Politiek Archives - Page 139 of 533

Foto: Jon S (cc)

Een poepje op de principes

14 juni 2018 , 08:00 , door Karin Spaink

COLUMN - Joris Luyendijk schreef begin deze maand een wrang essay voor De Correspondent, waarin zijn wanhoop over de staat van de politiek doorklonk. Onderzoeksjournalisten duikelen het ene schandaal na het andere op, ze spitten gigabytes aan informatie door, ze traceren hoe geld van internationals via Nederlandse postbussen en allerhande complexe constructies wordt weggesluisd, zodat die amper ergens belasting betalen. Ze schrijven er prachtige stukken over, de commotie is enorm, iedereen is in rep en roer – en vervolgens gebeurt er niets.

Er is amper een solide oppositie te bekennen die regeringen of kabinetsleden tot de orde roepen, en telkenmale sluiten de regeringspartijen braaf de gelederen, terwijl ze voor het schellinkje luidkeels klagen over al die meloenen die ze moeten doorslikken. ‘Heb meelij met ons! Wij hebben het hier ook zwaar mee,’ koeren ze, terwijl ze hun borst pront vooruit steken en weer een poepje op hun principes doen.

Op die manier, betoogt Luyendijk, worden onderzoeksjournalisten huns ondanks gereduceerd tot useful idiots. Ze houden de schijn van een zelfreinigend systeem in stand. Bij betrokken burgers veroorzaakt de huidige gang van zaken steeds meer apathie en desolaatheid: ‘Er gebeurt he-le-maal niets met alle opgediepte feiten en schandalen.’ Anderen slaan er vooral een populistisch slaatje uit: ‘Zie je wel, ze houden elkaar allemaal de hand boven het hoofd.’ En een derde groep ziet er voer voor complotten in.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Waan van de dag

Donald Trump kan niet onderhandelen

9 juni 2018 , 11:40 , door Christian Jongeneel

In 1985, Tony Schwartz, a writer for New York magazine, was sitting in Donald Trump’s office in Trump Tower interviewing him for a story. Trump told him he had agreed to write a book for Random House. “Well, if you’re going to write a book,” Schwartz said, recalling this interaction in a speech he gave last fall at the University of Michigan, “you ought to call it The Art of the Deal.”

“I like that,” Trump said. “Do you want to write it?”

These sorts of arrangements typically are not that generous for the writer. “Most writers for hire receive a flat fee, or a relatively modest percentage of any money the book earns,” Schwartz said in the speech. Schwartz, by contrast, got from Trump an almost unheard-of half of the $500,000 advance from Random House and also half of the royalties. And it didn’t even take a lot of haggling.

Foto: gato-gato-gato (cc)

‘Wij zijn allemaal Palermianen’

12 juni 2018 , 11:00 , door Vice Versa

REPORTAGE - Burgemeester Orlando van Palermo wilde de Aquarius met 629 bootvluchtelingen wel ontvangen. Ayaan Abukar en Marc Broere van Vice Versa gingen op bezoek in de stad die het nieuwe Italiaanse migratiebeleid niet volgt.

Burgemeester Leoluca Orlando van Palermo verwelkomt migranten meestal persoonlijk en gelooft heilig in het recht op mobiliteit. Zijn beleid loont; Orlando is vorig jaar met grote meerderheid herkozen. Rechtspopulisme heeft geen schijn van kans in zijn stad. Wat is het geheim van Palermo?

Een prachtig historisch centrum met smalle straatjes, het op drie na grootste theater van Europa, mooie kerken en kastelen, veel toeristen die zich wandelend en in open bussen en treintjes – en met paard en wagen – door de stad laten vervoeren, een geur van verbrand hout. Palermo is alles wat je je voorstelt bij een doorleefde Zuid-Italiaanse stad. Met al je zintuigen voel je dat het een stad is met een ziel en een geschiedenis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikten generaal George Patton en de geallieerde troepen Sicilië en Palermo als uitvalsbasis voor de verovering van Italië op de fascisten. Het eiland ten zuiden van de Italiaanse laars was een ideaal bruggenhoofd om het vasteland van Zuid-Europa binnen te trekken.

Intrekking raadgevend referendum in de Senaat: zwakke fundamenten en averechtse effecten

12 juni 2018 , 08:00 , door Montesquieu Instituut

ANALYSE - door Frans Hendriks

Raadgevend referendum exit?

De Eerste Kamer staat deze maand voor de vraag of ze kan instemmen met de intrekking van de Wet raadgevend referendum, die het korte tijd mogelijk heeft gemaakt om met een groot aantal handtekeningen een adviserend referendum af te dwingen over een parlementair aanvaarde, maar maatschappelijk betwiste wet.

Met één ervaring op zak – het veelbesproken Oekraïne-referendum – nam het kabinet-Rutte III zich voor het raadgevend referendum zo spoedig mogelijk weer af te schaffen. Over een verbeterd ontwerp voor het nationaal referendum werd niet gesproken. Een raadgevend referendum over de Intrekkingswet zelf werd onmogelijk gemaakt. De Raad van State oordeelde dat de constructie die de regering hiervoor bedacht ‘juridisch effectief’ is, maar zoals het SGP-Tweede Kamerlid Bischop terecht opmerkte: “juridisch effectief is nog niet juridisch netjes of juridisch heel goed.” Laat staan bestuurlijk heel goed of wijs.

Goed openbaar bestuur?

Sinds 2009 kent Nederland een code voor goed openbaar bestuur. Er zijn internationaal meer van zulke codes in omloop, maar deze is interessant omdat ze normen bevat die de rijksoverheid zelf heeft opgesteld. Ten minste vier van deze normen komen in de knel door de rigoureuze manier waarop het referendum thans wordt ingetrokken. Op vragen die Eerste Kamerleden hierover hebben gesteld heeft Minister Ollongren weinig overtuigend schriftelijk geantwoord.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Waan van de dag

Meeste Nederlanders vinden 700 euro voor een woning al behoorlijk duur

7 juni 2018 , 13:34 , door Prediker

In plaats van te bouwen ‘voor het middensegment’ kan men beter investeren in sociale woningbouw.

Maar ja, rechts kabinet hè.

Foto: Jeroen Tebbe (cc)

De grootheidswaanzin van Leefbaar Rotterdam

8 juni 2018 , 11:00 , door Gwen van Eijk

In reactie op het nieuws dat Leefbaar Rotterdam als grootste partij niet mag meeregeren regent het klachten dat de voorgestelde Rotterdamse coalitie van zes partijen niet-representatief en on-democratisch is. Een Leefbaar-coalitie zou echter niet per se beter scoren.

Stemmen heeft geen zin. De democratie is dood. Kiezers worden geminacht. Beledigd. Genegeerd. Genaaid. Niet iedereen is in zijn nopjes met de aanstaande Rotterdams coalitie van GL, VVD, D66, PvdA, CDA en CU-SGP.

Naast verontwaardiging over het “uitsluiten” van Leefbaar wordt er gemopperd over het krappe zetelaantal – 23 (hetzelfde aantal als in de vorige coalitie) – en het feit dat de zespartijen-coalitie door een minderheid van de kiezers – 47,8 procent – wordt gesteund. De voorgestelde coalitie heeft een meerderheid van de stemmen in slechts 28 van de 67 buurten. (Althans, dat zijn de buurten waar minstens 50 procent van de kiezers op de zes partijen stemde; of zij deze coalitie hebben gewild weten we natuurlijk niet.) Kortom, erg “on-democratisch” allemaal.

Leefbaar-coalitie

Nu hoeft – het is al veel gezegd – aan de grootheidswaan van Leefbaar Rotterdam niet tegemoet te worden gekomen, omdat de grootste partij simpelweg geen recht heeft op coalitiedeelname. Maar ik was benieuwd of een Leefbaar-coalitie wel zonder meer steun van een meerderheid had gehad.

Foto: EU2018BG Bulgarian Presidency (cc)

Miljonair aan de macht in Tsjechië

8 juni 2018 , 08:00 , door Jos van Dijk

ELDERS - Regeringsvorming is tegenwoordig vrijwel overal in Europa een langdurig en moeizaam proces. In Tsjechië wachten ze al meer dan een half jaar op een stabiele regering.

In oktober vorig jaar mochten de Tsjechen een nieuw parlement kiezen. Grote winnaar was de partij van multimiljonair Andrej Babiš (op de foto links, met de Bulgaarse premier Borissov). Maar de minderheidsregering die hij op gezag van president Zeman vormde werd begin januari weggestemd. Nu heeft Zeman begin deze week Babiš voor de tweede keer benoemd als premier van een nieuwe minderheidsregering. Daaraan zullen ook de sociaal-democraten deelnemen. Als de leden tenminste in meerderheid akkoord gaan. Op 15 juni is er een partij-referendum. De nieuwe regering zou het met gedoogsteun van de communisten voorlopig uit moeten kunnen houden in het parlement. Dinsdag kwamen duizenden mensen op de been om te demonstreren tegen de beoogde nieuwe regering.

