Wereldtemperatuur | Update augustus 2017

Met enige vertraging hier alsnog de wereldtemperatuur update over de maand augustus. De Britten waren weer eens als laatste met hun data. En ze hebben ook gelijk maar weer eens een nieuwe versie van HadCrut uitgebracht. We zitten nu op 4.6. Maar dit alles doet niets af aan de trend. Alle langlopende reeksen hebben wederom een record. En als je naar de grafiek krijgt, kan je je niet aan de indruk onttrekken dat we een nieuwe plateau hebben bereikt. Waarschijnlijk schommelen we de komende jaren rond dit niveau tot een nieuwe stevige El Nino de wereld naar het volgende plateau brengt.

Door: Foto: Toshiyuki IMAI (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Milieu en vliegvakantie

, door

Ineens zijn we wakker: Schiphol groeit naar de grens van 500.000 vliegbewegingen en het luchtverkeer groeit. Hoe dat komt? Allereerst door de economische groei, maar ook door lage olieprijzen en goedkopere tickets.

Ik was al even aan het twijfelen over het gejuich over groei: het verdelen wordt gemakkelijker, maar wat kan de aarde nog aan? Het gaat goed door dalende brandstofprijzen. In de lucht vertaalt zich dat in goedkope tickets. De reis naar het zonnige strand door de lucht is de voordeligste reis.

Zou accijns op de brandstof dan erg zijn? Je kunt er prijzen mee beïnvloeden en de groei wat remmen. Dan rijden we naar regionale vliegvelden over de grens… maar daar hadden we toch de EU voor? Niet doen, wij zijn transporteurs van de wereld, zegt de lobby. En we zijn al veel groener geworden. Maar de luchtvaart is de laatste transporteur, die fossiele brandstof blijft gebruiken.

Ideologie:

  • Economische groei is goed;
  • Lage brandstofprijs is voordeel voor de consument;
  • Schiphol en Rotterdam zijn mainports, kurken waar onze welvaart op drijft.

Zo hebben we al tien jaar de ontwikkeling van Lelystad en Eindhoven voorbereid, omdat Schiphol in de Noordzee als te duur afviel. En nu is het zover: in de omgeving van Zwolle en Steenwijk worden handtekeningen verzameld tegen de milieubelasting.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Rising Damp (cc)

Debat of inzicht?

, door

COLUMN - De publieke debatten vliegen je tegenwoordig om de oren, en eigenlijk ben ik ze beu. Gisteravond zat ik bij een mediacafé over journalistiek en klimaatverandering. De vragen waren oprecht en belangrijk: hoe kun je het beste verslag doen over zo’n alomvattend onderwerp, hoe voorkom je dat je je lezers plat slaat, hoe verschaf je perspectief en inzicht, hoe haak je met zo’n breed onderwerp aan bij het alledaagse nieuws, en wat zijn de valkuilen van je aanpak?

Om het debat te stimuleren, was ook Marianne Zwagerman uitgenodigd: iemand die graag heilige huisjes omver trapt. Het effect van haar bijdrage op het debat was tamelijk desastreus: veel uithalen en gesneer, veel roepen dat zowat ieder ander dan zijzelf het volkomen fout deed. Niemand schoot er veel mee op, behalve mogelijk Zwagerman zelf, die zich al doende weer fijn als ‘mediastrateeg’ op de kaart kon zetten.

“Was het maar een masterclass geweest,” verzuchtte een collega na afloop. “Want nu moest iedereen eerst weer eindeloos tegen elkaar in het geweer treden…” Ze sloeg de spijker vierkant op de kop.

Van een debat –van een mediacafé al helemaal – hoop je dat het de toehoorders inzicht verschaft in achterliggende processen, dat het keuzes blootlegt die gewoonlijk buiten zicht blijven. Hoe besluit een redactie, of de individuele journalist, wat de beste aanpak is voor een onderwerp? Welke overwegingen liggen aan die keuzes ten grondslag? Over welke methodes beschik je als journalist wanneer je een zo immens breed onderwerp wilt aanvatten? Hoe kom je erachter wat werkt, en wat niet?

Foto: Duncan Hull (cc)

De drie – oh nee, vier – fases van klimaatontkenning

, door

Het klimaatdebat is een interessant debat. Allereerst natuurlijk omdat het geen echt debat is. Aan de ene kant staan halve en vooral hele leken die maar wat roepen, en aan de andere kant het overgrote deel van de wetenschappelijke gemeenschap die inmiddels al vele malen en op vele manieren onafhankelijk bewezen hebben dat de aarde opwarmt en dat dat komt door de mens. De verhoudingen in het debat laten zich het best als volgt samenvatten:

Ten tweede omdat het een mooie casus is die de afgelopen jaren liet zien hoe mensen, in dit geval klimaatontkenners, zich vastklampen aan hun overtuiging, of in dit geval de gewenste uitkomst, namelijk niets doen. Want dat is waar het bij dit issue om draait. Niet zozeer om de wetenschap, maar om de consequentie die de bereikte wetenschappelijke consensus voor jezelf heeft, of het bedrijf dat je vertegenwoordigt. Dat je iets moet veranderen aan je leefstijl of hoe je bedrijf opereert. Dat is ongewenst, dus wordt alles op alles gezet om maar niet tot die conclusie te hoeven komen.

Tegelijkertijd zijn klimaatontkenners niet compleet immuun voor de voortgang van de wetenschap, wat ervoor zorgt dat ze steeds hun argumentatie moeten aanpassen, om toch bij dezelfde conclusie uit te kunnen komen. In de jaren dat ik blogde zag ik de gemiddelde klimaatontkennende Sargasso-bezoeker door drie fases gaan, en recentelijk werd daar een vierde aan toegevoegd. De fases illustreren hoe klimaatontkenning steeds meer een achterhoedegevecht aan het worden is, maar op de een of andere manier toch onuitroeibaar lijkt.

