Gelukkig(er) nieuwjaar!

De redactie van Sargasso wenst jullie allemaal een voorspoedig 2021! Vorig jaar schreven wij hier nog 'Het nieuwe jaar zal, nog meer dan vorig jaar, in het teken staan van 75 jaar vrijheid'. Het leek zo'n veilige voorspelling, maar wat hadden we het mis. Statistisch gezien kan het bijna niet anders dan dat 2021 een beter jaar wordt, daar hebben we geen Steeph-diagram™ voor nodig. Maar... Ja, wat dan? Jarenlang hebben we hier op Sargasso de traditie gehad voorspellingen te doen voor het nieuwe jaar, met eh, meestal nogal teleurstellende resultaten. Laten we het daarom dit jaar anders doen: Wat gaat er in 2021 beslist niet gebeuren? Doe je voorspellingen, dan doen wij nog een oliebol en een drankje. Proost!

Door: Foto: TCDavis (cc)

Quote du Jour | Voorrang bij vaccinatie

De ACP vindt dat ook agenten bij het inenten voorrang moeten krijgen. Een ‘volgende stap’, volgens voorzitter @GerritvdKamp. “Het kabinet bestempelt de politie als vitaal beroep, dan is het logisch om snel te vaccineren.”

Nu medewerkers van de acute zorg (met name ziekenhuispersoneel) tóch voorrang krijgt bij het vaccineren tegen het coronavirus, vindt de ene na de andere beroepsgroep dat zij ook voorrang verdienen. Score tot nu: de politie, de leraren en de BOA’s.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Foto Miki (cc)

Samen werken

COLUMN - Werk en privé, die zijn gescheiden. Werk mag best leuk en interessant zijn, anders is het moeilijk vol te houden. Maar het is iets anders dan mijn privéleven. Dat is sociaal, fun, echt leven en meer.
Tot ik ineens maanden niet meer fysiek op mijn werk kon zijn. Negen maanden thuiswerken, slechts 5 keer op kantoor klant geweest.

En toen werd me pas duidelijk hoe een wezenlijk onderdeel werk is van mijn sociaal leven. De interactie met collega’s, in het eggie, van dichtbij, met fysiek en mimiek en al, dat voedt mijn menszijn. Ik ben een sociaal dier. Ook op mijn werk.
En op mijn werk ben ik ook een privépersoon. Ik heb het over mijn familieleven, over scheiding, over voetbal, over de verbouwing, over van alles. Er is nauwelijks verschil met mijn privéleven. En ik laaf me er aan. Ik haal er energie uit. Ik leef.
En dat voel ik nu pas goed, nu ik weer naar zestien tegeltjes met nauwelijks zichtbare gezichten zit te staren.

Ik smacht naar ze, ik zou mijn collega’s nu direct om de hals vliegen en knuffelen. Al mijn terughoudendheid het raam uit. Ik wil weer SAMEN werken!

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Bezinning

Kerst 2020 zal eens een keer niet de boeken ingaan als een alcoholisch gourmetfestijn met knuffels en gekibbel. In plaats daarvan kijken we met een klein gezelschap in bezinning voor ons uit, hopend op sterrenlicht aan het eind van de tunnel. De goede boodschap hangt in de lucht, de engelen zingen klaar, de beltrom klinkt en de drie wijzen kunnen ieder moment arriveren met hun vaccin.

Ha ha ha, echt niet. Waarom zouden wij ons moeten bezinnen omdat anderen voortdurend in de fout gaan? Maandag staat bijvoorbeeld in de kranten dat veel kerken tóch Kerst gevierd hebben. En al die ouwetjes worden ook nog eens beloond met voorrang in de spuitrij. Het is onrechtvaardig. Dat is wat we zullen meenemen, dat we onrechtvaardig behandeld zijn door het jaar 2020, dat wij genoegen moesten nemen met de stal terwijl anderen losbolden in de herberg. Ja, er is alle reden om wrokkig te zijn, om met de smoor het nieuwe jaar in te gaan. Maar wie zich concentreert op het licht heeft uiteindelijk toch een prettiger leven.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Kabinet vraag ethisch advies over ‘coronapaspoort’

Het kabinet wil een laagdrempelig testprogramma uitwerken waarmee naast incidentgericht (frequent) testen ook de mogelijkheid wordt geboden om door testen toegang te verkrijgen tot sociale en economische activiteiten. Het hebben van een (digitaal) ‘coronapaspoort’ zou hiervan het bewijsstuk kunnen zijn. Onder welke voorwaarden kan zo’n coronapaspoort ethisch en juridisch verantwoord worden ingezet? De vaste Commissie Ethiek en recht buigt zich over deze vraag.

Het advies wordt medio januari 2021 verwacht.

Foto: Richard Masoner / Cyclelicious (cc)

Persoonlijk is niet altijd privé

COLUMN - Waarom ik zo openlijk schreef over de zelfmoord van mijn broer, vroegen nogal wat mensen. Met welke reden vertelde ik publiekelijk over mijn wanhoop, boosheid, verdriet, en beschreef ik de pijnlijke vragen waarover ik tobde, en waarmee hij ieder die hem na stond, door zijn zelfmoord had opgezadeld? Dat waren toch privézaken? Waarom anderen daarmee lastigvallen?

Een belangrijke reden om dat te doen, was dat ik eerder – toen mijn broer jarenlang kwijt was en we al die tijd niet wisten of hij dood was of leefde – soms vrienden toevertrouwde dat mijn broer vermist was en hoe vreselijk zwaar dat voor mijn ouders was. Tot mijn verbazing hoorde ik toen, akelig vaker dan ik ooit had kunnen denken, dat veel andere gezinnen iemand reddeloos uit het zicht was geraakt.

