KRAS | Hongaren

Wanneer Nederland vandaag een referendum zou houden houden met als vraag "mag de EU ons dwingen Hongaren toegang te geven tot onze arbeidsmarkt?", dan durf ik wel geld op 'nee' te zetten. Je kunt heden ten dage tenslotte overal in Europa de handen op elkaar krijgen voor een democratische sneer richting andere volken of bevolkingsgroepen. Omgekeerd kan natuurlijk ook. Op de vraag "Moeten de Hongaren verplicht worden vluchtelingen op te nemen?" verwacht ik alhier een vastberaden ja. Wanneer je democratisch besloten hebt een probleem op andermans bordje te schuiven, valt daar immers niets meer tegenin te brengen. Electoraal narcisme is een Europese kernwaarde aan het worden.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Corps

In mijn tijd aan de TU Delft werd altijd een beetje lacherig gedaan over het plaatselijke corps. Je moest natuurlijk niet teveel ballen in je werkgroepje hebben, want dan hielden ze het project op met hun ongein, maar de gehoorzaamheidscultus kweekte verder wel dociele types, die je makkelijk de eenvoudige k*tklussen in de maag kon splitsen. De toekomstige leiders van het land zaten in Delft niet bij het corps maar bij de studentenvakbond.

Wat in de actuele heisa rond het Groningse corps opvalt is de boete die daar werd ingesteld op het doorbreken van de omerta. Dat zou vroeger nooit nodig zijn geweest. Toen zwegen de foeten nog gewoon omdat ze zich te pletter geneerden om de vernederingen die ze zich hadden laten aandoen. Kennelijk is zelfs bij het corps de gehoorzaamheidsreflex aan het uitsterven.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Quote du Jour | Vaccineren

‘De angst is dat er in de maatschappij steeds meer weerstand komt tegen vaccineren. Maar je moet mensen gewoon goed voorlichten.’

Emeritus-hoogleraar kindergeneeskunde Ronald de Groot verwondert zich over aarzelingen om een vaccin tegen het rotavirus in het nationale vaccinatieprogramma op te nemen en illustreert en passant ook even hoe je als deskundige mensen tegen je in het harnas kunt jagen, namelijk door hun bezwaren weg te wuiven en het erop te gooien dat ze gewoon niet genoeg kennis hebben om te beseffen dat jij gelijk hebt. En je kunt het op het sentiment gooien, uiteraard:

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Tonio & Pieter

COLUMN - Niets zo intiem als de dood. De keren dat ik mij in één ruimte bevond met een overledene, kreeg ik een schok van ontroering. Meer dan een omhulsel, zag ik een leven dat stilstand was gekomen en voorgoed voorbij was. Het besef dat dit het dan was. Onomkeerbaar. Al die drukte, al die zorgen, die vreugde en dat verdriet van dat ene, unieke leven is tot stilstand gekomen. Een ontroering in de letterlijke betekenis van het woord.

Met de dood moet je voorzichtig omspringen, vond ik altijd. Gisteren waren A.F.Th. van der Heijden en zijn vrouw te gast bij De Wereld Draait Door in verband met de première van Tonio, de film gebaseerd op het gelijknamige boek over de dood van hun zoon. Ik heb de film nog niet gezien en het boek nooit gelezen. Ik vermoed omdat het mij te intiem is. Of omdat het me teveel aan de kwetsbaarheid van mijn eigen kinderen herinnert. 

Ik heb ook altijd gemengde gevoelens gehad bij het portret van Tonio op de cover. Uit welke gevoelens die gemengde gevoelens precies bestonden, weet ik niet. Ik denk dat ik me niet zo goed kon voorstellen om het portret van je eigen kind een rol te laten spelen in het verkoopsucces van een boek dat gaat over zijn dood.

Foto: In het programma: Reyers Laat (Canvas, 2013), via Youtube. copyright ok. Gecheckt 17-10-2022

Het achterhoedegevecht van Etienne Vermeersch

RECENSIE - De Vlaamse filosoof Etienne Vermeersch gaf nog eens een boek uit waarom de christelijke God niet bestaat. Dat is in Europa echter een achterhoedegevecht.

Wie regelmatig een Vlaams praatprogramma bekijkt, zal de naam ongetwijfeld bekend zijn. Etienne Vermeersch (1934) geldt bij onze Zuiderburen als een van de voornaamste publieksintellectuelen. Geen discussie over de islam of Vermeersch is van de partij.

De emeritus-hoogleraar in de ethiek is tevens een van ’s lands bekendste atheïsten, moet u weten, en in Vlaanderen is dat meer dan in Nederland een ding. Mogelijk komt dat omdat Vlaanderen geen Verzuiling heeft gekend, of meer onder de invloed stond van de Franse seculariteitsgedachte: namelijk dat de publieke levenssfeer gewonnen moest worden op de katholieke Kerk.

