Wat wordt vandaag geschiedenis?

U kent ze misschien wel: lijstjes met wat er zoal op een bepaalde dag geschieden is. Handig om te raadplegen als u zelf niets kunt verzinnen wat we vandaag eens zouden kunnen  vieren. Bijvoorbeeld dat op 26 maart 1953 bekend werd gemaakt dat er een vaccin tegen polio was ontwikkeld. De uitvinder van het vaccin, Jonas Edward Salk, vroeg geen patent aan maar gaf het, zoals hij zelf zei, aan het volk. Aldus de bron van dit soort anekdotische weetjes, de Wikipedia. Dus vieren we vandaag het immense belang van vaccinaties? Of het idee dat verlossende medische uitvindingen patentloos ter wereld horen te komen? Dat scheelt toch enorm in de zorgkosten? De kerncentrale Dodewaard werd 26 maart 1969 in gebruik genomen. Om achtentwintig  jaar later, ook weer op 26 maart,  uit bedrijf genomen te worden. Zonde van het geld dat er mee gemoeid was en is. Er kan eindelijk met de sloop begonnen worden, al zal het zeker nog tien jaar duren, vooraleer we er een groene weide voor terug krijgen. Dus vieren we vandaag de zinloosheid van kerncentralediscussie (twee of vier)? Kerncentrales mogen kwalitatief beter en veiliger geworden zijn, ze zijn onbetaalbaar duur. Daar hebben we het formerend viertal nog niet over gehoord. Ze hebben De Groene niet gelezen: ‘De tragiek is dat de politieke wil is gegroeid, maar de businesscase is verslechterd’. Dankzij de 26 maart-lijstjes weten we dat nu. Voorspellen wat er vandaag aan die lijstjes kan worden toegevoegd is wat lastiger. In ieder geval hoopt vandaag een van de Tweede Kamerleden de geschiedenis in te gaan als de man die het voor elkaar heeft gekregen dat het Nederlandse asielbeleid definitief volgens het veemarktmodel zal verlopen. Vanmiddag komt in de Tweede Kamer in stemming de motie Eerdmans: De Kamer, gehoord de beraadslaging, constaterende dat het nieuwe EU-migratiepact voorziet in een zogeheten verplichtend solidariteitsmechanisme, waarbij lidstaten kan worden opgedragen om asielzoekers uit andere lidstaten over te nemen; constaterende dat de mogelijkheid bestaat voor lidstaten om deze verplichting af te kopen voor een bedrag van € 20.000 per asielzoeker; constaterende dat dit bedrag aanzienlijk lager is dan de kosten die gepaard gaan met het opvangen van een asielzoeker in Nederland; overwegende dat het wenselijk is om de asielinstroom waar mogelijk te beperken; verzoekt de regering te kiezen voor afkopen in plaats van opvangen indien wordt overgegaan tot het herverdelen van asielzoekers over lidstaten, en gaat over tot de orde van de dag. Het Kamerlid had ergens gelezen dat de gemiddelde kosten voor de opvang van een individuele asielzoeker op jaarbasis € 27.959,- bedragen en zag op zijn bierviltje dat zijn motie toch een leuke slok op een borrel uitmaakt. Hij rekent op groot draagvlak voor zijn idee, want al zou de burger niet calculerend zijn, de politiek is dat wel. Inhoudelijkheid, humaniteit, rechtstatelijke afspraken, het kan hem allemaal gestolen worden. Als er maar geld in het laatje komt voor die kerncentrales. Heeft u verder nog een idee wat voor gedenkwaardigs op de 26 maart-lijstjes zal worden bijgeschreven?

Door: Foto: Sue Cro (cc)

Closing Time | The 2nd of Three Bells

Zelf had ik nog niet eerder van My Dying Bride vernomen, maar uit het Sargasso-archief begrijp ik dat zij depri-metal maken. Doem en ongloed.

