Richard Hawley speelde gitaar in de jaren negentig popband Pulp, maar kennelijk ligt zijn hart toch meer bij de oude klassieke country, zeg Jim Reeves. En als je zo’n stem hebt als Richard Hawley, zacht, rijk, warm en in brons gedoopt, dan is de vergelijking met Roy Orbison zo gemaakt. Retro tot he max, las ik ergens. En dat klopt wel, hij was in de jaren vijftig beslist niet uit de toon gevallen. Hij kent zijn klassiekers. De liedjes op de plaat Coles Corner, gaan over verlies, liefde, romantiek en heimwee – ah, als ik het niet dacht.