Driemaal Goldstone is scheepsrecht?

De Volkskrant van vandaag geeft ons op de opiniepagina driemaal Goldstone en zijn rapport. Driemaal grosso modo dezelfde incorrecte mening dat rechter Goldstone zijn gelijknamige rapport in zou willen trekken. Nu vind ik drie artikelen over één onderwerp op één dag al wat veel van het goede, maar ook nog drie keer zo ongeveer dezelfde mening laten spuien is wel heel veel van het goede.

De usual suspects hebben zichzelf weer opgetrommeld om de Israëlische zaak te verdedigen: Afshin Elian, ik heb ontslag genomen bij NRC want zij vonden mij te rechts, Ronny Naftaniël, ik verdedig Israël per definitie en als kers op de taart Yochanan Visser, kolonist en one-man-propaganda-army. Allemaal zeggen ze hetzelfde, namelijk dat Goldstone zich heeft bekeerd tot de mening dat zijn rapport de prullenmand in kan en dat Israël geen oorlogsmisdaden heeft begaan. Naftaniël bakt helemaal bruine broodjes door te stellen dat het schandalig is dat Goldstone stelt dat als Israël mee had gewerkt, het rapport er anders uit had gezien. Dus als Israël geen bewijzen van onschuld opvoert (lees: openheid van zaken geeft), dan is het kennelijk de schuld van de ‘aanklager’ dat hij een rapport opstelt met de informatie die hij wel tot zijn beschikking heeft. Zo lust ik er nog wel een paar.

Naar aanleiding van zijn artikel werd Goldstone ook gebeld door minister Eli Yishai van binnenlandse zaken van Israël om hem te bedanken en direct uit te nodigen voor een bezoekje aan Israël. De minister vertelde de Jerusalem Post dat Goldstone had beloofd om te proberen het rapport nietig te laten verklaren.

Er is echter één klein probleem met al deze voorstellingen van zaken. Goldstone heeft dat alles helemaal niet gezegd. Niet in het door allen aangehaalde genuanceerde artikel in de Washington Post en ook niet door de telefoon. Het enige dat Goldstone in zijn opiniestuk wel heeft gezegd is dat hij nu naar aanleiding van intern Israëlisch onderzoek de formulering over het bewust maken van burgerslachtoffers door Israel zou willen aanpassen. Bovendien heeft hij niet tegen de minister gezegd dat hij het rapport nietig wil laten verklaren. Sterker nog het hele gesprek ging niet over zijn rapport, volgens Goldstone zelf.

Om al bovenstaande misverstanden uit de weg te helpen is er gelukkig één reporter van Associated Press genaamd Steven Hurst zo zorgvuldig en slim om de honorable judge Goldstone zelf te bellen. Die had het volgende te zeggen:

“As appears from the Washington Post article, information subsequent to publication of the report did meet with the view that one correction should be made with regard to intentionality on the part of Israel. Further information as a result of domestic investigations could lead to further reconsideration, but as presently advised I have no reason to believe any part of the report needs to be reconsidered at this time.”

Zo, dan is dat ook weer duidelijk.