Zesentachtig procent van de respondenten in een peiling van Maurice de Hond vindt dat iemand die voor ontucht is veroordeeld geen Kamerlid zou mogen worden. Een ‘viezerik’ hoeven we blijkbaar niet. Dat roept de vraag op of überhaupt een veroordeelde crimineel tot Kamerlid zou mogen worden gekozen. Wie wil er immers een moordenaar in de Kamer? Los van de afschuw over het plegen van een moord, zou dit voor nabestaanden pijnlijk kunnen zijn.
De wet biedt de mogelijkheid om iemand die tot een gevangenisstraf van een jaar of langer is veroordeeld het actief en passief kiesrecht (tijdelijk) te ontnemen. Dat gebeurde bijvoorbeeld bij oorlogsmisdadigers. Deze straf wordt echter maar zelden opgelegd, zelfs niet aan de moordenaar van Theo van Gogh. Iemand blijft immers onderdeel van de maatschappij, ook als gestrafte. Na het uitzitten van de straf moet iemand weer actief gaan deelnemen. Daarbij hoort het recht om te kiezen en gekozen te worden. Levenslange uitsluiting van het kiesrecht past niet, net zo min als levenslange gevangenisstraf, behalve voor de meest wrede misdaden.
Bedenk dat Ferdinand Domela Nieuwenhuis, Pieter Jelles Troelstra en Hans Janmaat als veroordeelden in de Kamer hebben gezeten. Waren hun daden zo abject dat zij geen goede volksvertegenwoordigers meer konden zijn? Gezien het feit dat ze zijn veroordeeld voor majesteitsschennis, het beledigen van een officier van justitie en discriminatie, is dat maar zeer de vraag. En wie moet dan beoordelen of een misdaad te erg is? Het is terecht dat de rechter hierin zeer terughoudend is. Je kunt het ook omdraaien: de gedragingen waarvoor het PVV-Kamerlid Lucassen niet door de rechter veroordeeld is (zijn gedrag in een wijk in Haarlem) lijken minstens zo bezwaarlijk voor zijn functioneren als Kamerlid als de ontuchtzaak. We hebben daarom een beter systeem om te beoordelen of iemand een geschikte volksvertegenwoordiger is: verkiezingen.
Wie niet wil dat er veroordeelden in de Kamer zitten, moet er niet op stemmen. Als u niet gediend bent van het gedrag van de heer Lucassen dan kunt u (de volgende keer) op een ander stemmen. Voorwaarde is wel dat partijen hun kandidaten goed screenen en actie ondernemen mocht er iets ongewensts verzwegen zijn. Zowel bij de screening als de actie achteraf lijkt de PVV vanuit dat perspectief tekort geschoten. Maar dat is aan Lucassen zelf, de PVV en de kiezers op die partij. Nu de partij er, naar het lijkt door de omstandigheden ingegeven, voor kiest om Lucassen in de fractie te gedogen, is het bij volgende verkiezingen aan de kiezer om hierover te oordelen.
Als de kiezer net als ik vindt dat het gedrag van de heer Lucassen hem ongeschikt maken als volksvertegenwoordiger, dan beslist hij bij de volgende stembusgang over zijn lot. Natuurlijk is dit systeem niet perfect, maar het is beter dan het alternatief, waarbij de rechter beslist over iemands geschiktheid of waarbij alle veroordeelden worden buitengesloten.
Reacties (14)
die eric lucassen heeft een track record als het gaat om hard optreden tegen hondebezitters die de behoefte van hun hond niet opruimen: dat is iets waar nederlanders in hun buurt de meeste hekel aan hebben: hondepoep op straat: als hij hier nu eens een oplossing voor verzint dan wint hij zo ons vertrouwen weer terug en kan hij weer volledig in de PVV fractie meedraaien als woordvoorder wonen en wijken
Het is goed als de Tweede Kamer een redelijke afspiegeling van de bevolking is. En aangezien Nederland de laatste jaren flink verhufterd is, lijkt het me prima dat er ook een volbloed hufter in het parlement zit.
