je kunt ook andersom naar stapelbare tot rekeneenheid gepromoveerde bundels (gemene deler bepaling van levensbelang hier inderdaad) ontwaren: onnoemelijk veel bodemorganismen die planten voeden dewelke op hun beurt beesten .. . mensen . . massas . legers hype en hysterie .. volk is geheugen en aangezien het geheugen voor een ongelooflijk groot deel met letterlijk alle en alle letterlijke soorten en maten van aangeleerde onzin opgevuld kan worden wat weer als wapen kan dienen om nergens voor terug te deinzen (als je het over schaamte voorbij hebt moet je toch eens naar collectieve vormen graven; hier geldt: hoe dieper hoe werkzamer) hebben we al gauw en telkens weer met de ene na de andere wereldontvreemdende wereldvreemdheid te maken.
Ook democratie zou een mooie piramide kunnen vormen, waarin alle inititief en beslissingsmacht onderaan plaatsvind en de zaak naar boven toe steeds geautomatizeerder, zichtbaarder, beter natrekbaar en passiever maar ook meer doorlaatbaar en verdersluizend word. Van onder gestuwd en gestuurd, publieke ruimten mondjes maat en experimenteel (volkszin als verscheidenheidszin) gul met overschotten of elders gewenste hulpmiddelen vullend.
De natuur doet ons het sporen element vervoer aardig genoeg voor zodat het in afwezigheid van boze opzet verwonderlijk is daar weinig navolging en hulp voor te bespeuren.
@allen:
I gave a letter to the postman,
he put it his sack.
But in early next morning,
he brought my letter back.
She wrote upon it:
Return to sender, address unknown.
No such number, no such zone.
We had a quarrel, a lover’s spat
I write I’m sorry but my letter keeps coming back.
So then I dropped it in the mailbox
And sent it special D.
But in early next morning
it came right back to me.
She wrote upon it:
Return to sender, address unknown.
No such number, no such zone.
This time I’m gonna take it myself
and put it right in her hand.
And if it comes back the very next day
then I’ll understand the writing on it
Return to sender, address unknown.
No such person, no such zone.
@allen (misschien wat meer on-topic):
Ich habe einen Traum, dass eines Tages jedes Tal erhöht und jeder Hügel und Berg erniedrigt werden. Die unebenen Plätze werden flach und die gewundenen Plätze gerade, „und die Herrlichkeit des Herrn soll offenbart werden und alles Fleisch miteinander wird es sehen.“ Dies ist unsere Hoffnung. Dies ist der Glaube, mit dem ich in den Süden zurückgehen werde. Mit diesem Glauben werden wir den Berg der Verzweiflung behauen, einen Stein der Hoffnung. Mit diesem Glauben werden wir gemeinsam arbeiten können, gemeinsam beten können, gemeinsam kämpfen können, gemeinsam in das Gefängnis gehen können, um gemeinsam einen Stand für Freiheit mit dem Wissen zu machen, dass wir eines Tages frei sein werden. Und dies wird der Tag sein. Dies wird der Tag sein, wenn alle Kinder Gottes mit neuer Bedeutung singen können: „Mein Land, es ist über dir, süßes Land der Freiheit, über das ich singe, Land, wo mein Vater starb, Land des Pilgers Stolz, von jedem Berghang, lass die Glocken der Freiheit läuten.“ Wenn Amerika eine großartige Nation sein soll, dann muß dies wahr werden.
Lass daher die Glocken der Freiheit von den wunderbaren Hügeln von New Hampshires läuten. Lass die Glocken der Freiheit läuten von den mächtigen Bergen New Yorks. Lass die Glocken der Freiheit von den Höhen der Alleghenies in Pennsylvania läuten. Lass die Glocken von den schneebedeckten Gipfeln der Rockies in Colorado läuten. Lass die Glocken der Freiheit vom Lookout Mountain in Tennessee läuten. Lass die Glocken der Freiheit von jedem Hügel und Maulwurfshügel in Mississippi läuten. „Von jedem Berghang—lass die Glocken der Freiheit läuten.“
Wenn dies geschieht, und wenn wir erlauben, dass die Glocken der Freiheit läuten und wenn wir sie von jedem Dorf und jedem Weiler, von jedem Staat und jeder Stadt läuten lassen, werden wir diesen Tag schneller erleben, wenn alle Kinder Gottes, schwarzer Mann und weißer Mann, Juden und Christen, Protestanten und Katholiken Hände halten können und die Worte des alten Neger-Spirituals „Endlich frei, endlich frei. Danke Gott, Allmächtiger, endlich frei“ singen.
Of deze:
J’ai un rève aujourd’hui.
J’ai un rève-qu’un jour, chaque vallée sera levée, chaque colline et montagne sera nivellé, les endroits rugueux seront lissés et les endroits tortueux seront faits droits, et la gloire du Seigneur sera révélée, et tous les hommes la verront ensemble.
Ceci est notre espoir. C’est avec cet espoir que je rentre au Sud. Avec cette foi, nous pourrons transformer les discordances de notre nation en une belle symphonie de fraternité. Avec cette foi, nous pourrons travailler ensemble, prier ensemble, lutter ensemble, être emprisonnés ensemble, nous révoltons pour la liberte ensemble, en sachant qu’un jour nous serons libres.
Quand ce jour arrivera, tous les enfants de Dieu pourront chanter avec un sens nouveau cette chanson patriotique, “Mon pays, c’est de toi, douce patrie de la liberté, c’est de toi que je chante. Terre où reposent mes aïeux, fierté des pélerins, de chaque montagne, que la liberté retentisse.”
