Overzicht

okto

250 Artikelen
85 Waanlinks
1.171 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)

Closing Time | Theremin

, door

In de serie Bijzondere Instrumenten dan nu de theremin.

Dit instrument werd in twintiger jaren van de twintigste eeuw uitgevonden door de Rus Lev Termen, of, op z’n westers, Leon Theremin. Het bestaat uit twee antennes waartussen je je handen beweegt – het is dus het enige instrument wat bespeeld wordt zonder het aan te raken. De afstand van de ene hand tot de ene antenne bepaald de toonhoogte, de afstand van de andere hand tot de andere antenne bepaald het volume. De signalen van de antennes worden omgezet door oscillators.

Closing Time | Deck the house

, door

Pointilisme in de muziek, zo zou je de microhouse van Marc Leclair alias Akufen kunnen omschrijven.

Elke ochtend luisterde hij uren naar de radio en knipte de opnames daarvan in extreem kleine fragmentjes, om daarmee vervolgens een collage op te bouwen. Het resultaat werd uiteindelijk samen gebracht op z’n debuutalbum My Way. Het sloeg dermate aan, dat vele anderen hem na zouden volgen, en aldus werd het nieuwe (sub)genre microhouse geboren.

Closing Time | Larks’ tongues in aspic

, door

Goed, een klassieker deze keer. Eenmalig; ik beloof dat ik dat niet weer zal doen. Ter verdediging kan ik aanvoeren dat het er eentje is die het uiteraard nooit zal halen tot die walgelijke top 2000.

King Crimson is de ultieme progrock band. Sinds het debuut in 1969 ettelijke keren ontbonden en weer opnieuw opgericht, met zeker in het begin bij elk nieuw album weer een nieuwe bezetting, met bandleider Robert Fripp als enige constante factor. In 1973 werd de band weer eens drastisch hernieuwd, en kwam het album Larks’ tongues in aspic uit. Het afsluitende nummer was Larks’ tongues in aspic part 2, en hierin culmineerde alles waar King Crimson voor stond en nog staat.

Closing Time | O Sensin

, door

Na de Marokkaanse diva van een tijdje terug nu een Turkse diva: de koningin van de Turkse pop samen met de koning van de Balkan.

Sezen Aksu debuteerde in 1975, en heeft sindsdien grote invloed gehad op de Turkse popmuziek. Sinds haar samenwerking met Goran Bregovic is ze ook buiten Turkije bekend geworden. Ze heeft een twintigtal platen op haar naam staan.

Goran Bregovic is Bosniër, debuteerde in ongeveer dezelfde periode, en kan beschouwd worden als een veteraan in de Balkanmuziek die met veel artiesten heeft samengewerkt, van rock tot klassiek. Zijn muziek bevat thema’s uit alle balkanlanden, inclusief Turkije. In het westen is hij vooral bekend als componist van de muziek bij de absurde films van Emir Kusturica.

Closing Time | Ya Weledi

, door

Natacha Atlas is een zangeres/buikdanseres met Marokkaanse/Egyptische/Palestijnse achtergrond. Ze groeide op in de Marokkaanse wijk van Brussel, en begon daar haar carriere bij de band Transglobal Underground.

In 1995 is ze voor zichzelf begonnen; sindsdien staat er een klein tiental studio-albums op haar naam. Ze combineert traditioneel arabische, marokkaanse en joodse invloeden met moderne westerse electro, hiphop, tango, pop, en nog wat meer. Haar platen meanderen heen en weer tussen grotendeels traditioneel en westerse pop, en alles er tussenin met vele zijsporen. De meeste muziek schrijft ze zelf, met af en toe een cover er tussendoor.

Closing Time | Chasing sheep is best left to shepherds

, door

De keuze voor vandaag was eenvoudig, omdat de titel de closing time van gisteren zo mooi samenvat.

Daar waar muzikobeten nogal eens het predicaat “duf” plakken op muziek gemaakt in een orkest-achtige setting met klassieke instrumenten, kan dit voor Michael Nyman nauwelijks van toepassing zijn. Het opvallende kenmerk van Nyman is muziek met klassieke instrumenten maar met een enorme energieke drive, soms bijna ontaardend in schetterende hoempa.

Hier horen we de Michael Nyman Band met Chasing sheep is best left to shepherds, muziek uit de film The Draughtsman’s Contract.

Closing Time | Beanfields

, door

De oudere jongeren onder ons – en zeker zij die tot de categorie “linksmensch” gerekend kunnen worden – zullen waarschijnlijk wel een vlaag van nostalgie voelen bij deze muziek. De heren Van Kooten en De Bie gebruikten het jaren geleden bij hun wekelijkse verhandeling over “allerlei gezonds uit de natuur” door Berendien uut Wisp.

De muziek is van Penguin Cafe Orchestra, een clubje rond de inmiddels overleden gitarist/componist Simon Jeffes. Jeffes, klassiek getraind, was naar eigen zeggen uitgekeken op de rigide structuren van klassiek en zag ook niet veel in de beperkingen van rock/pop, en koos daarom voor de vrijheid van laveren tussen de genres door. Vaak zaten daar elementen van ethnische muziek in, zoals dit Beanfields.

Waan van de dag

Extra stemrecht voor elk kind

, door

Ouders van kinderen zouden voor elk kind dat ze hebben een stem extra moeten krijgen in het stemhokje, zo bepleit de Duitse minister Manuela Schwesig.

Closing Time | Failure

, door

Omdat ze vanavond (zaterdag) op het Le Guess Who?-festival in Utrecht spelen maar even een oude Swans er bij gepakt.

Swans is de band rond Michael Gira. In den beginne was het vooral loodzwaar traag keihard beuken, met een hang naar repetitieve structuren in een experimentele muur van geluid. Na verloop van tijd bleek dat ze ook ingetogen muziek konden maken, zoals hier bij het nummer Failure, van de cd White Light from the Mouth of Infinity.

Closing Time | Souvenir d’une vague

, door

Daniel Schellekens uit België is wiskundige en muzikant, en speelt/speelde in verscheidene ensembles. In de jaren tachtig en negentig maakte hij een aantal platen met het ensemble Karo, onder de naam Daniel Schell & Karo.

Het kenmerkende instrument hier is de chapman stick, een instrument dat nog het meest op een gitaarhals lijkt en met beide handen wordt bespeeld door de snaren tegen de frets op de hals te ’tappen’. Hierdoor kunnen tegelijkertijd bas- en melodielijnen worden gespeeld. Onnodig te zeggen dat het een moeilijk instrument is.

Vorige