Overzicht

P.J. Cokema

1.371 Artikelen
181 Waanlinks
2.654 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Waan van de dag

Offshore-leaks is online

, door

NIEUWS - Snuffelen in offshore-leaks: al bekenden ontdekt die hun geld naar belastingparadijzen hebben weggesluisd? Journalisten van Trouw liet eerder meer zien hoe Nederlandse banken offshore-bedrijven opzetten voor cliënten en daarbij soms extra maatregelen nemen om de identiteit van die cliënten af te schermen.

Nu is een database beschikbaar voor het publiek. Op de bijsluiter: “There are legitimate uses for offshore companies and trusts. We do not intend to suggest or imply that any persons, companies or other entities included in the ICIJ Offshore Leaks Database have broken the law or otherwise acted improperly”.

Foto: Betty Tsang (cc)

Kunst op Zondag | Opgeblazen

, door

Kunst een opgeblazen gedoe? Ach, er zijn nu eenmaal dingen in het leven die je moet opblazen, wil je er wat aan hebben.

Bij opblaasbare kunst denken we meteen aan de grapjassen die met ballonnen figuren in elkaar knutselen op kinderpartijtjes en braderieën. Of springkussenarchitectuur in de meest fantastische vormen.

Laat kunstenaars op zo’n concept los en het krijgt “heel andere dimensies”. Dat zou zomaar uit een museumcatalogus of kunstrecensie kunnen komen en afgedaan kunnen worden met ’In geouwehoer huist geen kunst’. In de virtuele expositie van vandaag is de beschrijving echter volkomen terecht.

Choreograaf William Forsythe – ‘Scattered Crowd’.
[kliktv nr=1]

Meer ballonnen en andere ‘inflatables’…..

Jason Hackenwerth – Megamite, 2009. Meer op zijn youtube-kanaal, waaronder deze gigant en de vernietiging van één van zijn werken.
cc Flickr Fellowship of the Rich Jason Hackenwerth

De ballon voorbij.
Michael Sailstorfer – Tornado.
cc Flickr vpickery photostream Michael Sailstorfer 7644708694

Nils Völker – Eighty Eight.
[kliktv nr=3]

Max Streicher – Sleeping Giants. (filmpje).
cc Flickr Aidan McMichael photostream Max Streicher moving man

Kirsten Pieroth – Inflated Dinghy.
© mixedmedia-berling.com Kirsten Pieroth Inflated Dinghy

Sabina Lang en Daniel Baumann – Comfort “Focus Switzerland”, Barcelona.
© LangBaumann Comfort 3 Barcelona

Tomas Saraceno – Bicocca.

Joshua Allen Harris – Air bear.

Tot slot: het “dat kan mijn kind ook”, een belediging naar zowel de kunst als uw kind, kunt u in praktijk brengen. Volg deze mini-kursus.
[kliktv nr=2]

Kunst op Zondag | Voedselbank Cultuur

, door

Kunst in tijden van crisis: drie musea hebben zich aangesloten bij Voedselbank Cultuur. Wat begon als een initiatief om lege theaterstoelen aan voedselbankklanten te slijten, krijgt nu dus uitbreiding met musea.

Voedselbank Cultuur is een initiatief van theatergezelschap Orkater. Aanvankelijk was de bedoeling dat cliënten van de Voedselbank bij theaters terecht konden voor de onverkochte plaatsen. Maar, zo liet Orkater-directeur Marc van Warmerdam, weten: “Het zou natuurlijk nog mooier zijn als ook concertzalen, poppodia, bioscopen en musea zich aansluiten”.

Filmmusuem EYE was de eerste. Ik kan me voorstellen dat de overige musea aarzelen. Je ziet het al voor je: hongerend Nederland, kwijlend voor stillevens met allerlei heerlijke versnaperingen. Niet zo gek dat museum Boijmans nog niet in het rijtje staat. Dat museum heeft na de pindkaasvloer van Wim T. Schippers misschien nog meer eetbare plannen en zijn wellicht bang dat Neerlands hongerigen de boel opvreten.