Lucassen heeft alles verzwegen, waardoor stemmers niet wisten om wie het ging. Daarnaast wordt er natuurlijk vooral op een partij gestemd en bij de PVV op 1 man. Mensen als Lucassen krijg je er dan gratis bij.
Ik vind het argument dat je dan maar niet op hem moet stemmen dus niet zo sterk.
Een veroordeelde mag van mij wel kamerlid worden, maar dan moet hij wel vooraf duidelijkheid geven. Iemand die er eerlijk voor uit komt wat hij misdaan heeft en daar spijt van heeft verdient respect en kan na zijn straf weer meedoen. Zo is straffen ook bedoeld dacht ik.
Lucassen heeft het verzwegen en heeft dus neit schoon schip gemaakt, hij blijft nog onbetrouwbaar.
”We hebben daarom een beter systeem om te beoordelen of iemand een geschikte volksvertegenwoordiger is: verkiezingen.”
… maar dan moet het electorale systeem wel op een juiste manier werken. Als Klink met 33.000 stemmen het veld moet ruimen, maar Lucassen met 461 stemmen(?!?) niet, dan klopt er iets niet in het systeem. Dan zou je moeten zeggen: als je met voorkeursstemmen gekozen bent, dan is de zetel van jou, anders van de partij. Ik geloof dat er ook landen zijn waar je twee stemmen uitbrengt: eentje op een persoon en eentje op een partij. Dat zou pas werken. Dan geef je het kamerlid een mandaat door (voorkeurs)stemmen die ook echt wat betekenen, maar de partij ook omdat backbenchers dan geen poot om op te staan hebben als ze er een potje van maken.
Nu is er een duidelijk gat tussen stemmen op een partij en op een persoon. De enige reden dat op een persoon stemmen iets uitmaakt, is om de lijstvolgorde van de partij te ‘breken’. Maar als iemand eenmaal zit, dan kan hij zijn grote dikke middelvinger naar zijn fractie en het electoraat opsteken.
‘Volgende keer nieuwe ronde, nieuwe kansen’ zeggen -want dat is eigenlijk de conclusie van deze post- is dan een zwaktebod.
@Teun: De kern van de post is voor mij dat je niet wettelijk moet verbieden dat mensen met een strafblad in de tweede kamer kunnen plaatsnemen. Daarmee neem je mensen essentiële rechten af, en dat mag niet lichtzinnig gebeuren.
Dat is dus iets anders dan of het wenselijk is om mensen met een strafblad als kamerlid te hebben. Dat is denk ik aan de partijen en de kiezers om uit te maken. Zelf vind ik de context heel belangrijk. Een kraker bij de SP moet geen probleem zijn. Een man die zijn buren terroriseert bij een ‘law and order’ partij ligt wat minder voor de hand.
@3 @5 Dat we pas bij de volgende verkiezingen Lucassen en de PVV kunnen afrekenen op hun gedrag is inderdaad een beperking. Maar toch zullen Wilders en Lucassen op de reactie van kiezers moeten anticiperen. Het feit dat je maar beperkte invloed hebt op de keuze van de personen als kiezer maakt de controle ook lastiger. Maar als kiezers het gedrag van Lucassen en het optreden van Wilders in deze kwestie (zowel de screening als zijn reactie achteraf) slecht vinden, moeten ze ook bereid zijn om de consequentie te trekken en op een andere partij te stemmen. Overigens denk ik dat de kans dat Lucassen nog op een PVV-kieslijst komt niet erg hoog in.
