dossier

Israël/Palestina conflict

Alle artikelen die de afgelopen jaren op Sargasso verschenen zijn en betrekking hebben op het Israël-Palestina conflict.


Israëlische ambassadeur: Zolang wij een conflict met de Palestijnen hebben, kunnen Nederlandse bedrijven zich daar maar beter niet mee bemoeien

Uit een interview op Nu.nl:

Divon: “We bereiken op dit moment juist een cruciale fase van het vredesproces. Bekijk het dan eens vanuit ons perspectief: we willen heel graag een akkoord bereiken om het conflict te beëindigen en wat krijgen we? We krijgen straffende maatregelen van bedrijven.

Waarom hebben Nederlandse bedrijven geen oog voor de gevoelens van die arme, miskende Israëli’s?

Afgezien van dit tranentrekkende beroep op medelijden, bevat het interview ook nog een niet al te verhuld dreigement:

Ronnie Naftaniel: Israël maakt vuile handen

Pensioenfonds PGGM maakte vandaag bekend te stoppen met beleggingen in vijf Israëlische banken, omdat die betrokken zijn bij de bouw van Joodse nederzettingen in bezet gebied.

Voormalig directeur van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), Ronnie Naftaniel, reageerde op Twitter:

Ik ben nu erg benieuwd naar andere beleggingen #PGGM. Schone handen, OK. Maar wel overal. Geen selectieve verontwaardiging alleen ovr Israël — Ronny Naftaniel (@RonnyNaftaniel) 8 januari 2014

Foto: Enric Borràs (cc)

Hoe terecht is opwinding weigeren Israëlische voetballer?

Het is opmerkelijk te zien hoe snel het feit dat een speler van een Nederlandse voetbalclub met een Israëlisch paspoort de Verenigde Arabische Emiraten niet in mag, wordt geïnterpreteerd als iets onaanvaardbaars en een uiting van antisemitisme. Ronny Naftaniel, ex-directeur van het CIDI, vergeleek het zelfs met de het weren van Joden, destijds in het kader van de zogenoemde ´Arabische boycot´, waarover hij bij zijn aantreden als CIDI-directeur in 1978 een ”Zwartboek” publiceerde.

Nu weet ik daar toevallig ook iets van. Het nieuws van dat zwartboek bracht ik destijds als mijn allerereerste journalistieke primeur. Het ging er onder meer om dat mensen die voor bedrijven bijvoorbeeld Saudi-Arabië wilden bezoeken zogenaamde ”niet-Joodverklaringen” moesten overleggen, verklaringen opgemaakt door een notaris waarin werd verklaard dat zij niet van Joodse afkomst waren. Ook werden notariële verklaringen geëist dat bedrijven geen zaken deden met Israël. Naftaniels zwartboek leidde tot een parlementaire enquete en wettelijke maatregelen. Dat was terecht. Het meewerken aan discriminatie door derde landen van Nederlanders vanwege hun afkomst was zonder meer al strafbaar. En het meewerken aan een boycot die door derde landen werd gehanteerd hoorde dat ook te zijn.Iets anders is de boycot van Israël zelf. Die werd indertijd ingesteld door de Arabische Liga,  na de oorlog van 1948. Israël had daarin een groot deel van de Palestijnen verjaagd en weigerde een regeling van de Palestijnse kwestie te accepteren. Vredesonderhandelingen leverden daarom niets op en de Arabische wereld is sindsdien in oorlog met Israël (al hebben Egypte en Jordanië sindsdien wel vredesverdragen gesloten). Het is vrij logisch dat Israëlische burgers dus niet welkom zijn in Arabische landen en vice versa. Het is daarom ook behoorlijk naïef van de voetbalclub Vitesse, en van Nederlandse politici, om te verwachten dat een speler als Dan Mori, een Israeliër, ongehinderd Abu Dhabi in zou kunnen. Alsof burgers van de Emiraten zomaar zonder meer met vakantie zouden kunnen in Tel Aviv.

Israëlische speler Vitesse mag VAE niet in – kritiek, hypocrisie niet van de lucht

Vitesse wilde afreizen naar de Verenigde Arabische Emiraten om een oefentoernooi te spelen, maar verdediger Dan Mori mocht – zo bleek op het laatste moment – niet mee omdat de VAE Israël niet erkent.