Overigens is na de expositie van de vloer ruim vierhonderd kilo niet gebruikte pindakaas aan de Voedselbank en de Pauluskerk in Rotterdam gegeven. Boijmansdirecteur Sjarel Ex liet na het ruimen van de smeerboel in dagblad Trouw weten dat er ook drie emmers achterbleven om later “soep te koken voor behoeftige kunstenaars, die in dit naargeestige Nederlandse klimaat zo langzamerhand omkomen van de honger”.

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Kunst op Zondag – Azijn

, door

Filmpje bij het artikel Voedselbank Cultuur in Kunst op Zondag van 2 juni 2013.

Citaat uit dat artikel:
In dat kader trekken we een blik open uit de oude doos. Uit de dagen dat Orkater nog Hauser Orkater heette, een fraai stukje isolement: “Alles smaakt naar azijn / Leven bezorgt mij pijn / Ik tors de twijfel / Ik wil gelukkig zijn”.
Willen de overige musea daar gauw wat aan doen, a.u.b.?

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Kunst op Zondag | Workshop Excel

, door

Sommigen hebben het misschien al op internet voorbij zien komen: de Japanse kunstenaar Tatsuo Horiuchi maakt kunst met Excel. Digitale kunst met een goedkoop middel. Op zijn website kun je een paar voorbeelden zien en als je de kunst van het Japans verstaat kom je er misschien achter hoe deze oude meester het flikt.

Het wordt geëtaleerd als digitale kunst. Daarbij denk je eerder aan complexe rekenprogramma’s die fraaie beelden produceren of intrigerende installaties in beweging zetten. Excel is dan hooguit een onderdeeltje in de voorbereiding, maar niet in de uitvoering.

De Japanner is niet de enige. Danielle Aubert deed het (filmpje) en op internet circuleren kunststukjes van vele huis, tuin en keukenkunstenaars. Daar gaan we vandaag niet verder op in, maar nodigen je uit voor de workshop “Kunst met Excel”.
Gewoonlijk bestaat uw interactiviteit hier uit het vullen van de reactievelden met uw nuttige commentaar. Deze keer zien we graag jouw Excelkunst verschijnen.

Er is één spelregel:

gebruik alleen Excel. Je kunt natuurlijk vals spelen door bijvoorbeeld ExcelArt in te zetten, maar dat is niet de bedoeling. Je mag alleen een of ander “plaatjesprogramma” gebruiken om van je Excelkunstwerk een afbeelding te maken, die je in de reacties zet.

Foto: Matthew Grapengieser (cc)

Kunst op Zondag | Lachen

, door

Mensen zijn van nature chagrijnig. Dat moet de verklaring zijn waarom altijd overduidelijk wordt gemaakt wanneer iets om te lachen is. Op televisie: bloopers, lachen om home-video’s. Op het podium: komedie, komische opera’s cabaret en stand-up comedians. In boekvorm: de comics.

In al het andere dat een “lach-label” ontbeert wordt humor zeer wisselend ontvangen. Humor in een serieuze context wordt niet altijd als zodanig herkend. En als de humor wordt gezien, maakt het gerede kans afgeserveerd te worden: ‘hier maak je geen grappen over’.

In de beeldende kunst is humor altijd aanwezig geweest en heeft door Dada en Fluxus, gezien als stromingen die een aanval op de ernst van kunst deden, misschien een flinke boost gekend, maar nog steeds zul je in een museum of galerie geen schaterlachende menigten tegenkomen.

Hoe dat zo komt?

Kunsthistoricus Rob Perrée schreef in 2007: “Humor heeft geen status in de kunst” en vond het tijd dat worden “dat de kunst de humor serieus gaat nemen”.
De Belgische cultuurfilosoof Lieve De Cauter schreef dit jaar echter: “De grap in de kunst lijkt in een doodlopend straatje beland”. Zijn artikel lijkt een verwijt aan wat het Dadaïsme van Marcel Duchamp teweeg heeft gebracht. De Cauter: “Misschien wordt het tijd dat de kunst het Duchamp-paradigma achter zich laat en weer op een nieuwe manier ernstig wordt”.

Vorige Volgende