Et si l’Amérique veut être une grande nation ceci doit se faire. Alors, que la liberté retentisse des grandes collines du New Hampshire. Que la liberté retentisse des montagnes puissantes du New York. Que la liberté retentisse des hauts Alleghenies de la Pennsylvanie!
Que la liberté retentisse des Rockies enneigées du Colorado!
Que la liberté retentisse des beaux sommets de la Californie!
Mais pas que ça-que la liberté retentisse des Stone Mountains de la Georgie!
Que la liberté retentisse des Lookout Mountains du Tennessee!
Que la liberté retentisse de chaque colline et de chaque taupiniere du Mississippi! Que la liberté retentisse!
Quand nous laisserons retentir la liberté, quand nous la laisserons retentir de chaque village et de chaque lieu-dit, de chaque état et de chaque ville, nous ferons approcher ce jour quand tous les enfants de Dieu, Noirs et Blancs, Juifs et Gentils, Catholiques et Protéstants, pourront se prendre par la main et chanter les paroles du vieux spiritual noir, “Enfin libres! Enfin libres! Dieu Tout-Puissant, merci, nous sommes enfin libres!”
Of deze:
Hoy yo tengo un sueno!
Yo tengo un sueño que algun día cada valle será elevado, y cada colina y montaña serán hechas llanas. Los lugares más ásperos serán aplanados y los lugares torcidos serán hechos rectos, “y la gloria de Dios será revelada y todo género humano se verá junto.
Esta es nuestra esperanza. Esta es la fé con la cual yo regreso al Sur. Con esta fé podremos labrar de la montaña de la desesperación, una piedra de esperanza. Con esta fé podremos transformar el sonido discordante de nuestra nación en una hermosa sinfonía de hermandad. Con esta fé podremos trabajar juntos, rezar juntos, luchar juntos, ir a la cárcel juntos, pararse juntos por la libertad, sabiendo que algún día seremos libres, y este es el día. Este será el día cuando todos los hijos de Dios podrán cantar con nuevos sentidos “Mi País es de ti, dulce tierra de libertad a ti yo canto. Tierra donde mi padre murió, tierra del orgullo de los peregrinos, de cada lado de la montaña, dejemos resonar la libertad.” Y si América va a ser una grande nación, ésto tendrá que hacerse realidad.
Entonces dejen resonar la libertad desde la cima de los montes prodigiosos de New Hampshire; dejen resonar la libertad desde las poderosas montañas de New York; dejen resonar la libertad desde las alturas de las Alleghenies de Pennsylvania; dejen resonar la
libertad desde las rocas cubiertas de nieve de Colorado; dejen resonar la libertad desde las curvosas cuestas de California. Pero no sólo ésto. Dejen resonar la libertad de la Montaña de Piedra de Georgia; dejen resonar la libertad desde la montaña Lookout de Tennessee; dejen resonar la libertad desde cada colina y montaña de Mississippi. “De cada lado de montaña dejen resonar la libertad.” Y cuando ésto pase y cuando dejemos resonar la libertad, cuando la dejemos resonar de cada aldea y cada caserío, de cada estado y cada ciudad, podemos apurar el día en que todos los hijos de Dios, hombre negro y hombre blanco, Judíos y Cristianos, Protestantes y Católicos, podemos unir nuestras manos y cantar en las palabras del viejo espiritual Negro: “Libre al Fin, Libre al Fin; Gracias Dios Omnipotente, somos libres al fin.”
Juist(em), van een beetje moralisme zo rond de Kerst is nog nooit iemand dood gegaan.
Rond midden 19e eeuw waren de bospaadjes niet meer geschikt om al die volgeladen karren op weg van A naar B ruimte te bieden.
Wegverbreding en verharding moest en werd ook in gang gezet. Opleiding voor wegmaker, de eerste ingenieurs. Met het uitsnijden van de weg zagen deze heren (geen dames in die tijd) allerlei opeenvolgende laagje in de grond die iets met het verleden te maken moesten hebben, “The present is the key to the past”. Soort neerdwarrelende stofjes die later hard werden, zoals in een niet schoongemaakt hoekje van de kamer.
Alras tweespalt, die scherpe lagen ( Banken, U ziet ze op vakanrtie b.v. of mooier nog tijdens een weekend Ardennen:)) moesten rampen zijn geweest. Nee zei een andere groep geologen ‘alles gaat geleidelijk’. Deze laatst genoemde stroming werd (paradigmatisch) gangbaar voor pakweg 100 jaar.
Nu 2005 is de geleidelijke (liniaire) gang van zaken verworpen en kijkt “men” naar kleine druppels die een emmer doen overlopen. Ik bedoel dan dat ogenschijnlijk kleine gebeurtenissen (een vlinder windje) een grote impakt kunnen hebben op het grote systeem (Een “black box” is soort van gesloten systeem).
Kleine onopgemerkte signalen (altijd later opgemerkt) kunnen de spelt zijn die de ballon laat klappen.
Crachàt, uw schets is zo’n signaal. De wereld is gek en enkelen waaronder U tonen dit, als de cascade komt wordt de ballon doorgeprikt. Het potlood als spelt.
Ik dank U.
ps: Ter zijde, een wedstrijd in Engeland long ago, gedicht moest gemaakt, het winnende gedicht bleek geschreven door een jongen van 13. Jethro Tull heeft dat gedicht gezongen op zijn wijze, op één been met fluit in de mond: “Thick as a brick”
http://lyrics.rockmagic.net/lyrics/jethro_tull/thick_as_a_brick_1972.html
Allemaal door de sence of dit wonderschoon gedicht maar deze zin brachte het bij mij naar boven:
“And the poet lifts his pen, while the soldier sheaths his sword”
spelD potverdrie *roerbakt verder*
@Mark: Behalve “Jezus” dan ;-)