WasHetMaarWat

38 Artikelen
42 Waanlinks
292 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Aandacht

Hmmm. Misschien als we nou alle jonge vrouwen op onze lijst een bikini in de partijkleuren...En toch is er iets serieus mis met de huidige verkiezingscampagne. Ja, er worden wel braaf gedurfde politieke uitspraken gedaan, de partijkopstukken halen hun zeepkisten uit het vet, en de Stemwijzer, het Kieskompas, de Kies Wijzer en god weet hoeveel andere stemsites zijn allemaal weer online. Leuk en aardig, maar verkiezingen zijn nog nooit eerder zo ontzettend nergens over gegaan.

Balkenende schreef een brief aan Lingo. Wouter Bos liet zijn naam drukken op knalrode boodschappentassen, die inmiddels omgeruild kunnen worden bij de Dirk omdat het supermarktconcern niet zo blij was met deze kopieën. Femke Halsema heeft grapjes ingesproken voor op de TomTom, André Rouvoet, of all people, heeft een rap en Mark Rutte heeft een heus videolog. Alle andere partijen zijn natuurlijk ook prominent aanwezig op Hyves en Youtube, en als je als lijsttrekker geen eigen weblog hebt hoor je er ook niet bij.

De enige politicus die de afgelopen in het nieuws kwam vanwege de inhoud van zijn partijprogramma, was Geert Wilders. Terwijl de Balkenendes, de Bossen, de Ruttes en de Marijnissens al weken druk bezig zijn met aandacht creëren om de aandacht, op welke manier dan ook, lijkt de geblondeerde Limburger de enige lijsttrekker te zijn die niet meedoet aan die onzin. Nou ja, hij en Bas van der Vlies, het opperhoofd van de gereformeerdste familie van Nederland. En dat is jammer, want op die twee ga ik niet stemmen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Recensie: eX

Met eX heeft de Vlaamse schrijver Thomas Blondeau een overweldigend debuut afgeleverd

Stel: Je bent jong en je wilt wat. Niet alleen Veronica is groot geworden met die thematiek, we zien het ook terug in diverse literaire meesterwerken als De Avonden, The Catcher in the Rye en Fight Club. eX van Thomas Blondeau gaat ook over dadendrang in een grijze wereld, en misstaat niet in het rijtje.

Het boek vertelt het verhaal van David Quispel, die wanhopig op zoek is naar iets dat zijn leven betekenis kan geven. Samen met zijn vrienden richt hij een culturele actiegroep op – evenzeer om zichzelf te bewijzen aan de wereld als om indruk te maken op een prachtige reportagemaakster. Als uiteindelijk het ‘iets’ gebeurt, vindt Quispel zijn rol, maar verliest hij zichzelf en zijn vrienden erin.

Blondeau vertoont een prachtige taalvirtuoosheid: soms schrijft hij barok en soms Hemmingwayesk, maar altijd in balans. eX is een indrukwekkende debuutroman: als dit het boek is waarin Blondeau zijn puberteit van zich afschrijft, staat de Nederlandse literatuur nog wat te wachten bij zijn komende boeken.

Update: GeenCommentaar heeft de handen weten te leggen op een gesigneerd exemplaar, dat we onder de lezers mogen verloten. Stuur een mailtje naar [email protected] om kans te maken. Uiteraard beloven we plechtig om de adressen nergens anders voor te gebruiken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Albert Halal

Achmed HalalMet ongeveer een miljoen moslims in Nederland, zou Albert Heijn wel gek zijn als ze geen halal vlees verkochten. Gezeik of niet.

Maar stel je nou eens voor dat Amerika haar doodstraffen niet meer met de elektrische stoel uitvoert. In plaats daarvan worden gevangenen op een lopende band gelegd, iemand zegt een gebedje en daarna snijdt hij hun nek door. Daarna bloeden ze leeg. Ik denk dat Amnesty International er wel een ansichtkaartje aan zou besteden.

Als er dan toch beesten doodmoeten, dan is halal slachten domweg niet de meest diervriendelijke manier om dat te doen. De vraag is dan ook niet of Appie halalvlees mag verkopen, maar of dat in Nederland moet mogen.

In Nederland mag je geloven wat je wil, maar je moet je wel houden aan de afspraken die we met zijn allen hebben gemaakt. We hebben afgesproken dat je je vrouw niet stenigt, dat je je dochter niet besnijdt, en dat we elkaar een hand geven. Als je die regels overtreedt, krijg je straf.

We hebben ook afgesproken dat een dier zo pijnloos mogelijk dood moet. Maar dat is natuurlijk lang niet zo belangrijk als handjes schudden: voor de gelovige dierenbeul is er in de wet een uitzonderingspositie geregeld. Een Hollandse slager mag een koe niet de nek doorsnijden, maar zijn collega Achmed wel. Misschien is het wel tijd voor gezeik.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doe mij een toppertje

Want vanavond, gaan alle remmen losKinderen beginnen op steeds jongere leeftijd met drinken, en zetten ook steeds grotere hoeveelheden weg. Dat is al een tijd bekend, er worden ook al een tijd pogingen ondernomen om er iets aan te doen en het is al een tijd de vraag of die pogingen zoden aan de dijk gaan zetten. Want niet alleen zijn pubers nogal ongrijpbaar voor voorlichters, de alcoholindustrie loopt zelf ook niet al te hard om jongeren van de drank af te houden.

En dat is nogal wiedes: als je merkt dat kinderen steeds jonger gaan drinken, kun je twee dingen doen. Je kunt je merk dusdanig in de markt zetten dat jongeren er nog niet dood mee gevonden willen worden, wat heel verantwoord en ethisch is, en waarmee je een dief bent van je eigen portemonnee. Je kunt ook meegaan met de trend, en een drankje maken dat smaakt naar gepimpte roosvicee en dat er uit ziet als vloeibare Teletubbie. Je kunt nog steeds heel maatschappelijk verantwoord de wenkbrauwen fronsen als je het hebt over alcoholgebruik onder jongeren, maar het is wel geruststellend om te weten dat ze in elk geval jouw alcohol gebruiken en niet die van een concurrent.

Maar dan moeten die geitenwollensokken van de Stichting Alcoholpreventie (STAP) natuurlijk niet met hun vieze schimmelvingertjes aan je imago komen. Een alcoholpreventieposter waarop een tiener duidelijk een Breezer naar binnen giet? Dat is niet de bedoeling. Straks gaan mensen nog denken dat veertienjarige breezersletjes breezersletjes worden genoemd omdat ze zoveel breezers drinken. En dat Bacardi het niet heel erg vindt dat het zo?n groot deel van z?n omzet te danken heeft aan brugpiepers en basisscholieren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Recensie: Artemis Fowl 5

Braver en braver...Behalve van een goede opera, of een boek over media-politiek in het Midden-Oosten, houden wij van Washetmaarwat ook van een leuk kinderboek op zijn tijd.

Artemis Fowl and the Lost Colony is alweer het vijfde deel in de immens succesvolle serie van Eoin Colfer. In deel I is Artemis Fowl nog een gewetenloze twaalfjarige criminal mastermind. In de loop van de avonturen die hij samen met zijn butler Butler en een team van tot de tanden bewapende elfjes beleefde, is hij echter steeds braver geworden.

Niet iedereen die de eerste Fowl leuk vond, zal nog blij zijn met deel 5, kortom. Artemis is inmiddels veertien, en hij heeft een oogje op een ander wonderkind. Samen redden ze het volk van de demonen van een leider die ze millennialang heeft opgejut tegen de mensheid.

Het verhaal ontwikkeld zich als altijd in een hoog tempo, er zitten genoeg grappen in, er is gevaar en Artemis Fowl eindigt andermaal niet alleen als redder, maar ook als beter mens. The Lost Colony is meer van hetzelfde, en zal de fans van de serie veel plezier doen. Maar waar Artemis eerst het kwaadaardige neefje van Harry Potter was, is hij nu ronduit een softie.

Vorige Volgende