Fase 1: Klimaatverandering bestaat niet (dus we hoeven niets te doen)

Quote du Jour

Quote du Jour | Geen klimaatscepticus

, door

‘Ik vind mijzelf absoluut geen klimaatscepticus. De klimaatwetenschap is een stuk rijper geworden en ook ik ben er inmiddels van overtuigd dat de mens inderdaad invloed heeft op het klimaat.

Deze uitspraak komt uit de mond van Simon Rozendaal rollen in het afscheidsinterview in de Volkskrant. Dat hij zichzelf geen klimaatscepticus vindt is logisch: dat vindt namelijk iedere klimaatscepticus van zichzelf. Bovenstaande quote wordt echter direct gevolgd door een aantal uitspraken om de mensen toch gerust te stellen cq in slaap te sussen met betrekking tot de stand van zaken over de opwarming van de aarde:

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Wereldtemperatuur | Update juli 2017

, door

DATA - Een groot deel van Nederland is inmiddels alweer terug van vakantie. Een deel mopperend over de kou en regen, een deel klagend over de hitte en de bosbranden. Maar zoals vaker blijken al die lokale tijdelijke uitschieters totaal niets te zeggen over de globale trend. En dus was juli gewoon weer een maand die in de top 25 staat van maanden met de hoogste uitschieters naar boven sinds 1979.
Maar wat vooral opvallend is, is dat de gebruikelijke terugval na een El Nino niet optreedt. Alsof we een nieuw plateau hebben bereikt.
En alle langjarige reeksen hebben opnieuw een recordhoogte bereikt.

Dit keer geen nieuws over de laatste stand van zaken in de klimaatwetenschap. Wel twee stukken die laten zien wat nou de beste maatregelen zijn tegen de opwarming van de aarde. De meest opvallende maatregel: neem een kind minder.
Best lastig nog als je dat “extra” kind al hebt natuurlijk….

Het overzicht van de wereldwijde temperatuurafwijkingen is gebaseerd op de metingen van RSS MSU TLT 4.0, GISS – gistemp v3, Hadcrut4, NCDC en JMA. We nemen daar maandelijks het gemiddelde van en bepalen ook nog het lopende gemiddelde over alle metingen van 36 maanden (drie jaar) , 132 maanden (elf jaar) en dertig jaar. Let op: het gaat hier om gemiddelde afwijkingen over meerdere reeksen met verschillende referentieperiodes. Getallen bieden dus alleen een indicatie van de trend.

Foto: copyright ok. Gecheckt 27-09-2022

Winkelwagentje

, door

COLUMN - Vorige week was ik het abrupt zat: ik wil geen kip of vlees meer kopen. De afschuw van de vleeshandel overviel me plotseling. Die werd niet eens veroorzaakt doordat we voor de zoveelste keer middenin een voedselschandaal zaten – ook al schrok ik enorm dat er miljoenen kippen ‘geruimd’ moeten worden, zoals vergassen tegenwoordig eufemistisch heet, omdat een roofhandelaar het efficiënt achtte om flink met gif in kippenstallen rond te spuiten.

Evenmin was het omdat het toezicht van de Nederlandse overheid op de veehouderij kennelijk zo armzalig is dat een veeboer met een beroepsverbod in Duitsland hier stal na stal kan openen, ook al zijn z’n dierenonderkomens evident ondermaats en onveilig, en leidde zijn laatste misstap tot het levend verbranden van maar liefst 20.000 varkens – en dat de overheid zelfs dán nog niet ingrijpt.

Wat me zo faliekant deed omslaan, was een eenvoudig spotje van Wakker Dier.

Je ziet een varkentje dat krabbelt in een winkelwagen en vergeefs probeert om uit het karretje te klimmen. Zo’n winkelwagentje, meldde de stem die bij de spot hoorde ons, komt vrij nauwkeurig overeen met de leefruimte van varkens die wij voor de slacht grootbrengen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Wereldtemperatuur | Update juni 2017

, door

DATA - En we zijn alweer aanbeland bij de 10e editie van de wereldtemperatuurreeks! In ruim 7 jaar tijd zijn de gebruikte reeksen versprongen qua referentieperiode, zijn er reeksen bijgekomen of zijn reeksen naar een nieuwe versie gegaan. Zo ook dit keer de enige satellietreeks die we nog gebuiken. REMSS is eindelijk naar versie 4 voor TLT gegaan. Versie 3 was al een tijdje niet correct meer. En daarmee gebruiken we die reeks vanaf nu. En dat maakt de tiende grote verandering.

Afijn, dit geneuzel is alleen interessant voor de klimaatnerds. Het doet weinig af aan de trend. Alle langjarige gemiddelden staan opnieuw op een record. En de gemiddelde maandafwijking in deze reeks is al 40 maanden niet onder de 0,5 gekomen.


Voor wie als klimaatalarmist graag feestjes wil verpesten hier nog een reeks deprimerende artikelen die geheid tot verhoogde alcoholconsumptie zullen leiden.
– Hockey stick 3.0
– Klimaatscepticisme is eigenlijk politiek cynisme
– Een “peer reviewed” onderzoek dat alle datafraude aantoont, blijkt niet peer reviewed te zijn en doet precies het omgekeerde.
– We moeten nog sneller van de CO2 af dan al gedacht.
– Maar de praktijk van de laatste jaren geeft een heel somber beeld in de haalbaarheid daarvan
– Een kritische film over de klimaatwetenschap kritisch bekeken.
– De voorspellende klimaatmodellen van de afgelopen decennia voorzien van de actuele ontwikkeling…

Vorige Volgende