Het zal niet veel mensen zijn ontgaan, Goldstone, de voorzitter van de Fact Finding Mission die op verzoek van de Raad voor de Mensenrechten van de VN de Israelische veldtocht van December 2008-januari 2009 onder de loep nam, schreef vorig week een opiniestuk in de Washington Post.
Het belangrijkste daaruit was dat hij afstand leek te nemen van de conclusie in zijn eindrapport van twee jaar geleden, het Goldstone-rapport, dat Israel zowel als Hamas oorlogsmisdaden en mogelijk misdaden tegen de menselijkheid hadden begaan, die verder – gerechtelijk – onderzoek noodzakelijk maakten.
Meer bekend?
Goldstone zegt nu onder meer in het stuk in de WaPo dat er meer materiaal boven water is gekomen, en dat – als zijn commissie dat indertijd had gehad – het rapport daardoor zou zijn beïnvloed.
En daarbij verwijst hij naar het rapport van een Commissie van Onafhankelijke Experts’, die onder leiding van de Newyorkse rechter Mary McGowan Davis, aan de VN-Mensenrechtenraad verslag moest uitbrengen over wat er met de aanbevelingen van het Goldstone rapport verder was gebeurd.
In dat verslag, dat vorige maand werd uitgebracht (zie hier), werd ernaar verwezen dat Israel in zo’n 400 gevallen onderzoek is gaan doen naar gedragingen van militairen tijdens deze Gaza-veldtocht.
Goldstone noemt bijvoorbeeld het geval van de familie-Samouni waarvan 29 leden werden gedood, toen het Israelische leger het vuur opende op een huis van één van hen, waarin de familie zich eerder op last van de militairen had verzameld. Die schietpartij, schrijft Goldstone, was kennelijk het gevolg van een foute interpretatie die iemand aan een beeldscherm in een operation room had gemaakt van beelden van een onbemand vliegtuigje. Goldstone zegt dat hij er alle vertrouwen in heeft dat als er iemand schuldig is, die dan ook zal worden gestraft. Maar waar het om gaat, is dat onder meer dit voorbeeld zou aantonen dat er geen sprake was van het opzettelijk doden van burgers, en dan ook niet van oorlogsmisdaden.
Wat McGowan-Davis werkelijk zegt
Het lijkt een uitermate zwakke redenering. Vooral als we lezen wat rechter McGowan Davis werkelijk zei. Ze klaagde dat Israel geen enkele medewerking had gegeven aan het onderzoek van haar Commissie van Experts en zelfs geen permissie had gegeven om ter plekke in de bezette gebieden te praten met mensen die iets hadden kunnen vertellen over de voortgang van processen en/of justitiële procedures. Israel weigerde alle medewerking aan het ‘Goldstone-proces’, schreef ze.
Ze rapporteerde dat Israel weliswaar 400 onderzoeken had gestart, maar dat er kennelijk nog heel veel werk moest worden gedaan en dat de commissie geen inzage had gekregen in de stand van zaken. En ze voegde eraan toe dat Israel categorisch had geweigerd onderzoek te doen naar de planners, de opdrachtgevers en de commandanten van de Operatie Cast Lead.
Dat alles klinkt niet alsof het aannemelijk is dat we nu – zoals Goldstone schreef – veel meer weten over de Operatie Cast Lead. Van al die 400 onderzoeken is haast niets naar buiten gekomen. We weten niet veel meer dan dat ze hebben geleid tot een reprimande voor twee officieren wegens het bombarderen van een VN-gebouw met witte fosfor, een veroordeling van een soldaat wegens het stelen van een creditcard en het in-staat-van-beschuldiging stellen van een korporaal wegens het doodschieten van een vrouw die een witte vlag droeg.
En als we daaraan toevoegen dat het gebruik van witte fosfor in bevolkt gebied sowieso gelijk staat aan een oorlogsmisdaad, en dat het de vraag is of het beginnen van een oorlog met de meest geavanceerde wapens in een van de dichtstbevolkte gebieden in de wereld niet ook op hetzelfde neerkomt, of verwijzen naar de uitlatingen van generaal Gadi Eizenkot over de zogenaamde ‘Dehayeh doctrine’ (1), klinkt Goldstone’s bewering dat we nu meer zouden weten en dat daarom de conclusie van oorlogsmisdaden misschien wel moet worden herzien als onzinnig, slap geklets.
