De vogelverschrikker en de Internationale Dag van de Migrant

In het eerste halfjaar van 2024 vestigden zich 12 duizend mensen minder in Nederland, dan in dezelfde periode vorig jaar. Dit komt doordat de immigratie met ruim 11 duizend is afgenomen en de emigratie met bijna duizend is toegenomen (CBS). Wat ging daaraan vooraf? De Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2023. Die leidden tot de aanstelling van vogelverschrikker Wilders en zijn even charmante als weerzinwekkende assistente Faber. Er kwam werkelijk niets uit hun handen en het wachten is nog steeds op een coherent en effectief beleid. Daar kunnen we nog langer op wachten, want Wilders riep ‘boe!’ en migranten schrokken zich de pestpokken. Faber riep: “Ik ga u verrassen, het komt helemaal goed” en wég bleven die 11 duizend mensen. Je kunt dus wel nagaan waarom Wilders en Faber vandaag, op de internationale dag van de migrant, op tafel staan te dansen. Deze dag is bedoeld om aandacht te vestigen op de schaduwkanten van migratie en hoe die zouden kunnen worden weggewerkt. Dat gaat over de bijna 70.000 migranten die sinds 2014 gestorven of vermist geraakt zijn langs land- en zeeroutes. En dat niet alleen: het gaat ook over arbeidsmigranten die omkomen tijdens hun werk (herinnert zich Qatar nog?). Ook in Nederland. Het gaat ook over migranten die via een omweg hier wat werk kunnen krijgen in ruil voor arbeidsvoorwaarden die niet meer dan de kwalificatie uitbuiting verdienen. De VN stelt dat “steeds meer bewijsmateriaal aangeeft dat internationale migratie doorgaans positief is voor zowel de landen van herkomst als de landen van bestemming” en dat “de potentiële voordelen groter zijn dan de potentiële winsten van vrijere internationale handel, met name voor ontwikkelingslanden”. Maar dat is natuurlijk aan de dovemansoren van de vogelverschrikker en zijn hulpje gericht. Het bestaat in hun met stro gevulde hoofden niet dat er ook positieve kanten aan migratie zitten. En dat, als je de mensontwaardige kanten oplost, de wereld er alleen maar mooier op wordt. De Internationale Dag van de Migrant, het is eigenlijk om te janken dat zoiets überhaupt nodig is.

Closing Time | My Husband’s Ghost

Kyle Gordon is een Youtube-komiek die meestal korte sketches maakt. Hier pakt hij breed uit met een MTV-spoof op films als Ghost (1990) en het soort melodramatische operetteliedjes waar Jim Steinman befaamd mee is geworden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Ben Kerckx via Piaxabay.

De kabinetsplannen over naturalisatie en inburgering

ANALYSE - van Betty de Hart en Ricky van Oers

Zoals eerder aangekondigd in het hoofdlijnenakkoord, bevat het regeerprogramma van het kabinet Schoof meerdere plannen die betrekking hebben op naturalisatie en nationaliteit die, bij elkaar genomen, de toegang tot het Nederlanderschap zullen bemoeilijken en het verlies van Nederlanderschap makkelijker maken. Verblijfblog geeft een overzicht van deze plannen, de juridische knelpunten en verwachte effecten (eerder verschenen bij Verblijfsblog).

De naturalisatietermijn

Allereerst is er het voornemen om de standaardtermijn voor naturalisatie te verlengen van de huidige vijf jaar naar tien jaar: een verdubbeling dus. In de huidige Rijkswet op het Nederlanderschap is bepaald dat de naturalisandus (degene die wil naturaliseren) “tenminste sedert vijf jaren onmiddellijk voorafgaande aan het verzoek in het Europese deel van Nederland, Aruba, Curaçao, Sint Maarten of de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba, toelating en hoofdverblijf heeft” (8 lid 1 sub c RWN). Afwijkende, kortere termijnen dan deze vijf jaar gelden onder meer voor personen die met een Nederlander zijn gehuwd of samenleven en voor oud-Nederlanders, en voor personen die gedurende tien jaar op het grondgebied van het Koninkrijk toelating en hoofdverblijf hebben gehad (art 8 lid 2 t/m 5 RWN).  Het gaat hier om de termijn van verblijf voordat een naturalisatieverzoek kan worden ingediend. Daarnaast geldt er een wettelijke beslistermijn van een jaar waarbinnen de IND op een naturalisatieverzoek moet hebben beslist. In bijna alle gevallen (98%) wordt deze beslistermijn gehaald. Vervolgens moet de naturalisandus verplicht deelnemen aan een door de gemeente georganiseerde naturalisatieceremonie en daar een verklaring van verbondenheid ondertekenen. Pas dan is de naturalisatie een feit.

