Overzicht

roy

152 Artikelen
552 Waanlinks
3.663 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Balkenende-IV: ledigheid troef

, door

Kranten en nieuwsredacties hadden alle verloven van politiek redacteurs ingetrokken. Na honderd dagen jumpen, slapen in de achterbuurt, praten met voetbalclubvoorzitters en meer inhoudsloos (en politiek onschuldig) tijdverdrijf, was er eindelijk weer wat kans op echt nieuws van het kabinet. Honderd dagen lang gingen de bewindslieden het land in, klaar voor de dialoog met de burger, om iets op te steken van de problemen waar de mensen echt mee zitten.

Het kabinet kwam na de maatschappelijke snuffelstage verslag doen bij Knevel en van den Brink. De kijkcijfers die dat evenement opleverden spraken voor zich: met 629.000 kijkers haalden ze niet eens de helft van de mensen die naar het John Kraaijkamp Musical Awards Gala hadden gekeken. Sterker: meer dan 500.000 mensen haakten na Toen was Geluk heel gewoon af. Kennelijk is de burger wel heel goed in staat te roepen dat er van alles en nog wat mis is, maar wanneer er geluisterd moet worden geeft de burger niet thuis. Het kan ook zijn dat de burger al ongeveer wist wat er komen zou, want wat bij Knevel en Van den Brink te zien was, liep over van ledigheid.

Bij Knevel en Van den Brink aan tafel zaten Balkenende, Bos en Rouvoet. Waar normaal het publiek zit, zaten nu de overige bewindspersonen. Hoewel Wouter Bos (?iemand moet op het geld letten?) het minst het land in was gegaan, was hij het meest aan het woord en op momenten dat hij het even niet meer wist gaf hij het stokje door aan Vogelaar (Wonen, Wijken en Integratie). Balkenende zat erbij en keek ernaar, alsof alles wat er gezegd werd ook voor hem nieuw was. Ruim een uur lang ging het helemaal nergens over. Fascinerende televisie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: stoppen met Kamervragen

, door

Het is goed dat er vragen worden gesteld, maar zoals het nu gebeurt stelt het niks voor. Je kan niet met een minister in debat gaan.

Je stelt je vraag, na drie minuten ga je weer zitten, dan zijn er vier interrupties en dat is het. De bewindslieden komen gillend van de lach naar de Tweede Kamer.

Ik zou het liefst morgen stoppen met de Kamervragen. Ik zou veel liever een onderwerp agenderen en er dan vier uur met de bewindslieden over praten. Laat het debat dan maar vrijelijk plaats vinden, los van eerder ingenomen standpunten. Het gaat er om dat je luistert naar de ander en dat die naar jou luistert.

Als het aan PvdA-fractievoorzitter Jacques Tichelaar ligt, behoren kamervragen binnenkort tot het verleden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

SP is groot, maar doet nergens mee

, door

Net als na de verkiezingen voor de Tweede Kamer boekte de SP met de provinciale verkiezingen een monsterwinst. In de Tweede Kamer groeide de SP van 9 naar 25 zetels, in de provincies werden er 46 bijgeteld, met als nieuw aantal 83 zetels. Deze winst is groter dan op het eerste gezicht lijkt: wanneer de afslanking van de Provinciale Staten wordt meegenomen (het totaal aantal zetels werd verlaagd van 764 naar 564), is de SP drie keer zo groot geworden.

Ruim 2 maanden na de stembusgang, was gisteren de laatste uitslag van de provinciale coalitiebesprekingen bekend: ondanks een zetel winst kon de SP in Utrecht, net als in alle andere provincies, geen plek verwerven in het provinciebestuur. Weinig verrassend, want de SP levert in geen enkele provincie een gedeputeerde.

