Thomas van Aalten

175 Artikelen
4 Waanlinks
34 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Italianen opgelet: Is ‘Sonia Rossi’ echt?

fuckingberlinVakantietijd is dé tijd voor sensatielectuur. Sensatielectuur vereist sensationele behandeling. Ongeveer een jaar geleden kwam bij het Duitse uitgeefconcern Ullstein het boek Fucking Berlin uit. Het concept deed de Duitse kassa’s rinkelen. Een autobiografie van een studente wiskunde van Italiaanse komaf bekostigt haar studie met het werk in de prostitutie. Teilzeit Hure, zo vertelt het omslag gewichtig. Tot zover weinig opmerkelijks.

Het boek is sinds kort in Nederland uit bij TM Publishers. De redactie van BNN’s Spuiten en Slikken Zomertour zocht haar op voor een interview, dat de omroep gisteravond uitzond. Net als in haar boek vertelt Rossi in dit interview hoe ze als studente naar Berlijn kwam en afgleed richting seksindustrie. Van de ene industrie naar de andere: ik verdenk de uitgevershuizen van een fraai staaltje marketing – leugens, mogelijk. Er zitten haken en ogen aan het verhaal van deze nieuwe ‘schrijfster’.

Sonia Rossi komt uit een klein dorpje op Sicilië, zo vertelt de biografie. Naar eigen zeggen sprak ze de Duitse taal niet en kon zij geen aanspraak maken op enige studentenfinanciering. Ze ontwikkelde zich van onschuldige webcamgirl tot hoer teneinde haar hoofd boven water te houden. Interviews met de schrijfster gaan steevast gepaard met pruiken en zonnebrillen. De naam ‘Sonia Rossi’ is uiteraard een pseudoniem.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opstand van de elite is prima, maar dan wel graag met nieuw elan

vnVrij Nederland filterde uit het interview met minister Guusje ter Horst twee weken geleden een hartekreet: ‘Elite, kom in opstand!’. Mooie tactiek van het opinieblad: eerst Ter Horst naar voren schuiven met de kordate uitspraak en dan twee weken later weer die uitspraak op de cover, maar dan met een vraagteken: ‘Opstand van de elite?’ Resultaat: reactierondje ‘mensen die zich wel eens uitlaten over de stand van het land’ (zo staat het letterlijk in de intro). Tadaa: Freek de Jonge, Wim de Bie, H.J.A. Hofland, Maarten van Rossem… lees ik hier soms een Snoecks almanak uit 1988?

Het gewraakte fragment van het oorspronkelijke interview met minister Ter Horst in Vrij Nederland van 4 juli: ‘Waar ik op dit moment naar snak is dat de intellectuele elite van Nederland in opstand komt. Dat er een tegenbeweging op gang komt van mensen die zeggen: we hebben genoeg van de vergroving, de samenleving die extreem-rechts propageert is niet het Nederland waarin wij willen leven. Hun stem hoor ik te weinig.’

Wat doet Vrij Nederland twee weken later? Ze laat stemmen horen. Wim de Bie. Freek de Jonge. Ja, zij bedrijven humor, zijn schrijvers en kunstenaars. H.J.A. Hofland, absoluut een van de grootste vaderlandse journalisten van de vorige (en deze) eeuw. De tachtig gepasseerd en ook als senior een toonbeeld van scherpte. Maar moeten zij de komende vijftig jaar nog met dit volk doorbrengen? Hofland heeft vele talenten, maar de honderddertig halen zal ook hem niet lukken. Maarten van Rossem heeft altijd gelijk, maar stond hij te dringen om zijn zegje te doen of vond de redactie hem zo’n plezierige usual suspect?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Minister van Onderwijs: het is ook nooit goed

Tijdens het reces en de zomervakantie gaat de onderwijsjournalistiek onvermoeibaar door. Dit artikel verscheen ook op VKbanen.

hbsGeen minister van Onderwijs is er in de afgelopen decennia zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Zijn het niet de studenten en leerlingen, dan zijn het de docenten die hun onvrede uiten. Zijn die het niet, dan zijn er de ouders of de onderwijsinstanties die klagen. En dan is er ook nog kritiek van collega politici.

VVD-minister Loek Hermans leek eind jaren 90 van de vorige eeuw weinig klachten te horen, een kabinet met veel geld levert de minste weerstand op in het onderwijsveld. Maar ook in de slotfase van diens ministerschap kwam de smet: de hbo-fraude. Nee, dan minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen Theo Bot, die in twee jaar tijd (1963 – 1965) weinig kon uitvoeren doordat diens kopzorgen tijdens het Kabinet-Marijnen vooral veroorzaakt werden door het omroepbestel, waarover het kabinet zou struikelen.

Over alle ministers kan wel wat worden gezegd, maar het onderwijs lijkt wel heel gevoelig te liggen. Misschien omdat we allemaal op school hebben gezeten en er allemaal zo onze ideeën over hebben. We horen zowel lof als kritiek op heden en verleden. En niemand heeft echt het antwoord op de problemen. Een duik in de geschiedenis van een halve eeuw ministeries van onderwijs.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Television rules the nation

televisionrulesthenationWat is er toch altijd veel kritiek op de publieke omroepen. Menigmaal galmt rond in de huiskamers van verontwaardigd Nederland: ‘En dat van mijn belastingcenten!’. Vaak heeft de omroepbaas dan zijn praatje klaar: dat programma’s een maatschappelijke functie hebben enzo. Van vijfkwartsmaat op North Sea Jazz tot interview met de decorsjouwer van Oerol: prima. Maar wat moeten we met de ontgroeningsgein van BNN met het programma Sterretje Gezocht? Spugen in elkaars gezicht, in beschonken toestand inparkeren, items maken over vaginale winderigheid, in badpak door de modder kruipen, strippen en poppers snuiven. Geef toe, we hebben netjes gewacht tot de serie bijna is afgelopen. Nu mogen de messen geslepen. Dit programma is de grootste wassen neus onder de talentenjachten.

Sterretje Gezocht zoekt, zoals dat modieus heet, de grenzen op. Voor wie het programma niet kent: meiden uit het hele land konden zich inschrijven om uiteindelijk het nieuwe gezicht van BNN te worden. De dames zullen ongetwijfeld contracten hebben ingezien en de voorwaarden hebben gelezen en echt heel goed met de achterban overlegd, en wij zullen alleen maar die vet gemonteerde items zien en niet de oprechte nazorg van de gehele crew, maar er stinkt iets aan dit programma. Het is de ultieme afzeik-tv, waarbij pas in de allerlaatste plaats wordt gekeken of iemand beschikt over mogelijk presentatie- of interviewtechnieken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Varkenskop Rob Geus misleidt

geusRob Geus, met afstand de vervelendste man van de Nederlandse televisie, heeft zijn format van de smaakpolitie uitgeleend ter promotie van kalfsvlees – een campagne gefinancierd met steun van de Europese Gemeenschap. Zelfs de betweterige voice-over uit het SBS-programma is meegenomen in het spotje. De spot is echter misleidend.

Geus praat vol lof over kalfsvlees. Dat het steeds beter ‘gecontroleerd’ wordt. De groene weide waar Geus in rondloopt, heeft echter niks te maken met het in het spotje aangedragen ‘Beter Leven’-keurmerk.

Het Beter Leven-kenmerk van de dierenbescherming werkt met een sterrensysteem, waarbij iedere ster een bepaald niveau van diervriendelijkheid symboliseert. Hoe meer sterren, hoe diervriendelijker. In Nederland geldt voor het kalfsvlees dat slechts Albert Heijn en Jumbo zich kunnen beroepen op het Beter Leven-keurmerk. Met één van de drie sterren, welteverstaan.

Op de site van de Dierenbescherming staat wat dat concreet inhoudt voor kalfsvlees: “Kalfjes hebben een hoger bloedijzergehalte en ruwvoerverstrekking, het transport is korter en er komen hokken met een zachtere ligplaats.”

weylVoorbeeld: Weyl Beefproducts BV uit Enschede voert sinds kort ook een Beter Leven-keurmerk met één ster voor haar kalfsvlees. Maar ’t is gewoon een abattoir op een tochtig industrieterrein. Niks geen glooiende landschappen en Hollandse weiden. Prima dat de dierenbescherming een sterrensysteem hanteert, prima dat de voedselindustrie zich realiseert dat we niet alleen maar kiloknallers vol collageen, vet en oranje poeder willen vreten. Maar we moeten wel realistisch blijven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kromme komkommertijd: De photoshopskills van de Telegraaf

telegraafzeehondWe dachten dat Thomas van Aalten de slechtste plaatjesbewerker ooit was. Met Windows Paint. Maar nee, wederom wint de Telegraaf. Omdat de rest van de vormgevers vermoedelijk momenteel verhoord wordt door de AIVD, mocht receptiemedewerkster Corry achter Photoshop kruipen om een illustratie te maken bij een artikel over oranje zeehonden. ‘Mischien dat de oranje zeehond er zo uitziet,’ is het onderschrift.

Ja, mischien wel. Goed dat je erbij zet dat het daadwerkelijk een photoshopbewerking is, Corry.

De Telegraaf heeft inmiddels het plaatje vervangen. Wij hebben hem voor je bewaard.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gevangen zitten met leerdoelen voor een betere toekomst

gevangenis‘Voor iedere gedetineerde moet een zo passend mogelijke straf gevonden kan worden. Het moet mogelijk zijn gedetineerden te veroordelen tot het behalen van een leerdoel, bijvoorbeeld het leren lezen, schrijven en rekenen.’ Een vrij milde, utopische benadering uit 2004. Wat zou u ervan zeggen?

Nog een paar fragmenten uit de thesis: ‘Ik kwam tot de conclusie dat ik het een vooruitgang in het gevangeniswezen zou vinden wanneer een gedetineerde niet langer meer louter wordt veroordeeld tot een vooraf vastgestelde tijspanne, maar ook tot een leerdoel. De detentie duurt dan totdat het leerdoel wordt bereikt.’

En verderop: ‘Het merendeel van de gedetineerden is tussen de 20 en 35 jaar oud en ik wil hen graag de bagage mee geven waardoor zij een beter aangepast bestaan in onze hoogontwikkelde samenleving kunnen vervullen en zo hun potentieel kunnen benutten. Eigenlijk is het systeem dat ik voorstel een socialistische vertaling van de disciplinering van ruim twee eeuwen geleden, naar de huidige sterk geïndividualiseerde tijd.’

Het plan klinkt niet eens slecht. Ik zou er misschien voor tekenen.

Fleur Agema, Tweede Kamerlid van de PVV, studeerde in 2004 af aan de Master of Arts aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht. Ze schreef in haar thesis: ‘Het ligt in mijn doel om voor een bepaalde groep gedetineerden het “passieve lummelen” in een gevangenis te veranderen in een “actieve reis naar een nieuw verworven vrijheid” en dat te vertalen naar een nieuw soort gevangenisarchitectuur. Ik wil hen een waardige tweede kans geven waarbij eventuele hyaten in de ontwikkeling door het behalen van de leerdoelen worden ingelost.’
fleuragema

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederlanders studeren meer dan ooit

Deze bijdrage verschijnt tegelijk op VKbanen.nl/onderwijs .

universiteiti

Het Hoger Onderwijs Persbureau kopte vorige maand in haar nieuwsbrief ‘Nederland scoort goed op onderwijs’ en baseerde zich hierbij op jonge cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. In 2007 had 31 procent van de 25- tot 64-jarigen in Nederland een diploma in het hoger onderwijs behaald, terwijl het gemiddelde in de Europese Unie rond de 25 procent ligt. Hoger opgeleiden zijn in ons land minder vaak werkloos, en het aantal hoger opgeleide werklozen daalde tot voor kort gestaag. Er wordt meer gestudeerd dan ooit.

In het studiejaar 2007-2008 stonden volgens het CBS in totaal 585 duizend personen ingeschreven in het bekostigde hoger onderwijs. Ruim 374 duizend studenten in het hbo en bijna 213 duizend op de universiteiten.

De hoongeluiden van de afgelopen jaren die studenten en pas afgestudeerden moeten aanhoren van hun voorgangers, zijn in het licht van de huidige omstandigheden misschien niet gepast. Het boek Vernieuwing in het Hoger Onderwijs (2006, Van Hout, red) stelt over het verschil in hoger onderwijs tussen vroeger en nu: ‘Zo was het tot in de jaren zeventig vrij normaal om tien jaar of langer over een rechtenstudie te doen die nominaal drie jaar duurde […] maar ook bij andere opleidingen studeerde men veel langer dan de cursusduur voorschreef.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Papier hier: wie leest de Kampioen en de Villa d’Arte nou écht?

cover_villadarteAls je een braaf magazine vol bodywarmers, neustrimmers en tips over gevarendriehoeken en reflecterende hesjes automatisch aan alle ANWB-abonnees verstrekt, heb je een aardige oplage. Kampioen is zo’n magazine. 3,5 miljoen exemplaren vliegen momenteel 11 keer per jaar door de Hollandse brievenbussen. Lifestyleblad Villa d’Arte, dat ‘gratis’ verstrekt wordt aan eurocardhouders tussen de 25 en 50 jaar oud, heeft momenteel twee keer meer ’totaal betaalde gerichte oplage’ dan de Volkskrant, aldus de cijfers van HOI, Instituut voor Media Auditing (hier via Villamedia.nl). Het verschil is: De genoemde publieksbladen maken gebruik van een dienst waar consumenten een blaadje bij krijgen. Wat zegt dat nou over het aantal geïnteresseerde lezers?

Actieve verkoop van advertenties in de tijdschriften- en krantenbranche doet men nog altijd graag door te schermen met oplagecijfers. Het marketing- en salesteam doet in een kringetje een yell als er weer een spread is verkocht. Niet verwonderlijk. Bij de ANWB Media vragen ze voor een pagina fullcolour in Kampioen een slordige € 50.852.

Heeft iemand wel eens onderzoek gedaan naar het aantal ANWB-leden dat de adreswikkel om de Kampioen laat zitten en het hele pakket in de kliko smijt? Waarom zou je als adverteerder nog vijftig mille neerleggen voor een pagina in een blad dat weliswaar “veel” verschijnt, maar misschien veel minder gelezen wordt? Over tien à twintig jaar bestelt een enkele invalide alleenstaande senior ongetwijfeld nog een elektrische scooter of zitbad uit de Kampioen, maar al die reisorganisaties die adverteren – compleet met waardecoupons, antwoordkaarten en formulieren – zijn dan wijzer. Uitgaven als Kampioen zullen blijven bestaan, maar hebben eenzelfde functie als een flyer die ongezien uitgedeeld wordt in een gemiddelde winkelstraat. Oplage? Veel. Bereik? Dat weet God alleen (Hoe anders dan met online advertenties, dit terzijde).

Vertweehonderdvoudigd

Met de oplage van de glossy Villa d’Arte, dat in het eerste kwartaal van 2009 op 476.883 zit, is het een ander verhaal. Dit blad verscheen tot 2004 ‘gewoon’ als blad via Argo Media Groep (waartoe ook bijvoorbeeld OOR en Jazz behoren) waar je je op kon abonneren en los kon kopen. Sinds een deal met Eurocard in 2004 wordt het tweemaandelijkse blad met honderdduizenden tegelijk verspreid. En dat komt dan in de cijfers van het HOI onder ‘Totaal betaalde gerichte oplage’ te staan. (Hieronder worden volgens het HOI verstaan “de aantallen reguliere abonnementen die worden geleverd tegen een tarief dat gelijk is aan, of hoger ligt dan 50% van de standaard abonnementsprijs“).Ter verduidelijking: in het vierde kwartaal van 2008 had Villa d’Arte 2.174 staan onder datzelfde kopje. Dus in het eerste kwartaal van 2009 is dat aantal volgens deze theorie vertweehonderdvoudigd? Kan weer op de factsheet. Maar in het eerste kwartaal van stond de teller nog op 506.792. Hé, en in het derde kwartaal van 2007 weer 3.247? De cijferaar bij Argo maakt er een dolle boel van.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geen reunie The Jackson 5

Middernacht. Dit bericht doemt op. Michael Jackson dood. CNN zei van niet. Geenstijl zei van wel.

Nu weten we het. Een paar minuten wist de wereld het niet. Zie webkop van de Volkskrant rond middernacht. Bestaat niet meer. Uit de database. Voor de Wacko Jacko fans, een souvenir.

levend1

Mooie proeve van bekwaamheid. Er als eerste bij zijn. Maar een minuutje wachten had ook gekund. Had de halve wereld dit bericht (dat-ie in ‘kritieke toestand’ in het ziekenhuis lag) niet hoeven maken en niet hoeven weggooien. Net als in het pre-internettijdperk.

Vorige Volgende