Foto: Ian Burt (cc)

Toespraak van het jaar

COLUMN - De toespraak van het jaar komt uit 2023. Nu zit u natuurlijk meteen met de vingers boven het toetsenbord(je) om mij van die existentiële vragen voor de voeten te werpen als ‘Het spoor bijster P.J.?’ Of: ‘Vergeten dat we weer een jaartje verder zijn Cokema?‘

Nee lieve lezer, hier is geen sprake van een simpele tikfout of een verstoord besef van werkelijkheid in het algemeen, het tijdsbesef in het bijzonder. Het gaat hierom:

Een actualisaris heeft geen makkelijke taak. Amper heeft de tijdbeschrijfster genoteerd wat er hier geschiedde, of nu voltrekt zich weer een ander fenomeen dat nodig de analen in moet. En dus is het bij het nakende eindejaar eigenlijk onbegonnen werk een overzichtelijke terugblik op 2024 samen te stellen. Er gebeurt zo veel, dat het NOS jaaroverzicht bijna even lang als het jaar zelf zou moeten duren om recht te doen aan alle hoogte- en dieptepunten.

Wie hinder ondervinden van snel opeenvolgende ‘gebeurtenissen van groot belang’, zijn de actualisarissen van de komische soort. U kent ze (hopelijk nog) wel: cabaretiers met een dosis engagement in het pakket. Een uitstervende soort, hetgeen mede verklaart waarom de wereld aan chagrijn ten onder gaat.

Als deze ambachtslieden een voorstelling in elkaar timmeren, gaan ze er zo’n twee jaar mee het land in. Om een voorbeeld te geven van wat er dan kan gebeuren: in 2023 brengt een cabaretier een aardige grap over hoe het land tot aan het eind der tijden aan Mark Rutte geketend zou blijven, Bedenkt die gladjanus (Rutte, niet de cabaretier) ineens dat het wel mooi is geweest, blaast zijn laatste kabinet op en verkast naar de Navo, want als je meer wilt verkloten dan alleen Nederland, moet je natuurlijk bij de trans-atlantische weermacht zijn.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | The Price of Love

Matteo Mancuso is een jazz- en bluesgitarist uit het Siciliaanse Palermo. Op de muziekschool studeerde hij klassieke gitaar en dwarsfluit. Zijn vader Vincenzo Mancuso was trouwens ook al een professioneel gitarist en bekende muziekproducent.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Closing Time | Easy Money

Je zult je lichaam maar voor geld moeten verkopen, lijkt Nick Cave hier te zeggen. Maar ja, de kachel moet branden en je vrouw en kinderen willen ook graag een belegde boterham…

Zou deze artiest zich soms ook een prostitué voelen, denk ik dan.

Closing Time | White room

Cream was een Britse band die de tweede helft van de jaren zestig aan de weg timmerde en drie albums produceerde. Ze werd opgericht door gitarist Eric Clapton en drummer Ginger Baker, die op voorspraak van Clapton zanger en gitarist Jack Bruce bij de band haalde.

In 1993 en 2005 gaven ze opnieuw optredens.

Quote du Jour | Geen westerse wapens

… De vergelijking tussen Gaza en Nagorno-Karabach gaat bijvoorbeeld niet op, niet alleen vanwege het verschil in schaal en aantallen doden, maar ook omdat Israël westerse wapens krijgt en Azerbeidzjan niet. De verontwaardiging over het eerste is dus logischerwijs groter. …

In een verder overigens uitstekende column over de hypocrisie van de VVD, slaat Floor Rusman hier toch de plank flink mis. In de periode van 2011 tot 2020 gaf Azerbeidzjan ongeveer vier keer zo veel uit aan wapens dan Armenië. Van die uitgaven werd iets meer dan een kwart uitgegeven bij Israelische wapenfabrikanten. Gezien de flinke belangstelling en (concrete orders) voor Israelische wapens vanuit de EU, kun je moeilijk beweren dat het hier niet om westerse wapens gaat.

Closing Time | Thru The Eyes Of Ruby

Vooruit, nog maar eentje dan van dat briljante album, Mellon Collie & The Infinite Sadness. Er staat wel een hoop vulling op die dubbelplaat; leuk voor liefhebbers van herrie, maar aan normies als ik niet besteed.

Maar als de Pumpkins in de roos schieten, dan is het ook echt sterk. Zoals dit nummer.

Closing Time | Love (Smashing Pumpkins)

Met zo’n titel zou je natuurlijk een lieflijk liedje verwachten, vol rozengeur en maneschijn. Dan ben je bij de Smashing Pumpkins echter aan het verkeerde adres.

Van het onvolprezen album Mellon Collie & The Infinite Sadness (1995).

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende