Closing Time | Loreena McKennit

Vandaag ga ik het hebben over Loreena McKennit. Want overmorgen is het 21 maart, de lente-equinox. In de heidense traditie ook het feest van Ostara.

Wicca

Ik ben er niet zoveel meer mee bezig, maar er was een tijd dat ik ontzettend geïnteresseerd was in Wicca; een voortvloeisel uit de voorchristelijke, Keltische mythologie. Hoewel Wicca een natuurreligie wordt genoemd, is het voor velen meer een filosofie en levenshouding, dan een dogmatisch stel regeltjes waar je je aan dient te houden. Het gaat er vooral om respect te hebben, “do no harm”, de overtuiging dat er in het universum krachten zijn die je ten goede of ten kwade kunt aanwenden, en dat alles wat je doet in drievoud naar je terugkomt. Een soort superkarma dus.

Traditie

Behalve die filosofie, heb ik het altijd fascinerend gevonden hoe de christelijke traditie voor een heel groot deel gestoeld is op de feestdagen en gebruiken uit de heidense. De diepgewortelde tradities noopten de christelijke bekeerders om hun feestdagen te integreren met de bestaande. Zo is Pasen doordrenkt van de gebruiken rond het lentefeest Ostara (ook de naam van de lentegodin), waarbij de belofte van de geboorte geëerd wordt. De haas en eieren staan symbool voor die belofte. Het ironische is, dat in de moderne tijd vooral die heidense gebruiken zijn overgebleven. Wie denkt er nog aan de opstanding van Christus, behalve de echt gelovigen? Maar de paashazen en -eieren zijn niet aan te slepen.

All Souls Night

Ik heb Loreena McKennit altijd met het (Keltische) heidendom geassocieerd. Hoewel dat niet helemaal terecht is, ontdekte ik toen ik voor dit stukje op onderzoek uit ging. Ik dacht altijd dat ze Ierse of Schotse was, iets Keltisch in elk geval. Maar nee, ze komt uit Canada, dat Keltische is gewoon haar stijl.

Ik kocht The Visit voor het openingsnummer All Souls Night. Een nummer over de Samhain-traditie (spreek uit; sauen). Een van de acht sabbats in de traditie, die het einde van zowel de zomer (de laatste oogst) als het heidense jaar inluidt, een avond waarop de sluier tussen onder- en bovenwereld het dunst zou zijn. Het valt samen met Allerheiligen, oftewel Halloween (ja, die christenen hebben zo’n beetje álle heidense feestdagen gekaapt). Het is een prachtig, hypnotiserend nummer, ik krijg er kippenvel van. Ik zie de vreugdevuren, de dansende mensen en de stiekem loerende Tuatha Dé Danann zo voor me.

Tango To Evora

Als bonus hier nog het voornamelijk instrumentale Tango to Evora. Een nummer dat gebruikt is in de docu The Burning Times, maar voor deze clip gemonteerd onder scènes uit Mr. & Mrs. Smith. Het is een bijzondere cross over tussen dat Keltische en Fado.