Toen Vitesse toch ging, was de kritiek niet mals:

De PVV, de VVD en het CDA reageerden zondag kritisch op de beslissing van Vitesse om toch af te reizen naar de Verenigde Arabische Emiraten.

De PVV heeft kamervragen gesteld over de kwestie.

Israël ontbiedt ambassadeur vanwege ‘pro-boycot atmosfeer’ in Nederland

Uit de Jerusalem Post:

The Foreign Ministry summoned Dutch Ambassador Casper Veldkamp to protest what it said were “ambiguous” statements by the Dutch Foreign Ministry creating a pro-boycott atmosphere of Israel in the Netherlands, on Wednesday.

The protest came a day after the Dutch water-giant, Vitens, canceled cooperation with Israel’s water corporation Mekorot because of alleged infractions of international law.

Het probleem zit ‘m in de activiteiten van Israëlische bedrijven in de bezette gebieden:

Foto: Enric Borràs (cc)

Ruzie Den Haag en Jeruzalem bij bezoek Rutte en Timmermans

NIEUWS - Het bezoek van premier Mark Rutte en minister Frans Timmermans aan Israël dreigde een operette-achtige wending te nemen nog voor het gisteren officieel begonnen was. De krant Haaretz meldt dat Rutte een ceremoniële inwijding van een speciale dure scanner die Nederland cadeau heeft gedaan aan Israël, die vandaag zou plaatsvinden, heeft afgezegd, omdat er een verschil van mening is ontstaan over het gebruik van het ding.

De schenking van de scanner werd nog beklonken door de vorige minister van Buitenlandse Zaken, Uri Rosenthal. Het apparaat  zou goederen die vanuit Gaza geëxporteerd worden kunnen scannen. De export van Gaza naar de Westoever en naar Europa, die ‘om veiligheidsredenen’ al sinds 2007 nagenoeg stilligt,  zou dan kunnen worden hervat.

Dat was althans het verhaal, toentertijd, toen Rosenthal de schenking bekend maakte. Maar Haaretz meldt nu dat het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken aan het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken heeft gevraagd of, nu de scanner er staat, de export ook daadwerkelijk zal worden hervat. En – surprise, surprise – het antwoord was: nee.

Haaretz meldt dat de vraag was voorgelegd aan het ministerie van Defensie van Moshe Ya’alon en dat daar negatief was beslist. Ambtenaren van dat departement hadden Haaretz uitgelegd dat de scanner weliswaar goederen voor de export zou kunnen scannen, maar dat niet zal gaan doen, omdat Israël de Gaza-strook geïsoleerd wil houden van de Westoever, en omdat hervatting van de export hiermee in tegenspraak zou zijn. Dit alles, uiteraard, ‘om veiligheidsredenen.’

Foto: Enric Borràs (cc)

Tweede Kamer maakt zichzelf belachelijk

OPINIE - Twee christelijke Kamerleden hebben dinsdag een gelukkig moment beleefd. Een motie van Joël Voordewind (CU) en Kees van der Staaij (SGP) tegen het betalen van vergoedingen van de Palestijnse Autoriteit aan gevangenen in Israëlische gevangenissen, is aangenomen. In de motie wordt de Nederlandse regering, in casu minister Timmermans, gevraagd er bij de Palestijnse Autoriteit op aan te dringen niet meer van dit soort salarissen aan gevangenen te betalen. Het geld komt immers onder meer terecht bij mensen die terroristische aanslagen hebben gepleegd waar ‘onschuldige kinderen, vrouwen en mannen het slachtoffer van zijn geworden.’ En dat zou opgevat kunnen worden als het ‘aanmoedigen van misdrijven.’

Zo staat het tenminste in de motie. En dat is wel wat neutraler geformuleerd dan de gebruikelijk termen die Voordewind en Van der Staaij hanteren als ze het over de salarissen voor Palestijnse gevangenen hebben. Want dan heet het – in navolging van het CIDI dat deze motie aanstuurde – ‘het verheerlijken van geweld.’

Ik vermoed dat de formulering nodig was om een wat bredere steun in de Kamer te krijgen. Met hulp van de PVV en de VVD komt je een heel eind, maar haal er een paar CDA-ers erbij en je haalt de eindstreep.