De bezwaren tegen Babiš, zowel in als buiten het parlement, hebben te maken met een rechtszaak die tegen hem loopt wegens fraude met EU-gelden. Een politiek geïnspireerde ‘pseudo-case’ volgens hemzelf. Andrej Babiš is ondernemer en de op een na rijkste man van het land, een Tsjechische kopie van Donald Trump. Hij is rijk geworden met het landbouwconcern Agrofert. Intussen bezit hij ook verschillende grote media. In de vorige regering was hij minister van Financiën en vice-premier. Met zijn anti-establishment partij ANO (Actie van Ontevreden Burgers) beloofde hij zijn land weer gezond te maken door het als bedrijf te gaan leiden. Maar vanwege het fraude-onderzoek weigerden andere partijen tot nu toe met hem als premier een regering te vormen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Politici, aan de kant? Staatscommissies en het lange-termijn-perspectief

7 juni 2018 , 11:00 , door Montesquieu Instituut

ANALYSE - door Karin van Leeuwen.

In december 2016 verscheen ‘Kind en ouders in de 21ste eeuw’ van de staatscommissie-Herijking Ouderschap: een dik rapport vol goed onderbouwde aanbevelingen over onder andere meeroudergezinnen en draagmoederschap. Hierop voortbouwend beloofden acht politieke partijen, waaronder VVD, D66 en CDA, in maart 2017 in het Regenboog Stembusakkoord snel een meerouderschapswet in te voeren. Toch liet minister Dekker onlangs weten pas minimaal over een jaar met voorstellen te komen. Volgens het regeerakkoord tussen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie is er namelijk eerst nog nader onderzoek nodig.

Nu is het begrijpelijk dat de door de staatscommissie onderzochte vraagstukken vooral bij de kleinste coalitiepartners gevoelig liggen. Tegelijkertijd roept het door Dekker aangekondigde onderzoek vragen op over de betekenis van staatscommissies anno nu. Het lot van de staatscommissie-Herijking Ouderschap staat immers niet op zichzelf. Ook met de aanbevelingen van een recente staatscommissie-Grondwet is niet veel gedaan, terwijl de huidige staatscommissie-Parlementair Stelsel evenmin zeker is van het gehoor dat haar adviezen eind dit jaar zullen vinden. Hoe kan het eigenlijk dat rapporten van deze eminente commissies zonder al te veel omkijken aan de kant worden geschoven? En waartoe dienen staatscommissies dan eigenlijk nog?

De vijf functies van de staatscommissie

Foto: Richard Grenell (cc)

Exportproduct

7 juni 2018 , 08:00 , door Karin Spaink

COLUMN - De kersverse Amerikaanse ambassadeur in Duitsland heeft zich binnen een maand tijd al flink onmogelijk gemaakt bij zijn eigen bondgenoot. Een paar uur nadat Richard Grenell zijn geloofsbrieven aan de Duitse president had overhandigd, twitterde hij zijn publieke bijval met Trumps besluit om de Iran-deal op te zeggen. Grenell voegde daar omineus aan toe: ‘Duitse bedrijven die zakendoen met Iran, dienen hun betrekkingen ogenblikkelijk te verbreken.’

Daarmee maakte hij Trumps dreigement dat hij sancties zou treffen tegen landen die de Iran-deal keurig honoreerden, akelig tastbaar. Let wel: het waren de Verenigde Staten die de internationale afspraak met Iran eenzijdig opzegden, terwijl geen enkel ander land – Duitsland incluis – daartoe aanleiding had gezien. En nu hintte de Amerikaanse ambassadeur jegens zijn nieuwe gastland dat er consequenties zouden volgen indien Duitsland zich wél aan de gemaakte afspraken hield en niet meteen het voorbeeld van de VS volgde.

Voor een eerste publiek optreden was dat een extreme uitspraak. Niet voor niets zei de voorvrouw van de SDP, met een bijna Brits gevoel voor understatement: ‘Het is niet mijn taak mensen in de nobele kunst van de diplomatie te onderwijzen, zeker niet waar het de Amerikaanse ambassadeur betreft. Maar hij lijkt enige bijscholing te behoeven.’

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.