In de Closing Time over Gerry Rafferty had ik het over mijn kennismaking met de hardrock door mijn toenmalige vriend. Het duurde wel even voor ik daar iets mee kon. Ik trok het in het begin niet zo goed, de rauwe zang en de snerpende gitaren.
Maar gaandeweg leerde ik waardering opbrengen voor het genre. Bijvoorbeeld door Gary Moore, die ook met Thin Lizzy werkte en blues-nummers maakte. Ik kreeg ook een stortvloed van symfonische rock over me heen, omdat dat wat makkelijker te behapstukken is. Daarna begon ik te wennen aan bands als Black Sabbath, Led Zeppelin en Metallica. Snerpende gitaren werden begrijpelijk en uiteindelijk een openbaring. Joey Satriani is de belichaming daarvan.
Ter voorbereiding op dit stukje heb ik gecheckt wie tot de beste gitaristen in de wereld worden gerekend. Daar zijn talloze lijstjes van, maar tot mijn verbazing staat Joey Satriani er vaak niet bij. Wel Brian May, die ik sowieso een nog grotere held vind, wegens blinde adoratie. Maar ik heb zo’n idee dat die qua techniek toch wel onderdoet voor Joey. Die o.a. Stevie Vai heeft onderwezen. Die fantastische instrumentale nummers heeft gemaakt. En geloof me, ik ben een fan van tekst en zingen, maar dat moet Joey vooral niet doen (net zo min als Brian trouwens, behoudens backing vocals…Too much love will kill you…brr). Joey Satriani moet gewoon lekker op die gitaar blijven rammen, daar hoeft geen tekst bij.
Surfing With The Alien is een klassieker en om meerdere redenen leuk: Ik las vroeger de comics van Silver Surfer. Ik had in de jaren ’90 een alien-winkel (wat is dat? Een ander verhaal). In het intro hoor je heel even een Nederlandse stem. En verder is het gewoon een lekker hard nummer dat goed werkt tegen luidruchtige buren én de nodige peper in m’n reet als ik aan het schoonmaken ben. Zo zie je maar, een heel huiselijke artiest eigenlijk.
Reacties (13)
Als je instrumentale gitaarnummers van een technisch zeer goed onderlegd gitarist leuk vindt, kan je ik je het werk van Ron Jarzombek aanraden. Gitarist van techmetalband Watchtower en Spastic Ink (en ook het instrumentale Blotted Science), maar ook als sologitarist enorm veelzijdig en maf (humor is een groot onderdeel van zijn werk).
(waarom doen Youtubefilmphjes het nooit bij mij? Directe link: https://www.youtube.com/watch?v=ufc-BQTzPv4)
En zeikerig als ik kan zijn: de gitarist heet Joe Satriani, niet Joey.
@1: Je mot alleen ufc-BQTzPv4 plakken en niet die shit daarvoor.
Ik denk bij de vreemdeling op het surfbord aan iets heel anders…
@1: Dat is me net te hard en te weinig melodieus.
@2: Je hebt gelijk, ik weet niet waar dat Joey vandaan komt eigenlijk, maar ik vind het wel lekker klinken voor zo’n stoere vent.
En die zonnebril haha! Had daar in de 1e versie nog een opmerking over gemaakt, maar die is gesneuveld wegens teveel text. Heb Flying in a Blue Dream trouwens ook in de kast staan.
@3: Uit 2003?? Doet me denken aan Kraftwerk en Jean Michel Jarre…dacht dat dat genre in de jaren ’80 al een zachte dood gestorven was. Zo leer je nog eens wat.
@5: Flying in a Blue Dream zwerft hier ook ergens in huis rond, heerlijk stukje muziek.
@6: Dat genre heet tegenwoordig oa techno.
Minimum-Maximum al gehoord? Kraftwerk in een nieuw jasje:
@7: Techno?? Sorry maar dat klinkt echt heel anders…
@8: Hardy Hard (@3;) is Techno.
Geweldige gitarist, en wat mij betreft ook het perfecte nummer. Mooi Karin, kan die van mijn eigen CT-lijstje af :-)
Voor de mensen die dit boeiend vinden, eerder kwam gitaarheld Steve Vai hier voorbij: https://sargasso.nl/closing-time-steve-vai/
@9: Hij maakte (zo getuigt dit nummer) ook wel uitstapjes naar de electro. Duidelijk is in ieder geval dat Karin een jaar of 30 aan elektronische muziek heeft gemist (Jarre bijvoorbeeld produceert en toert nog steeds).
@11: Nou nee hoor. Er komt zeker nog een CT over dance, misschien wel meer dan 1. Nu ik erover nadenk moet dat eigenlijk wel, gezien de ontwikkeling die dat genre heeft doorgemaakt. Ha, mijn ex vriend is nota bene MC Marxman. Ik vermoed dat ik meer feesten en festivals van heel dichtbij heb meegemaakt dan jullie allemaal bij elkaar. Ik heb een hele rits techno-cd’s in de kast staan, en nog wat andere dancestromingen. En dat klinkt echt allemaal bepaald niet als Jean Michel Jarre.
@10: Grappig, ik heb het ook al altijd over Stevie Vai :)