We hebben vandaag een ‘soort-van-verjaardag’. Mijlpaal, gedenkwaardigheid, point-of-no-return, of wat voor punt in de geschiedenis dan ook, zodra het memorabel wordt is deze wens altijd van toepassing.
We hebben vandaag een ‘soort-van-verjaardag’. Mijlpaal, gedenkwaardigheid, point-of-no-return, of wat voor punt in de geschiedenis dan ook, zodra het memorabel wordt is deze wens altijd van toepassing.
Reacties (5)
Ja klopt. Ik ken die hoed. Dylan op 25 november 1976 met The Band in de Winterland Ballroom in San Francisco. Iconisch. Vlak na Blood On The Tracks, Desire en The Rolling Thunder Revue. Nee, beter kon het niet meer worden.
Zingen blijft lastig voor Dylan, maar goed, moet kunnen :)
Op 23 juni 1978 werd er voor het eerst een concert gehouden in de Rotterdamse Kuip: Bob Dylan speelde er. Dus inderdaad een verjaardag.
@3 – ja zeg, daar was ik bij. Met Peter Green in het voorprogramma. Wij met zo’n hippie-VW-busje er naar toe. Er was voor die dag geloof ik een treinstaking aan gekondigd.
Zag Dylan diverse malen in Vorst National, Werchter en de laatste keer in 2011, in het Sportpaleis in Antwerpen.
Dat optreden was gruwelijk slecht. Slecht geluid en slecht bij stem. Was met een groep vrienden en schaamde me eigenlijk kapot, want ik was de aanstichter. Gelukkig was het een optreden samen met Mark Knopfler. Maar die kon niet alles meer goed maken. Nee, de pintjes in Antwerpen achteraf, waren nog het beste.