COLUMN - De Duitse Energiewende maakt, ook in Nederland, dikwijls de tongen los. Als er in Duitsland wat wezenlijks gebeurt, is dat ook hier gespreksstof, al komt de informatie lang niet altijd ongeschonden de grens over.
Zo wordt hier nogal eens beweerd dat de Duitse economie kraakt onder de kosten van de Wende, dat Duitse stroomprijzen gestegen zouden zijn, dat de industrie in Duitsland het maar moeilijk heeft, dat de CO2-uitstoot in Duitsland stijgt door de stimulering van hernieuwbare bronnen, of dat de betrouwbaarheid van de stroomlevering in gevaar komt.
Allemaal incorrect.
De Duitse economie draait beter dan de Nederlandse. De groothandelsprijzen zijn gedaald. De internationaal werkende industrie is vrijgesteld van de financieringsheffing (er zijn enkele bizarre vrijstellingen, zoals voor golfbanen die kennelijk geacht worden internationaal te concurreren, en voor stroom die nodig is bij bruinkoolwinning). De CO2-uitstoot stijgt natuurlijk niet door hernieuwbaar, maar door mallotig lage CO2-emissiehandelsprijzen in combinatie met onverantwoorde prijsverhoudingen tussen kolen en gas. Niettemin knabbelt hernieuwbaar inmiddels ook marktaandeel van kolencentrales weg, en begon in 2014 de CO2-uitstoot van het elektriciteitssysteem te dalen. En als laatste van het rijtje: de elektriciteitsnetten in Duitsland zijn de afgelopen jaren betrouwbaarder geworden.
We zien de Duitse realiteit van de Energiewende hier slecht of verwrongen.