Met de Woonopstand in mijn hoofd, was ik op zoek gegaan naar een protestliedje van Billy Bragg. Hij zou er vast wel een paar hebben, rechtsreeks uit het Thatcher tijdperk. Zo’n song waarin het gaat over klassenongelijkheid, armoede, werkloosheid, deurwaarders, huisuitzetting – kortom drama. Maar toen ik de naam Billy Bragg plus House intoetste op Google, was de eerst hit die ik kreeg een artikel waarin hij min of meer geshamed werd: hij verkocht zijn huis met een winst van 2 miljoen Pond. Uiteraard vermeldde de krant erbij dat Billy Bragg socialist was. Dus een protestsong van Billy Bragg leek me nu niet helemaal passend in deze week.
Maar gelukkig is ’s mans oeuvre groter dan dat. In 1998 (toen had hij dat huis nog niet) bracht Billy Bragg samen met de Amerikaanse band Wilco de plaat Mermaid Avenue uit. Teksten van Wooody Guthrie op muziek gezet door de muzikanten van Wilco en Billy Bragg.