De grootste knallen kwamen deze week helaas niet uit de verwachte hoek van China, vanwege de Olympische Spelen, maar uit de Kaukasus. De schermutselingen tussen Georgië en Rusland doofden nog net niet het Olympische vredesvuur, maar veel scheelde het niet. Voorzover er nieuws komt uit de regio, is het duidelijk dat ook de mediaoorlog begonnen is.
Intussen is in Nederland de komkommertijd nog gaande, met deze week een opvallende hoofdrol voor iets anders groens: Tweede Kamerlid Duyvendak van GroenLinks had waarschijnlijk bij het trekken van media-aandacht iets anders in gedachten met zijn persbericht.
Meest gelezen
Het artikel dat het meest gelezen werd ging over het conflict tussen Georgië en Rusland over Zuid-Ossetië. NRC meldde zware strijd in Zuid-Ossetië, terwijl de Volkskrant berichtte over schermutselingen tussen Georgië en Rusland. GeenCommentaar.nl berichtte hierover al in een zijdelink en een quote van de dag. Vanwege de vele elkaar snel opvolgende ontwikkelingen openden we deze centrale discussiepost. Vandaag kiezen de V.S. en de Oekraïne partij tegen Rusland, terwijl het erop lijkt dat Georgië zijn troepen terugtrekt.
Meeste reacties
Het artikel waarop de meest reacties kwamen ging over GroenLinks en de ophef rond Wijnand Duyvendak. De auteur bekritiseert de houding van de partij ten opzichte van het kamerlid die deze week bekendmaakte medeplichtig te zijn aan een inbraak in 1985 bij het Ministerie van Economische Zaken. Inmiddels is deze inbraak verjaard. De opstelling van Duyvendak én GroenLinks schoot menig reageerder in het verkeerde keelgat, al was er ook een enkele mildere reactie:
[..]Dit bevestigt mijn vermoeden dat GL toch een tamelijk radicale partij is met een mooi gezicht naar buiten.
Mijnheer Duyvendak heeft keurig gewacht tot zijn daad is verjaard, in 1996 heeft hij het desgevraagd nog stevig ontkend, en komt pas daarna met zijn bekentenis naar buiten. En dat vindt de partij allemaal goed. Sterker nog, dat heeft de partij al die tijd geweten. Terwijl een ieder die het vermoeden van een misdrijf heeft naar de politie dient te stappen.
[..]Ik wordt het wel een beetje zat dat deze actie van Duyvendak links en rechts als “terrorisme” wordt omschreven. Er is echt helemaal niks terroristisch aan bij de overheid inbreken en wat documenten stelen. Dat is gewoon een ordinaire inbraak.
[..]Er zijn nu ook allerlei redenen om in te gaan breken als je de redenatie van Duijvendak destijds toepast op huidige zaken. Meneer is nu met de ov-chipkaart in gevecht (hij heeft een manier gevonden om dat woord zo uit te spreken dat het een vies woord is) en zou dus best iemand even willen laten inbreken bij Verkeer en Waterstaat in het bureau van Tineke. Dat is nieuwe politiek: als je twijfelt aan wat je opponent weet, ga je bij hem inbreken!
Om Duivendaks actie een daad van terrorisme te noemen, gaat al te ver, wat dat betreft is er volgens mij sprake van begripsinflatie.
[..]Toch vind ik de term ‘ordinaire inbraak’ ook niet op zijn plaats, omdat een inbraak met diefstal in een overheidsgebouw een groter effect heeft op de maatschappij dan een inbraak (met gelijke middelen) in een huis.
[..]Het probleem van GroenLinks is dat ze de daad eigenlijk zo erg niet vonden en vinden, en daarom blijven ze achter Duyvendak staan. Terwijl er gewoon een wet is die inbraak verbiedt. Het feit dat ze dat niet inzien, bevestigt mijn eerder genoemde gedachte dat de partij personen tot in de top heeft die radicaler is dan de mooie buitenkant onthult.
Ik zal je een ander perspectief beschrijven: een tweedekamerlid dat het in een eerdere carriere als milieuridder goed vond om misdrijven te plegen om zijn idealen te verwezenlijken, dat later in de tweede kamer komt zonder zijn straf voor die misdaad te hebben uitgediend, terwijl de partijtop wist van het gepleegde misdrijf, en dat, nu de verjaringstermijn verlopen is, enigszins reflectief maar onmiskenbaar triomfantelijk rept over zijn misdrijf, dat is mijn volksvertegenwoordiger niet. Sterker nog, de partij waar hij toe behoort, die hem vast niet vanwege zijn blauwe ogen op de kandidatenlijst heeft gezet, maar vanwege zijn verdiensten voor het milieu, waar zijn militante verleden een rol in heeft gespeeld, dat is niet mijn partij.
Mijn favoriet
Als afsluiter weer een favoriet van de week en dat is met vlag en wimpel Paris Hilton geworden. Kijk hieronder maar waarom!
Met dank aan David Rietveld.