‘Verrader’
Wat is dan de reden voor Goldstone, die toch een reputatie heeft te verliezen heeft, onder er als oud-lid van de Hoge Raad in Zuid-Afrika, en ex-aanklager in de Ruanda en Yoegsolavië Tribunalen, om op zulke zwakke gronden zoiets te zeggen? Er is maar één verklaring denk ik: de geweldige druk die Israel en Joodse gemeenschappen op hem hebben uitgeoefend.
Algemeen werd hij verguisd en uitgemaakt voor verrader, bijna kon hij de bar mitswa van zijn kleinzoon in Kaapstad niet bijwonen, de Hebrew University schrapte hem van de lijst van Bestuursleden, in Israel kon hij zich niet meer vertonen en in Amerikaans Joodse gemeenschappen werd hij uitgemaakt voor rotte vis.
Ik weet niet of ik de vergelijking mag maken, maar ruim 30 jaar gelden maakte ik mee hoe Joods Nederland over me heen viel toen bekend werd dat ik – als bestuurder van een socialistisch zionistisch clubje (ik was toen nog zionist, zij het een dissidente) – een gesprek had gevoerd met twee afgezanten van de PLO. Het Nieuw Israelitisch Weekblad wijdde de hele voorpagina aan de woedende reacties van alle Joodse organisaties in Nederland, de telefoon stond roodgloeiend, minstens een hele week lang werd ik telefonisch uitgescholden en bedreigd. Ik werd in Amsterdam de synagoge uitgevloekt door een van de bestuursleden, en nog jaren later verlieten mensen de zaal als ik ergens binnenkwam en waren er mensen die weigerden me een hand te geven.
Ik denk dat ik misschien een beetje kan begrijpen hoe Goldstone, die erover klaagde dat zelfs vrienden en familie zich van hem afkeerden (zie Haaretz van vandaag) – zich moet hebben gevoeld. Toch blijft het jammer dat hij door de bocht is gegaan; dat iemand van zijn postuur toch uiteindelijk slappe knieën blijkt te hebben, want iets anders kan het niet zijn geweest.
Hasbara
En zal dit gevolgen hebben? Niet voor rechter Goldstone, denk ik. Hij heeft gedaan wat hij heeft gedaan en veel mensen zullen hem blijven zien als iemand ‘die Israel veel kwaad heeft gedaan en onze vijanden onnodig in de kaart heeft gespeeld’. Maar wel misschien voor Israel dat de flinterdunne redenering van Goldstone aangreep om meteen een campagne te starten om het Goldstone rapport alsnog van tafel te krijgen, daarbij dapper door het leger van hasbaristen gesteund. Of ze daarbij succes zullen hebben durf ik niet te voorspellen. Want Goldstone was natuurlijk niet het enige lid van de ‘Fact Finding Mission’ en bovendien heeft de VN Raad voor de Mensenrechten (met onder meer de stem van Nederland tegen) het Goldstone rapport officieel aanvaard. Maar er is ongeveer geen onderwerp te bedenken waar de rede het zo vaak aflegt tegen het onderbuik-gevoelen als juist dit Israelisch-Palestijnse conflict. Dus je weet maar nooit.
1) De Dahiyeh-doctrine verwijst naar de wijk Dahiyeh in Beirut, waar Hezbollah sterk in de meerderheid was, die in 2006 vanuit de lucht door Israel vrijwel geheel werd platgegooid. Generaal Gadi Eizenkot, toen commandant van Israels noordelijke sector, zei er later van dat elk dorp van waaruit op Israel gevuurd werd op dezelfde manier zou worden aangepakt: met disproportioneel geweld, zodat er geweldige schade en vernielingen zouden worden aangericht. ‘We zullen het niet beschouwen als een dorp, maar als een militaire basis. Dit is geen aanbeveling maar een plan. En het is goedgekeurd.‘
Meer bij Abu Pessoptimist.
Reacties (13)
“En als we daaraan toevoegen dat het gebruik van witte fosfor in bevolkt gebied sowieso gelijk staat aan een oorlogsmisdaad ”
Dat is toch alleen zo als zij primair wordt gebruikt als brandmunitie, niet voor het neerleggen van een rookgordijn.
Dat het aantal burgerdoden met ruim 700 naar beneden bijgesteld lijkt mij ook belangrijk voor zijn bijgestelde mening.
“The Israeli military’s numbers have turned out to be similar to those recently furnished by Hamas (although Hamas may have reason to inflate the number of its combatants).”
@ Abu: ‘Maar er is ongeveer geen onderwerp te bedenken waar de rede het zo vaak aflegt tegen het onderbuik-gevoelen als juist dit Israelisch-Palestijnse conflict.’
