Tsja, Ben Harper. Er was een periode dat ik de plaat Welcome To The Cruel World, redelijk grijs heb gedraaid (en dat kun je inmiddels aan Ben zien), en op die plaat had ik dan mijn favorieten: Waiting On An Angel, bijvoorbeeld. Omdat het zo simpel was, paar akkoorden, ingetogen gebracht, treffende tekst over de angst voor het einde, de dood en het dan niet alleen willen zijn – voilà, en een sentimentele luisteraar doet de rest verder wel.
Maar, nu, 25 jaar verder, ik kan me niet herinneren wanneer ik Ben Harper voor het laatst gedraaid heb. Zo gaat dat. Maar hij leeft nog steeds, las ik. En hij tourt nog steeds. In juli treedt hij weer op in Paradiso, waar hij vast Waiting On An Angel zal spelen.
Waiting on an angel
One to carry me home
Hope you come and see me soon
‘Cause I don’t wanna go alone
I don’t wanna go alone
Don’t wanna go
I don’t wanna go alone