Niet alleen het SP-kader, maar ook de SP-aanhang zal ontstemd zijn over deze ontwikkeling. Want de drie grote partijen -CDA, PvdA en VVD- hebben zetels verloren en toch gedeputeerden kunnen leveren en grote verliezer (en SP-kiezersdonor) PvdA heeft met 22 van de 70 gedeputeerden een naar zeteluitslag zeer disproportioneel aantal gedeputeerden. De verliezers hebben gewonnen en de SP staat aan de kant.
Wanneer zetelaantal een maatstaf zou zijn voor het aantal gedeputeerden, zouden 10 van de 70 bestuurders van SP-huize zijn en zou de PvdA er nog maar 14 overhouden, een verlies van 8 ten opzichte van de werkelijke situatie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Marokkaanse inmenging: integratie is al lastig genoeg

, door

Vorige week vond in Marokko een congres plaats over de cultuur, taal en religie van Marokkanen die buiten het geboorteland wonen. De organisatie was in handen van het in Nederland veelbesproken Conseil Consultatif des Droits de l?Homme (CCDH), waarvan PvdA-kamerlid Khadija Arib adviseur is. Zij was ook hoofd van de Nederlandse delegatie, die volgens Hassan Bahara (Volkskrant 5 mei 2007 p.B3) bijna geheel bestond uit oudgedienden in de Nederlands-Marokkaanse gemeenschap.

Op het congres werd besproken hoe de Marokkaanse identiteit in het buitenland bestendigd zou moeten worden. De invulling die daaraan werd gegeven is contraproductief voor de integratie in Nederland, hoewel het de vraag is of de Marokkaanse jeugd zich kan verenigen met de drijfveren van het land waar ze nog nooit gewoond hebben.

Bahara schrijft dat op het congres werd gesuggereerd ?leraren Arabisch naar Europa te sturen en centra op te zetten waar jongeren meer kennis kunnen opdoen van de Marokkaanse cultuur. Ook waren er sprekers die ervoor pleitten om veel meer via de media de harten van de Europese Marokkaanse jongeren te winnen.?

Belangen
Er is niets vreemd aan een land dat probeert contact te onderhouden met zijn onderdanen, maar de poging (de invloed van) de natiestaat tot buiten de geografische landsgrenzen uit te breiden doet vermoeden dat de band tussen Marokko en de Nederlandse Marokkanen minder vanzelfsprekend is dan gedacht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wereldproefdierendag – interview

, door

Vandaag is het Wereldproefdierendag. Een dag om stil te staan bij 600.000 dieren die per jaar worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek.

Geencommentaar interviewde een universitair medewerker die experimenten doet met proefdieren. Een gesprek over veranderende ethische opvattingen en een tekort aan goede informatie in het publieke debat. Vanwege privacy wenst de geïnterviewde anoniem te blijven.

Voor een goed begrip van de situatie: in welke omgeving werk je?
Ik werk op een universitair instituut. Ik doe onderzoek naar processen in de hersenen.

Waar moet je onderzoek toe leiden en welke dieren gebruik je?
Heel algemeen gezegd moet dat leiden tot meer kennis van de processen in de hersenen die eventueel kunnen misgaan en leiden tot stoornissen. In het bijzonder kijk ik naar de invloed die hersenen op gedrag hebben. Daarvoor doe ik onderzoek met ratten. Dat zijn er 500 per jaar, maar ik moet er wel bij zeggen dat ik een grootgebruiker ben. Dat aantal is meer uitzondering dan regel.

Wat doe je met die ratten? Moet je ze bijvoorbeeld pijn doen voor je experimenten?
Dat is relatief. Ik geef ze injecties met een bepaald hormoon en kijk naar het gedrag van de dieren. Het hormoon zorgt er alleen voor dat ze niet zwanger raken. Pijn is moeilijk te meten, maar er is wel aangetoond dat de dieren aan dit soort injecties geen langdurige stress overhouden. Wij hebben het trouwens over ongerief. Dat omvat naast pijn en stress ook de omgeving en omstandigheden waarin de dieren verblijven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kwaliteit en invloed van weblogs in Nederland

, door

De chaos na de uitreiking van de Dutch Bloggies was groot. De prijs voor beste politieke weblog werd, bij gebrek aan kwaliteit, niet uitgereikt en over het hele veld bleken alle genomineerde weblogs zo slecht dat geenstijl.nl de prijs voor beste weblog mee naar huis mocht nemen.

