Poëzie, ik ben er een liefhebber van. Van de bundels thuis, om des avonds open te slaan en me dan te verliezen in de beelden, de zinnen. En ik hou van de gedichten als ze voorgedragen worden, op een podium, voor publiek. En dan het liefst voorgedragen door een vrouw. Ah, Vasalis, M.G. Schmidt, Ester Naomi Perquin, Ida Gerhardt, Elisabeth Eybers, Ingrid Jonkers, Radna Fabias, Lieke Marsman, Anne Vegter, Delphine Lecompte en Judith Herzberg– ah, die zoete tonen, die bedwelmende klanken, die vrouwelijke fijngevoeligheid, die subtiliteit.
En dan is natuurlijk ook nog Lydia Lunch met haar fantastische gedicht, lekker lang ook: ‘FUCK’.
Reacties (1)
Haar voordracht duurt langer dan menige… tja hoe zeg je dat op zijn zondags?