Prediker

1.288 Artikelen
778 Waanlinks
9.678 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Evgeni Zotov (cc)

Striptease op de Olympische Spelen

COLUMN - Geen idee wat ik voor zinnigs over Zomergast Andrea Maier zou moeten zeggen. Ze schijnt een wetenschappelijke superster te zijn, die baanbrekend onderzoek doet naar celveroudering. Ze gaat aldus helpen de eeuwige jeugd onder handbereik te brengen. Een slecht idee als u het mij vraagt, maar ik ben dan ook misantropisch aangelegd. Het wordt ongetwijfeld een boeiende uitzending.

Laten we het over wat anders hebben.

Of er nog wat gebeurd was op de laatste dag van de Olympische Spelen?, wilde Molovich weten. Hij had zich verloren in de donkere ogen, de van levensvreugde zingende glimlach en de blijde boodschap van Griet op de Beeck, en de collectieve galbak die Twitter heet blijkbaar gelaten voor wat ‘ie was.

Nou Max, wel eens twee worstelcoaches een striptease zien geven op een Olympische mat? Een tragikomisch moment van epische proporties, dat heb je gemist. Hier zal nog jaren na dato over gegniffeld worden.

Dat duo kwam zich natuurlijk niet zomaar uitkleden: daar ging het een en ’t ander aan vooraf, dat zult u begrijpen.

Mongolië en Oezbekistan worstelden om brons. Steppenvolken en worstelen, dat is zoiets als Nederlanders en schaatsen: een nationale folkore én iets om internationaal in uit te blinken. De laatste ronde was aangebroken, en daarmee het uur van de waarheid.

Closing Time | Civilian

Wye Oak is een indie-rockduo dat doorbrak naar een breder publiek toen de populaire televisieserie The Walking Dead een versie van bovenstaand nummer verwerkte in een van haar afleveringen.

Closing Time | In the beginning

Wanneer je hedendaagse Indie folkbandjes als Weyes Blood hoort, is het net alsof je in een tijdmachine stapt en de klok zes decennia terugdraait.

Maar goed, de naam is een verwijzing naar een roman uit 1952, Wise Blood.

Let’s go living in the past…

Foto: Gerard Stolk (cc)

Zomergasten | Over beschadigde klungels en botsende relaties

VOORBESCHOUWING – Zomergasten zou natuurlijk niet compleet zijn zonder een romanschrijver. Schrijvers nemen een bijzondere plaats in onze cultuur in (en niet alleen de onze). Ze brengen een aura van diepzinnigheid met zich mee. De schrijver is de intellectueel onder de kunstenaars, en kunstenaars, zo leerden we vorige week van Hedy d’Ancona, leren je opnieuw naar de wereld te kijken.

Griet op de Beeck (morgen wordt ze 43), Vlaams dramaturge, journaliste en inmiddels romanschrijfster, brak in 2013 door met Vele hemels boven de zevende, waarin ze aan de hand van vijf romanpersonages de menselijke worsteling in de zoektocht naar geluk blootlegde. De recensenten waren lovend: middels vertellingen in ik-perspectief wist Op de Beeck schijnbaar moeiteloos een inkijkje te bieden in hoe doodgewone mensen door het bestaan klungelen, laverend op een zee van verwachtingen, behoeften en zelfopvattingen die botsen met elkaar en die van familieleden en beminden.

In Kom hier dat ik u kus (2014) deed ze dat kunststukje nog eens over, waarbij ze aan de hand van drie perioden uit het leven van haar protagonist ook de biografische ontwikkeling die mensen maakt tot de relationele klungels die ze zijn, beschadigd en opgescheept als ze zijn met elkaar, en in de verhalenbundel Gij Nu (2016) kookt ze die thematiek samen in een aantal korte vignettes.

Quote du Jour | De vroege doodsstuipen van de neoliberale orde

In other words, the neoliberal era has delivered the west back into the kind of crisis-ridden world that we last experienced in the 1930s. With this background, it is hardly surprising that a majority in the west now believe their children will be worse off than they were. Second, those who have lost out in the neoliberal era are no longer prepared to acquiesce in their fate – they are increasingly in open revolt. We are witnessing the end of the neoliberal era. It is not dead, but it is in its early death throes, just as the social-democratic era was during the 1970s.

Massale uittreding Mormoonse kerk om anti-homostandpunt

De leiding van de Mormoonse kerk heeft eind vorig jaar bepaald dat kinderen van homoparen niet gedoopt mogen worden. Dit heeft duizenden ertoe aangezet om zich formeel uit te schrijven. Vooral Amerikanen die zich vermoedelijk toch al niet zo gelovig voelden, en voor wie de discriminatie van homo-ouders de druppel is.

Maar ook meer progressieve leden worstelen met het homovijandige standpunt van de Kerk. Voor veel homoseksuele Mormonen en hun familieleden komt het als een klap in het gezicht.

Quote du Jour | Brexit is not going to happen

The way out of this impasse might just be – and whisper this quietly – the promise of another referendum, with the deal negotiated to leave the EU as one option, and remaining in the EU as the other option. (…) I’m pretty sure that no negotiable Brexit option would be adequately appealing enough to make it more appealing that remaining in the European Union. And that is before taking into account all of the rest of the EU Member States’ demands towards the UK.

Anjem Choudary veroordeeld wegens steunbetuiging IS

Haatprediker en extremistische moslimfundamentalist Anjem Choudary is afgelopen juli veroordeeld wegens het zweren van een eed van trouw aan IS. Dat meldt de Britse krant The Guardian.

Justitie had de salafistische provocateur al decennia in het oog vanwege zijn betrokkenheid bij allerlei extremistische clubjes, en lijntjes naar geweldplegers.

Men kon ‘m tot nu toe echter nergens op vastpinnen. Met hun loyaliteitsverklaring maakten Choudary en diens co-verdachte echter propaganda, waarmee zij anderen aanspoorden om overzees en mogelijk op Brits grondgebied, terreurdaden te bedrijven, aldus de openbaar aanklager.

Vorige Volgende