Ergens vorige eeuw heeft een eerdere generatie gepoogd zich met veel gedoe te bevrijden van de knellende maatschappelijke banden. Een tijdje groeide de vrijheid. Maar al snel werd deze beperkte vrijheid misbruikt voor politiek gewin. Anderen zouden die vrijheid afpakken als je niet op partij X stemde zodat ze maatregelen konden nemen. En maatregelen namen ze. Maar de vrijheid werd er niet beter op. En nu zijn we zover dat we roepen om meer maatregelen om de vrijheid in te perken, terwijl de politici achter de meute moeten aanhollen. Het probleem is alleen dat we denken dat we de vrijheid van anderen gaan beperken om die van onszelf te beschermen. Maar niets is minder waar.
Uit de tijd dat Keith Richards zo’n beetje om de haverklap werd gearresteerd vanwege zijn drugsgebruik:
After all is said and done
Gotta move while it’s still fun
Let me walk before they make me run
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
COLUMN - Mannetjes die ergens verstand van hebben. Ik ben er dol op. Koelkast kapot? Mannetje bellen. Openhaard komt los van de muur? Mannetje bellen. En rustig maar, feministen onder ons, lees gerust overal vrouwtje waar mannetje staat, alleen zijn het tot nu toe gewoon altijd mannetjes geweest die ik aan de deur krijg. Kan ik het helpen. Als ik het zelf kon deed ik het trouwens ook gewoon zelf hoor, maar ik ben nul technisch. Ik kan weer andere dingen.
Ik hang overal bovenop, mis niets wat ze doen, want het doel is uiteindelijk het overbodig maken van deze mannetjes. Het is me nog nooit gelukt. Ik heb wel eens zelf wat geprobeerd hoor. Zo heb ik de lekkende buizen vervangen naast de wasmachine en droger. Niet eens zo beroerd vond ik zelf. Ik ben met buizen, koppelstukken, lijm, schuurpapier en figuurzaag in de weer geweest en het hing prachtig. Dacht ik.
Deze week stortte mijn droger in. Lekkage aan alle kanten, grote puinhoop. Ik zocht eerst op internet wat ik zelf kon doen en heb alles opengemaakt wat open kon, alles schoongemaakt waar stof in zat en drie keer raden, het kreng bleef lekken. Ik heb het geprobeerd, droogrekjes, maar dat is in de zomer nog wel te doen buiten, maar binnen in de winter droogt er hier helemaal niets.
COLUMN - Prof. Dr. Douglas Rushkoff was te gast in Tegenlicht. Volgens mij voor de derde keer alweer. Hij ratelt door als een Woody Allen die z’n cocaïne voor de verandering niet heeft weg geniest. Vrij vermoeiend om naar te luisteren, zeker als hij bijna een uur los gaat over ‘de herovering van het nu’.
De theorieën van Rushkoff zijn dermate suggestief dat de waarde ervan wat discutabel is, maar vermakelijk en prikkelend zijn ze wel. Zijn centrale punt: doordat we via alle nieuwe technologieën constant op meerdere plekke tegelijk zijn, glipt de tijd door onze vingers en vervreemden we onszelf van het hier en nu en van elkaar.
Neem drone-bestuurders die bommen laten vallen op doelen aan het andere eind van de wereld. Om te voorkomen dat het aanvoelt als een computerspelletje, wordt er constant een beroep gedaan op hun moreel besef. Het gevolg is echter dat drone-piloten veel meer last hebben van post-traumatische stress dan de piloten van de gangbare bommenwerpers. De afstand en het gebrek aan risico dat ze zelf lopen zorgt voor grotere schuldgevoelens. En wat extra vervreemdend werkt is dat ze aan het eind van de dag weer naar huis gaan, waar alles pais en vree is, dit in schril contrast met het dorpje in Afghanistan dat ze zojuist hebben gebombardeerd.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
We blijven even bij The Clash:
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
In vervolg op gisteravond, Joe Strummer (van The Clash) die zijn hand waagt aan rappen (net als M.I.A.):
Omdat M.I.A. de droomvrouw is van een Matt die ik ooit kende:
(Inclusief muzikale inspiratie geleverd door The Clash.)
Om een beetje in het thema van de afgelopen twee afleveringen te blijven, nogmaals een vertelling van economische ellende.
Ditmaal uitgevoerd door Woody Guthrie, die de onderstaande twee nummers (The Ballad of Tom Joad pts. 1 & 2) schreef direct na het zien van de verfilming (1940) van John Steinbecks The Grapes of Wrath (1939) over de gecombineerde gevolgen van de Grote Depressie en de zogenaamde Dust Bowl.
Eveneens afkomstig van het album Nebraska (1982):
Over Atlantic City, het minder stijlvolle broertje van Las Vegas aan de oostkust, de maffia en een naamloze hoofdpersoon die op het punt staat ‘poor life choices’ te maken:
Well, I got a job and tried to put my money away
[…]
But I got debts that no honest man can pay
So I drew what I had from the central trust
And I bought us two tickets on that coast city busNow, I been lookin for a job, but it’s hard to find
Down here it’s just winners and losers and don’t
Get caught on the wrong side of that line
Well, Im tired of comin out on the losin’ end
So, honey, last night I met this guy and I’m gonna
Do a little favor for him
Van het album Nebraska (1982):
Well they closed down the auto plant in Mahwah late that month
Ralph went out lookin’ for a job but he couldn’t find none
It goes downhill from there.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.