Reden genoeg voor de Nederlandse Vereniging van Journalisten om een discussie te organiseren, geleid door hoogleraar journalistiek Marc Chavannes. De centrale vraag was prikkelend: ?waarom kent Nederland zo weinig kwalitatief hoogstaande blogs??

Geencommentaar waagde zich in het hol van de leeuw en discussieerde mee.

Chavannes trapte af door over zijn ervaringen met weblogs te spreken die hij opdeed als buitenlandcorrespondent VS van de NRC. De weblogs die hij in de VS raadpleegde hadden een groot bereik en een invloed die tot in het hart van de Amerikaanse democratie reikte. Ze waren sneller, onthullender en trokken meer het debat naar zich toe dan kranten en televisie dat deden. Weblogs bepaalden daarmee veelvuldig de politieke agenda.

Afwezige debatcultuur
Dat de invloed van weblogs in Nederland nog lang niet zo groot is weet Chavannes vooral aan een andere, zo niet afwezige, debatcultuur en een gebrek aan ?public intelligence?. Dat de debatcultuur op zijn minst ?anders? is, bewees Chavannes met zijn lijst van favoriete weblogs: die was grosso modo verdeeld in ?progressive? en ?conservative?, wat aangeeft welke functie weblogs in Amerika hebben. De politiek in de Verenigde Staten is veel meer gepolariseerd dan in Nederland, wat ertoe leidt dat ook de debatuitingen dat zijn, de weblogs niet uitgezonderd. Er werd geopperd dat de politiek minder gepolariseerd is en er harder aan moet trekken om een discussie uit te lokken. Dat, en het kleine taalgebied waar Nederlandse weblogs in opereren zorgt voor moeilijkheden om grote aantallen bezoekers te boeien.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

A.F.Th. van der Heijden – Het Schervengericht

, door

In 1969 leidde de gruwelijke moord op Sharon Tate, de hoogzwangere vrouw van de beroemde regisseur Roman Polanski, en een viertal vrienden, tot grote ophef. De moorden bleken gepleegd door volgelingen van de zelfverklaarde messias Charles Manson, die een rassenoorlog wilde ontketenen, naar eigen zeggen hiertoe geïnspireerd door geheime boodschappen in Beatles-nummers, waaronder Helter Skelter.

Polanski raakte in een depressie en werd zeven jaar na de slachtpartij gearresteerd wegens seks met een 13-jarig meisje. Gedurende 45 dagen werd hij opgesloten in een gevangenis om een psychiatrisch onderzoek te ondergaan. Omdat hem hierna een nog langere gevangenisstraf boven het hoofd hing, vluchtte hij naar Frankrijk.

A.F.Th. van der Heijden laat in zijn nieuwe boek Het Schervengericht Polanski zien in een Californische gevangenis, opgesloten op dezelfde afdeling als de moordenaar van zijn vrouw en ongeboren kind. Het experiment leidt tot een harde confrontatie, waarna een tocht langs de grillige randen van goed en kwaad begint.


Boeken? Cycli!
Tussen 1983 en 1996 verschenen de verschillende boeken van de romancyclus De Tandeloze Tijd.AFTh signeert. Foto: Roy Heijkoop Met veel autobiografische elementen en een veelvuldig bejubelde schrijfstijl beschrijft Van der Heijden de jeugd-en studentenjaren van Albert Egberts.
De cyclusdelen verschenen niet op volgorde (boek 4 verscheen vóór boek 3, dat weer uit twee delen bestond) en de cyclus was nog niet afgerond toen Van der Heijden al aan de volgende cyclus begonnen was: Homo Duplex.

Vorige Volgende