[D]e muziek die My Dying Bride maakt is geen snelle gillende metal gemaakt door mannen in strakke spendex in beren vellen. Het tempo ligt tergend traag, de teksten zijn poëtisch en het gebruik van viool en keyboard wordt niet geschuwd. Maar het is boven alles vooral lood- en loodzwaar.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: cottonbro studio via Pexels.com.

Betere bezetting woningvoorraad: goed voor jong en oud

Veel van de discussie over de woningmarkt gaat over meer bouwen. Maar er is volgens hoogleraar Marcel Canoy een betere manier om de markt te verbeteren: gebruik de bestaande voorraad efficiënter.

Veel ingewikkelde beleidsdossiers kennen complexe afruilen. In de zorg: hoe combineren we toegankelijkheid met betaalbaarheid en kwaliteit? Bij migratie: hoe zorgen we voor een balans tussen humaan beleid en nationaal draagvlak? Bij klimaat: hoe kunnen we als klein land een zinvolle en betaalbare bijdrage leveren aan een mondiaal probleem?

In de woningbouw is (praktisch) een win-win beschikbaar, eentje die heel veel kan opleveren

Bij al die dossiers leidt het kiezen van het een of het ander tot pijn ergens in de samenleving. Er zijn maar weinig complexe dossiers waar de magische win-win bereikbaar is: we gaan er als land op vooruit zonder dat iemand wezenlijk moet inleveren.

Beter benutten

Ook de woningmarkt kent vele dilemma’s. Wie geef ik voorrang bij het toewijzen van corporatiewoningen? Waar bouw ik wat eerst? Hoe ga ik om met de afruil tussen de behoefte aan grond voor woningbouw en natuur of recreatie? Hoe zorg ik dat nieuwe woningen gebouwd worden met inachtneming van stikstofregels? Allemaal verre van win-win.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Loddfáfnir

De raad van Odin aan Loddfáfnir vormt een kort gedeelte in de Hávamál, een verzameling van wijze aforismen van Odin uit de Edda. Het zijn vooral praktische volkswijsheden in een gedragen, dichterlijke stijl.

Vigundr is de artiestennaam van Mary Anlezark, die al sinds 2018 werkt aan haar debuutalbum Siðr (magie, uit te spreken als ‘seider’).

Closing Time | Ricochet I

Tangerine Dream was een Duitse elektroprogpop-band onder leiding van Edgar Froese (1944-2015). De band was actief sinds 1967.

Ricochet uit 1975 is het zevende album van de band en slaat met haar combinatie van synthesizers en meervoudige ritmes de weg in richting elektronische dansmuziek en trance.

Sinds de dood van Froese staat de groep onder leiding van multi-instrumentalist en toetsenist Thorsten Quaeschning.

Closing Time | Hard Times

Piero Umiliani was een componist voor Italiaanse exploitatiefilms. Zoals Il Corpo (Het Lichaam) uit 1974, een erotisch drama onder regie van Luigini Scattini, waar Umiliani de muziek voor schreef.

Closing Time | I Have Enough

De Zwitser Beat Zeller maakt volgens eigen zeggen gospel blues trash. Hij maakt al muziek sinds zijn dertiende, toen hij bandjes uitbracht onder de naam ‘Taeb Zerfall’.

Inmiddels heeft hij een eenmansband en met The Monsters, maakt hij muziek als DJ en leidt hij zijn eigen platenmaatschappij.

Closing Time | Haw

Eind jaren negentig maakte Sixteen Horsepower indruk met hun grimmige hel-&-verdoemenis-rock. David Eugene Edwards gaf muzikale donderpreken, en het ging er bij het publiek in als Gods woord in een ouderling.

Ook in Nederland.

Closing Time | Sweet Thang

De muziekcarrière van Shuggie Otis begon toen hij twaalf jaar was en optrad in de band van zijn vader, Johnny Otis. Zijn meest recente album (Inter-Fusion) stamt uit 2018.

Hij blijft echter vooral bekend om zijn vroege werk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende