Kennelijk heeft het leger in Wit-Rusland niet genoeg oorlogen om te voeren. Ga je rare dingen van doen. Zoals deze hypnotiserende demonstratie van… uhm… van hypnotiserend iets demonsteren.
Zonder geluid is het nog leuker.
Abortus, het mag bijna nergens, het gebeurt overal. Ook in Thailand. Zeker in Thailand vanwege de omvangrijke seksindustrie. Maar zolang je het niet ziet, hoef je er ook niet over te praten.
Tot er twee jaar geleden ineens ruim 2000 babylijkjes werden ontdekt in een tempel. Daar kon men niet omheen en dus startte er een publieke discussie. Niet dat er daardoor werkelijk iets verandert natuurlijk.
De babylijkjes zijn nu, na lang onderzoek, overgedragen en zullen worden begraven. Met speelgoed erbij.
Kleine noot uit een ander artikel, er zijn sinds 1936 op die ene begraafplaats al zeker 150.000 lijkjes begraven.
De blaaskaken krijgen de bonussen, het toptalent kan de tering krijgen. Een betere samenvatting van waar het mis gaat in een groot deel van het (westerse) bedrijfsleven is er niet.
Een bedrijfsbobo die in een half jaar tijd 10 procent van de werknemers kan lozen in het kader van “costcutting” krijgt onmiddelijk waardering van de aandeelhouders. Een visionair directeur die ervoor zorgt dat over vijf jaar het toptalent volledig tot bloei komt die vervolgens de nieuwe generatie producten het levenslicht laat zien, is een loser. Nauwelijks meetbaar, duurt te lang, geen bonus, daag.
Veel bedrijven kunnen door hun aandeelhouders niet anders doen dan korte termijn sturing. Aandeelhouders spinnen er garen bij, werknemers en de economie in het algemeen niet. Al het geklets over marktwerking en stimulans ten spijt.
Maar aandeelhouders en bedrijven gaan echt niet zelf hun gedrag veranderen. Waarom zouden ze? De mensen met de grootste belangen (geld) denken geen baat te hebben bij verandering.
En dus kan een markt niet vrij zijn. Wil je als land een bloeiende economie op lange termijn, moet je de perverse prikkels uit het systeem halen. Bijvoorbeeld door bij wet vast te leggen dat aandelen minimaal 2 jaar in handen moeten zijn voor ze weer verhandeld kunnen worden. Dan gaat het aandeelhouderschap weer terug naar de essentie, het doen van lange termijn (risico-)investeringen in bedrijven. Aandringen op de zoveelste panieksnijronde staat gelijk aan schieten in je eigen voet.
Vijf landen omringen de Kaspische zee. Er zit waarschijnlijk veel olie onder de bodem van die Kaspische zee. De grenzen op zee zijn nog onderwerp van discussie tussen de landen.
Zie hier het recept voor een toekomstige oorlog.
Zeker als je dan ook nog ziet dat Iran een van de landen is, maar dat Azerbeidzjan intussen wapens uit Israël krijgt.
Afijn, het hele verhaal kunt u het beste hier lezen. Daar kan ik weinig aan toevoegen. Mag wel wat meer aandacht krijgen tussen alle reguliere conflicten.
Nadat ACTA in vier commissies van het Europarlement al een negatief advies had gekregen, volgt vandaag het slotdebat in de plenaire sessie van het Europees Parlement. Morgen is de stemming. Maar de uitslag is nog niet zeker.
Eind januari werd het offensief tegen ACTA stevig ingezet, hier en onder meer in Polen. Vanaf dat moment werd voor het grote publiek pas echt duidelijk waar het met ACTA heen zou gaan en groeide de weerstand.
In het Europees Parlement zijn inmiddels de vier commissies die over ACTA advies moesten uitbrengen bij elkaar geweest. Alle vier hebben ze het afgewezen. En zelfs onze Tweede Kamer heeft inmiddels aangegeven er geen trek meer in te hebben.
Voorstanders proberen uitstel van de definitieve stemming te krijgen omdat ze vinden dat het hof eerst een uitspraak moet hebben gedaan. En EU commissaris Karel de Gucht zou het liefst de stemming negeren.
Maar vandaag is dan toch het slotdebat in de plenaire sessie. Naar verwachting rond half vier. En morgen ergens na half een de stemming.
Hoewel er een meerderheid tegen lijkt te zijn, is het nog geen gelopen race. Draag uw steentje bij en leg de nog even maximale druk op de Nederlandse Europarlementariërs van CDA, VVD, CU en SGP. Dit is de laatste kans.
DATA - Met wat onwetenschappelijke datamanipulatie (heel populair tegenwoordig) kunnen we aantonen hoeveel het in verschillende landen nou kost om een extra jaar te leven.
Gisteren verschenen bij het excellente datablog van The Guardian de gegevens over de uitgaven voor gezondheid per land. Daar halen we de kosten per bewoner uit (PPP zoals dat heet).
Vervolgens nemen we de lijst met levensverwachting per land van de CIA.
Daarin zien we dat de laagste levensverwachting iets meer dan 48 jaar is. We nemen dus 48 jaar als baseline en kijken vervolgens hoeveel dollar het per persoon kost om een jaartje langer te leven.
Dat levert dit overzicht op:
Nee, daar valt geen wetenschappelijke conclusie uit te trekken. Wat je hooguit kunt constateren is dat het levensrendement van onze gezondheidsuitgaven niet zo heel hoog zijn.