@5 @6 Teun snijdt een belangrijk maar lastig thema aan, namelijk de balans tussen de partij en het individuele Kamerlid. Een Kamerlid kan namelijk wel uit de fractie worden gezet, maar niet uit de Kamer door zijn partij. Hoewel je momenteel misschien zou wensen dat dat laatste niet het geval zou zijn, lijkt dat me toch heel belangrijk. Het is namelijk zo’n beetje het enige machtsmiddel dat individuele Kamerleden nog hebben tegenover de fractieleiding. Als je ook dat afneemt, staan kritische Kamerleden uitermate zwak (“Ben je het niet met ons eens, dan pakken we lekker je zetel af”). En Kamerleden die kritiek durven te hebben op de partijlijn (intern of extern) zijn uitermate belangrijk. Natuurlijk zullen Kamerleden dit drukmiddel (ik stap uit de fractie) niet lichtvaardig toepassen, want het heeft ook grote nadelen – vraag maar aan Rita Verdonk die ineens al haar zaken zelf moest regelen. Klink is overigens wel uit eigen beweging opgestapt. Hij had best kunnen blijven zitten, ook al was dat niet gemakkelijk geweest.
@6 Je verwoordt de kern van mijn betoog inderdaad uitstekend.
”De kern van de post is voor mij dat je niet wettelijk moet verbieden dat mensen met een strafblad in de tweede kamer kunnen plaatsnemen.”
Dat is volgens mij ook helemaal geen belemmering en ik ben dat met je eens. Het ‘Probleem-Lucassen’ zat hem hier in het feit dat zijn overtredingen 180graden tegen de speerpunten van de partij -en zelfs zijn eigen woordvoerderschap- in gingen. En dat er een vertrouwensbreuk met Wilders optrad omdat hij het niet gemeld heeft. Dat had weinig met het strafblad an sich te maken.
Maar waar ik in deze post over struikel, is de ‘oplossing’ die geboden wordt. In het huidige systeem zit een spanning tussen stemmen op een partij en een individu die het onmogelijk maken om te zeggen ‘stem de volgende keer wel/niet op Lucassen’.
@Teun: Ik vraag me af in hoeverre dit een maatschappelijk probleem betreft dat ‘opgelost’ moet worden. Het is primair een probleem van de partijen en hun geloofwaardigheid t.o.v. hun kiezers.
Bij bovenstaande ga ik er dan van uit dat het incidenten betreft. Het wordt anders als blijkt dat de meerderheid van parlement stiekem banden heeft met de maffia, of op kleine kindertjes valt, of anderszins niet door de beugel kan. Dan wordt het inderdaad een probleem voor onze democratie en instituties. Dat is nu nog niet aan de orde, dus haal ik mijn schouders op over oplossingen.
@9 Ik zeg nergens dat het een maatschappelijk probleem is. Als dat niet duidelijk was: ik bedoelde politiek probleem. In die zin is het dan wel een maatschappelijk probleem omdat het maar weer eens illustreert hoe smal de electorale basis van dit kabinet is.
Met veroordeelde criminelen als Kamerlid heb ik niet perse problemen. Met Kamerleden die liegen over hun crimineel verleden wel.
Veroordelingen zijn openbaar. Of iemand veroordeeld is of niet en zo ja, waarvoor, is een relevant feit bij het bepalen van je stemkeuze, maar niet iets dat de overheid moet oplepelen. Het is bij uitstek een taak van de media. Hoeveel tijd kost het om de hele kamerlijst te screenen op dit soort basisgegevens en een beetje te factchecken? Wat opvallend is, zeker gezien de door Wilders expliciet benoemde problemen met het samenstellen van zijn lijst, is dat niemand dat dus grondig gedaan heeft. Hier hebben de media denk ik een taak laten liggen
Volgens wettelijk voorschrift kan wel degelijk in het geval van de moordenaar van Theo van Gogh het paspoort of Nederlanderschap afgenomen worden.Zelfs als peronna non grata,maar ook als statenloos burger kan hij/zij het land uitgezet worden.
De wetten zijn aanwezig,maar worden niet gehanteerd.
Uiteraard staat voor deze sanctie een gradatie voor het soort delict.
de overheid moet gewoon iedereen die het volkvertegenwoordigt doorlichten.