Hoe het ook zij: de professor bracht nog maar eens een boekje uit ‘Over God’, of preciezer: over de christelijke God en waarom die wel een groteske fictie moet zijn. De hoofdmoot van het boek is een al wat ouder essay over die kwestie, dat hij schreef naar aanleiding van vragen die de professor kreeg met betrekking tot een televisieoptreden in 1992, waarin hij zich tot het atheïsme bekende met de stelling dat de christelijke God volgens hem niet kon bestaan.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Andermans leed

Vrienden van mij zijn onlangs in Sint-Petersburg geweest. Hadden zij daarover vooraf in overleg moeten treden met de nabestaanden van MH-17? Die vraag borrelde in me op toen ik vanochtend in de krant las dat sommige nabestaanden de KNVB verweten zich stil te houden over de kwalificatierondes voor het WK in Rusland (waar we vermoedelijk niet eens heengaan, gezien de spelprestaties). Dat zou niet goed zijn voor hun rouwverwerking.

Nu is het niet aan mij om andermans leed te relativeren en een WK in een maffiastaat is ook niet zo’n heel tof idee, maar hoe ver moet je de netten van je verdriet uitwerpen? Er waren ook nabestaanden die het wilden laten lopen, las ik. Niet om de KNVB te ontzien, maar zichzelf.

Foto: Jennifer Pack (cc)

Diamant

COLUMN - Babs van den Bergh, weduwe van René Gude, beschreef in een prachtig stuk in Filosofie Magazine hoe zij en de voormalige ‘denker des vaderlands’ een houding vonden tegenover zijn fatale kanker. Wat te doen, hoe te zijn, wanneer je weet dat je uitbehandeld bent en de zekerheid hebt dat je ziekte je gaat slopen?

Je horizon raakt gefixeerd, ‘later’ krijgt een einddatum. Al weet je niet precies wanneer je zult sterven, je weet wel dat de dood nabij is. Je kunt dan grofweg twee dingen doen, schrijft Babs: je vonnis ontkennen en de strijd met je lot aangaan, of jezelf huilend op de bank werpen. Maar dat ‘strijden’ is in zulke gevallen vruchteloos. Hoe hard je ook je best doet om niet ten onder te hoeven gaan, om het toch te winnen van de ziekte: de dood heeft je al aangeraakt. Je strijd, hoe oprecht ook, is tevergeefs. Ondertussen verspil je kostbare tijd en energie aan een gevecht dat je al verloren hebt.

Ook huilen op de bank levert je weinig op: ja, het is onrechtvaardig, maar woede daarover helpt je geen sikkepit verder. Met beide opties ontneem je jezelf tijd om afscheid te nemen, tijd om af te ronden, en het belangrijkste: tijd om door te brengen met de mensen die je liefhebt, tijd om te genieten van wat je nog hebt en wat je nog wél kunt.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Alfamannetjes

Zoals u allicht al heeft meegekregen rommelt het in de Turkse AK Partij. Nadat de laatste van de ‘ho ho, rustig aan’ mannen, Ahmet Davutoğlu, eruit gewerkt was, bleven er twee alfamannetjes over en die begonnen elkaar te bijten, nadat ze eerst jarenlang hadden lopen knuffelen om het land naar hun hand te zetten. Dat er een shoot out ging komen, stond vast, de vraag was alleen hoe en waar.

Enfin, die shoot out heeft Nederland bereikt in de vorm van schoolpleinruzies en lijsten van mensen en winkels met wie je geen vriendjes meer mag zijn. De regering protesteert over inmenging van buitenaf, maar zou zich beter als bovenmeester kunnen opstellen. De Nederlandse achterban van het bovenliggende alfamannetje in Turkije vormt de kleuterklas van de roedel.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Frietkot

Wanneer u het AD niet leest, is u allicht ontgaan dat vandaag de rechtszaak tegen de krant dient van een eerzame frietkothouder uit Eindhoven, die meent recht te hebben op een hogere plek in de jaarlijkse friettest. Het AD was onverwacht langsgekomen op een moment dat de beste aardappels op waren en noteerde daarom een lagere score. Zo duikelde de snackbar uit de top vijf – ten onrechte, vindt ze zelf.

Los van alle, op zich begrijpelijke verontwaardiging, teleurstelling en wat dies meer zij, vraag ik me altijd af hoe dit soort zaken bij de rechter belandt. Natuurlijk, het is lullig dat de laatste superaardappel net opgeschild was en ik snap dat een lagere notering omzet kan schelen (al maakt de publiciteit rond de rechtszaak allicht weer iets goed). Maar waar komt die gedachte toch vandaan dat je als mens bij botte pech door een ander onrecht wordt aangedaan?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Medaillespiegel

Nederland eindigde bij de spelen van Rio hoger in het klassement dan gastland Brazilië. Toch vond de chef de mission de medaillespiegel van TeamNL licht teleurstellend. We hadden wel eens hoger gescoord, sommige sporters hadden niet aan de verwachtingen voldaan. Het leek verdacht veel op collectief falen, zou je bijna afleiden uit ’s mans woorden. Laten we eerlijk zijn: de elfde plek op de Olympische Spelen, dat is een afgang van heb-ik-jou-daar.

Dit is Nederland anno 2016. We zitten ruimer in het geld dan bijna iedereen, we draaien in meer sporten aan de top mee dan je op grond van de bevolkingsomvang zou verwachten, maar we blijven jaloers op iedere grasspriet bij de buren, verslaafd als we zijn aan de dampen van de ontevredenheid. Negentien medailles, maar ongeremd blij zijn, ho maar. Dat wordt nog een vrolijk verkiezingsseizoen.

Vorige Volgende