Israëlische leger beschuldigd van geweld tegen journalisten

Misschien hebben ze liever geen pottenkijkers bij het pacificeren van de inboorlingen. Of misschien is dit gewoon een gevolg van ‘ermee weg kunnen komen’. Wie zal het zeggen?

The Foreign Press Association on Sunday accused the Israeli army of “deliberately targeting” journalists after soldiers fired rubber bullets and threw stun grenades at photojournalists clearly identified as press. […]

The FPA said it had complained about some 10 such incidents over the past two years, none of which had been properly investigated, adding that the army and the military police had a “dismal track record” for looking into such incidents.

Foto: Enric Borràs (cc)

Resultaat onderzoek lichaam van Arafat: sterke aanwijzingen van moord door vergiftiging

ACHTERGROND - De forensische tests die zijn uitgevoerd op delen van het opgegraven lichaam (eerder werd zijn kleding al onderzocht) van de Palestijnse leider Yasser Arafat wijzen uit dat er sterke aanwijzingen zijn dat hij is vermoord. In monsters van zijn ribben, bekken, en in aarde die zijn lichaamsvocht had geabsorbeerd werden concentraties van het zeldzame, hoogradioactieve polonium 210 aangetroffen die 18 keer hoger waren dan normaal.

Dat wijst het rapport uit van Zwitserse forensische experts dat dinsdag is overhandigd aan de Palestijnse Autoriteit en aan Arafats weduwe, Suha Arafat. Arafats lichaam werd een jaar geleden opgegraven, nadat de zender Al-Jazeera kleding die aan Arafat had toebehoord aan een Zwitsers instituut in Lausanne in onderzoek had gegeven, dat daar vervolgens hoge concentraties polonium 210 in had aangetroffen.

Suha Arafat, Arafats weduwe, reageerde door te zeggen dat haar 75-jarige echtgenoot, die in 2004 overleed, vier weken nadat hij ziek was geworden na het eten van een maaltijd, vrijwel zeker was vergiftigd. ‘Dit was de misdaad van de eeuw,´ zei ze tegen het tv-station al-Jazeera. ‘Het is schokkend… Ik denk eraan terug hoe Yasser Arafat wegteerde in het ziekenhuis, hoe in zijn ogen allemaal vragen waren. De dood is iets dat bij het leven hoort, het is ieders lot, maar als het vergif is, is dat vreselijk. We rouwen nu opnieuw om hem.’ Refererend aan Zahwa, de achttienjarige dochter van haar en van Arafat, zei ze: ‘Mijn dochter en ik moeten weten die het gedaan heeft. We zullen onze zoektocht niet stoppen voor we dat weten. Ik hoop dat de Palestijnse Autoriteit hiermee doorgaat, elk aspect uitzoekt. Natuurlijk was het een politieke misdaad.’

De Britse forensische expert David Barclay die het rapport van de Zwitsers had bestudeerd, zei tegen Al-Jazeera: ‘Het rapport bevat sterke bewijzen, wat mij betreft, overtuigende bewijzen dat er tenminste achttien keer de waarde aan polonium in Arafat lichaam is aangetroffen dan erin had moeten zitten.’ Barclay noemde dat een een ‘smoking gun’ en zei: ‘Het is wat hem doodde. Nu moeten we uitvinden wie destijds “the gun” vasthield.’ Barclay voegde eraan toe dat wat hem betreft sprake was geweest van een fatale dosis. ´Ik denk niet dat er enige ruimte is voor twijfel.´

Foto: Enric Borràs (cc)

Post-atheïst | Zionistische archeologie

COLUMN - Het berichtje was even onopvallend als curieus: de grafkamer van de Joodse koning Herodes, waarvan Israëlische archeologen vijf jaar geleden met veel bombarie de ontdekking aankondigden, bleek bij nader inzien geen graf te zijn. Het gebeurt niet vaak dat men in Israël een archeologische vergissing erkent.

Er is daar namelijk iets vreemds aan de hand met de archeologie. Neem de huidige opgraving in Khirbet Qeiyafa, een heuvelfort uit de Vroege IJzertijd dat uitziet over de Vallei van Elah: de plaats waar David zou hebben gestreden met Goliath. Ik schrijf ‘zou hebben gestreden’, want de heldendaad wordt in de Bijbel ook toegeschreven aan een zekere Elhanan (2 Samuël 21.19). Aangezien men in de Oudheid de neiging had bijzondere daden toe te schrijven aan beroemde mensen, is het aannemelijker dat Elhanan dan David de eigenlijke held geweest. Dat weet elke oudheidkundige, dus ook de opgravers van Khirbet Qeiyafa.

Het onderzoek bracht een monumentalere nederzetting aan het licht dan was verwacht. Je kunt hier de mensen prachtig uitleggen hoe de archeologische puzzel werkt, maar dat is niet hoe de opgravers het presenteren: ze brengen het als een fort dat door koning David is gebouwd – hoewel dus onbewezen is dat hij hier ooit is geweest.

Foto: Enric Borràs (cc)

Post-atheïst | De ongrijpbare Hezbollah

COLUMN - Althans één aanhanger van de Hezbollah heeft gevoel voor humor. De man die bij de ingang van de Romeinse tempel te Baalbek T-shirts met het logo van de beweging verkoopt, begroet elke toerist met een hartelijk ‘sjaloom’ en bulderlacht om de verbijsterde reacties. De Hebreeuwse begroeting is ook verbijsterend, want de Hezbollah is compromisloos anti-Israël.

De organisatie heeft haar wortels in de jaren ’70. Libanon werd toen geregeerd door christenen en soennieten, die de overheidsuitgaven systematisch naar eigen projecten doorsluisden. De achterstelling van de sjiieten werd nog gênanter toen de PLO zich in 1970 vestigde in Beiroet. De PLO schoot raketten af op Israël, dat terugschoot en dan vooral het sjiitische zuiden van Libanon trof.

Een van de plaatselijke leiders was Musa al-Sadr, die de sjiieten ervan overtuigde dat ze niet moesten zwelgen in zelfmedelijden. De door hem gestichte Beweging der Ontrechten bouwde scholen en ziekenhuizen en won zelfs aan kracht toen de stichter in 1978 tijdens een bezoek aan Libië verdween. De directe erfgenaam is de Amal-beweging.

Een deel van de sjiieten radicaliseerde echter. Dit had geen betekenis hoeven hebben als Israël niet in 1982 zou hebben besloten de PLO uit Libanon te verdrijven. Arafat vertrok inderdaad naar Tunis, maar de PLO-posities werden overgenomen door de radicale sjiieten, die zich inmiddels Hezbollah waren gaan noemen, ‘partij van God’, en werden getraind door de Iraanse Revolutionaire Garde. De Hezbollah werd berucht door de ontvoeringen, waarvoor de verantwoordelijkheid werd opgeëist door mantelorganisaties als de Islamitische Jihad.

Foto: Enric Borràs (cc)

Onderzoek wijst uit: Arafat werd vergiftigd

NIEUWS - Yasser Arafat, die in 2004 in Parijs overleed aan wat officieel een hersenbloeding heette, is nagenoeg zeker vergiftigd met het zeer radioactieve Polonium 210. Dat blijkt uit een een peer-review dat het Britse medische tijdschrift The Lancet zaterdag publiceerde van een onderzoek dat werd verricht door een team van experts van de universiteit van Lausanne.

In hun onderzoek vonden zij hoge concentraties Polonium 210 in vlekken en residuen van bloed, urine en speeksel op Arafat’s kleren en tandenborstel.Het onderzoek naar de doodsoorzaak van de Palestijnse president kwam in 2012 op gang na onophoudelijke berichten dat hij niet aan een natuurlijke oorzaak overleed. In november 2012 werd ook zijn lichaam opgegraven voor verder onderzoek. De resultaten hiervan zijn nog niet vrijgegeven, maar worden binnenkort verwacht. Bij de publicatie in The Lancet gaat het alleen om residuen gevonden op zijn kleding.

Arafat werd ziek in oktober 2004. De symptomen waren aanvankelijk buikpijn en misselijkheid. In enkele weken verslechterde zijn toestand zich en werd hij overgebracht naar een ziekenhuis in Frankrijk. Daar verslechterde zijn toestand zich geleidelijk verder en op 4 november 2004 overleed hij, 75 jaar oud, aan een hersenbloeding. Over de aard van zijn ziekte waren de Franse medici het niet eens. Er waren slechts vage mededelingen sprake was geweest van een aandoening die zijn bloed betrof.

Vorige Volgende