Aan wie ‘de rede’, aan wie in deze de ‘onderbuik-gevoelens toegeschreven? Graag ‘man en paard’. En de waarheid natuurlijk.
Cracken: het gebruik van witte fosfor is toegestaan als rookgordijn op het slagveld, maar je mag het natuurlijk niet als rookgordijn aanleggen op de vijandelijke troepen, want dan functioneert het als chemisch wapen. En dat het vreselijke brandwonden veroorzaakt, dat is algemeen bekend.
Hoeveel te meer dus als je witte fosfor gebruikt in woonwijken, waar grote hoeveel heden burgers op elkaar gepakt zitten. Dan kun je niet meer volhouden dat je dat doet om een ‘rookgordijn’ aan te leggen: dan is dat gewoon chemische terreur uitoefenen tegen burgers. Als Saddam Hussein of Ali Chemicali dat flikt is hij een boef, als Israël dat flikt heet het ‘zelfverdediging’.
@4
Ik zeg ook niet dat het in dit specifieke geval niet zo is.
Maar in het algemeen als het operationeel gebied zich in bevolkt gebied bevindt, en er legitieme militaire redenen zijn voor een rookgordijn waar zich vijandelijke strijders bevinden is WP in bebouwde gebieden niet automatisch verboden.
Zolang het gebruik van het wapen niet primair is om objecten te doen ontbranden, of menselijk leed te veroorzaken door het vuur, de hitte, de chemische reacties, giftige rook of een combinatie daarvan.
Zolang dat bijeffecten zijn van inzet voor een rookgordijn. En de WP niet wordt verschoten juist om die chemische effecten ervan, is gebruik niet expliciet verboden onder de Convention on Certain Conventional Weapons of de Chemical Weapons Convention.
Uiteraard is dat een erg legalistisch manier om naar menselijk leed en mogelijke verantwoordelijkheid te kijken. En is het gebruik er van, in mijn ogen, moreel niet te rechtvaardigen in een tijd waarin we ook andere militaire middelen kunnen inzetten om hetzelfde doel te bereiken.
@3-HPax – Wie de schoen past…?
@5 Gaza is een van de dichtsbevolkte gebieden ter wereld. Ergo forforbommen onaanvaardbaar. De rest is blabla van een schurkenstaat die pist op internationaal recht wanneer het haar misdaden wil legitimeren.
Gaan we het over ‘proportioneel geweld’ hebben?
Hot issue.
Zo’n gerichte actie tegen die Sheik Yassin vond ik wel prima, overigens.
Voor de rest lijkt het mij prima leven in de Gaza.
Behalve met die Hamas.
Lijkt me geen leuk volkje.
Voor je het weet heb je ’n echt knieschot, of erger.
Daar kan Wilders niet aan tippen, die roept wel wat, maar hij kan niet tippen aan de daadkracht van de erven Yassin.
Hamas stelt zich als lokale tak van de Moslim Broederschap ten doel de Islam over het zionisme te doen zegevieren. Net zoals Hamas daartoe alle beschikbare methoden en middelen inzet en goedkeurt – ook het doorsnijden van de keel bij een slapende baby vorige maand – zo gebruikt ook de regering van Israël elk legaal modern wapen teneinde zich tegen de al jaren voordurende aanvallen van Hamas te verdedigen.
Judge Goldstone heeft niet gezegd dat hij zich persoonlijk schaamt of schuldig voelt over de uitkomsten van zijn onderzoek. Het spijt hem alleen dat zijn commissie haar regulerende taak niet goed heeft kunnen uitvoeren. Via wettelijke voorschriften hoopt hij belastingbetalende burgers juridisch te beschermen tegen de effecten van de door die burgers zelf verordende oorlogen. Wat een onzin, wat een gekte.
Ja,
wie kan beter ’n keeltje v/e baby verdedigen dan de IDF?
Hamas interesseert zich geen fuck voor ’n baby.
Behalve als ’t ’n mohammedaans jongetje is.
Beloven ze zo’n zuigeling 74 maagden.
Of z’n moeder, als ze zo’n stumper zo gek kunnen krijgen.
Da’s toch wel weer mooi, van die mohameddanen, je laat jezelf als sjahid registreren, van zuigeling tot vrouw, mooi dat je 74 maagden tot je beschikking krijgt.
Leuk hoor, die islam.
Mmmmm, zullen we het tuig maar even laten uitrazen…?
Tuig? Welnee… meelijwekkende types, op verlof uit de kliniek.