Ik schrok daarvan – vooral omdat die vrienden me dat nooit eerder hadden verteld. Pas nadat ik over mijn vermiste broer vertelde, kwamen hun verhalen en hun leed los.

Dat was een belangrijk inzicht: publiekelijk een pijnlijk verhaal vertellen, schept ruimte waarin anderen hun eigen vergelijkbare, en tot dan toe verborgen verhaal kunnen plaatsen. Je bent niet de enige. Enerzijds maakt die context zo’n verhaal minder particulier – wat wezenlijk belangrijk is, wil je er openlijk over durven spreken – en anderzijds maakt het je veelal los van de zeurende vraag of jij wellicht iets fout hebt gedaan of het beter had kunnen doen.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Gehoorzaam

Orthodoxe christenen menen op grond van hun Heilige Boek zich te mogen onttrekken aan de wereldse wet, constateerde mijn krant. Er sprak enige boosheid uit. Betweterigheid is een hinderlijk christelijk trekje waar de Romeinse keizers ook al bezwaar tegen hadden. De krant onderschatte het probleem. Progressieve christenen doen het namelijk net zo goed. Onlangs riepen die nog vanuit het vliegtuig naar vluchtelingen op Lesbos: ‘We gaan ze halen’. Deze vermetele poging tot ondermijning van het staatsgezag werd verijdeld. Maar toen ze hun privileges als hefboom gebruikten om twee Armeense kinderen hier te houden, dwongen ze de staat op de knieën.

Christenen zijn, met andere woorden, de nagel aan de doodskist van de gehoorzame samenleving. Of, nou ja, eigenlijk is de ongehoorzaamheid zelf niet het grootste probleem, maar het argument dat het Gods wil betreft. Dat komt toch altijd net wat dwingender over dan ‘het voelt gewoon niet goed’, zelfs bij mensen die ontkennen dat Gods wil bestaat. De vastberadenheid is beangstigend.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Nog 1 jaar naar normale leven

NIEUWS - De positieve gevolgen van het nieuwe Covid-vaccin zullen komende zomer paas goed merkbaar zijn en naar verwachting kunnen we dan de winter daarna terug naar het ‘normale’ leven.

Dat zegt professor Ugur Sahin, werkzaam bij BioNTech dat samen met Pfizer het vaccin heeft ontwikkeld, bij BBC News.

Hij is uiterst positief in zijn verwachtingen: “I’m very confident that transmission between people will be reduced by such a highly effective vaccine – maybe not 90% but maybe 50% – but we should not forget that even that could result in a dramatic reduction of the pandemic spread,” he said.

Nou, een jaartje nog, dat moet toch te doen zijn?

Foto: andreawilla (cc)

Noorderzon II

COLUMN - Wat te doen, wat te denken – en nog lastiger: wat te voelen? – nadat je ontdekt dat je broer in Portugal de benen heeft genomen en vermist is, en je kort daarna hoort dat-ie daar zelfmoord heeft gepleegd?

Mijn vader had al een eerdere, jarenlange verdwijning van zijn kind doorstaan, en geeft niet om rituelen. Wat hem betreft hoefden we Martins lichaam dus niet te repatriëren. Aan het bijwonen van een begrafenis in Portugal – temidden van vreemden, allemaal verstrikt in hun eigen leed, waaraan hij part noch deel heeft gehad – had paps al helemaal geen behoefte, zodat wij samen besloten om maar niet te gaan. Liever zelf, onder ons, op onze voorwaarden, stilstaan bij Martins dood.

Dan was er de ex-echtgenote. Zij had Martin tien jaar eerder, na zijn eerste jarenlange vermissing, uit de modder getrokken en hem een solide basis verschaft. Alles wat hij niet kon opbrengen, regelde zij voor hem. Ze krikte hem op, ze stutte hem, ze streek zijn leven glad. Ze zorgde ervoor dat hij nu wel zijn belastingen opgaf (en betaalde) en zijn afspraken over aangenomen werk nakwam. Ze vergaf hem bovenal dat hij rancuneus kon zijn over haar aansporingen en haar steun.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Noorderzon

© Karin Spaink foto van Martin. juli 2020

Martin, juli 2020 © Karin Spaink

COLUMN - Jaren geleden, nadat een liefdesrelatie kapot was gegaan en mijn broer zijn leven volledig had laten ontsporen – hij liet al zijn werk uit zijn handen vallen, stalkte zijn ex, en brak zelfs bij haar in – klopte Martin in nood bij me aan. Een halfjaar lang heb ik geprobeerd zijn schulden op orde te brengen en uithuiszetting te voorkomen.

Enerzijds was hij dolblij met die hulp, anderzijds saboteerde hij die waar hij maar kon.

Hij heeft in die periode herhaaldelijk halfhartige zelfmoordpogingen gedaan, meestal van het kaliber: ‘ik drink nu in één keer een hele fles wodka leeg,’ terwijl hij op voorhand iedereen daarvan op de hoogte stelde.

Ik heb dat jaar zeker drie keer zijn voordeur geforceerd. Eén keer wilde hij zich verhangen voor het huis van de ouders van zijn gestalkte ex, maar zag daarvan af ‘omdat het regende’. Hij wilde wel mijn hulp, maar niet mijn inmenging: nog jaren later verweet hij me mijn ‘bedilzucht’.

Hij nam uiteindelijk de benen, en verdween met de noorderzon. Niemand wist waar hij was, en al helemaal niet of hij nog leefde. Zijn telefoon en paspoort bleek hij in de Seine te hebben gegooid.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende